Szkoła podstawowa i szkoła średnia

First topic message reminder :

Obowiązkowa edukacja dzieci i młodzieży Old Whiskey odbywa się w dwóch podobnych i sąsiadujących ze sobą budynkach. Młodsze dzieci ze swymi kolorowym plecakami, codziennie maszerują do parterowego budynku, który wewnątrz został niedawno wyremontowany i wymalowany na ciepłe kolory. Rodzice najwidoczniej zadbali, by ich pociechy czerpały radość z nauki i chętniej chodziły do szkoły. Wejścia do podstawówki pilnuje stary, wąsaty dozorca, siedzący w niewielkiej kanciapie i witający u progu szerokiego korytarza. Przechodząc nim najpierw dojdziemy do pokoju nauczycieli, a następnie sal lekcyjnych, między którymi umieszczono toalety i gabinet pielęgniarki. Na końcu korytarza zatrzymamy się przed drzwiami, prowadzącymi na podwórze i małe boisko, gdzie dzieci spędzają czas między lekcjami, pod czujnym okiem dyżurnej.

Starsza młodzież naukę swą pobiera w piętrowym budynku, który wydaje się starszy niż sąsiedni. Do wnętrza szkoły średniej prowadzą schody, zawsze oblegane przez uczniów, niechętnie czekających na dzwonek. Tutaj korytarzy jest więcej, a beżowe ściany niemal zupełnie zasłonięte zostały przez wysokie szafki. Na parterze znajdziemy pokoje nauczycieli i sale przystosowane na lekcje z nauk ścisłych, na piętro zaś przejdziemy do sal humanistycznych i wyciszonej sali treningowej.

Przed budynkami wybudowano sporych rozmiarów plac oraz parking, który zazwyczaj zajmowany jest przez samochody uczniów szkoły średniej.


W szkole, po skończeniu zajęć dla uczniów, sale gimnastyczne i siłownia mogą być użytkowane przez resztę mieszkańców Old Whiskey. Ze sprzętów można korzystać w godzinach 17:00-22:00.
Siłownia jest darmowa, ale mile widziane datki na utrzymanie przybytku!


Każdy sprzęt/ćwiczenie ma specjalny mnożnik i oczywiście progi, które należy przekroczyć, by wykonać poprawnie dane zadanie.


HANTLE (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga jednego hantla (czyli w ćwiczeniu podnosimy podwójną wartość)	Próg, który należy przekroczyć, by wykonać 5 podnoszeń
0,5 kg	10
0,75 kg	15
1 kg	20
1,5 kg	22
2 kg	25
3 kg	30
4 kg	33
5 kg	40
10 kg	55
15 kg	65
20 kg	75
30 kg	90
50 kg	100

SZTANGA (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga (kg) = Gryf + (waga obciążnika*ich ilość)	Próg
Gryf bez obciążników – 20 kg	25
20 + 0,5 * 2	35
20 + 1 * 2	40
20 + 2 * 2	42
20 + 2,5 * 2	50
20 + 5 * 2	55
20 + 10 * 2	62
20 + 15 * 2	67
20 + 20 * 2	73
20 + 25 * 2	77
20 + 0,5 * 4	80
20 + 1 * 4	83
20 + 2 * 4	85
20 + 2,5 * 4	90
20 + 5 * 4	95
20 + 10 * 4	100
20 + 15 * 4	105
20 + 20 * 4	112
20 + 0,5 * 6	120
20 + 1 * 6	125
20 + 2 * 6	126
20 + 2,5 * 6	129
20 + 5 * 6	131
20 + 10 * 6	133
20 + 15 * 6	140
20 + 20 * 6	150
20 + 25 * 6	170

BIEŻNIA ELEKTRYCZNA (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Chód	40
Trucht	70
Szybkie tempo	80
Bieg pod górkę (trucht)	95

ROWEREK (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Wolne	40
Średnie	70
Szybkie	80
Jazda pod górkę (trucht)	100

POMPKI – (Siła+Kondycja)+k6*5

Ilość pompek	Próg
5	30
10	50
20	70
30	85
50	110
70	130
80	150
95	180
100	210

ATLAS DO ĆWICZEŃ – (pięć podnoszeń – ramiona lub nogi) – Siła+k6*5

Waga (kg)	Próg
5	10
10	15
15	20
20	22
25	25
30	30
35	33
40	40
45	55
50	65
60	67
65	75
70	85
75	95
80	110

STEPPER – (10 minut) – (Siła+kondycja)+k6*5

Ilość wykonanych kroków po przekroczeniu danego progu	Próg
10	30
30	40
50	50
60	55
70	60
80	65
90	80
100	95
110	120
150	150
200	200

- Siedź póki możesz, potem będziesz leżał na macie.
Odpowiedziała z pewnością siebie i w skłonie wypięła tyłek do męża.

/22.09, z domu, rano, chwilę przed 18

Salina nie lubiła się spóźniać. Była nieco przestraszona, ale też podekscytowana i zwarta oraz gotowa. Może samoobrona nie wiązała się za mocno z równowagą, ale... ale jednak było w niej coś, co dawało spokój. No spokój od natrętów, nie? A po tym, co powiedział jej Bobby o tym, co się dzieje w Old Whiskey... postanowiła być gotowa!
Z włosami ściągniętymi do tyłu przez opaskę, ubrana dokładnie tak, wlazła na salę gimnastyczną, rozglądając się. Uśmiechnęła się nikle do zebranych i usiadła gdzieś na ławce, by zasznurować dobrze buty i trochę się porozciągać. Poważnie do tego podchodziła!

/22.09.13, przed 18/

Joan przyszła sobie na kurs. Może sobie nie złamie sobie czegoś, na ten przykład kręgosłupa w dwóch miejscach. Może. A że zajęcia prowadziła Gabrielle, to się spodziewała, że lekko nie będzie. Też ubrana sportowo, przysiadła sobie z boku i pomachała na powitanie Cooperom.

Cooper wciąż pił kawę i obserwował tyłek Gabrielle. Potem przyszła Joan; wstał, podszedł i przywitał się buziakiem w policzek.
- Och, widzę się miasto zbiera by się pocić kolektywnie - zauważył, witając się tez z panią prawnik.

- Podejrzewam, że to z nudów - stwierdziła Joan, przyglądając się Nath'owi. - Choć, gdybym wiedziała, że do samoobrony potrzebny jest kubek kawy, to jednak poczytałabym tę książkę.
Popatrzyła na ostro rozgrzewającą się Gabrielle.
- Twoja żona pamięta, że tu będą osoby o kondycji kanapa-lodówka i bardzo duży wycisk będzie groził przepełnieniem u nas lodówek? - dokończyła z lekkim uśmiechem.
Hannah skinęła głową oficerowi. Słyszała przecież o policjancie z Appaloosy przydzielonego do biura szeryfa. A jego żona to była policjantka, z którą wdała się w bójkę jej klientka. Przyjrzała się pani instruktor.

/22.09.13  chwile po Joan i paczce

Jon a.k.a. wydziałowe chucherko wszedł na salę udając pewny krok. Gabi już wypinała tyłek, Cooper się opierdalał, ale na szczęscie była też Joan. Na jej optymizm zawsze można było liczyć.
Z podkrążonymi oczami, dalej dochodząc do siebie po weekendzie w Appaloosie podszedł do koleżanki i detektywa. 
- Czołem. Ja też dostanę buziaka? - wyszczerzył się - Zastanawiam sie czy nie skorzystać z okazji i nie uciec, póki twoja żona nie patrzy - wyszeptał.

22.09.13 minute po Harperze

Męża nie zdołała wyciągnąć ale sama nie chciała opuszczać takiej okazji. Ubrała sie wiec w dres in pojawiła na sali, witajac sie z obecnymi.

Salina, gdy inni się całowali i witali, rozciągała się, zapewne w siadzie, dociągając czoło do swoich nóg. Trwała tak, pewnie żałując, jak autorka, że nie ma pojęcia, że Joan to Joan i jest dziewczyną Bobby'ego.

Gabrielle spojrzała po obecnych, przestajac sie rozciagac a obserwujac jak robia to inni. Zauwazajac zas Alice, postanowila sie przywitac i zobaczyc jaka jest zona prawnika Swietych. Hoho. Podbila wiec do Alice z usmiechem i przedstawila sie, dziekujac za przybycie.

/ 22.09.13, bilo, godzina podobna do ostatnio przybyłych

/22.09.13 po Joolsie,

Leszek pojawił się w szkole ubrany w podkoszulek i swoje normalne, wytarte spodnie bo dresu nie miał.
Kiwnął łbem ludziom w środku i popatrzył kątem oka na Joolsa. Zwiesił głowę. Nie pożegnali się ostatnio w dubrych stosunkach, ale to zapewne dlatego, że obaj byli w nerwach. Tak bywa gdy człowiek ekshumuje trupa ze swojej działki na pustynię. Ale i tak podszedł no bo się jest kumplem, kurwa.
- Cze.

J/w

Uciekajaca panna mloda pojawila sie w krotkich spodenkach i niebieskiej koszulce, usmiechajac z zadowoleniem i ciagnac Cath za soba. Obie usiadly na lawce i mlodsza Hernandez opowiadala siostrze o zgromadzonych osobach.

- Ha, no. Z tym, że ja nikogo upolować nie mogę.. - popatrzył tęsknie za rozgrzewającą się panią Bright i westchnął. Nie widział żadnego faceta, którego wcześniej nie widział w mieście, więc chyba męża z nią nie ma. Spojrzał na jej tyłek w dresie i pomyslał, że w sumie to on ma takie widoki codziennie na zawołanie. Szczęściarz. Postrząsnął głową. Nie mógł dać po sobie nic poznać. Podrapał się po szyi
- Ej. Jest w porządku? Znaczy między nami?
Meczyło go strasznie to jak się ostatnio pożarli.

- Nie, nie dostaniesz - odparł beztrosko Cooper, po czym uścisnął chuda łapę Jonathana.
- Gotowy na wycisk? Bo ja nie i mam nadzieję, ze uda mi się wcisnąć Gabrielle zwolnienie.
Sięgnął do kieszeni spodni i wyciągnął z niej kartkę z odręcznie napisanym zwolnieniem z WFu.

Salina postanowiła kompletnie zignorować, że wszyscy wokół wesoło trajkoczą, a ona, jak pilna, nadgorliwa uczennica, dalej siedzi na ziemi i wyciąga się w każdym możliwym kierunku. W końcu jednak zrezygnowała i usiadła, łącząc razem stopy i maksymalnie ciągnąc kolana ku ziemi. Rozejrzała się. Zaledwie kojarzyła część twarzy. Toteż zmrużyła lekko oczy.
No i miała wrażenie, że jej mięśnie dwugłowe uda i pośladkowe nie są do końca rozciągnięte, a była więcej jak uświadomiona jakie ryzyko za sobą ciągnie przystąpienie do ćwiczeń bez odpowiedniego przygotowania. Dlatego też podeszła do dwóch rozmawiających mężczyzn (Joolsa i Leszka), którzy wyglądali na takich, którzy daliby radę jej pomóc.
-Um, przepraszam?-zagadnęła, trzymając ręce na sobą i wyciągając się do góry, jakby chciała stać się wyższa i zwrócić ich uwagę.-Mogłabym panów prosić o pomoc... przy rozciąganiu?-zapytała i zabrzmiało to jak bardzo zły podryw. Zupełnie nieumyślnie.

- No to spoko. - po chwili dodał koślawo -Sorry, co nie.
Ale ich rozgrzewający mięsień gładki serca moment został przerwany przez kobietę o hetero-oczach.
- yyy, okej. Plecy czy...?

- Oż ty - udał obrażonego i uścisnał mu rękę.
- No chyba... znaczy nie bardzo. - zaśmiał się i podrapał w potylicę. Kurs samoobrony brzmiał świetnie. Tyle razy ostatnimi czasy dał sobie dac w pysk, że aż żal i chyba warto by sie przygotować na następnye tysiąc podobnych akcji. Tak mu sie przynajmniej zdawało, bo gdy dowiedział się, że prowadzić to będzie Gabi to myślał, że stchórzy.
- Gabi, dasz mi taryfę ulgową?

Wow, zyskanie ich uwagi okazało sie super proste. Co teraz? Czuła się, jakby właśnie zaangażowała się w trójkąt i trochę ją to zbiło z tropu.
-W sumie... jakby któryś pan mógł nieco popchnąć...-przymknęła oczy, zdając sobie sprawę jak to brzmi i na chwilę przerwała, mieląc uśmiech na ustach.-O matko, no dobra, ja usiądę i któryś pan mi z wyczuciem będzie naciskał na plecy, dobra?-dokończyła szybko, momentalnie znajdując się na kolanach.... to znaczy na ziemi, na dupie. W siadzie płotkarskim, wyciągając ręce przed siebie.

- Okej. Nie wiem jeszcze, pewnie w pażdzierniku.
Leszek popatrzył na kolegę i wzruszył ramionami.
- Eee, to może ja... - usiadł na przeciwko kobiety, również z wyprostowanymi nogami, stopami dotykając jej. Następnie wyciągnał ręce.
- To ja też się rozgrzeję. Jools, ty pchaj z tyłu. - powiedział absolutnie nie zastanawiając się jak to brzmi. Pozycja miała same plusy, bo przed jego oczami, troche po lewej znajdowała się Alice.

- Co? A niby dlaczego?
Ze smiechem zwrocila twarz na Harpera i pokrecila glowa. Popatrzyla na Alice, ktora chyba tez pragnela taryfy, ale usmiechala jakby nawet o tym nie pomyslala.
- Jon, poznaj Alice Bright.
Dala im chwile czasu na przywitanie i odeszla dwa kroki, klaszczac w dlonie.
- Dobrze! Widze, ze nie wszyscy sie rozgrzewaja i trzeba to zmienic! Na moich zajeciach uczestniczymy wszyscy, wiec teraz kazdy zrobi dwa kolka wokol sali! Jak sie komus nie chce, moze od razu wyjsc! Raz! Raz!
Zaklaskala ponownie i wymownie popatrzyla na plotkujace siostry Hernandez.