Stacja benzynowa

First topic message reminder :

Stan na 2017 rok:
Właścicielem stacji jest Noah Houser. Pracownikiem Delshay. 

To miejsce na obrzeżach miasta, wypełnione głównie motocyklistami i entuzjastami szybkich samochodów. Czasem trafi tu również turysta bądź przejezdny, któremu bak nie wystarczy na dojechanie do Appaloosy.
Pod koniec kwietnia 2013r. stację wykupił klub Świętych z Arizony. Została ona odremontowana i od tego czasu ponownie prosperuje. Na stacji znajduje się odremontowany sklep, gdzie oprócz zapłacenia za benzynę, możemy kupić gumy do żucia, prezerwatywy, rozpuszczone od temperatury batony i schłodzone słodkie napoje, a także gazety. Przybudówka na tyłach również została doprowadzona do dobrego stanu. Pod wiatą zainstalowano nowe dystrybutory. Na stacji można też skorzystać z pompy do opon, odkurzacza samochodowego oraz wiader z płynem do szyb.
Ważne! Na amerykańskich stacjach benzynowych nie kupisz alkoholu – ten można sprzedawać wyłącznie w Liquor Store.


Dodatkowe informacje:

1) W nocy z 26 na 27 lutego miała miejsce pożar, który doszczętnie zniszczył stację benzynową!
2) Pod koniec kwietnia (21-28.04.3013) stacja została ostatecznie wyremontowana i wykupiona przez Sue Bakera.
3) Stacja od dnia 20.10.2013 - ZAMKNIĘTA

Skittles uniósł brew, kiedy Rita wsunęła swój palec do ust przeszedł go dreszcz wzdłuż kręgosłupa.
- Czy to znaczy, że ty też chcesz mi obciągnąć? - zapytał, zanim zdążył pomyśleć. Na jego twarz wpłynął wyraz obrzydzenia, jednak zaraz potem wzruszył jedynie ramionami.
- Nie dziwie ci się. Sam bym sobie obciągnął. - przyznał, kiwając głową - ...ale musiałbym wtedy sobie dolne żebra wyciąć, bo jak się schylam... - urwał i zamrugał kilkukrotnie, po czym machnął ręką.
- A, nieważne. - w ostatnich dniach czuł się jak nastolatek, który zaczynał myśleć o seksie. Skittles żył w celibacie już TRZYNAŚCIE lat i nigdy nie przysparzało mu to większych problemów. Ostatnio jednak miał wrażenie, że wszyscy czyhają na jego cnotę. Perspektywa ta wydawała mu się być dość... obrzydliwa. Nie chciał w końcu transformować w Lolę, po której pocałunku mył zęby chyba z siedem godzin. Fuj. no i jeszcze ta nieszczęsna Tammy, która pewnie była w wieku jego...
- Co? - zapytał, gdyż ostatnie słowa Rity całkowicie zagubiły się w jego toku myślowym.

Pytanie Jonesa i jego niezbyt radosny wyraz twarzy tak zaszokowały Ritę, że przez dłuższą chwilę nie mogła znaleźć słów, które byłyby godne odpowiedzi. Ten zaś kontynuował o żebrach, więc zmarszczyła brwi.
Hej, każdy inny by się ucieszył!
Miłość platoniczna była taka trudna.
Dobrze, że Rita miała wyobraźnię i sprawne palce.
- Kiedy jedziemy do miasta? - powtórzyła zrezygnowana. Potem zerknęła do portfela i wyciągnęła gruby plik dolarów. Dosłownie. Jednodolarówek. Czuła się taka bogata, gdy miała nimi wypchany portfel. Ale znalazła tam jeszcze jakiś większy nominał, więc zaczęła się poważnie zastanawiać nad pierwotną propozycją Skittlesa.
- Przypomnij mi, ile za ziółka, hm? - na trawienie, oczywiście. Hehe.

Wzruszył ramionami, po czym spojrzał na swoją nogę, która odmawiała mu posłuszeństwa w ostatnim czasie.
- A kiedy masz wolne? - zapytał, zastanawiając się, czy uda mu się uporać niedługo z bólem. Miał nadzieję, że tak. Wziąłby jakieś proszki, gdyby nie fakt, że w opakowaniach po przeciwbólowych miał poupychane ecstasy i jakieś psychotropy. Wolał nie ryzykować.
- 20 dolców za gram - odpowiedział na jej pytanie, z lekkim politowaniem patrząc na plik banknotów. Co za ubóstwo. No ale cóż, nie każdy może być tak dziany jak Skittles, którego gacie były pewnie warte tyle ile sama Rita z całym swoim majątkiem.

- Eeee - teraz ona wzruszyła ramionami. - Jutro? - odparła bez przekonania. - Skoro Elmir jest chory dziś, to będzie i jutro, co nie? Chociaż nie wiem, nie wiem, czy mogę zostawiać tę spelunę bez mojej pomocnej rączki... - zrobiła pauzę, jakby się zastanawiała, ale to naprawdę nie było konieczne. - No, to umówione!
Rita spojrzała w banknoty. Wyciągnęła dwudziestkę, dziesiątkę, dziewięć dolarów i cztery ćwiartki, tym samym osuszając swój portfel niemal do ostatka (ale te trzy centy i tak się nie liczyły). Jak dobrze, że były jeszcze karty.
- Nie martw się, na zakupy zawsze mam pieniądze - dodala, zauważając pelen zwątpienia wzrok Skittlesa.

- Stoi. Tylko pamiętaj, masz pięknie dla mnie wyglądać. - uśmiechnął się ujmująco i zatrzepotał rzęsami. Zapewne Rita poczuła aż wiatr we włosach.
Na ladzie pojawiło się 40 dolców, zatem Rita życzyła sobie dwa gramy ziółka. Skittles jak to miał w zwyczaju opuścił spodnie i wsunął dłoń do gaci, wyjmując z nich dwa woreczki marihuany, które rzucił po chwili na ladę.

- Da się zrobić - To mówiąc, Rita poprawiła sobie stanik, więc jej cycki zabalansowały lekko w jedną i drugą stronę.
Naturalnie nie omieszkała spojrzeć na zjeżdżające z tyłka spodnie i zapewne jakieś szałowe majtasy. Cóż tym razem? Kaczuszki, supermen, panterka? Dobrze by mu było w gaciach w panterkę, swoją drogą. Usta Rity rozciągnęły się w lekkim uśmieszku.
Co nie zmieniało faktu, że trzymanie dragów w gaciach niezmiennie ją zadziwiało. Dobrze, że były szczelnie zamknięte. Przynajmniej taką nadzieję miała Rita, gdy przygotowywała sobie skręty.
Z lekkim wahaniem sięgnęła po działki i wcisnęła je do torebki.
- To do jutra! Zgarnę cię stąd, hm? - Czasem się zastanawiała, czy Skittles miał auto. Musiał jakieś mieć, ale chyba nigdy nie widziała go w aucie. Nie wiedzieć czemu, wyobrażała go sobie godnie posuwającego na hulajnodze. To był środek transportu, który wybitnie by mu pasował.

- Nie, pojedziemy moim autem - oznajmił, podciągając spodnie i puszczając oczko w stronę Rity.
- Do jutra! - kiwnął jej na pożegnanie i usadził swoje dupsko na krześle z lekkim trudem.

Po tych magicznych słowach Ricie zapewne zmiękło to i owo. A poza tym - nowe odkrycie! Skittles jednak miał auto. Jednak wizja Jackiego popychającego na hulajnodze dalej tkwiła jej przed oczami.
- Do jutra! - przechyliła się przez ladę i spojrzała w ekran. - Weź tu jebnij ten oczojebny stolik, będzie pasował mu do włosów - wskazała palcem na mebelek. Potem posłała Skittlesowi buziaczka i ruszyła do wyjścia.
- I nie zapomnij zbudować basenu bez wyjścia! - dorzuciła, zeskakując na ziemię. Zmrużyła oczy, westchnęła lekko i wsiadła do swojego jedzonego przez rdzę auta. W sumie się nie dziwiła Jonesowi, że nie chciał do niego wsiadać.

zt

/strumień

Baker zepsuł Eastmanowi schadzkę z Liluye, ale trudno. Trzeba robić to co chce szef. Connor wkroczył na stację w celu zrobienia tego co chciał. Na plecach miał zawieszoną strzelbę na tak zwanym kołczanie. W razie jakby Skittles chciał się z nim targować to wyciągnie obrzyna i zacznie strzelać. Wprawdzie będzie dym, ale z tego co wiedział to czarnoskóry był chyba ostatnią osobą, która chciałaby tutaj policję, także powinno być ok.
Loco od progu postanowił obwieścić swoje przybycie, dlatego otworzył drzwi na stację kopniakiem.
- Kici kici Skittles. - Powiedział Święty przekraczając próg jego stacji. Z jego telefonu akurat leciała nawet muzyka, a konkretniej TO. Także dosyć adekwatnie do tego co tu chciał osiągnąć.

Zaczynało świtać. Connor musiał się mocno rozczarować, kiedy to okazało się, że kopniak okazał się być niewystarczający do otwarcia drzwi. Skittles się na noc zamykał na pięćset spustów. Zbyt wielu miał tutaj wrogów, by ułatwiać potencjalnemu mordercy zabicie go we śnie.

Żeby uporać się z drzwami, Connor rzuca na siłę, próg: 55. Jeśli przekroczy - drzwi wylatują z zawiasów.

39+3*5=54<55

No i nie udało się otworzyć tych pieprzonych drzwi. Cholera, Eastman był niepocieszony, że mu się nie udało. Musiał kopać w jakąś złą część drzwi, albo naprawdę Skittles miał dobre zabezpieczenia na tej stacji. Przez myśl wpadł mu pomysł, aby wystrzelić z remingtona, ale huk byłby ogromny i nie zwiastowałby niczego dobrego.

39+1*5=44<50

No i ni cholery nie dało się wejść przez te drzwi, czyżby tam był zamek marki "Kerda"? Chyba tak, bo kompletnie nie chciały pójść te drzwi. Postanowił poszukać jakiegoś innego wejścia skoro to nie dało się sforsować.

Drzwi okazały się być pancerne. Okazuje się, że Connorowi łatwiej byłoby w tym momencie wejść na dzień dobry w Cath niż w progi Skittlesowej kanciapy.
Na szczęście mamy jeszcze okna, co nie? Z tym wiąże się dobra i zła wiadomość. Zła: wejście oknem może wiązać się z ryzykiem, z racji hałasu, jakiego narobił Connor. Dobra: na wejście oknem nie ma kostek!

Eastman postanowił wejść przez to okno, no cóż. Najwyżej będzie próbował spieprzać, trzepnął delikatnie kolbą od strzelby, na tyle mocno, aby rozwalić szybę, ale, żeby nie było za głośno. Stał w takiej odległości, aby odłamki nie poszybowały w niego. Dodatkowo założył rękawiczki na motor i kask. No w taki sposób to żadne szkło nie powinno w nim utkwić.

Connorowi udało się wedrzeć do wnętrza sklepu. W środku było ciemno i pusto. Drzwi na zaplecze były zamknięte, a Skittlesa ani widu ani słychu.

Eastman postanowił podejść do drzwi od zaplecza idąc cicho i spokojnie z rękami przed sobą. Strzelbę ponownie zawiesił na plecy i podszedł do zaplecza przysłuchując się czy dobiegają stamtąd jakieś dźwięki.

Drzwi zaplecza były zamknięte na klucz. Zza nich nie wydobywał się żaden dźwięk.Cicho wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie?

Przeczytał smsa od Sue, no kurwa pięknie. Musi teraz sprawdzić wszystkie jebane nory w których mógłby się podziewać Skittles. No na pierwszy ogień pójdzie parking na dyspozytorni. Eastman wyszedł ze stacji tym samym oknem co przyszedł, wsiadł na motor i odjechał szukając tego dilera.

-> Duży parking przy dyspozytorni

Skittles stał za drzwiami zaplecza z odbezpieczoną bronią. Nasłuchiwał kroków błądzącego w ciemnościach Eastmana. Kiedy z zewnątrz dobiegł go ryk silnika, Skittles otworzył drzwi, wchodząc do pomieszczenia sklepowego, po czym spojrzał przez wybite okno na odjeżdżającego Świętego.
- Goodbye, my love, goodbye... - zanucił pod nosem, po czym zajął się naprawianiem szkód wyrządzonych przez Connora.
- ...I always will be true
so hold me in your dreams
till I come back to you.

4.02.2013, przed południem

Rita zjechała z głównej drogi na stację benzynową. Zaparkowała swojego rzęcha obok ciupy Skittlesa i wylazła z auta, trzaskając drzwiami. Aż się cały samochód zatrząsł.
Podeszła do drzwi budynku i zajrzała do środka.
- Kończ te Smisy, czas na ŚWIATOWE ŻYCIE - zawyła wesoło, opierając się biodrem o framugę.

Skittles zapewne zabijał w nocy dechami wybite przez Connora okno. Doszedł do wniosku, że Święty najpewniej szukał jego samego, skoro po ogarnięciu, że wnętrze sklepu jest puste, to sobie po prostu poszedł. Czemu więc nie skazać go na jeszcze dłuższe oczekiwanie?
Skittles wyszedł ze stacji, kiedy tylko usłyszał turkot silnika auta Rity. Oczywiście był odwalony jak zawsze. Tym razem był ubrany tak.
Powitał Ritę, mierząc ją od góry do dołu, dochodząc do wniosku, że w takim stroju - co prawda ledwo- ale łapie się w zaszczyty towarzyszenia mu przez cały dzień.
Zamknął drzwi stacji na klucz, po czym poszedł z Ritą do stojącego za budynkiem garażu, w którym skrywało się dżamborgini w panterkę. Złota kierownica, skórzana tapicerka - mokry sen każdej blachary.
Oboje wsiedli do środka i pojechali, hen do Apaloosa.
zt

<- Campbell

Tyrsen zaparkował motor w takim miejscu, aby siedząc na nim ogarniał jak największą połać terenu, wyciągnął telefon, wyszukał numer Willyego, zablokował klawiaturę i wsadził urządzenie z powrotem do kieszeni. Będzie miał później łatwiej z puszczeniem bomby.
- Dobra, ustaw sobie na wibracje czy coś... - mruknął, wyciągnął papierosa z kieszeni i zapalił go, opierając się o motor. Idą, czy się pierdzielą?