Stacja benzynowa

First topic message reminder :

Stan na 2017 rok:
Właścicielem stacji jest Noah Houser. Pracownikiem Delshay. 

To miejsce na obrzeżach miasta, wypełnione głównie motocyklistami i entuzjastami szybkich samochodów. Czasem trafi tu również turysta bądź przejezdny, któremu bak nie wystarczy na dojechanie do Appaloosy.
Pod koniec kwietnia 2013r. stację wykupił klub Świętych z Arizony. Została ona odremontowana i od tego czasu ponownie prosperuje. Na stacji znajduje się odremontowany sklep, gdzie oprócz zapłacenia za benzynę, możemy kupić gumy do żucia, prezerwatywy, rozpuszczone od temperatury batony i schłodzone słodkie napoje, a także gazety. Przybudówka na tyłach również została doprowadzona do dobrego stanu. Pod wiatą zainstalowano nowe dystrybutory. Na stacji można też skorzystać z pompy do opon, odkurzacza samochodowego oraz wiader z płynem do szyb.
Ważne! Na amerykańskich stacjach benzynowych nie kupisz alkoholu – ten można sprzedawać wyłącznie w Liquor Store.


Dodatkowe informacje:

1) W nocy z 26 na 27 lutego miała miejsce pożar, który doszczętnie zniszczył stację benzynową!
2) Pod koniec kwietnia (21-28.04.3013) stacja została ostatecznie wyremontowana i wykupiona przez Sue Bakera.
3) Stacja od dnia 20.10.2013 - ZAMKNIĘTA

- A takie tam. Wiesz, Zarobić na porządny dom, jakoś tam spłacić długi studenckie - powiedział
Aż usta otworzył, słuchając Bobby'ego.
- Mogę się z tobą zamienić?
Dla niego życie Bobby'ego było rajem.

No, Bobby też nie narzekał na swoje życie. Hehe.
- Ach, dług, skąd ja to znam! Na szczęście w końcu spłaciłem ostatnie raty i jestem woooolny - rzekł z ulgą.
Zaśmiał się i przeczesał włosy palcami.
- Nie oddam bez walki!

Westchnął ciężko.
- No tak, nie oddawaj. racja. Trzymaj jak masz co. A... dziewczyna... ktoś z Old Whiskey? - zaciekawił się i usiłował przypomnieć, czy ktoś kogo Bobby'ego się kręcił.

No tak, ktoś się koło Bobby'ego kręcił kiedyś. Jego cholerna, była narzeczona. Wszak to z jej powodu się tu w ogóle przeprowadził.
- No, znaczy, nie do końca. Przyjezdna, ale mieszka tu już trochę. W laboratorium pracuje, przy komisariacie - ilekroć to mówił, to zdawało się, że go rozpiera duma. Miał mądrą dziewczynę o czarnym poczuciu humoru. Czego chcieć więcej!
- No, a ty byś nie chciał po wertepach pojeździć? W kupie raźniej! - zagadnął, wskazując swój motocykl.

Aż mu się oczy zaświeciły, gdy Bobby wspomniał o jeździe.
- O... jasne! Jeju, serio? No... totalnie, bez kitu bym pojeździł! - Aż się zaplątał.
- Jeno... ja nie mam motoru - to byłby problem.

- Super!
Bo nie przypominał sobie, by Noah kiedykolwiek na czymś jeździł. Toteż jeszcze zanim zadał mu pytanie, pomyślał sobie, że wie, skąd mógłby pożyczyć crossa. Ha, znajomość z państwem McConnor okazywała się być całkiem lukratywna. Zagada szeryfa przy najbliższej okazji.
- Hm, może uda mi się skołować coś dla ciebie. Czekaj... - sięgnął do kieszeni spodni i z lekkim trudem wyciągnął telefon. Do jazdy były spoko, ale normalnie to nie był zwolennikiem takich obcisłych gaci. - Daj mi swój numer, napiszę ci, jeśli uda mi się coś ogarnąć.

- Ło, serio, byłbyś w stanie? - zaciekawił się. No to teraz nie ma wyjścia! Podał Bobby'emu swój numer, a po chwili i on sam zapisał sobie kontakt do Thompsona.
- Serio, nie sadziłem, ze będę kiedyś miał okazję... no wiesz, pojeździć na czymś takim. A gdzie... takie rajdy się odbywają?
Głupi, jasne, ze na pustyni! 
Poczuł się dziwnie - chyba wyglądało na to, ze może w tym mieście spędzić MIŁO czas!

- Tak, ale nie obiecuję, że się uda.
Zapisał numer, zablokował telefon i wcisnął go z powrotem do kieszeni.
- Ano, jazda sama w sobie jest szybka do opanowania. Ale jak się chce przeszkody... To trzeba wyglądać, jak ja! - zaśmiał się i machnął rękami, wskazując swoje sportowe spodnie, buty do crossa i ochraniacze na nogach. No i kask, ale ten dyndał chwilowo na kierownicy.
- Nie no, żart, w dresach też można - dodał. - Ja to wszędzie jeżdżę, ale najlepiej to w stronę gór Dragoon albo Czerwonych Skał, bo tam teren jest ciekawszy. No i wyczaiłem juz sobie takie miejscówki, gdzie są skocznie porobione...
Oj, trochę się rozgadał.

Lubił ludzi z pasją, dlatego ta gadka mu w ogóle nie przeszkadzała.
- Nie no, kask chyba wypada mieć! - zaśmiał się i pogładził po głowie, jakby sprawdzając czy wciąż ją ma.
- Ale może faktycznie wstrzymam się przed kupnem skóry... aż nie zobaczę czy nie złapię bakcyla.

- Ano. Wypada - pokiwał głową. - Taaa... No nie powiem, początki mogą być zniechęcające - ostrzegł uczciwie.
On sam nie był jakimś super dirt bikowym kierowcą, a i pamiętał, ile razy tracił kontrolę nad motorem nawet na prostej, zdawało się, trasie.
- Ale nasze okolice są akurat fajne do jazdy, niezbyt ciężkie, znaleźć tu sensowne wzniesienie to wyczyn - zaśmiał się. Podszedł do motocykla i złapał kask. - Dobra, to będę jechał, co by nie śmigać po ciemku!
Wcisnął kask na głowę i siadł na motor, uruchamiając potem silnik.
- To jesteśmy w kontakcie! - rzekł na pożegnanie i wyjechał ze stacji.

zt

7.10.2013, popołudnie

Baker zajechał na stację swoim motocyklem. Skoro go już odzyskał, to z radością się nim woził. Jakże mu go brakowało! Te krótkie i dłuższe chwile spędzane w drodze były jedynymi, podczas których umiał się ostatnio wyluzować. A trzeba przyznać, że ostatnio znów chodził cały spięty, nerwowy, podejrzliwy i zły.
Z powodu powrotu Canizasa głównie. No, jasne, jego powrót sam w sobie był dobry, ale nie okoliczności. Nie to, co im opowiedział. Nie ta wizja, jaką roztoczył przed klubem Świętych z Arizony. Ich losy wisiały na włosku.
Sue starał się zajmować czymś ręce, toteż krążył od przybytku do przybytku, większość czasu spędzając w warsztacie i babrząc się w silnikach. Przynajmniej mógł se w ciszy i spokoju przemyśleć te nieprzyjemne sprawy.
Zjechał na stację, zatrzymał cruisera na stanowisku i na początek przeszedł się, by zajrzeć do budki. Nie zastał tam jednak Consueli. Za to usłyszał jej głos w radiu. Prychnął pod nosem i wrócił do motocykla, by zatankować.

7.10.2013, popołudnie, początek

Wreszcie zakupił sobie motor. Bobby wystarczająco go wyedukował w kwestii dobrania sobie sprzętu, więc nie miał problemu z wyborem. Jasne, stać go na razie na używaną maszynę, ale może, z czasem!
Za te dwadzieścia lat!
Radził sobie z jazdą po prostej, asfaltowej drodze. Musi potrenować wertepy i jazdę po pustyni, ale był dobrej myśli. 
Zajechał powoli na stację benzynową, by móc zatankować. Zsiadł z motoru, ściągnął kask i chciał już napisać do Bobby'ego by się umówić na kolejną lekcję, gdy przyuważył Wielkiego Sue (no bo jak jest Mała to też musi być Wielka, nie?).
Przełknął głośno ślinę i odpiął sobie guzik kołnierza kurtki. 
- Em, dzień dobry, panie Baker.

Wielki Sue stał jak panisko, z jedną dłonią wciśniętą w kieszeń dżinsów, a drugą zaciskał na rączce podajnika. No i lał benzynę do baku, no.
Zerknął bez większego zainteresowania na jakąś popierdółkę, co zajechała na stację, a potem równie olewczo na chłoptasia, co z niej zlazł.
- Dobry - mruknął po chwili. Nie był pewien, kto to, no ale okej.

Odgarnął włosy, które nachodziły mu na oczy. Spojrzał jeszcze raz po wielkim Sue i znowu poczuł się malutki. W dodatku ten jego wielki motor, którym mógłby go stratować. 
- Eeee... - kopnął z tego zmieszana w koło swojego motoru, aż kurz poleciał z opony i butów.
- Tego, co tam u pana?
A takie tam, gadanie o mieszaniu herbaty.

Znów spojrzał na niego z góry i znów chwilę milczał, nim odpowiedział. A jak odpowiedział, to...:
- Gówno - warknął. - Co cię to obchodzi, smarkaczu?

Aż się wycofał o krok i gogle mu z rąk wypadły. No, groźny był, co nie? Jak taki wielki, stary niedźwiedź, a Apacze się miśków bali. Może powinien włożyć kask, bo oberwie?
- A... znaczy, może źle zacząłem - odpowiedział nerwowo - Noah jestem. Kolega Consueli.

Zerknął na chłoptasia i prychnął pod nosem. Skończył lać benzynę, zatkał wlew i odwiesił dozownik. Spojrzał znowu na Indianina i zmarszczył brwi.
- Noah? Kolega Consueli? - powtórzył. - Jej nowy... współlokator-ćpun? No, to zajebiście miło poznać - warknął.

Zacisnął ust.a no, ładną mu wizytówkę wystawiła, musi jej podziękować.
- Trzeźwy ćpun - zaznaczył i postukał butem w betonowe podłoże.
- Mi też pana miło poznać. No i słyszałem wiele... dobrego o panu. Serio.

- Trzeźwy ćpun. No to... - urwał i machnął ręką. Chyba chciał dodać: piąteczka, Noah. Nie ty pierwszy i nie ostatni! Ale Baker bardzo, bardzo nie lubił powracać pamięcią do tamtych czasów, gdy ćpał. A musiał być wtedy w podobnym wieku, jak Noah.
- O, tak? To ciekawe. I co w związku z tym?

- Emm... - podrapał się po głowie - No wie pan. Jakiś czas temu rozmawiałem z Consuelą o panu. I pańskim klubie. No wie pan - spojrzał wymownie na lśniący motocykl Bakera - I o moim klubie. Takie tam... rozmowy o może. Wspólnym  czymś tam.
No rzecznikiem to on był do dupy.

- Twoim? - zmarszczył brwi i obciął go, trochę rozbawiony. - Wspólnym czymś tam. Tak. Super, Noah - podszedł i poklepał dzieciaka po ramieniu. - Jak nauczysz się składać zdania, z których cokolwiek wynika, to pewnie będziesz wiedział, gdzie mnie znaleźć - zaśmiał się i ruszył do budynku, by uregulować rachunek.

- Pan poczeka!
Niezgrabnie wyciągnął kluczyki z motoru i podbiegł do Baker,a by go zatrzymać jeszcze przed drzwiami. W pierwszej chwili chwycił go za ramię, ale się zreflektował; wycofał o krok i powiedział już pewniej:
- No o Duchy mi chodzi, proszę pana. Wie pan, te od Jacoba Whiteoka.

- Domyśliłem się, wbrew pozorom - mruknął. - I czego byś chciał, chłopcze? Współpracy? - wykrzywił usta w dziwnym uśmiechu. Bez Jacoba to nie to samo. Jacob coś tu znaczył, a ten chłystek? Westchnął ciężko.
- Dobra, wpadnij... do mnie do przyczepy, okej? Wieczorem. Tylko weź się... - machnął ręką. - Ogarnij. Pogadamy na spokojnie.

- Rozmowy. tak, właśnie, chcę rozmowy.
Wycofał się znowu o krok.
- Tak, tak jest panie Baker, ogarnę się! - chwycił kask i zrobię wcisnął go na głowę - ma pan to jak w banku! - pytanie tylko, czy szwajcarskim czy Greckim?
Nie czekając długo, wlazł znowu na motor i odjechał. Zapominając zatankować.
Dlatego wrócił, pełen wstydu nalał do baku benzynę i dopiero po uregulowaniu rachunku - odpalił silnik.

/zt

// 22.01.2014

Umówił się z Delshayem, bo uznał, ze muszą w końcu zacząć ogarniać interesy. Po tylu tygodniach ktoś musiał podjąć decyzję - czy ruszają biznesy świętych. 
Podjechał na stację swoim samochodem. Wysiadł wraz z psem i oparł się o maskę, czekając.