Biuro szeryfa i areszt

First topic message reminder :

Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.

Machnęła niedbale ręką.
- Tak, tak, krzywdę można zrobić na wiele różnorakich sposobów. Nie zawsze umyślnie. Zastanów się nad tym. - odparła. - Niekoniecznie zepsułam. Ale przydałoby się uszczelnić okna, bo zawiewa, no i na wiosnę chciałabym pomalować dom i płot. Wybacz, skarbie, ale nie mogłabym z tobą mieszkać i przyjmować do mojego po część i domu tego gacha.
Zaśmiała się, robiąc sobie z tego bardziej żarty niż na poważnie.
- Ale jakbyśmy miały... To do tych wszystkich zwierząt... przystojnego chłopca, który by pilnował dobytku. Hm... To jest plan. - mrugnęła do niej. A potem umilkła.

- Daj spokój. - powtórzyła. - Na prawdę, jesteś uprzedzona. I Harper też. Znam go trzy lata i no.. może święty nie jest - a może i jest? - ale.. no po prostu marudzicie. Obydwoje. - usiadła aż zakręciło jej sie w głowie i oparła sie plecami o sciane.
- Gacha? - fuknęła Lil. Jej chyba nie było do śmiechu. Ostatnio zrobiła się drażliwa, co też odczuł na sobie Connor, a teraz obrywało sie Cath.
- Jak masz się tak o nim wyrażać, to lepiej w ogóle skończmy temat.

- No nie jest źle. Już się przyzwyczajam. - odparła, a zaraz potem zmarszczyła brwi. Rozumiała, że ta jest zmęczona, smutna, rozdrażniona, ale nie trzeba było atakować od razu. A temperament blondynki sprawił, że nie łagodziła sytuacji, a jedynie podsycała płomień.
- Będę o nim mówić jak mi się podoba. - rzuciła oschle. Oj, lekarka nie była ugodowa, czy łagodna. Działa pod wpływem impulsu. Ta buźka anioła to była tylko maska na charakterek. Na dodatek Liluye też potrafiła. - Nie lubię tych Świętych i mam swoje powody. Łobuzy i manipulanci. W głowach mieszają, grożą... Agresywni...
Nie wiadomo czy Cath nadal mówiła o Connorze. Rozgadała się coś, ostrzejszym tonem.

- Czyli wszyscy murzyni kradną, a wszyscy meksykanie są tu nielegalnie? - burczała niezadowolona z tego, co i jak mówi Cath. Podniosła się z pryczy i zaczęła krążyć.
- Każdy lekarz bierze łapówki, gliny chodzą parami bo jeden czyta drugi pisze? - fuczała.
- To nie zawsze tak działa, Cath i chyba w swoim wieku już powinnaś to wiedzieć? - rzuciła jej rozzłoszczone spojrzenie.

Cath również wstała i stanęła w lekkim rozkroku jakby szykowała się do jakiejś walki... w kisielu czy coś. Zmarszczyła brwi i zazgrzytała zębami.
- Nie mówię tutaj o takich wielkich grupach, a o małym gangu, który coś niewątpliwie kombinuje i boję się, że wciągnie cię w swoje mroczne plany. - fuknęła niczym kotka i gdyby mogła zjeżyłaby sierść. - Ale skoro zarzekasz się, że wszystko w porządku to ok! Nie będę się więcej go czepiać! Ale nie zmienisz moich uczuć! Nie karz mi go lubić. Mogę akceptować, nie lubić.
Dodała oschle i skrzyżowała ręce na piersi. Cofnęła się i oparła plecami o przeciwległą ścianę.
- Czy masz jakąś sprawę do mnie zanim sobie pójdę? Chodzi mi o rozprawę. - rzuciła niedbale i odwróciła głowę, uciekając wzrokiem w bok.

- Ich sprawy mnie nie dotyczą. - mówiła o gangu. - I raczej patrząc na podejscie Loco to się nie zmieni. - splotła dłonie na piersi. Bo taki byl fakt, niechętnie jej cokolwiek na ten temat mówił i chyba wolał, żeby tak zostało. Miał nadzieję, że uda mu się oddzielić życie z nią od kontaktów ze Świętymi. Trochę jakby odcinał ją od kawałka swojego życia, ale w końcu co.. byli ze sobą ile, tydzień? Czego innego mogła się spodziewać po tak krótkim czasie?
- w takim razie się go nie czepiaj. Bo niczego to nie zmieni w moim podejściu. - przystanęła na moment i spojrzała na nią.
- Być może będziesz wezwana jako świadek. To tyle.

Jak Liluye ją w tym momencie wkurzała. Cath w spontaniczności podeszła do torby i sięgnęła po coś. Zaraz się wyprostowała i zaczęła rzucać w Indiankę batonikami.
- Ty się ze mną kłócisz, a ja ci przyniosłam KefirWay'e! I... - rzut. - Masz! - rzut. - Być! - rzut. - Silna! A nie miękka. I dlaczego mam być świadkiem? Ja nie byłam przy wypadku, ani nie widziałam zwłok, ani nie badałam nikogo w związku z wypadkiem?

Aż jej ręce opadły. Ale uwielbiała KefirWay'e! Popatrzyła po tych, które leżały już na ziemi, a jednego udało jej się złapać.
- Przecież jestem twarda. -[b] fuknęła, odpakowując go. Ciekawe czy jak ją nakryją to jej zabiorą? Musi je szybko zjeść! - [b]Jakbym nie była to bym sie w tym zlewie utopiła. - w sumie to myslała o tym, w chwili rozpaczy. Ugryzła batonika i przymknęła na chwile oczy. Mmm, jaki dobry.
- Może po cos cię beda potrzebować. Nie wiem. Nie znam się na prawniczych sprawach. - wyjaśniła i wzruszyła ramionami, chyba troche udobruchana batonikami.

A blondynka opadła na krzesło i założyła zamaszyście nogę na nogę. Oparła się i wyprostowała. Prychnęła.
- No jestem ciekawa o co mnie będą pytać... Ale nie martw się. Ja ich zaczaruję i będą mi jedli z ręki. - uśmiechnęła się lekko. No, trochę też się uspokoiła. Spojrzała na Liluye. - A jak ze snem?

Podniosła dwa następne batoniki, rzuciła je na łóżko i zawinęła w koc. Potem pomyslała ze pewnie i tak tu jest kamera. Chociaz moze nie? Bo jesli jest to znaczy, ze widzieli jak sie myje nad tym cholernym zlewem! I jak sie załatwia! FE!
Skryzwiła się na tę myśl.
- Dobrze. W miarę. Wczoraj jakiś gość obok wył całą noc to nie spałam. Teraz go chyba przesłuchują.

Blondynka pokiwała zamyślona głową. Gdy znów siedziała w pewnej chwili pochyliła się i oparła czołem o chłodną kratę, a długie włosy spłynęły z jej ramion do przodu, przesłaniając nieco twarz. Cath zamknęła oczy.
- Mhm... - wymruczała. Ona sama się nie wyspała. Wróciła późno bardzo, a rano do pracy poszła. Nic więc dziwnego, że zamulała. - A ciebie przesłuchiwali? Mam nadzieję, że nie byli brutalni. Bo jak byli to ich zaraz zniszczę.
Rzuciła.

- Nie, mnie nie. To znaczy tak, ale wcześniej. Po wypadku.. - zacisneła szczęki, bo przypomniała to sobie. - Czy ty jesteś przed okresem? Jesteś agresywna.

Westchnęła, słysząc co mówiła Liluye. A potem spojrzała na nią i uniosła brew.
- Hę? Co? O czym ty mówisz? Nie zmieniłam się odkąd cię zamknęli... - wymruczała nieco zaskoczona. Nie wiedziała co powiedzieć. Czy naprawdę była?

- Nie znam twojego kalendarzyka, ale jesteś agresywna! Bardziej niż zwykle. - usiadła na pryczy i  wyciagnela spod tyłka kolejnego, troche zgniecionego batonika.

Kobieta uniosła ręce w geście poddania.
- Okej, okej, poddaję się. Muszę trochę wychillować i zakończyć pewną... znajomość. - odparła. No jak Liluye jej tak mówiła to znaczy, że tak było. - Więcej czasu poświęcić pracy, bo tam jestem opanowana. Może przejdzie to na mnie na czas wolny. Stres mnie zżera, to dlatego. Wybacz, jeśli niepotrzebnie cię zaatakowałam...
Dodała już spokojna i uśmiechnęła się.

- Jaką znajomosć? - zainteresowała się Lil. Zignorowała resztę wypowiedzi. Co te KefirWaye takie małe? Namacała trzeciego i przyjrzała mu sie.

Zmrużyła oczy widząc jak Liluye się zainteresowała. Sięgnęła do torby i wyciągnęła też colę i jabłko. A co! Nikt jej nie zabroni.
- Zostaw batoniki na później. - postawiła rzeczy za kraty, trochę innych słodkości. - Z mało ważną osobą, która jest aż nazbyt arogancka i wzbudza we mnie tę wspomnianą agresję.
Odparła z pozorną swobodą, ale podrapała się po głowie nerwowo.

- Czyli mi nie powiesz? - spojrzała na colę. Mmm! Na pewno jej to zabiorą jak zauważa. Cola to groźna broń, jak nic.
- Mów lepiej, bo zaraz cie stąd wywalą.

No skoro Indianka ją tak namawiała to czemu nie. Cath chętnie gada. Do tego potrzebowała się wygadać jakiejś konkretnej babce, co by ją zrozumiała, ponarzekała z nią i pogłaskała po główce. Z tym ostatnim to średnio, ale Cath przeżyje.
- Ten cały Święty... No właśnie i teraz rozumiesz moją agresję na Connora. Widziałam się z nim znowu. W sumie to kolejne dwa razy. Groźby, kłótnie, a potem... to było dziwne. - skrzywiła się, nie potrafiąc opisać tego słowami. - Zmieniło się, jak pojechałam zostawić samochód w warsztacie. I się tam pojawił też. Wyobraź sobie, że wpierw mnie napadł, wywlókł na zewnątrz, groził nożem, a gdy miałam go tak dość, że się popłakałam... przytulił mnie.
Pokręciła głową. To jednak nie wszystko.
- Na dodatek jak się znów kłóciliśmy to mnie pocałował... nie raz. I wsiadłam na tę morderczą maszynę. Taka głupia jestem.
Oparła łokcie na kolanach, a twarz schowała w dłoniach. Dopiero teraz, jak słuchała samą siebie, dotarło do niej jakie to wszystko głupie i bez sensu.

Słuchała ją, a tylko oczy jej się coraz większe robiły.
- No... - mało inteligentnie, ale na wiecej jej nie było stać w tej chwili.
- I to ja robie głupie rzeczy, niby? Bijesz mnie właśnie na głowę. - stwierdziła.
- I co teraz? Jak to sie skonczyło?

Wyprostowała się i wskazała palcem na Liluye.
- Ja mogę, ja sobie poradzę. - rzuciła żywo, a potem struchlała. - Nijak. Nie cierpię tego gościa, a z drugiej strony... sama nie wiem. Nawet do tego doszło, że odwiózł mnie do domu i zostawił numer do siebie, w razie czego. Ale to zły człowiek, sama się o tym przekonałam. I tobie chciał coś zrobić. Mam nadzieję, że go więcej nie spotkam...
Przekrzywiła lekko głowę, spoglądając na mało elokwentny wyraz twarzy Liluye.

- Tak. Ze wszystkim sobie poradzisz. No, na pewno. - przedrzeźniała ją.
- Connor ma z nim porozmawiać? - po dlugiej ciszy i po ogarnieciu tego male inteligentnego wyrazu twarzy spojrzała na Cath. To dla niej było jedyne rozwiazanie, jedyny sposób w ktory mogla by pomoc.

Cath zmroziła wzrokiem Indiankę, jakby ta zaproponowała jej skok na bungee.
- Oszalałaś, mała? Zwierzam ci się jedynie, a nie mam zamiaru angażować w to nikogo więcej, nawet ciebie. Potrzebowałam się tylko wygadać, o mnie nie musisz się martwić.
Pokazała język, gdy tamta ją przedrzeźniała.
- Naprawdę sobie poradzę, jestem dużą dziewczynką w przeciwieństwie do ciebie. - uśmiechnęła się, by pokazać Lil, że jest silna. - A ty się nie zamartwiaj, bo masz własne problemy. I jeśli mogę ci jeszcze jakoś pomóc? Mów.

<--- Biuro koronera

Jon jeszcze zahaczył o automat z kawą i z gorącym kubkiem skierował się do aresztu. Zdziwił się lekko gdy przy kratach zobaczył Cath. Lilu jest po prostu obskakiwana przez gości.
- Dzień dobry drogie panie - odwrócił się do Liluye - Chciałaś mnie widzieć?

Rzuciła w nią papierkiem,ale ten za daleko nie dolecial. Fuknęła niezadowolona i popatrzyła na Cath.
- Tez jestem całkiem duża. - wyburczała, bo Hernandez znów wyśmiewała jej wzrost. Małą już jakoś przeżyła..
- A ty kłamiesz i kiedyś to przyznasz. I lepiej przyjdź do mnie jak będziesz potrzebować pomocy, bo jak nie to wyslę Connora w paskudnym nastroju. - wtedy wpadł Jon. Lil zamilkła i spojrzała na niego.
- Um. Tak. Zaraz. - przeniosła wrok na Cath. Czy ta zrozumie i sobie pojdzie?