Przychodnia

First topic message reminder :

Witaj w Świątyni Zarazków, istnym niebie chorób przenoszonych drogą kropelkową i największym zbiorowiskiem młodocianych z chorobami wenerycznymi – przychodni! Pokryty graffiti błękitny budynek mieści w sobie dwa gabinety lekarzy ogólnych. Jeśli oni nie będą w stanie ci pomóc, skierują cię do specjalistów; w Old Whiskey znajdują się aktualnie gabinety ginekologa, okulisty, laryngologa i dentysty.
Przy przychodni działa również mała klinika z izbą przyjęć, do której trafiają ludzie z ranami postrzałowymi, pocięci nożem, czy krwawiący przez inne niefortunne przypadki – po powierzchownym zajęciu się raną poszkodowani zawożeni są niezwłocznie do szpitala w Appaloosie. Lekarze tu pracujący wydają się być pozbawieni radości życia, lecz co się dziwić – ich pacjenci nie należą do najczystszych, czy najkulturalniejszych. Jednak żeby się u nich leczyć trzeba mieć wykupione ubezpieczenie, dostać je z pracy, lub słono zapłacić – opieka zdrowotna w Stanach jest bowiem odpłatna. I to wysoce.

Każda osoba legalnie zatrudniona jest ubezpieczona i może korzystać z usług przychodni.
Jeśli chcesz się ubezpieczyć prywatnie musisz jednorazowo zapłacić 5000$
Jeśli nie posiadasz ubezpieczenia, ceny za konkretne zabiegi/leczenie są ustalane indywidualnie przez MG. Rachunek będzie wysyłany na pocztę leczonej postaci po jej wyjściu z przychodni/kliniki.

-Już jest okej - Delshay ucieszył się, że jest przerwa. Wstał i wyszedł z budynku.
-Idę na chwile na zewnątrz. - Powiedział przed tym do Lil. Gdy był już na zewnątrz wyciągnął jednego papierosa z paczki i go zapalił.

Lil wstała i podreptała za nim, trochę świeżego powietrza się przyda. Nawet, jeśli padało. Załozyła na siebie za dużą bluzę, męską. I to na prawde dużo za dużą, ale lubiła w niej chodzić.
- Palisz? - uniosła brwi. Nie podobało jej się to nigdy.

A jednak przyszła. Delshaya to ucieszyło. Na wzmiankę o papierosach Indianin zgiął kąciki ust w uśmiechu.
-Możliwe, że to jest sekret mojej genialnej kondycji. Od trzech lat to mój pierwszy. - Odpowiedział spokojnie. Po co się tłumaczył ?

- To nawet nie zaczynaj, genialna kondycjo.. Lepiej idź na salkę przy szkole, a nie.. - mruknęła. Wiedział, że nie lubi papierosów. Podciągnęła rękawy duzo za duzej bluzy.

Spojrzał na nią i z rezygnacją zgasił papierosa i wyrzucił. Dopiero teraz zwrócił uwagę na bluzę.
-Nie wiedziałem, że chodzisz w męskich ciuchach.

- Zapalisz go, jak nie będe widzieć? - zapytała, ale zamiast być zła była raczej.. rozbawiona?
- E.. hm - spojrzała po sobie. Bluzę miała do kolan prawie.
- To była bluza Loco.. - westchnęła ciężko.

-Jak nie będziesz patrzyła to zapalę z odsetkami! - Stwierdził, a później znów powaga i chwila ciszy.
-Jaki ja jestem słaby. Nigdy Ci żadnej bluzy nie dałem. - Zastanowił sie chwilę.
-Albo biedny... Albo po prostu mam węże w kieszeniach. I portfelu.

- Nie.. po prostu.. znalazłam ja w swoich rzeczach.. po jego śmierci.. - westchnęła i wzruszyła lekko ramionami, odwracając wzrok.
- Wolałabym tak nie dostać twojej bluzy..

-Jeszcze raz, moje kondolencje. - Niemalże wyszeptał.
-Nie zamierzam umierać - dodał po chwili jeszcze ciszej.
-Chyba będę się zbierał. Muszę posiedzieć trochę w parku. Przepraszam.

- Co? Już? - zdziwiła się, korzystajac ze zmiany tematu.
- Nie zgadzam się, masz wysiedziec do końca.. Dobrze? Przyda się to może kiedyś.. choć wolałabym, żeby nie - popatrzyła na niego.

-Jak Ty to robisz? - Rozchmurzył się i skierował się w stronę wejścia.
-Wątpię, by mi się to przydało. I tak idzie mi jak krew z nosa. - Pokazał Liluye język i przepuścił ją trzymając drzwi.

- Co robię? - nie zrozumiała. Chociaż narratorka ogarneła.
- Mam nadzieję, że ci się nie przyda. Ale warto mieć. Niedawno był kurs samoobrony, nie załapałeś się - uśmiechnęła się do siebie na przytrzymane drzwi, czego nie widział bo była przed nim i weszła do budynku.

-No nie powiem... Samoobrona by mi się przydała. Po tym jak Howie mnie dorwie za strzelanie z ucha. Jakby co, to ja się o to prosiłem. - Wyprostował całą sprawę, a przynajmniej miał taką nadzieję. I tak nie raz mu się oberwie, a wtedy nie on będzie potrzebował umiejętności pierwszej pomocy.

- Porozmawiam z nim - stwierdziła jedynie na ten temat.
- Niezaleznie od tego czy się prosiłeś czy nie.. Nie powinno to tak wyglądać.. - i pewnie poszli na dalszą część kursu.

Po krótkiej przerwie kursanci wrócili na salę. Sally przygotowała już opatrunki i specyfiki mające pomóc w pierwszej pomocy przy oparzeniach. 
- Nie wolno podawać niczego doustnie. Nie wolno smarować oparzonej skóry maściami, kremami, tłuszczami. Nie wolno przekuwać pęcherzy. Nie wolno smarować alkoholem! Należy ściągnąć wszelaką biżuterię, jeśli takowa jest na danej części ciała. Schładzać zimną wodą od 10 do 20 minut. Potem można nałożyć specjalny opatrunek na oparzenia, który jest wyposażony w żel chłodzący. jeśli nie mamy takiego opatrunku, możemy użyć tradycyjnego, jednak namaczamy go wcześniej! Przy każdej zmianie musimy pilnować, by był mokry i zimny!

Potem Catherine miała opowiedzieć o rodzajach oparzeń. 
Potem każdy miał przećwiczyć zakładanie opatrunku na swoim partnerze, mnożnik na inteligencję i spostrzegawczość, próg 60.

Popatrzyła na Jools'a.
- A niby plastry stworzone, żeby ułatwiać życie.
Na przerwie wpadł Bobby, jak zapytał, jak jej idzie, to stwierdziła, że nieźle skoro i fantom cały i Jools też. Jej chłopak miał znacznie bardziej wymagającą pracę, niż ona. Fakt, jej wredne babcie, dzieciaki i inni żywi ludzie nad głową nie krzyczą.
Dalsza część kursu. Wykonała kolejny opatrunek (95).
- To teraz można się poparzyć w mojej obecności, tak profesjonalnie pomogę. Nie. Lepiej, żeby nie - lekko się skrzywiła, bo w sumie taka pomoc wymaga kooperacji z innymi. Zło.

3 (123)

pierwsza próba - 1 (50), druga 5 (70)

/15.10, 10, początek

Salina pojawiła się wraz ze wszystkimi w przychodni, by wziąć udział w kursie. Pewnie była cichutka jak myszka, że nikt jej wcześniej nie zauważył. A tak naprawdę pewnie była przerażona myślą, że gdzieś tutaj jest pan Reynolds, który ciągle nie odpisał na jej wiadomość. I wcale na żadną nie czekała. Absolutnie. I nawet nie odniósł się do jej listów w ostatniej audycji jak miał zwyczaj.
Chyba bolało ją serce.
Doszczętnie spłoszona, wykonywała ćwiczenie na ćwiczeniem, skupiając się na tym absolutnie i starając się nie rozglądać po bokach. Pierwsze było proste (58 bez kostek>40), nie wymagało specjalnych umiejętności - no bo co to jest zadać pytanie, sprawdzić buzię i odchylić odpowiednio głowę zainteresowanego lub ułożyć odpowiednio jego ciało? Drugie także (76>60) - może i uściski były wymagające pod względem siły, ale nie było to coś, czego nie dało się przejść!, trzecie z opatrywaniem również nie było trudne (58>50), opatrywanie partnera, czyli kudłatej blondynki w ciąży, także nie było problemem (68>60).

61

Tyrsen z niewielkimi problemami, ale jednak wykonał opatrunek zaprezentowany przez Sally. Dobrze, że Cath się od niego odsunęła. Pewnie odczytała jego mordercze myśli, które jednak parę sekund temu z niego wyparowały. Zdecydowanie nie był zrównoważony psychicznie i emocjonalnie.
W końcu zdjął opatrunek i wyczekiwał dalszych poleceń. Jednak przypomniał sobie po co tu właściwie przyszedł.
- Kiedy będzie przemoc? - spytał, oglądając się po sali.

79

Założyła Delshayowi bez problemu opatrunek i czekała co dalej.

48, x1, x2

Delshay znów nie mógł się skupić. Zupełnie mu nie wyszło bandażowanie, no chyba, że miał zabandażować woje ręce ze sobą.
-Sorki. Średnio mi to idzie.

- Jeszcze raz - ściągnęła z siebie bandaż, który jej zawiązał - Bo wymuszę na tobie ćwiczenie w domu - uśmiechneła się nieznacznie do niego.

-Myślę, że w domu mi lepiej pójdzie. - Stwierdził z uśmiechem. I tak Indianin nie miał już czasu na kolejne próby. Kolejne pary kończyły ćwiczenia i już instruktorka zaczynała tłumaczyć kolejne zadanie.