Opuszczone ranczo

William spojrzał na Setha i się zastanowił.
- Może Maro zostać, widać, że jest jak najbardziej przekonywujący - odpowiedział, wzruszając ramieniem. Oparł sekator o swoje ramię, ale tak, by nie zabrudzić je, jeszcze tego Parkerowi by brakowało.
Najmilej, bo takie dobre geny ma, rodzicom dziękować, raz-raz!
- O nie, nie możemy go zostawić, Baby - odparł. - Ty dasz 500 dolarów, twój kochaś 2000, a to jednak trochę jest. Może ponad ilość waszego grzmocenia - mruknął. - I musi to do jutra donieść, więc ktoś musi obserwować, żeby Billy czasem nie wywinął jakiegoś numeru - wyjaśnił i spojrzał z politowaniem na Consuelę.
- On nie przyniesie pieniędzy, to oboje stracicie po palcu. Zależy, kto jaki humor będzie miał, nie? - i spojrzał po towarzystwie.
- A jemu Ramirez może towarzyszyć. Z pewnością będzie śmiał się z jej żartów.

- Dwa i pół - podpytał Willie i się zaraz zaśmiał. - No to pięknie. Powinnaś go docenić, Baby, to jest naprawdę dżentelmeńskie zachowanie - aż klepnął Curwooda w ramię.
Spojrzał jeszcze na Maro, bo to od niego zależało czy będzie brał od Baby kasę, czy też nie.
- To jesteśmy ugadani, tak? Dwa i pół tysiąca do rana albo palce pójdą i tobie, i tobie, a potem spokój i sielanka dopóki znowu nie zaczniecie się grzmocić - podsumował i z zadowoleniem machnął sekatorem.

edit, 17:02/ William po swoich słowach wrzucił sekator do środka, wziął klucze od Maro i wsiadł do pickupa, resztę towarzystwa żegnając i informując, że jak będą potrzebować jego osoby, to wiedzą jaki ma numer telefonu i gdzie mieszka.

/zt