Przyczepa Liluye

Do Tobiasa i Emmy, moich wnuków,

gdy to czytacie, to znaczy, że mnie już nie ma na tym świecie. Zapewne nawet się nie pożegnałem, a wy myślicie, że was zostawiłem samych sobie. Może i tak było. Może nawet śmieje się z was, widząc jakie błędy popełniacie. Ha, może i sam ich wam narobiłem. Tak, myślcie tak, bo pewnie macie racje.

Nie chce byście jednak do końca żyli tylko z takim obrazem swego starego dziadka. Nie chcę, byście widzieli mnie jako starego pijaka, któremu odbiło na stare lata. Pamiętajcie mnie jako starego wariata, który był z Was dumny.

Gdy mnie nie ma, to ty Naiche bierzesz odpowiedzialność za Duszki i za to by Emma się nauczyła, co to znaczy być wojownikiem. Nie słuchaj zapijaczonego ojca, wiedz, że moje słowa (chociaż tak samo pijane) mają w sobie więcej prawy. Jesteście potomkami wojowników, do litość boską! I o tym nie możecie zapomnieć!

Ukarzę was po śmierci, jeśli stchórzycie. Nie chcę mieć w rodzinie tchórzy, którzy wiele mówią i mało robią!

Weźcie wszystkie moje oszczędności, weźcie dom i samochód, broń, którą wam zastawiłem. Naiche, zrób ze swej siostry Whiteoak'a, Emmo – pilnuj brata.

Jacob