Biuro szeryfa i areszt

First topic message reminder :

Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.

- chociaz w czyms mialam racje- mruknela. - ale dobrze, ze zadzialalo.
Odsunela sie od krat i usiadla.
- wiesz czy maja tu lekarza? - zastanowila sie. - takiego ich, dla ludzi w areszcie. Czy przysylaja tu kgos z przychodni?

- Czemu, źle się czujesz? Nikt cię nie przebadał jak cię wzięli z drogi? - słychać było, że poirytowanie w głosie  zastąpiło zmartwienie.
- Mogę spróbować kogoś wezwać.

- Dostalam koc i zabrali mnie tutaj. - wzruszyla lekko ramionami. Ptem zamilkla na dluzsza chwile i podniosla wzrok z podlogi na niego.
- Od czasu tego, co sie stalo w wiosce prawie nie sypiam, mam kszmary. - przyznala sie. - Teraz pewnie bedzie jeszcze gorzej.

Zacisnał usta. Do takiego przypadku to raczej nikogo nie przyślą.
- Wytrzymaj jeszcze do jutra i od razu idź do przychodni. Nikt nie uzna tego tutaj za nagły przypadek. A zaraz potem masz iść załatwiać prawnika, zrozumiano? - pouczał ją jakby był jej matką. Westchnał i podszedł bliżej do krat.
- Jakie koszmary? - zapytał niego ciszej. Nie zdawał sobie sprawy, że mówił tak donośnie.

- Dobrzze, mamo. - mruknela na jego slowa. I tak wiedziala, ze musi isc, tylko odkladala to z nadzieja ze sie samo poprawi,
- Rozne. O tym co sie tam stalo.. Ze zabili.. - westchniecie - Naixhe, Loco, Salali.. To sie naklada na wyobrazenia z rzezi sprzed stu lat. Ze nie moge pomoc i gina przeze mnie. Ze stoje i mam ich krew na rekach. Rozne rzeczy.. Budzi mnie dzwiek wystrzalow z broni, a wiem, ze w domu jest cicho. A teraz jeszcze pewnie dojdzie to.. Ze kogos zabilam. Ty spisz spokojniw po tym?

Przewrócił oczami. 'Mamo', też coś. Słuchał dziewczyny uważnie. Rzeź sprzed stu lat? Ma wyobrażnię. Całość zdawała się wołać o psychologa. Tak częste i brutalne koszmary to powód do niepokoju.
- Myslę, że mogłabyś spróbować znaleźć jakiegoś terapeutę. Zanim ci się pogorszy.
- Ja? Nie mam problemów. Widziałem bardzo dużo brutalnych przypadków, do nieco uodparnia. Poza tym najgorsze momenty przesiedziałem w lesie, próbując trzymać Emmę z daleka od kłopotów.

- tabletki nasenne mi wystarcza. - usmiechnela sie niemrawo i usiadla po turecku na pryczy.
- To dobrze, ze nie masz takich problemow. Ciesze sie. - wydawalo jej sie ze tylko ona ma. I moze Naiche, ale tego juz sie nie dowie chyba.
- dziekuje za pomoc, na prawde..

Odprowadził ją wzrokiem do pryczy. Martwił się. Wyglądała kompletnie bez życia.
- Tabletki są dobre tylko na objawy nie na przyczynę.
- Nie ma za co. Trzymaj się. Daj znać jak cię wypuszczą. - powiedział i odszedł żeby dać jej spokój. Było mu jej szczerze żal.

z/t

/ początek, wieczór

W końcu ją wypuszczono. Liluye wyszła i pierwsze kroki skierowała do domu, by się umyć i przebrać. Pusto było bez Moiry, ale cóż! Na razie nie wie co dalej.. I jak to będzie wyglądać. Gdy już się ogarnęła i nawet coś zjadła - pewnie jakieś ciasteczka - wsiadła w pickupa i pojechała do przychodni.

zt

Sam wyszedł ze swojej świątyni dumania zwanej potocznie archiwum i zauważył jakąś kobietę niecierpliwie przebierającą nóżkami. Właściwie to miał już kończyć swoją zmianę i iść do domu a po drodze może wskoczyć na piwo ale Ramirez, która miała dyżur gdzieś wcięło. W związku z czym podszedł do kobiety.
-Dzień dobry. W czym mogę pani pomóc. - uśmiechnął się zachęcająco gdyby kobieta miała jakieś opory w kontaktach z policją.

Włamanie na serwer szkolny? Czyżby dzieciaki chciały sobie popoprawiać oceny albo usunąć nagany. Innej możliwości nie widział. Bez względu na to jaki pobudki kierowały włamywaczem złamał on prawo, narażając ten przybytek użyteczności publicznej. Dyrekcja szkoły nie jest za pewne zadowolona z tego faktu.
-Proszę za mną.- zaprowadził kobietę do swojego biurka i odpalił komputer.
-Proszę zacząć od początku. Pani imię, nazwisko, wiek i zawód.- podniósł na nią spojrzenie a palce miał zawieszone nad klawiaturą i gotowe do wklepania danych.

przeskok


Bo siedzeniu przy papierach i raportach czas dłużył się cholernie, każda minuta wydawała się wiecznością. Nie nawiązywałem bliższych znajomości, nie spoufalałem się, nie przymilałem, nie podlizywałem, nie robiłem nic co mogło wpłynąć na emocje innych. Potem patrole, było już trochę lepiej, móc jechać drogą w radiowozie. Zapewne dialogi ze mną były męczące. O ile w ogóle można było to nazwać dialogiem, dziękuję, dzień dobry, do widzenia, tak, nie. Chęci do pracy naprawdę nie miałem żadnej. W końcu jednak postanowiłem podnieść się ze swojej wielmożnej dupy i coś zrobić.
- Co z tymi neonazistami? - rzuciłem do jednego z funkcjonariuszy? Och to na pewno musiał być szok Aldo przemówił. Kilka spojrzeń pobiegło w moim kierunku.

- Swoimi w miejscu, Iadanza
McConnor wyszedł ze swojego biura, z grubą teczką pod pacha i kubkiem zimnej kawy w prawej ręce. Spojrzał po wszystkich pracownikach, którzy pojawili się na porannym dyżurze. 
Rzucił na biurko Aldo kartoteki i akta sprawy. 
- Jedyne co wiemy, że syn wdowy Mayer brał udział w tej strzelaninie.

- Mozę mógłbym się tym zająć? - zapytałem trochę niepewnie, nie to żebym tu się o coś bał, odmowy czy innego gówna, sam nie wiedziałem czy chcę za coś się brać konkretnego.
- To może złożyć mu wizytę? Był ktoś u niego? Mamy jego adres? - podszedłem bliżej szeryfa by mógł wyczuć moje zainteresowanie sprawą. Już nawet nie chodziło o tego nazistę pobitego w knajpie, a ogólnie o nazistów.

- Tak, jego adres to cmentarz. - warknął McConnor. - Iadanza, skup się, czytałeś akta? 
Ścisnął uchwyt kubka i przyznał oczy by się uspokoić.
- Nie ma co nawet przesłuchiwać jego matki, bo ta nic nie wie. - Mruknął. - Można jedynie spróbować poszukać kogoś znajomego w jego byłym miejscu pracy.

Kiwnąłem tylko głową, skup się powtórzyłem w myślach sam do siebie. Chyba nie byłem jeszcze w najlepszej formie.
- Dobra to ja się wybiorę, popytam, może coś się znajdzie, ktoś na pewno coś wie - podrapałem się po głowie, już miałem zapytać gdzie robił ten cały Mayer ale odeszła mi ochota.
- To ja spojrzę w te akta - mruknąłem tylko, jednak może było by prościej.
- A gdzie pracował?

- W szkole, był woźnym. - Odparł McConnor. - Chyba wiesz, gdzie jest liceum w Old Whiskey, co?
Odstawił na blat biurka kubek z zimną kawą.
- Idź teraz, nie ma co tracić czasu. Jeśli nic nie znajdziemy to... skńczy się tak, jak w '94.

Przytaknąłem głową.
- Znajdę to nie metropolia - rzuciłem w kierunku szeryfa.
- Co było w 94'? - zapytałem z czystej ciekawości, czy mnie to ciekawiło może trochę, może dowiem się czego mam się spodziewać.

- W '94 mieliśmy podobna historię. - Westchnął szeryf i usiadł na krześle naprzeciw Aldo. - Tez rasistowskie ataki, strzelaniny, bójki... sprawców nie umieliśmy namierzyć, zresztą... w tamtych czasach nawet nie mieliśmy rozbudowanej silnej bazy internetowej, to jak szukanie po omacku. W każdy razie... Nie umieliśmy nikomu postawić zarzutów, to po pewnym czasie kilku rdzennych uznało, że się rozprawią sami z problemem.
Pokręcił głową.
- Skończyło się na tym, że stworzył się gang nękający neonazistów i rasistów z Old Whiskey.

- Czaje, taki samosąd, no tak ale my mamy tu decydować kto pociąga za spust i do kogo celuje - przysunąłem się nieco bliżej biurka szeryfa. Właściwie to się nie dziwie Indianom, parę tygodni temu nasza dzielna policja broniła jakiegoś naziola, czują się swobodnie więc robią co chcą i myślą że im wolno.
- Trzeba by było też w takim razie przypilnować indian, co by znowu nie wpadli na super pomysł wymierzania sprawiedliwości.
- Dobra coś jeszcze o czym powinienem wiedzieć czy mogę iść już do tej szkoły? - rzuciłem wstając z krzesła.

Pokręcił głową. 
- Trzeba uważać, bo zamordowano Jacoba, a to była szanowana osoba w mieście. Trzeba obserwować jego wnuka, czy ten nie będzie się chcieć mścić. - Dodał. - Może on ans naprowadzi do tych nazistów? Może ma więcej informacji niż my.
Wstał z krzesła i podsunął akta sprawy Aldo pod nos.
- Idź pogadać z dyrektorka szkoły a potem uzupełnij raport o jej zeznania.

- Szef chyba nie każe mi iść w te cholerne góry? I tam szukać tego wnuka? - pokręciłem z rezygnacją głową, tak zdecydowanie lubiłem płaskie powierzchnie, szos, chodnik a nie jakieś pieprzone przemierzanie górskich szlaków, no ale jak trzeba będzie - potem popytam o niego teraz dyrektorka.
- Dobra to idę - kiwnąłem głową unosząc akta sprawy do góry. Miałem nadzieję że to nie będzie jakaś zakuciana starucha.
Wyszedłem z biura rozejrzałem się, po czym wsiadłem do samochodu rzucając na siedzenie akta sprawy.

ZT ---> Szkoła