Nieczynna stacja benzynowa

First topic message reminder :

Stara stacja benzynowa straszy przyjezdnych i jest dobrym miejscem na niekoniecznie legalne spotkania. Stare dystrybutory otoczone są łańcuchem, który generalnie nie jest potrzebny, bo przecież i tak nie nalejemy tu sobie paliwa. Stacja ma tylko dwa stanowiska skryte pod zardzewiałą wiatą. Obok stoi mały budynek, w którym kiedyś można było zapłacić i kupić batonika na drogę. Teraz stoi zamknięty i pusty.

Nim Patrick zdążył zareagować na cokolwiek i kiedykolwiek, dostał po prostu po ryju od Betty. I to aż dwa razy! Zmrużył oczy i patrząc w twarz cycatej (tak, twarz a nie cycki) zrobił przysłowiowego karpika.
- Eee... Be... Ja... - powoli analizował o co chodzi. - Ale... ale... o co ci chodzi? - rozłożył ręce i odwracał wzrok to na Nanę, to na Jou. I jeszcze w międzyczasie wpadł Ennis. Normalnie czeska komedia.
- Ja... to znaczy... ja przygotowuję ją do zawodu... - zginie, zginie marnie. Najpierw zabije go Betty, później jeszcze raz Baker, a on nie będzie miał ani kasy dla niego, ani zastępstwa dla Sugar - żeby go ułagodzić. I nawet nie ma jak zdobyć tej kasy.
- Betty, Baker mnie zabije...

Kiedy kobieta znalazła się między nimi poczuła się o wiele lepiej, nawet powróciła jej chęć na alkohol. Uśmiechnęła się do niej, dziękując za wybawienie i wypiła kieliszek, który podsunął jej Tyrsen.
- Będziesz miał za swoje... - burknęła ze złością ośmiolatki i zwróciła się do tego młodszego chłopaka, którego obsypywała pocałunkami jedna z tych roznegliżowanych dziewczyn. O tak, zdecydowanie tu nie pasowała.
- Sama nie wiem co tu robię - czknęła. - Ale napijmy się za to!
Nagle dookoła zrobił się straszny tłum i Nanie zakręciło się w głowie. Tyle twarzy, tyle głosów i jeszcze krzyki dobiegające z oddali. Matko Bosko Kochano.

- Tak, zabije cię i będzie miał powód. A teraz słuchaj, jeszcze raz będziesz nękał tę dziewczynę, to wsadzę ci kutasa w dupę. Twojego osobistego, bo najpierw ci go ujebię!
Szarpnęła Canizasa i odciągnęła go ponownie od baru.
- Rozumiesz? A teraz grzecznie albo zadzwonię po Sue. A mnie zostaw zatrudnianie dziewcząt.
Zacisnęła ust,a wyprostowała się i wypięła pierś. 
Wróciła do baru i usiadła obok Willa, uważnie przyglądając się Nanie i Ennisowi. Na razie pozwoliła im siedzieć w spokoju.

Patrick załamał ręce, jednak posłusznie wstał od baru.
Na kazanie otrzymane od Betty, nieznacznie pokręcił głową. To wszystko jest bez sensu...
- Spierdalam stąd... - mruknął, rzucił w kierunku Nany groźne spojrzenie i odwrócił się żwawo w tył. Bez słowa ruszył w kierunku drzwi, które następnie przekroczył i skierował kroki do swojej bestii.
Motor odpalił, by wkrótce pognać ze swoim jeźdźcem naprzód.

zt ---> przyczepa Tyrsena

Connor wygrał wszystkie walki, a więc w sumie nie było co już tutaj robić. Pokonał każdego Świętego, którego Betty mu dała do walk z resztą nawet go nie zestawiała, bo generalnie w sumie po co? Z tego co było widać to nie miał żadnej konkurencji w zdobywaniu trofeum mistrza Fight Clubu. Pożegnał się jeszcze ze wszystkimi wsiadł na motor odjeżdżając (ku wschodzącemu słońcu).

/zt

Po rozliczeniu się z ludźmi, którymi zainwestowali swoje pieniądze w Connora, policzył swoją działkę w wysokości 680 $, która była niemałą wypłatą. Za 600 $ musiał włamać się na serwer szkoły, a tu za robienie z siebie pajaca ma więcej. Trochę trzeźwiał od tego całego darcia się, więc odkręcił flaszkę i upił z niej.
-Dobra jeszcze ta i na ten tydzień koniec-pomyślał przyglądając się butelce. Musiał przestać tak pić, bo za jakiś czas będzie miał wątrobę jak osiemdziesięciolatek. Schował butelkę do kieszeni bluzy i również wyszedł ze stacji. Było już ciemno jak diabli, ale po jakimś czasie oczy się przyzwyczaiły do mroków i doszedł chwiejnym krokiem na stacje.

z/t

Ennis rozmasowywał sobie szczękę i obserwował sytuację. Liście, którymi oberwał Tyrsen od Betty Jou dały mu do myślenia - to znaczy zorientował się, że brodacz coś kręcił przy tej biednej dziewczynie. Odprowadził go tylko wzrokiem, gdy ten - wściekły - rzucił się do wyjścia.
Na hasło Nany o piciu przytaknął i walnął jeszcze jedną kolejkę - i tak miał już wyraźnie w czubie.
- Wygląda na to, że trochę się tu uspokaja - zwrócił się do Nany, gdy zauważył, jak wszyscy zgodnie ruszyli do wyjścia. - Do teraz nie wiem, na co w ogóle trafiłem... Betty wrzuciła mnie na ring, oberwałem od twojego towarzysza rozmowy kilka razy w twarz, a potem te dziewczyny się na mnie rzuciły, wciskając mi alkohol. Nie to, że narzekam, ale sam nie wiem, czy miałem maksymalnego pecha, czy szczęście, że się tu znalazłem...
Zauważył czujny wzrok Betty i posłał jej swój najniewinniejszy uśmiech.
- Już nie piję, Betty, obiecuję! - powiedział do gospodyni tego dziwacznego klubu. - Wszystko przez twoje dziewczyny. Zamroczyło mnie po prostu i nie mogłem odmówić.
Jak powiedział, tak zrobił - to znaczy także udał się do wyjścia. Musiał jeszcze podprowadzić rower pod przyczepę, wolał nie ryzykować, że po pijaku wywali się prosto pod koła jakiegoś nocnego tira. Pomachał Nanie, z którą jednak nie udało mu się zamienić zbyt wiele słów, posłusznie pocałował Minnie w policzek na pożegnanie (dziewczyna wyszeptała mu jakiś numer pokoju w Rosie, ale chłopaka i tak nie było raczej stać na taką usługę), ukłonił się nisko Betty Jou i opuścił stację.

---> Przyczepa Ennisa

<< Wielka niewiadoma. Mieszkanie w wózku sklepowym. Kradzionym.

Skąd się tu wziął? Kim był, i dokąd zmierzał? Może coś mu się obiło o uszy, że znajdzie Betty w takim miejscu. Kręcił się chwilę przed drzwiami zastanawiając się, czy wejść do środka. A co, jeśli na dzień dobry zarobi w ryj? To byłoby wyjątkowo przykre.
W końcu zebrał się w sobie i wszedł do środka, rozglądając się za Betty Jou. Albo za jej majestatycznym zderzakiem, bo ten pewnie prędzej zauważy. Najpierw pojawi się biust, a dopiero potem jego właścicielka.

W budynku zostało jeszcze kilku świętych, którzy upijali się wraz z dziewczynami Betty. świętowali albo zapijali smutek nad utraconymi dolarami w zakładach. Niezależnie od przyczyny, Betty sprzedała jeszcze kilka browarów i wzięła się za prowizoryczne porządki - tak, by nie pozostawić śladu po pijackiej burdzie.
Była tak zadowolona z dzisiejszego utargu i imprezy, że nawet nie goniła do roboty Cherry czy Minnie, a sama machała miotłą!
- Doe! - krzyknęła w stronę wejścia, a kilku mężczyzn obejrzało się na bezdomnego. - właź, nie stój w przeciągu!
Gdy rudzielec podszedł, wcisnęła mu mopa w rękę.
- Masz coś? - zapytała, poganiając mężczyznę do zamiatania.

Miałem dość, zostało mi jedynie pogratulować Connorowi. Wiedziałem ze to dobry zawodnik, obita morda to nic nowego takie życie. Zebrałem swoje szmaty i podszedłem do baru.
- Mam dość, jedziesz? - rzuciłem w kierunku Autumn.

Kibicowała Maro, ale wiedziała, że z Connorem ten nie ma szans. Czy ktokolwiek miał? Po chwili namysłu stwierdziłą, że jemu też by chętnie wskoczyła do łóżka. Hej, lista jej się robi coraz dłuższa, może powinna sobie to zanotować? Spojrzała na podchodzącego do niej meksykanina.
- Jasne. - zeskoczyła z baru i poszła za nim do swojego choppera.

Nie zastanawiałem się długo, nie zastanawiałem się co ma w głowie Autumn, wiedziałem natomiast gdzie pragnie znaleźć się dzisiaj moja głowa. Zaraz i tak będzie świt więc mogłem zapomnieć o kolacji, ale śniadanie czemu nie.
Po chwili siedziałem z obitą gębą na swoim duchu. Kiwnąłem do niej głową a potem rozległ się ryk motocykla. Tak lubiłem oglądać jej tyły więc nie przeszkadzało mi że jechałem za nią. Skoro chciała być jedną ze świętych, widziałem dla niej świetlaną przyszłość.

ZTx2 ---> Dom Autumn

- Jesteś pewien, ze to był Smith? - Betty wolała się upewnić. - Widziałeś co pisał? Zabrał tę kartkę, wyrzucił?
Kobieta zadawała mnóstwo pytań, ale chciała wiedzieć wszystko. 
Podsunęła mężczyźnie wiadro z wodą i pogoniła, by zmył plamy krwi z podłogi.

Przypatrywała się temu jak wszyscy wychodzili. Nie była aż tak pijana, żeby nie trafić do motelu. Powoli zaczynało się przejaśniać, więc ciemności też nie stanowiły już problemu. Wypiła jeszcze kieliszek na odchodne i chwiejnym krokiem skierowała się do drzwi. Przestała bać się brodatego mężczyzny, wilków i tego, że sprzedadzą ją na organy. Było to oczywiście skutkiem upojenia alkoholowego, ale zawsze przyjemniej się wraca do domu, kiedy nie jest się przerażonym. Grzecznie powiedziała "dziękuję, do widzenia" i zniknęła w drzwiach.
zt ---> motel

- Czarny, dobry samochód... tak, faktycznie, tylko Smith takim jeździ! Numery rejestracyjne miał z Appaloosa czy Old Whiskey? 
Zaszłą za prowizoryczny bar i zaczęła zbierać puste butelki po piwie, obliczając coś w myślach. 
- Zachodnia dzielnica... czyli nie wyjechał od razu z miasta, tylko jechał się z kimś spotkać... Tylko z im, jak rozmawiał już ze Skittlesem?

- Mm... nie przyjrzałem się - przyznał szczerze.- Ale chyba z Appaloosa. Nie wiem.
Zaczął szorować mocniej, ponieważ jakaś plama nie chciała się zmyć tak łatwo.

- Ech... dobra, Doe. Musisz węszyć dalej. Koło Skittlesa, ma się rozumieć. Jeśli to grubsza sprawa, to pewnie znowu się skontaktuje z tym kutasem. 
Spomiędzy cycków wyciągnęła banknot i wręczyła bezdomnemu.
- Masz ty pięć dolarów i kup sobie mydło.

zt. >> ?

Connor szczerze powiedziawszy nie miał co robić to postanowił się nawalić. Dawno tego nie robił, a jakie miejsce byłoby lepsze niż opuszczona stacja benzynowa, postawił motocykl przed nią, chwycił butelkę i wkroczył do środka, nie było problemu z otwarciem, bo odkąd Betty rozruszała to miejsce to było pewne wejście którym łatwo się wchodziło. Usiadł w pierwszym wygodnym miejscu i otworzył butelkę Ducka Janielsa. Bardzo dobra whiskey, pociągnął jeden łyk i już czuł się dobrze. Nie chciał pić w domu, bo tam była Moira, a nie wiedział jak pies Liluye reagował na alkohol.

Jesień przyjechała tu, bo.. no dobra, nie szukajmy wymówek. Chciała sobie porobić samojebki w nowej sukience, a to miejsce miało ciekawy klimat. Dojeżdżajac jednak (nie pytajcie ile czasu spedzila na ogarnianiu sukienki tak, by nie dostawać nią w twarz podczas jazdy) zauważyła, że ktoś już tam stoi. Hm.. Podjechała bliżej, maszyna ucichła, a Jesień zeszła z niej, poprawiła sukienkę i weszla do środka, rozglądając się. Ktoś ze świętych, no bo kto inny?