Nieczynna stacja benzynowa

First topic message reminder :

Stara stacja benzynowa straszy przyjezdnych i jest dobrym miejscem na niekoniecznie legalne spotkania. Stare dystrybutory otoczone są łańcuchem, który generalnie nie jest potrzebny, bo przecież i tak nie nalejemy tu sobie paliwa. Stacja ma tylko dwa stanowiska skryte pod zardzewiałą wiatą. Obok stoi mały budynek, w którym kiedyś można było zapłacić i kupić batonika na drogę. Teraz stoi zamknięty i pusty.

Gabrielle zagryzła wargę. Była zła, że przyjęła nie tę taktykę co trzeba. Ale jeszcze nic straconego?
- Tak.
Odpowiedziała jedynie, czekając aż mężczyzna powie coś więcej, co pomogłoby jej przy rozmowie.

- A... mogę go prosić do telefonu? - Zapytał, nieco zmieszany. - Bo ja miałem dogadać miejsce odbioru paczki. I nie mogłem się długo dodzwonić.

Gabrielle zrobiła dwa kroki, zastanawiając się co zrobić. A czas na namysłu miała kilkusekundowy, w czasie drugiej wypowiedzi mężczyzny. Przeszła kolejne kilka kroków, odchodząc od reszty ludzi, którzy się tu jeszcze kręcili.
- Tak, już daję.. Paul?! Kurier do Ciebie! No teraz... przekazać..? Halo? Proszę podać miejsce.
Gabrielle udawała rozmowę z trupem, na którego spojrzała i zaraz w zdenerwowaniu obróciła się się pięcie i odeszła kolejny metr. Dłoń położyła na głowie i żałowała, że nie ma obok Aldo, Coopera, albo chociażby Swarka!

Mężczyzna chyba wpierw miał wątpliwości, co do słów Gabrielle... 
Mnożnik na charyzmę, próg 40. Jeśli przekroczysz, kurier podaje adres przy Chaco Taco. Jeśli nie - wciąż domaga się rozmowy z samym Paulem. 

47

- Chaco Taco, rozumiem. Kiedy? Jutro?

- Nie, nie, ja już dziś przyjechałem. Własnie jestem pod tą knajpą... - odparł kurier.

- Dobrze. Jaka można pana poznać?
Gabrielle przetarła twarz i ruszyła w stronę radiowozu.

<-- Biuro szeryfa

Jonathan przyjechał na miejsce niedługo po tym, jak dostał informację.
Wyszedł z samochodu i obejrzał scenę. Naiche i Lilyue przy ambulansie, ciało leżące na ziemi i Ramirez rozmawiająca przez telefon? Machnął ręką w stronę Naczeza.
Podszedł bliżej i zmarszczył się gdy zobaczył ślady po przeszukiwaniu ciała. Gabi chyba go wyprzedziła, no ale trudno. Skinął jej głową.
Pochylił się nad ciałem, jednym uchem słuchając rozmowy. Poczeka, aż ta skończy, żeby się czegoś dowiedzieć.

Cooper przyjechał wraz z Jonathanem. Wyszedł ze stylowego samochodu Jonathana i skierował się na parking przy stacji benzynowej. Pozwolił koronerowi zająć się swoją robotą. On podszedł do Ramirez, która miała prawy policzek umorusany we własnej krwi.

Kurier przez telefon oznajmił kobiecie, że jest w samochodzie oznaczonym logiem "DDD". Potem się rozłączy.

Gdy Ramirez skończyła rozmowę, Cooper zwrócił się do kobiety.
- Czemu jeszcze cię nikt nie opatruje?
Zbliżył się i dłonią dotknął jej zdrowego policzka, oglądając jej obrzydliwe rozcięcie.
- Aj, kula?

Harper nie miał zbyt wiele do oglądania. Jasne było, ze mężczyzna zginął na miejscu przez kulę w sercu.
W dodatku Harper rozpoznał w ofierze mężczyznę z obrazem. Biały, lekko otyły, niski mężczyzna po 50tce.

/biuro szeryfa


Mimo, że Lola wyjechała później od reszty, to wcale nie była od nich dużo później. Wyskoczyła z auta, momentalnie próbując odszukać wzrokiem Gabrielle. Z ulgą ją dojrzała. Stała. Funkcjonowała. Kamień jej spadł z serca.
Rozmawiała przez telefon, więc wspaniałomyślnie postanowiła jej nie przeszkadzać. Zaraz do niej doskoczy! Zresztą, skoro już Cooper się nią zajął... Niech mają chwilę dla siebie, gołąbeczki!
Później dojrzała ciało leżące na ziemi. Mimowolnie podeszła do niego. Ten sam... ten sam gość co wcześniej! Co... to znaczyło?
Podniosła wzrok na Jonathana, czekając na odpowiedzi.
Kolejnym, co dostrzegła był...
-Naiche?-wydała z siebie, nie mogąc uwierzyć własnym oczom.
Co... co on tutaj robił z... Liluye?! I... czy... czy on był ranny?!

Gabrielle była zbyt oszołomiona, więc pozwoliła oglądnąć sobie policzek. W myślach jednak brzmiała jej rozmowa z kurierem, co spowodowało, że długo w miejscu nie tkwiła. Cofnęła się i podniosła dłoń z telefonem.
- Widzisz kto tam leży? Facet, który przyniósł obraz! Szarpał się z jakimiś dwoma kolesiami, którzy na mój widok zwinęli się do samochodu, ciągnąc za sobą tego.. - Popatrzyła na trupa i znowu przetarła dłonią zmęczoną twarz - Rozmawiałam teraz z kurierem, który miał odebrać obraz. Czeka w Chaco Taco. Musimy jechać i go zgarnąć.
Ramirez nie wiedziała czy dobrze powiązuje to wszystko, jeszcze nie uspokojona po zastrzeleniu mężczyzny, ale nie chciała czekać, zwlekać.
Wyminęła więc Coopera i zaczęła iść do radiowozu.

Uniósł brwi wysoko gdzy spojrzał na twarz mężczyzny. Toć to ich znawca sztuki. Obejrzał ciało, ale przyczyna śmierci była jasna.
Popatrzył na wpatrującą się w niego Lolę i wzruszył ramionami.
- Nic nadzwyczajnego. - zwrócił się do niej, ale uwagę Loli przykuło już coś innego. Oho, trabl in paradajs? Się wtrącac nie będzie.
Pozostawało tylko czekać aż przewiozą ciało do prosektorium. Nic tu po nim. Podszedł zamiast tego do Coopera i Gabi i wychwycił koniec ich rozmowy.
- Aj! - wyrwało mu się jak zobaczył rozwalony policzek. - Ty nigdzie nie jedziesz! Natychmiast do ambulansu! - odwrócił się do Coopera i wskazał na niego palcem - Ty to załatw.

Cooper chwycił Gabrielle za ramię, nie pozwalając jej dalej odejść.
- Nie, nie idziesz. Widziałaś się? Harper ma rację... - spojrzał na patologa. - Ja mogę go zgarnąć. A ty powinnaś się sobą zająć.
Zwrócił wzrok  na ciało mężczyzny i na policjantkę.
Szybko połączył fakty, że to sprawka Gabrielle.
- Chodź, pójdziemy do samochodu... zawołamy ratownika.

Naiche siedział przy ambulansie, a jeden z medyków własnie opatrywał mu ranę i szykował do transportu. Liluye dostałą jakieś leki na uspokojenie.
Chłopak spojrzał na dziewczynę, ale był zbyt słaby by coś powiedzieć.

W jednym momencie usłyszała sprzeciw Harpera, na którego zdążyła jedynie spojrzeć, bo zaraz została zatrzymana przez Coopera. Nawet nie miała czasu zgromić ich swym spojrzeniem. Nie miała nawet na to sił, ani ochoty.
Ale z pracy urywać się nie zamierzała. Dlatego wszczęła dyskusję.
- Kurier na nas czeka. Trzeba sprawdzić samochód i nazwisko Paul Pherson. Dajcie spokój, nie ma czasu.
Odpowiedziała niemrawo, ale nawet nie wyrywała ramienia.

Lola prychnęła na komentarz Jona. Serio? Nic nadzwyczajnego? Czy on nie widział czyj trup tutaj był przed nimi?!
Obejrzała się jeszcze raz za Gabrielle, która została otoczona przez chłopców, po czym poświęciła uwagę swemu chłopakowi i dziewczynie. Liluye wydawała się nie odnieść żadnych uszczerbków poza szokiem. Podeszła bliżej i spojrzała ze srogą miną na ratownika.
-Na co wy czekacie?!-fuknęła na niego.-Chcecie by tu zszedł na miejscu?! Już mi go zabierać na pogotowie!-warknęła.
Postanowiła się nie rozkleić i nie zacząć jojczeć nad Naiche.

-Trzeba, i zrobi to Nathan, a ty pójdziesz i dasz doprowadzić się do porządku. Z resztą, poważnie chciałabyś się przesłuchiwać faceta z ciuchami ufajdanymi posoką - wskazał na ubrudzoną koszulę. W końcu chodziło o dobro śledztwa, a nad tym chyba miał czuwać koroner na miejscu, no nie? Machnął ręką na kilku techników, dając im znak, że mogą zabierać ciało.
Lola chyba była zajęta Naczezem...
- Nic tu już po nas. - wzruszył ramionami.

- Tak, nie ma czasu... dlatego też... - zaczął prowadzić Gabrielle do radiowozu. Jeśli kobieta się nie opierała, że posadził ją na siedzeniu pasażera i zawołał medyka, który mógł ją opatrzyć.
- Ja się zajmę kurierem, tak. Harper całą resztą. A ty... odpocznij, bo zaraz zemdlejesz.

Naiche spojrzał na Lolę i powiedział coś cicho, ale po chwili - zemdlał. Wtedy ratownicy wpakowali jego i Liluye do ambulansu.
- Jedziemy do Appaloosa - oznajmił ratownik w stronę Loli.

/zt Naiche i Lilye zostali przewiezieni do szpitala. Można ich odwiedzać od dnia 05.04.2013.

Dobra, w tym momencie nie była w stanie walczyć z dwoma facetami. Dała się poprowadzić do radiowozu i usadzić na miejscu pasażera. Niewiarygodne! Popatrzyła jednak na Coopera i oddała mu telefon zabitego.
- Kurier czeka w samochodzie z napisem DDD.
Przekazała mu, to co zdążyła ustalić. Wierzyła, że to załatwi, chociaż sama wolałaby się tym zająć. Tak od początku do końca. Tymczasem medyk pojawił się obok i Ramirez musiała się zamknąć, by umożliwić mu jej opatrzenie.

/usunął mi się post. boże!

Lola momentalnie doskoczyła do Naiche, gdy ten zemdlał. Wyglądała na spanikowaną.
-W końcu!-warknęła i przyglądała się z zaciśniętymi ustami jak furgonetka odjeżdża.
Jak w końcu w miarę się ogarnęła, wróciła do grupy.
-Wszystko?-rzuciła w stronę Jonathana, po czym przyjrzała się dokładniej Gabrielle.-Dios mio!-skomentowała.-To ten... ten od obrazu cię tak urządził?!
Boże, o co tu chodziło!

- Wszystko, zbieramy się do biura. - powiedział Loli.
Kiwnął głową Cooperowi i pogonił techników, żeby się szybko ogarnęli. Toć zebranie broni i kilku łusek nie zajmuje tyle co zbieranie grzybów.
Oficerowie szybciorem wszystko zabezpieczyli i się zwinęli z miejsca zbrodni. Jon władował Lolę do swojej Impali i wrócili do biura.

zt

Cooper usiadł za kierownicą radiowozu i chwycił radio. Zawiadomił o stanie zdrowia Ramirez i o kurierze, którego trzeba było zgarnąć na komisariat.
Medyk oczyścił ranę Ramirez i powiedział, ze należałoby założyć szwy.
- Dobrze, w takim razie pojedziemy na pogotowie - mruknął Cooper, gotów odpalać samochód.

Gabrielle westchnęła i kiwnęła głową, którą oparła zaraz o zagłówek. Już było jej wszystko jedne. Bo tak, była zmęczona i miała ochotę na odpoczynek.
- Obojętnie.
Stwierdziła, bo już mogła się zgodzić na wszystko. Drzwi przy niej zostały zatrzaśnięte przez medyka, który zebrał swe rzeczy i miał wrócić do siebie. Gabrielle przetarła oczy i spojrzała przed siebie.

Cooper przyglądał się Ramirez i milczał dłuższą chwilę, jakby pozwalając kobiecie zebrać myśli.
- Jak się czujesz? - Zapytał. I raczej nie miał na myśli rany na twarzy. Widać było, że tu nie chodzi i złe samopoczucie fizyczne. Cooper znał ten wyraz twarzy - jak większość policjantów, którzy pracowali w terenie lata.