Dom Autumn

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać, a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Na podwórku znajduje się podjazd.

- Wiesz co myślałam..? - oparła głowę na rękach i przymkneła oczy - Możemy wyjechać gdzieś.. Do Oklahomy.. gdziekolwiek i wziąć ślub. Co ty na to? Jak już skończy się ta farsa z Leszkiem.. - otwarła oczy i spojrzała na Foxx, a potem przekręciła się na bok i pocałowała ją w odpowiedzi.

Zaśmiała się. Jednak nie było to wyśmiewanie.
- Nie chce się żenić. - odpowiedziała. - Przecież wiesz, że cie kocham. To powinno nam wystarczyć. - odpowiedziała jej po prostu. Pogłaskała ją po policzku. - Nie musisz sie bac, nigdy ciebie nie opuszcze - zapewniła.

No, trochę jak kopniak w brzuch, ale nic nie powiedziała. Uśmiechnęła się zamiast tego i znów zerknęła w monitor. Już, jej to weszło w nawyk.
- Niech będzie - odparła i zamknęła oczy, przekręcająć sę na brzuch i machający zgiętymi nogami.

Widziała, ze jej to nie pasuje, ale nie chciała robić tak waznej dla innych rzeczy jak małżeństwo, kiedy sama nie traktowała tego poważnie.
- Nie chce ciebie oszukiwać ...- usprawiedliwiła się. Sama Morgan leżała obok na plecach. Odwrócila się na bok w stronę Autumn.
- Muszę zaraz iść. -zapowiedziała.

- Dobrze, wiem, nie mów już nic na ten temat - mruknęła, objęła ją jedną ręką i przyciągnęła do siebie. Albo siebie do niej.
- Jeszcze chwila.. - wymruczała.
- W końcu mamy się dla siebie a ty musisz zaraz iść - westchnęła jej we włosy.

Pogłaskała ją po włosach delikatnie. Czuła na swojej skórze jej oddech, bardzo miłe uczucie.
- No niestety. - również westchnęła. - Ale teraz na długo mnie nie zapomnisz. - zaśmiała się zaczesując jej włosy do tyłu.

- W ogóle nie mam zamiaru zapominać - kolejne zerknięcie w kamerkę. Alex się kręcił ale nadal spał.
- Kiedy wpadniesz następnym razem? - zapytała, siadając i szukając swojej bielizny.

Morgan też zaczęła się ubierać, ale w szybszym tempie.
- Mam nadzieje, że w przyszłym tygodniu. Oczywiście bede dzwonić. - powiedziała ubrana w dżincy i stanik. Nałożyła koszulke. Podeszła do autumn i ją pocałowała.
- Kocham Cię małolato. - powiedziała. Po czym skradła kolejnego buziaka i tyle po niej było. Wyszla z domu.
<Zt>

Autumn odprowadziła ją do drzwi, ubierajac sie po drodze.
- Ja ciebie też - uśmiechnęła się i pozegnała ją, a potem wróciła do kuchni, gdzie miała drgą kamerkę. Trzecia była w salonie a czwarta w lazience.

// 17.02.2014r. wieczór

Cóż walentynki już minęły. PRacy w barze było mniej. Romantyczny nastrój opadł już na dobre. Ci, którzy mieli się hajtnąć to się hajtnęli. Krótkoterminowe związki przezyły swoje walentynkowe uniesienia i teraz szukają innych partnerów. Dziewice i prawiczkowie szukają dalej szczęścia. Przemysł erotyczny przezył największy utarg. A teraz Foxxy puka do drzwi Autumn. Chociaż nic z tego co napisałam nie ma sensu. To tym bardziej nie ma sensu trzymana bombonierka w ręku Morgan, z resztą po przecenie. Skrupulatnie zdjęła naklejkę, która to oznajmiała.
Puk... Puk

Autumn pewnie uśpiła właśnie Alexa. Przymknęła drzwi do jego pokoju i poszła otworzyć. Uśmiechnęła się widząc Foxx w drzwiach. Chwilę się nie widziały.. Wpuściła ją do środka.
- Hej, mycho - odezwała się na wstępie.

Oczywiście, ze się uśmiechnęła na widok kochanki. Wręczyła jej bombonierkę. Ubrana była w jeansy i podkoszulkę, co eksponowało jej tatuaże. Foxxy przekroczyła próg.
- Hej. - powiedziała. Po czym zdjęła buty i klapnęła cięzko wzdychając na kanapę. - Nienawidzę walentynek. - powiedziała. Najwyraźniej przezyła kilka dni cięzkiej pracy.

Zerknęła na bombonierke.
- Robisz to specjalnie, co? - parsknęła, rozbawiona - Odchudzam się - dodała, jakby Foxx nie wiedziała. Chyba wiedziała, prawda?
- Aż tak źle? - odstawiła czekoladki na stolik i usiadła obok Morgan, przyciągając ją od razu do siebie i przytulając. Oczywiście, że się stęskniła.

Spojrzała na nią znacząco, kiedy ta mówiła o odchudzaniu. Owszem, że wiedziała, ale była zdania, że aż tak wiele nie przytyła po ciąży.
- Są z alkoholem. - odpowiedziała na swoją obronę. Gdy ta ją przygarnęła do siebie, to z groźnej zabójczyni zrobiła się jak zawsze ciepła klucha.
- No strasznie. widzisz pełno zakochanych par... kilka z nich się oświadczyło w moim barze. - mruknęła pod nosem. Po czym spojrzała w oczyska Autumn. - A ty jak spędziłaś Walentynki? - spytała zaciekawiona otwierając podarowaną bombonierkę.

- Alkohol tuczy jeszcze bardziej - marna obrona. Uśmiechnęła się do Foxx. Nie mogła być przy niej smutna, jakoś się nie dało. A jeszcze tym bardziej jak teraz dość rzadko się widywały.
- Zgadnij - westchnęła i zerknęła w stronę pokoju.
- Oświadczyło? Miałaś nadzieję, że też tam przyjdę?

Uśmiechnęła sie, gdy powiedziała jak spędzała czas w Walentynki. Lubiła Alexa, wierzyła, ze wyrośnie na przystojniaka.
- Nieee. - odpowiedziała na jej pytanie. Wtuliła się w nią jeszcze bardziej. - Albo może trochę. - odpowiedziała. Nie lubiła cukierkowatego nastroju tego święta, ale zawsze jej brakowało Autumn przy sobie, nie ważne czy były Walentynki czy nie.

- Jak kupię sobie jakiś żakiet bardzo wizytowy to uważaj - uśmiechnęla się zawadiacko i zabala Foxx z rąk bombonierkę.
- Poczekaj jeszcze trochę jak mały zaśnie na pewno - wyjaśniła. W końcu trochę hałasu ta folia robiła.
- I jak będe popatrywać na twoje palce podejrzanie często - dodała i przechyliła się tak, że połozyla się na kanapie a Foxx wylądowała na niej. Po chwili kombinacji leżała już wygodniej, z jedną nogą na ziemi a drugą na kanapie i Morgan pomiedzy, tak, żeby mogła się w nią wygodnie przytulić. Zamknela oczy i odchyliła głowę do tyłu, na podłokietnik.
- Zmęczona bardzo?

Zapomniała o szeleszczącej folii. Nieco obrażona, że zabraniają jej jeść czekoladki z alkoholem posłała mordercze spojrzenie Jesieni. Nie potrafiła się na nią obrażac służej niż z dziesięć sekund, wiec szybko minęło.
- Żakiet mówisz? - mruknęła. - a co pod nim? - spytała żartobliwie.
Nie byla zmęczona. Wszak podładowała dopiero akumulatory w domu, w ogrodzie. Za czesto wymęczona przychodziła do Autumn. Kończyło się to tak, ze rozmawiały z dziesięć minut, po czym wraz z Alexem została usypiana.
- no co ty, mam siłe zdobywać świat, przestworza i galaktyki. - odpowiedziała na jej pytanie.

- Nooo.. to jest jeszcze do dogadania - uśmiechnęła się. W sumie nie myślała o oświadczynach, tym bardziej ze swojej strony, ale kto wie? Na razie im to wszystko.. wychodziło. Jeśli tak będzie wychodzić dalej..
Fakt, Autumn często ją usypiała chwilę po synu, siedząc Foxx która miała głowę na jej kolanach i była kiziana po włosach. Lubila ja tak usypiać, ale czasem fajnie byloby wiecej porozmawiać.
- Tak? No popatrz. A nie wyglądasz? - stwierdziła unosząc brew. - Na pewno nie chcesz zjeść kolacji i iśc spać?

Zawsze sie uspakajała u Autumn, to dlatego zawsze wyglądała jakby była śpiąca.
- A ty chcesz? - spytała po prostu apropo planu na najbliższą przyszłość pt. kolacja-spanie. Jednocześnie odgarnęła kosmyk jej włosów.
- Ja się nigdzie nie ruszam. Zdobywanie świata przeniesiemy na kolejny czwartek. Powiem mojej sekretarce. - mruknęła rozbawiona swoimi słowami.

- Masz sekretarkę? I nic o tym nie wiem? - obruszyła się. Podniosła lekko na łokciach i z tą oburzoną miną wpatrywała w Foxx, kompletnie ignorując resztę tematów. Już jej się spać odechciało!

Spojrzała na nią zdziwiona jej reakcją.
- Nie mam. - odpowiedziała podnosząc w obronie ręce do góry. - To była tylko metafora, żart. Kochanie nie zabijaj! - dodała po chwili. Po czym nawet nie czekając na jej odpowiedź pocałowała ją w usta.

- No ja myślę - zdążyła burknąć jeszcze, potem podniosła jedną rękę i wplotła we włosy Foxx. Nie, na pewno nie chcialo jej się spać. Cofnęła się jednak i znów oparła głowę na połokietniku.
- Ej, wiesz co? - zerknęła na nią - Kocham cię - wyszczerzyła się jakby to była informacja dnia. Nikt się nie spodziewał.
- Czyli dużo roboty w barze? A reszta? Też dużo zajęć? - miała na myśli Buendię.

Foxxy przeszła do pozycji siedzącej. Uśmiechnęła się, gdy usłyszała wyznanie młodej,
- Ja ciebie neistety też. - odpowiedziała z bananem na twarzy. Najwyraźniej odgrywały dwie zakochane w sobie idiotki. Słodkie.
Fox musiała się chwilę zastanowić.
- No na razie nie. W każdej chwili moze przyjśc emigracyjna nie chce się narażać.- odpowiedziała.

Rzyganie tęczą przychodziło ostatnio narratorce wyjątkowo łatwo. dziwne.
- Niestety? - parsknęla cicho i stuknęła ją stopą w żebra. - No pięknie. Spisz na kanapie - dźgnęła ją jeszcze raz, dla pewności.
- Właśnie, nadal ich nie było? Ile można czekać na te wizyty.. - skrzywiła się.