Warsztat samochodowy i myjnia

No, Parker pewnie kiedyś myślał o tym, by wykorzystać to, że Consuela ma siostrę, no ale nie wyszło. Nie było co o tym gadać, bo Ramirez przecież starszyzny słuchała i tylko im ufała, a tak to chociaż wyglądało dla księgowego, nieważne.
- Z cicha i ostrożna z temperamentem naszych kolegów? - spytał. - Chciałbym to zobaczyć, ale... czas jest, no nie? - wzruszył ramionami. - Zresztą, ostatnio sobie myślałem, że można by zrobić tak jak kiedyś. Kogoś z P podpierdolić i wyciągnąć informacje słusznymi sposobami - westchnął, do siebie.
- Spoko to potem mi najwyżej ogarniesz, ile za to będzie - stwierdził. - Może sprzedam albo Grubemu napiszę, by sobie użyczył, poki swego nie ma, chociaż potem to nawet nie będzie możliwości pozbycia się - zażartował.

Wszystko się może zdarzyć!
Will się zastanowił.
- Można by coś spróbować z tą miejscówką z dala od Old Whiskey - przyznał. - Albo na razie tam, na tej farmie Łysego, a potem poszukać - powiedział. - Zresztą, trochę budynków po drodze pewnie mamy opuszczone, więc wtedy mozna by spróbować. Nie była gdzieś jakaś fabryka na drodze Cole Town i AC? - spytał, bo czasem to Will też nie ogarniał.
- No, więc może do niego potem podejdę i go poinformuję - dorzucił zaraz. - Ogarnie się to wszystko jakoś - to powiedziawszy pewnie miał na myśli całą okoliczność z psiarnią, gangami i nieco piętrzącymi się problemami.

- Ogarniemy to - powiedział. Co do tego - byli pewni, nie ma to tamto.
Pewnie potem parsknął na słowa Bakera.
- Jasne, zobaczymy - dorzucił, pożegnał się z szefem i miał wrócić do pracy.
I tak wrócił, że pewnie jakieś dokumenty dotyczące całych rozliczeń zostały wyłożone. Początkowo chciał większość zgarnąć ze sobą, no ale nie zdążył nawet kichnąć, a tu goście. Niechciani i niespodziewani. O wilku mowa, pomyślał Parker.
- Bry - rzucił, jak na kulturalnego człowieka przystało.
Nie wiedział czy Lola ukrywała się ze swoim komentarzem, czy nie, ale ten usłyszał. O dziwo, warsztat był pusty. No, oprócz tej trójki. Skubany Baker wiedział, kiedy wyjść!
- Jak sprzątając to nie ma problemu z brudem - zwrócił uwagę. - Gorzej, że można się nawdychać wszystkiego, co szkodliwe - westchnął i sięgnął po nakaz, ażeby się rozeznać w jakiej sprawie przyszli i po co przyszli, czego tam szukali.  

Parker się nieco zdziwił, że chodziło o JTC. Zmarszczył nieznacznie brwi, patrząc na ten nakaz.
- Siła wyższa, więc mniej czasu na lenistwo - podsumował pokrótce.
- Bo często nie chodzi się do warsztatu, o ile się w nim nie pracuje - zwrócił się do Loli i nie, nie było to złośliwe, choć kto wie, jak inni rozumieją ton Parkera. Wspomniany księgowy spojrzał na Coopera, a potem się zastanowił.
- Przed masową wycieczką do Kalifornii, w której mieliście ślub - odpowiedział detektywowi. - Tydzień przed rozmawiałem z nim - dodał, wzruszając ramieniem i spojrzał na to, co Lola robi.
Pewnie w szufladach mogła znaleźć jakieś puste kartki, długopisy, piwo.
Will przeszedł i wziął z biurka popielniczkę, którą postawił na metalowej szafce.
Jako że mu prawo przysługiwało, to mógł być obecny przy jednej czy drugiej osobie. Ba, musiał być, więc zerkał tu i tam, zastanawiając się nad tym, po kogo zadzwonić jeszcze.

Jako że pomieszczenie robiące za biuro było liche, Parker pewnie stał w progu, opierając się plecami o jeden z boków, aby móc tu i tu zerkać.
- Od powrotu z nim się nie widziałem - powiedział. No, chyba że mogiła swoje robi, ale o tym jakoś nie pomyślał. Nie zmieniało to faktu, że prawdę akurat mówił!
- Koło Rosie? - spytał. - Nie, nic mi nie wiadomo. Tym bardziej, że sam tam nie zaglądam.
Spojrzał jak Lola wyciąga dokumenty. Umowy o pracę, jakieś zamówienie na brakujące części, środki do naprawy i narzędzia. Rozliczenia zamknięte w w innym segregatorze niż pozostałe, na które Parker zwrócił uwagę. Pewnie ze dwa lub trzy segregatory dotyczące sprzętów znajdujących się w warsztacie.

- Aha.
Powiedział Parker. Co miał wspomnieć? Że Rosie lubuje się rekreacyjnych strzelaninach i mordęgach? Że słyszał o tej akcji po tym, jak kumpel z gangu padł z ołowiem w czole? No chyba nie.
Spojrzał na te narzędzia.
- Widzę, że Consia będzie musiała się pojawić i posprzątać, chociaż skoro to nie jest dowód w przeszukiwaniach, to porządek musi być - stwierdził. Coś tam jednak to prawo znał. - No i nie może być poniszczone, nie? - zagaił, a gdy Cooper wspomniał o księgach, to Will się cofnął o krok, by detektyw wlazł do biurka.
- Tak, z tajemnicą zawodową, więc teoretycznie powinien być dodatkowy nakaz - oznajmił. - Ale nie ma co przeciągać, zwłaszcza, że wierzę w to, iż wszyscy mamy lepsze rzeczy do roboty - westchnął, podchodząc zaraz do ksiąg, które wyłożył na biurku. Wszystkie posortowane w systemie ustalonym przez Parkera, w koszulkach, z podpisami, z podpisami Bakera... no nic, tylko chcieć taki porządek. - Ale to raczej dowodem nie jest - dodał, niepewny!

- Nie mówię o przesłuchaniu i nakazie na to, panie Cooper - odparł, stając przy biurku, o które się wsparł. - A o tajemnicy zawodowej, ale nieważne. Byleby mieć za sobą - wzruszył ramionami.
Serio, jakby nie miał nic lepszego do roboty to pewnie by był bardziej złośliwy, a to było zbędne. Pogadać, ogarnąć, niech zrobią w końcu coś, by móc się pochwalić, że pracują i tyle.
- Niestety, kataru nie mam, choć zbliża się ten czas, że w przychodni będzie więcej obecnych niż na mszy - stwierdził pokrótce, z bólem serca patrząc na to, jak z segregatora wyciągana jest ta cała dokumentacja.
- Chcecie to wziąć? - spytał.

- Lepsze to niż protokoły przesłuchań - skwitował. - Przynajmniej dla mnie.
- Tak, wolałbym przy tym być, by na miejscu sprawdzić czy wszystko jest tam gdzie powinno - oznajmił. - Tym bardziej, że to potem i tak ma zostać zwrócone - dorzucił. - Nie wiem tylko czy nie powinienem czegoś teraz podpisać, jako że coś bierzecie stąd - spojrzał pytająco na Coopera.

Parker kiwnął krótko i podpisał to, co miał faktycznie. Pewnie nieco nieufnie spojrzał po tej dwójce (brak zaufania wobec policji to przykra sprawa!), jak szli do wyjścia.
Sam niedługo opuścił warsztat, nie omieszkując nie poinformować Bakera o wizycie.

/zt