Przychodnia

First topic message reminder :

Witaj w Świątyni Zarazków, istnym niebie chorób przenoszonych drogą kropelkową i największym zbiorowiskiem młodocianych z chorobami wenerycznymi – przychodni! Pokryty graffiti błękitny budynek mieści w sobie dwa gabinety lekarzy ogólnych. Jeśli oni nie będą w stanie ci pomóc, skierują cię do specjalistów; w Old Whiskey znajdują się aktualnie gabinety ginekologa, okulisty, laryngologa i dentysty.
Przy przychodni działa również mała klinika z izbą przyjęć, do której trafiają ludzie z ranami postrzałowymi, pocięci nożem, czy krwawiący przez inne niefortunne przypadki – po powierzchownym zajęciu się raną poszkodowani zawożeni są niezwłocznie do szpitala w Appaloosie. Lekarze tu pracujący wydają się być pozbawieni radości życia, lecz co się dziwić – ich pacjenci nie należą do najczystszych, czy najkulturalniejszych. Jednak żeby się u nich leczyć trzeba mieć wykupione ubezpieczenie, dostać je z pracy, lub słono zapłacić – opieka zdrowotna w Stanach jest bowiem odpłatna. I to wysoce.

Każda osoba legalnie zatrudniona jest ubezpieczona i może korzystać z usług przychodni.
Jeśli chcesz się ubezpieczyć prywatnie musisz jednorazowo zapłacić 5000$
Jeśli nie posiadasz ubezpieczenia, ceny za konkretne zabiegi/leczenie są ustalane indywidualnie przez MG. Rachunek będzie wysyłany na pocztę leczonej postaci po jej wyjściu z przychodni/kliniki.

Roberts odniosła wrażenie, że wbrew temu co mówiła dziewczyna na to chłopka się jej podoba. W końcu kilka komplementów poleciało w jego kierunku.
- Uuu to zabrzmiało groźnie. To co masz zamiar mu zrobić? I właściwie dlaczego go tak nienawidzisz?

- Poderwę go, on mnie zaprosi na imprezę z okazji końca roku, a ja go wystawię! - zaśmiała się złowieszczo.
Gdy się uspokoiła, to wyjaśniła.
- śmiał się ze mnie przez cały semestr.

- To znaczy co? Wyśmiewał się z ciebie, żartował i zaczepiał?- usiłowała się zorientować w sytuacji dokładniej. W sumie jak chłopak był bardzo dokuczliwy to mu się nauczka należała co nie. Oczywiście tego nie powiedziała tylko czekała na odpowiedź.

- Ano, zaczepiał, robił głupie żarty... - mruknęła.
- Wsadził mi masło to torby, wlał mi coś obrzydliwego do wody... ble, uwziął się na mnie!

- Wiesz co, a ja myślę, że ty się mu podobasz tylko on się wstydzi. Chłopaki zawsze zachowują się jak kretyni, kiedy dziewczyna się im podoba. Pewnie nie maił odwagi podejść i porozmawiać to usiłował w taki sposób zwrócić twoją uwagę.- spojrzenie ciemnych oczu przesunęło się po dziewczynie.

Prychnęła. Założyła ręce na piersiach i pokręciła głową.
-To ja nie chcę takiego zainteresowania. Nie podoba mi się to.
Pokręciła głową.
- Co mi z takiego zainteresowania? Czuję się upokorzona, zła i nielubiana.

- Uhm wiem o co ci chodzi. Sama bym się irytowała i złościła.- kiwnęła głową.- No ale w sumie co ci zleży sama mówiłaś, że jest mądry, przystojny i fajny. Wiesz co ja bym zrobiła na twoim miejscu. Pogadałabym z nim a jak się okaże, że jest draniem to zawsze możesz zrealizować swój plan.- uśmiechnęła się do dziewczyny.

- To, ze powiedziałam, że jest mądry i przystojny i fajny bo ma fajny dla całej klasy nie znaczy, ze nie jest dupkiem, a ja jestem nim zainteresowana! Proszę pani, w jakim wieku pani żyje?! Bycie dupkiem dla kobiety to nie jest sposób na flirt! To nie "Duma i Uprzedzenie"!

Tak zdecydowanie była do tyłu jeżeli chodzi o nastolatki i wychowywanie dzieci. Zresztą za grosz w niej instynktu macierzyńskiego więc co się tutaj dziwić.
- No to odegraj się na nim i po sprawie.- jako, że czytała "Dumę i uprzedzenie" przed wojną to średnio kojarzyła o czym książka traktuje, więc nawet w to nie brnęła.

- I wie pani co? Już się lepiej czuję.
Wstała, pewna siebie, rumiana i zdecydowanie w lepszym humorze niż jeszcze dziesięć minut temu.
- Dziękuję! - odparła i skierowała się do drzwi.
Nim jednak wyszła, zwróciła się do Beth.
- Podoba mi się jego kolega. I... czy mogę u pani dostać receptę na prezerwatywy?

Elisabeth uśmiechnęła się widząc, że dziewczyna czuje się lepiej. Zsunęła się z blatu biurka i miał usiąść na krześle, kiedy padło ostatnie pytanie.
- Nie mogę ale kupisz jej w aptece, markecie albo stacji benzynowej.- w sumie powinna chyba walnąć pogadankę, że w tym wieku i że jest za młoda, ale wiedziała, że po dziewczynie by to spłynęło. I tak by zrobiła co chce. Lepiej niech się więc zabezpiecza.

- Ach, dziękuję!
Dziewczyna wyszła. Beth dziś uratowała jedno z wielu istnień i zapewne zapobiegła niechcianej ciąży czternastolatki, mówiąc jej, gdzie ma kupić kondomy.

Jak za dziewczyną zamknęły się drzwi to Roberts oparła głowę o dłonie i westchnęła ciężko. Czuła się trochę jak po dziesięciu rundach na ringu, więc potrzebowała chwili przerwy nim poprosiła kolejnego pacjenta.

Dwie godziny później do Beth przyszłe młody, czternastoletni chłopach imieniem Frank.
Trochę niepewnie wszedł do gabinetu, usiadł przed panią doktor i chwilę jakby się zastanawiał, czy w ogóle ma coś powiedzieć.
- Em, dzień dobry - przywitał się i nieco skrzywił.
Chyba za bardzo nie wiedział jak zacząć.
Ha, chyba dziś panna Roberts ma dzień w poradni dla nastolatków.
- No bo ja mam problem. Pewnej natury. Ale może ja przyjdę kiedy indziej.

- Dzień dobry.- Elisabeth uśmiechnęła się do swojego kolejnego pacjenta, którym okazał się młody chłopak. Miała wrażenie, że nieco skrępowany. No ale ludzie nieraz tak się u lekarza czuli.
- Nie, nie zostań.- zatrzymała go.- Słucham cie jaki masz problem.- ciemne oczy spoglądały zachęcająco.

20

Chłopak jednak milczał i właściwie to wyglądał jakby miał zamiar zaraz wyjść. Roberts obeszła więc biurko i stanęła tak by zablokować ewentualną drogę ucieczki.
- Wiesz, że co powiesz to zostanie w tym gabinecie.- no dobra trochę naciągnęła, ale chłopak nie musiał o tym wiedzieć.

Mnożnik na charyzmę, próg 19. Jak przekroczysz - udaje ci się wyciągnąć z chłopaka o co chodzi. Jeśli nie - chłopak milczy i chyba ma zamiar wyjść.


- No ja nie wiem. Na pewno nie powie pani rodzicom? Ja... jestem nieletni.

15

- Słowo.- zapewniła podnosząc rękę do góry. Tak naprawdę wszystko zależało od tego co powie chłopak, ale on przecież o tym nie wiedział.
Położyła mu rękę na ramieniu by go zatrzymać w gabinecie.

Chłopak jednak się wystraszył. Wstał i skierował się do drzwi gabinetu, by wyjść.

//początek 10.07.2013
Carmalita musiała zanieść kilka dokumentów do podpisania swojej szefowej, głównie związanych z jej szkołą. Nie pomyślawszy w ogóle że ma pacjenta, no bo ogólnie by się o tym dowiedziała. W Old Whiskey, całe szczęście jest mało chorych ludzi. Zapukała, ale zaraz otworzyła drzwi i weszła. Wpatrując sie nadal w trzymany plik papierów.
- Pani doktor, potrzebuje kilka autografów pod kartami i tego.. - powiedziała po czym spojrzała, że jest pacjent w pokoju. Carmalita zamknęła za sobą drzwi i stała tak na ich drodzę. - Przepraszam. To ja tylko zostawię i pójdę. - powiedziała by tylko uzyskać zgodę na zostanie. No kurde, wyczuwało sie jakąś dziwną atmosferkę.

- Poczekaj.- ruszyła za chłopakiem w tym samym momencie w drzwiach stanęła Carma. Roberts zaraz dała jej znać by ta je zablokował i nie pozwoliła pacjentowi wyjść.
- Jasne zaraz ci to podpiszę.- odpowiedział i ruszyła jak gdyby nigdy nic w kierunku dziewczyny.

- Proszę pani, ale ja przyjdę innym razem - powiedział zawstydzony chłopak, który usiłował wyjść na korytarz.
No co jest, przetrzymywanie pacjenta wbrew jego woli?!

Carmalita przyjaźnie spojrzała na chłopaka. Uśmiechnęła się, po czym wycfagnęla długopis i podała wszystkie papiery Elisabeth.
- Jest tutaj karta tej staruszki spod 3 i moja aplikacja na studia. - powiedziała podekscytowana. Gdy Elisabeth pewnie stawiała autografy jak jakaś pop star Carma stwierdziła, że nie będzie milczyć.
- Cześć młody. - zagadnęła. - Chcesz może herbaty, albo soku? - spytała grzecznie. No co.. słodyczy mu proponować nie będzie/

Beth uważnie przeglądała papiery nim każdy podpisała. Nie chciała podpisać w końcu czegoś czego nie powinna chociaż Carma by jej chyba takiego numeru nie wycięła. Nawiasem mówiąc dziś była w dużo lepszej formie niż ostatnio. Czyżby przebolała Florka.
Zerknęła jak chłopak zareaguje na propozycję soku.