Słodka Brzoskwinka

First topic message reminder :





Stan na 2017 rok:
Nowy właściciel - Clyde Sawicky

---

Słodka Brzoskwinka to jeden ze słynniejszych klubów w mieście. Stał się popularny do tego stopnia, że postanowiono zaostrzyć selekcję, gdyż klub nie był wstanie pomieścić wszystkich, którzy chcieli przyjść na imprezę! Jednak to nikogo nie odstraszyło – wręcz przeciwnie! Brzoskwinka stała się jeszcze bardziej elitarna i wielu stawia sobie za punkt honoru przekroczenie jej drzwi.
Jeśli uda Ci się już dostać do środka, oniemiejesz z nadmiaru różowego koloru, mieszającego się z żółtym i pomarańczowym światłem. Neony nad głównym barem migocą równie intensywnie co lampy nad parkietem. Jak już przyzwyczaisz się do kolorystyki wnętrza, na pewno zachwycą cię wymyślne drinki przygotowywane przez znanego w całym mieście barmana Maxa; a gdy wychylisz pierwszy kieliszek, ruszaj do tańca, by całkowicie się zapomnieć!


Weekendowe imprezy w Brzoskwince to drogie, kolorowe alkohole, celebry ci w salach dla VIP-ów i śmiało wyginające się tancerki w różowych spodenkach. Można by nawet powiedzieć, ze arizońska pustynia zamienia się tu w kalifornijską plażę. Miejscowi biznesmeni i śmietanka towarzyska wydaje swoje brudne dolary, a dzieci bogatych rodziców wychylają kolejne szoty kupione dzięki fałszywym dowodom. Zresztą, pojęcie fałszu jest tu powszechnie znane i nawet lubiane...a właścicielka, pani Smith, dba o to, by nikt o tym nie zapomniał.



Żeby się dostać do klubu, należy przejść selekcję. Mnożnik na charyzmę: Charyzma + k6 * 5. W zależności na którą salę/loże chcesz się dostać, należy przekroczyć dany próg:

Wzruszyła ramionami.
- Chce sama robić rozeznanie?
- Jednocześnie to narażasz się kartelowi. A ich coraz częściej widać na ulicach - To zawsze jakieś ryzyko, tak wydawało się Joan.

- Jednocześnie to wiem. Ale i tak już wiedzą, że z nimi się zadawałam, mam jakiś wybór? Tak koniec końców - wzruszyła ramionami - Czyli dziennikarska ciekawosć. Moze być - pokiwała jakby do siebie i mam nadzieje, ze kelnerka przyniosła im znów po drinku, bo Lil zamówiła.
- Smakował ci ten drink?

Dalej Joan już nie komentowała relacji Lil z gangiem. Praktycznie nie rozmawiały ze sobą na takie tematy, może to i dobrze.
- Panna Ciekawska, dobrze wiedzieć.
Automatycznie sięgnęła po swojego drinka. Odruch, z którego Pawłow byłby dumny.
- Dobry. Słodki i nie czuć alkoholu, choć jestem przekonana, że ni o to chodzi w piciu - zaśmiała się.

Rachela usłyszała, jak pani Smith tłumaczyła, ze nie chce robić dodatkowych interesów z Triadą i nie chce by jej członkowie przychodzili do klubu.

Rachela wyprostowała się, nieco zaskoczona rozmową jaka miała miejsce. Obserwowała jednak dalej, raz tylko rzucając spojrzenie za siebie, by dostrzec czy nikt nie zauważył oznak jej ciekawości. Pani Smith nie chciała współpracy z Triadą a pan Smith...?

A pan Smith - nie wiadomo. Bo Rachelę zauważył ochroniarz wywalił ją z klubu za te wściubianie nosa w nie swoje sprawy! 
Rachela wylądowała na parkingu za klubem.

- DObra, dopijmy to i chodźmy na zewnątrz.. Bo nie czuję się tu najlepiej - zmarszczyła nos i jakoś tak szybciej zabrala sie za tego drinka.

- Tak, nie moje klimaty, jednak - zgodziła się z Liluye.
Obie torowały sobie drogę przez tłumy, aż w końcu wyszył na parking za klubem. Joan aż lekko się zakręciło w głowie od tej ciszy, na miarę dużego miasta nocą. Jednak było tutaj ciszej, niż w środku.
- Lepiej. Gdzie Jools? - zwróciła się do Liluye.

- Rozmawiał przez telefon, wiec pewnie też wyszedł. Albo do łazienki poszedł - rzuciła, bo to było najbardziej prawdopodobne.
- Postójmy chwilę i zadecydujemy czy wracać czy co. W ogóle.. Mam już prawo jazdy ale wciąż nie zebrałam się na jeżdżenie samej..

- Przeklęty.
Sapnęła, gdy chłód uderzył w jej twarz. Nie omieszkała mężczyzny spiorunować spojrzeniem i nerwowo ruszyła przed siebie, zapominając, że nie przyjechała swoim samochodem. Cofnęła się więc o krok, ale zaraz zawróciła tam gdzie szła i zatrzymała się po kilku krokach, zaczynając krążyć w miejscu. Zdenerwowana tym wyrzuceniem wyszukała w torebce papierosy i zapaliła jednego, na co nie pozwalała sobie zbyt często.

Gdy już wszyscy znaleźli się przed klubem i odpoczywali po męczącej imprezie... zza drzwi zaplecza wyszła trójka mężczyzn. Chyba członków wspomnianej już Triady.
Nagle na parking wjechał czarny samochód. Zza uchylonego okna pasażera wydobyła się ręka z pistoletem. Ktoś zaczął strzelać, a najmłodszy z z mężczyzn wychodzących z klubu - padł na ziemię martwy. Auto odjechało.

- Tam jest - skinęła w stronę zaparkowanego bentleya.
A potem nastąpiło kilka rzeczy, gdy padł strzał Joan skuliła. Bardziej ze strachu przy takim niespodziewanym hałasie. Samochód odjechał równie szybko, jak się pojawił. Joan spojrzała na Liluye.
- W porządku? - spytała głosem, który jakby się łamał. Spojrzała na wychodzącą triadę. Jeden chyba był martwy.

Lil też udało się skulić, bardziej w odruchu instynktu samozachowawczego niż cokolwiek innego. Chyba w ostatnim czasie miała dość strzałów. Właściwie, chyba miała dość strzałów w ogóle. Nie miała najlepszych skojarzeń. O ile poprzednim razem adrenalina była tak wysoka, że jakoś sobie z tym poradziła, to teraz podniosła się chwiejnie i tylko rozejrzała naokoło siebie, kiwając bezmyślnie głową, słysząc że coś mówią. Ręce zaczęły jej się trząść.

Rachela odwróciła się na dźwięk nadjeżdżającego samochodu, echem odbijającego się po cichym parkingu. Dziennikarka właśnie unosiła papierosa do ust, gdy rozległy sie strzały, które wytrąciły jej fajkę z dłoni. Instynktownie kobieta cofnęła się o krok, przykucając i przylepiając się do czyjegoś samochodu.
Skuliła się na moment, ale gdy strzały ustały a samochód wyjechał z piskiem opon, dziennikarka podniosła głowę i spojrzała w stronę martwego gościa. Wystraszona, wstała na równe nogi, dostrzegając Joolsa w towarzystwie pani analityk i Indianki.
Nie ruszała się jednak ze swego miejsca, by ochłonąć i pozostać poza zasięgem zainteresowania.

Wszystko działo się tak szybko, a auto miało przyciemniane szyby. Zresztą, była noc, a latarnie w okolicy też za dobrze nie oświetlały. Jedyne co teraz Jools mógł wyraźnie dostrzec to ciało mężczyzny leżące na betonie. 
Z budynku wybiegło dwóch ochroniarzy klubowych. Zaczęli się kłócić z członkami triady. Po chwili wszyscy zebrali się i zanieśli ciało mężczyzny do środka... Niestety, przyuważyli tez widownię i skierowali swoje kroki ku zgromadzeniu. Dwóch Latynosów i jeden Azjata, każdy wielki jak byk i raczej z niezbyt miłymi zamiarami.

Wystarczył rzut oka na Liluye, żeby dostrzec w jakim stanie była. Joan obejrzała się na ochroniarskie karki.
- Jools zjeżdżajmy stąd.
Otworzyła drzwi bentleya od strony pasażera. Pociągnęła za sobą Liluye. Nie miała ochoty teraz po tym wszystkim stykać się z kartelem.

Lil dała się pociagnąć Joan, nie zauwazajac albo nie reagując na to, że ktos do nich idzie.

I chociaż wszystkim udało się wsiąść do auta, to jedne z ochroniarzy wyciągnął broń i wystrzelił...
Na szczęście (lub nie) przebił kulami opony samochodu. 
- Wyłazić z auta! - krzyknął najwyższy z dryblasów i dopadł drzwi samochodu Joolsa, wyciągając Liluye ze środka.

Rachela na paluszkach wycofała się za jeden z samochodów i zerkając ukradkiem przez szyby, kucała przy drzwiach, spoglądając na scenę jaka miała miejsce. To mógł być świetny materiał!

- Nic nie jest to zbędne, Jools - rzucił Smith, który zdążył wyjść z klubu.
- Naprawdę myślałeś, że ucieczka to jest to, co powinieneś zrobić? Serio?! Reynolds, sądziłem, że masz nieco oleju w głowie!
Ochroniarze wyciągnęli w końcu Liluye oraz Joan z samochodu.
- Zapraszam do środka - wskazał na drzwi a po chwili trójka byków kartelu i triady popchnęła pozostałe trio na zaplecze. Te było dziwnie puste i pozamykane na wszystkie spusty. Zza ściany wciąż dobiegały dźwięki imprezy. Joan, Liluye i Jools zostali posadzeni na stołkach i zabrano im wszystkie osobiste rzeczy. 

Nie ma co się tak cieszyć Rachela, ślepy los:

1,4 - zostałaś zauważona i lądujesz na zapleczu wraz z resztą
5,6 - nikt cię nie zauważa, no ale i tak jesteś na nagraniu z monitoringu
2,3 - ktoś cię zauważa, ale masz czas na ucieczkę (będą kostki)

2

Rachela nie bez emocji obserwowała jak ochroniarze wyciągają kobiety z samochodu. Smith jawił się jej teraz dziwnie niebezpiecznie, a Reynoolds zdecydowanie zbyt spokojnie.
Dziennikarka chciała wiedzieć co tu jest grane, ale dostrzegając, że sama została zauważona, postanowiła zniknąć za drugim samochodem, by potem zwiać za kolejny i zniknąć z pola widzenia ochroniarzy.

Dała się prowadzić na zaplecze. Na słowa Smith'a zmarszczyła brwi, ale nie odpowiedziała, bo ani do niej nie były skierowane, ani sensu to nie miało. Choć czy to takie dziwne, że w momencie, gdy dochodzi do strzelaniny, ktoś postronny chce zwiać?
Odebrali jej telefon, portfel. Jak ich zastrzelą, to dźwięki imprezy wszystko zagłuszą, a co za problem pozbyć się zwłok. Tak giną ludzie w niewyjaśnionych okolicznościach. Wiedza zdobywana w praktyce, ponoć najlepsza metoda.