Przyczepa Sue Bakera

No, Will akurat był w trakcie pakowania i wymieniania pierwszej tury wiadomości tekstowych z Liluye. Ogarniał, co wziąć, czego nie brać, przekazał pewnie Connorowi Remingtona, skoro ten nie był mu potrzebny.
Nieświadomy podłożonej wiadomości pod siodło jego motocykla, odczytał wiadomość od Bakera i zastanowił się. Uznał, że skoro ma czas to i jemu nic się nie stanie jak tam wpadnie. Wziął to, co brał zawsze ze sobą i wyszedł z domu, idąc pieszo, bo motocykl już wcześniej zostawił przecież.
Też po kwadransie, może mniej, zdążył zapukać w drzwi przyczepy Bakera.
- No, co jest? - rzucił, gdy już mu otworzono i przywitał się z innymi.

Kiwnął do Clausa, a potem do Consi, która się pojawiła chwilę po nim; pewnie nie zdążył nawet zamknąć drzwi.
Spojrzał na Bakera i Jima, i zaczął się zastanawiać o co chodzi. Gdy zaczęli wyjaśniać, Will się skrzywił i zaklął cicho, bo jednak tu lot, a tutaj sprawy ich klubu motocyklowego, rodziny.
- Jak niby stanęliśmy im na odcisk? Za kopalnię nadal cierpią? - spytał, jakby nie mógł skojarzyć faktów. - To chyba szybciej by im to wpadło do głowy, nie?
Przytaknął Jimowi.
- Nie ma co się z nimi męczyć, jeśli są tacy jak w kopalni no to... - parsknął, marszcząc brwi. - Ale coś mi tu nie pasuje, że tak nagle - zastanowił się i spojrzał na Bakera.
- Smith nic ci nie mówił o tym gangu albo coś się odzywał? - spytał i zerknął na Jima. - Jakby mieli tutaj siedzibę, w OW, to wiadomo, że od razu byśmy zauważyli. No, powinniśmy. Zostaje nam więc Appaloosa i to wypizdowie.
Parker oparł się o ściankę przyczepy, wykrzywiając wargi w myśleniu.
- Coś mi nie pasuje - mruknął do siebie.

William wziął karteczkę od Clausa, którą przeczytał, marszcząc brwi.
- Skąd to? - spytał, ale jakoś bardziej nie dociekał.
Spojrzał na Consuelę, kiedy ta spytała o Buendiów, ale nie zwrócił jej uwagi, bo pewnie któryś ze starszych by go uprzedził w tejże sprawie. No, Jim od razu to załatwił.
- To na pewno byłoby lepsze, o ile on sam nie wpadnie na to, by któreś porwać. Oko za oko - mruknął do Consueli, jednak nie sprzeciwiał się takiemu wyjściowi. Przeniósł spojrzenie na Clausa, mrużąc oczy.
- Właśnie, zbyt wygodna sytuacja dla Buendii to jest - mruknął i westchnął cicho, uderzając lekko tą kartką w dłoń, aż w końcu odłożył ją na bok. - Może o to chodziło? Sabotaż, szantaż jakkolwiek to nazwać - powiedział Parker, wzruszając ramionami. - Nie byliśmy przecież skłonni przystać, a tu P, nagle Buendia wiedzą o co chodzi, o kogo chodzi, skarbnica informacji i wtedy znowu się do nich zwrócimy, przystając na warunki lub dyktując własne - oznajmił swoją jakże złotą myśl poprzez łączenie tych faktów. - Mogli sami to zrobić, byśmy oberwali i byli bardziej nastawieni jednak na współpracę... - dodał. I zapalił papierosa, bo nie był jakoś przekonany do swych myśli, choć do głupich też nie należała.