Sandbar

First topic message reminder :

Bar mieszczący się przy plaży Leadbetter. Miejsce w klimacie meksykańskim, utrzymane raczej w ziemistej kolorystyce. Obsłużą cię tutaj kelnerki i kelnerzy w sombrero, a lejąca się litrami tequila sprawi, że... to może być naprawdę (nie)zapomniany wieczór!
W sezonie posiada zewnętrzne patio z miejscem do robienia ogniska, przy którym można się nie tylko ogrzać w zimne noce, ale także upiec kiełbaskę na patyku! Bar posiada także stoliki w środku oraz mały parkiet do tańca.
Puszczana jest tutaj muzyka z pierwszej setki list przebojów, choć w specjalne wieczory możesz potańczyć tutaj sambę czy lambadę! Jedno z popularniejszych miejsc w całej Santa Barbarze.

Przyglądała mu się uważnie. Nie mogła nic poradzić, że była nieco ostrożna. Niestety "natura" ustawiła ich po przeciwnych stronach i... dziwnie było. Choć Parker od początku wydawał się być najniewinniejszy z nich wszystkich. Taki... rozsądny. Tylko to, co konieczne. Mocno przy granicy.
Pokiwała głową. I podążyła za jego wzrokiem. Czy to miała być odpowiedź na jej nieme pytanie? To Buendia?
Przygryzła wargę. Była przekonana, że nic więcej od niego nie wyciągnie.
-Nie. Nie zostawilibyśmy biednego OW na pastwę... uhm, losu. No co ty.-pokręciła głową i wzruszyła ramionami.-Ale widzę, że los przyjechał tutaj w sporej części.-przeniosła wzrok na Reginę, unosząc delikatnie jedną brew, a potem zwracając się ku niemu. Uśmiechnęła się.-Ale tu to nie ma znaczenia. Oboje mamy wolne.-zmrużyła lekko oczy.-Zdrowie.-mruknęła, bez pytania stukając delikatnym szkłem swojej lampki o jego kufel i łyknęła nieco płynu.-O, nie, nie truję swoich dzieci jakby co. Spokojnie. Nie jestem taka.-wytłumaczyła szybko, odkładając lampkę.
Zaklaskała, gdy Regina skończyła. W końcu to tylko gówniara, nie jej ojciec.

Cóż. Ale według Loli tak naprawdę tylko jedna droga była dobra. Jedyna słuszna. Jedyna naprawdę sprawiedliwa. Ale... nie każdy policjant do tego tak podchodził. Co pokazał jej Cooper. I ciągle nie wiedziała co o tym myśleć. Choć... ona też chroniła ciągle jedną osobę. Nie potrafiła odpuścić. I... czasami za mocno zależało jej na sprawach. Ale nigdy nie zabiłaby nikogo za lekceważenie czy brak spłaty długu. W przeciwieństwie do dwóch pozostałych postaci autorki.
-Ojj, tego się boję. Nie pomagasz w relaksacji, Parker. A mnie nie wolno teraz denerwować.-rzuciła, niby srogo, jednak gdzieś tam błąkało się rozbawienie. W sumie całkiem widoczne, bo Martinez była kiepska w ukrywaniu takich rzeczy.
Wzruszyła ramionami.
-Wyjaśniam. To co innego.-stwierdziła swobodnie, spoglądając na niego kątem oka.-... a was? Chyba niewiele was pojechało, co?

Tak. Ta rozmowa była całkiem powściągliwa. I totalnie niezręczna. Krążyli wokół siebie jak dwa drapieżniki. Albo dwa, zlęknione zwierzęta. Ostrożnie, by się za mocno nie zbliżyć i narazić.
-Swoimi...-powtórzyła, uśmiechając się i upiła drinka.-O, motocyklami, tak.-odezwała się, ożywiając nieco.-Ktoś wam mocno nadepnął na odcisk, co?-zapytała, trochę marszcząc czoło i poważniejąc.-Cóż, to trochę jak psikus jakiegoś gówniarza, co?-dodała, trochę luźniej, unosząc brwi.
I to pasowałoby idealnie do Skittlesa.
Ponownie rozchmurzyła się.
-Póki możesz?-podjęła.-Więc zbierasz siły?
Przejechała palcami po blacie baru, unosząc wzrok. Zabrzęczały lekko jej złote bransoletki.

No cóż. Lola nawet nie miała 160 cm wzrostu, więc Parker nad nią górował spokojnie. Jednak... HA, nie oznaczało to, że William miał nad nią jakąś przewagę większą. Cóż, miał niewielką. Ale Seth się już przekonał, że nie można lekceważyć pani oficer.
Parsknęła pod nosem.
-No cóż. Przykro mi. Nietanie zabawki.-powiedziała, kręcąc się na siedzeniu. Nie mogła sobie znaleźć dobrej pozycji.
-O. Jeju, ja totalnie też chciałam!-jęknęła, zapalając się na myśl o piłce plażowej - a jak Martinez coś zawładnęło głowę, to zapominała... że może nie powinna się czuć tak swobodnie.-Ale pewnie jakiś palant źle wyceluje i skończy się w szpitalu.-burknęła, nachmurzona, obejmując swój brzuch.
Uniosła brew.
-Parker. Nie lubisz swoich kolegów?-zapytała, zdziwiona i nieco rozbawiona.

/plaża

Liluye bardzo szybko się od Sashy odsunęła, bo.. bo nie lubila takiej bliskosci. Ale z bluzy chętnie skorzystała, bo ona była ociekajaca. No i krępowało ja wgapianie się chłopaka. Doszli do baru i Indianka rozejrzała się za Willem czy kimś znajomym.
- Oddam ci bluzę zaraz, jak trochę przeschnę - powiedziała do Sashy.

- No dobrze, Pepe. chcesz coś słodkiego do picia? - zainteresował się troskliwie kolegą po czym nie czekając na odpowiedź podsunął mu szklankę z sokiem...i wódką.
Regina skończyła śpiewać a Kenny przeją funkcję wodzireja.
- Brawa dla blond królowej mikrofonu! - powiedział do ustrojstwa - To kto kolejny? Nie pozwólmy umrzeć zabawie!

Och, Regina bardzo, ale to bardzo chciała zaśpiewać jeszcze raz! Ale widza c nowych gości w barze wpadła na o wiele lepszy pomysł. 
Wyrwała Kenny'emu mikrofon i zawołała:
- Mam idealnego kandydata! O, proszę, nie krępuj się, Sasha! Chodź do nas, zaśpiewaj coś dla nas!

/plaża LEadbetter

Odchrząknął, gdy ta odsunęła się od niego jak poparzona. No dobra... Westchnął, wchodząc z nią do baru. Skinął znajomym.
-Jasne, spoko. Ogrzej się, syrenko.-mruknął, uśmiechając się.
Zaraz jednak uśmiech mu znikł gdy zobaczył Pepe. Podszedł do Kenny'ego, nieco zaniepokojony.
-A co z nim?-zapytał, ale zaraz doskoczył do rekina.-E, Pepe, trzymasz się, stary?
Obejrzał się na Liluye, gdyby w razie czego czuła się zagubiona. Wzrokiem napotkał też Reginę... która zaczęła go nawoływać do mikrofonu. Uniósł kąciki ust do góry, nieco na siłę, wzdychając.
-Dla królowej?-odezwał się.-Wszystko.-zakończył, podchodząc do niej, by po chwili odebrać od niej mikrofon.-Może duet, co? Na zgodę.

Lil zainstalowała się gdzies przy barze czy gdzieś i obserwowała co się dzieje, starajac się jakoś rozgrzać, bo jednak było chłodno. A może wróci do pokoju? Odszukała wzrokiem Williama rozmawiajacego z Lolą i.. postanowiłą mu nie przeszkadzać. Zamówiła coś z alkoholem do picia, majac nadzieje, że to ją rozgrzeje. Saszce rzuciła zachęcające spojrzenie. Niech idzie!

No cóż. Być może by nie ryzykowała. Ale... bycie matką dodawało też siły. Wszystko, byleby bronić swych pociech!
Wzruszyła ramionami.
-Skoro tak mówisz...-powiedziała.-Taaaaaa... Potem to ja będę zasypana pieluchami, Parker. Zero życia. Zero czasu.-mruknęła, wzdychając.
Oparła się o bar z miną męczennika.
-Ale nie myśl sobie, że się załamuję. Będę mieć perfekcyjnie sporo czasu, by mieć was na oku.-roześmiała się, robiąc znak: "I see you". Zmarszczyła lekko brwi i spoważniała.
-Moment przemyśleń. Taaa.-zgodziła się, jeżdżąc palcem po brzegu szkła.
I już miała namawiać Parkera do śpiewania, ale wypchnęli młodego boya.
-Parker, totalnie powinniśmy zaśpiewać razem jako znak zawieszenia broni.-zadecydowała nagle.
Kobietom w ciąży się nie odmawia. To przynosi pecha.
-O! Liluye!-uniosła dłoń, machając jej.

Wpierw zacisnęła usta. Ale jej konsternacja nie trwała długo. Dała sobie nawet odebrać mikrofon.
- No to zaczynaj - rzuciła, odsuwając się o krok i robiąc mu miejsce, a sama prosząc o drugi mikrofon.

- No i super - podał Reginie drugi mikrofon.
- Może jakiś romantyczny duecik co? - zafalował brwiami - Znacie Psalmy Rubika? - Nie czekając na odpowiedź włączył coś cholernie romantycznego i z założonymi rękami i wyszczerzem na pysku obserwował zmagania dwójki.

/ z hotelu

A do baru przy plaży wkroczył najgorszy koszmar tego miejsca dla Tammy. Jej ojciec.
Być w barze z ojcem to prawie jak iść z nim na bal absolwenta. Czy coś w ten deseń. Ale znudził się już samotnie tak siedzieć. Bo jednak Tom był tylko człowiekiem i czasami zatęsknił za innymi ludźmi. No, możę nie wyglądał na to, bo wkroczył ze srogim wyrazem twarzy i z papierosem w ustach. Burknął hm pod nosem i przysiadł przy jednym ze stolików. Zamówił szkocką i obserwował młodą zbieraninę z obojętnym wyrazem twarzy.

Uśmiechnął się jeszcze do Liluye, po czym przeniósł wzrok na Reginę.
-Gotowa? Świetnie!-stwierdził pogodnie i... zrobił facepalm'a, gdy Kenny im puścił coś tak strasznego. Postanowił jednak grać dobrą minę do złej gry i... zaczął śpiewać, obiecując sobie, że udusi kiedyś tego cholernego dupka. Ale... to było też nieco zabawne. Regina. Jej reakcje.
Może trochę na złość, ale w pewnym momencie romantycznego kawałka się wczuł i obrócił ją wokół własnej osi, postanawiając zrobić z tego małe show. Totalnie wygraliby konkurs.

Wybór piosenki jej nie zachwycił. Krępowała się - zdecydowanie wolałaby jakiś musicalowy kawałek z jakiejś... rock opery czy coś. Albo Disneyowski przebój. Zamiast tego dostali pościelówę.
Ale nie byłaby królową karaoke, gdyby teraz odpuściła. 
Dała się wciągnąć w show. Dała sobą okręcić, p czym chwyciła mocnej mikrofon i zaczęła śpiewać.
- And then I go and spoil it all, by saying something stupid, like I love you!
Zatrzepotała rzęsami i pobujała biodrami.

Ociekająca wodą Lil (chociaż włosy już wyżymała) podeszłą do Loli i Williama ze swoim kolorowym, słodkim, dziewczęcym drinkiem. Przysiadła na wolnym stołku i spojrzała na scenę. A potem na nich.
- Lola śpiewałaś już z Jonem? - zapytała ,bo go nigdzie nie widziała.

-Zobaczymy.-powiedziała zagadkowo. Miała taką nadzieję! Z pewnością będzie kochała swoje dzieci... Ba, już kocha! Ale... zależało jej na pracy w policji. Bardzo.
Roześmiała się.
-Ojjj, taaaaaaak...-mruknęła, rozbawiona.-Chciałabym, by tak było. Ale dobrze, uznajmy, że tak jest.-zgodziła się szybko, by nie prowokować między nimi sprzeczki.
Ale... jak widać, tylko ona się starała. Po męsku zniosła więc tą ujmę, milcząc. Przyglądała się więc występowi tego aniołka i córki Smith'a.
-Nie.-odpowiedziała Liluye, dopiero teraz odwracając wzrok od tej dwójki.-Poszedł do hotelu. A co, chcesz zaśpiewać?

...to nie były podrywy! Ale blondyn odpowiedział tym samym gestem, parskając na chwilę śmiechem. Zaraz jednak wrócił do bycia profesjonalnym amatorem karaoke.
- And then I go and spoil it all, by saying something stupid, like I love you!-zaśpiewał z nią na głosy, odchylając się do tyłu i łapiąc za serce.
W końcu jednak piosenka się skończyła. Sasha się ładnie ukłonił i odłożył mikrofon, wyszczerzając do Reginy. Było spoko, prawda?!