Radio OWWWR

First topic message reminder :

Budynek radia swym wyglądem przypomina drewnianą, białą budkę, postawioną na palach. Wbrew pozorom jest to jednak solidny piętrowy budynek, obok którego dumnie wznosi się wyższa wieża z zamontowaną anteną. Wnętrze radiostacji jest urządzone prosto, jednak nowoczesne sprzęty nadają pomieszczeniu bogaty wystrój. Pierwsza część to miejsce spotkań z dwoma kanapami i aneksem kuchennym, wciśniętym w kąt i nie rzucającym się w oczy. Jedna ze ścian tonie w półkach, na których widoczna jest niesamowita kolekcja płyt, jaka zbierana była przez długie lata.Druga część to niewielkie studio za szkłem, gdzie pan Curwood i jego syn nadają swe audycje. Tam mają wstęp jedynie gospodarze i czasem specjalni goście.

- Och, super! - pokiwała głową, zaciągnęła się i strzepnęła popiół z papierosa. - Będę słuchać, jak nie zapomnę! - dodała. Jeju, jak dobrze, że się zatrzymała. Billy był taki miły! I interesujący!
I w ogóle.
Musiała powiedzieć Trish!
A potem pomyślała, że może jednak nie, bo Trish miała w zwyczaju chodzić ze wszystkimi fajnymi facetami do łóżka, a Jean nie była pewna, czy chciałaby, żeby Trish szła z Billym do łóżka. Chyba raczej by nie chciała.
- A, to tak to się nazywa! - rzekła tonem odkrywcy. - A o czym sa twoje audycje? Opowiadasz coś, czy puszczasz muzykę? - zasypała go kolejnymi pytaniami.

- Jeśli podasz mi swój numer telefonu, to przypomnę.
Odpowiedział, korzystając z okazji, by wydębić kontakt od Jane. A taki cwaniak! Uśmiechnął się półgębkiem, obserwując Baby. Tak, wspólne palenie zbliżało. Billy zaciągnął się mocno, zadowolony z zainteresowania jakie okazywała nowa znajoma. Gdyby tylko wiedział kim ona była!
- I puszczam i opowiadam. Czasem też zadedykuję jakiś kawałek.
Puścił Baby oczko i uśmiechnął się szeroko. Papieros szybko się spalał. Billy rzucił go na ziemię i przydeptał butem, wciskając w suchą ziemię. Przez sekundę czy dwie patrzył pod nogi, by zaraz na kobietę zerknąć.

Po wzmiance o telefonie twarz Jean poczerwieniała. Spuściła na chwilę wzrok, karcąc się w duchu za stratę okazji. Och, telefon przydawał się jednak w życiu, a drugiej szansy mogło nie być! Powiedziała jednak szczerze:
- Nie mam telefonu. Ostatni wpadł mi do...eee... wody. No i jakoś tak - wzruszyła ramionami. Dalej wjeżdżała sobie w duchu, że traci właśnie niepowtarzalną okazję do kolejnych kontaktów z Billym.
- Ach. No to postaram się posłuchać, co opowiadasz - uśmiechnęła się, usiłując zdusić w sobie zażenowanie. Były takie rzeczy, do których w amerykańskim społeczeństwie nie należało się przyznawać. Brak telefonu jeszcze przechodził, ale brak samochodu, a już najgorzej - brak prawa jazdy! to był totalny obciach. Jean było z tym bardzo źle.
Aha. No i jeszcze bycie dziwką.
Ale brak samochodu chyba wciąż był gorszy.
- Idziesz już? - wyrwało jej się, w tonie przebrzmiało rozczarowanie. Och, mogłaby wypalić całą paczkę papierosów, gdyby chciał zostać dłużej!

Billy aż przekręcił głową, pochylając ją nieco w bok, by dostrzec co tam się na buźce Jane rysuje. Czy ona była zawstydzona? Mężczyzna najpierw nie rozumiał. No to telefon wpadł do wody, no. Wielkie mi rzeczy!
Przecież można było zaraz kupić nowy!
Billy podrapał się po policzku, krzywiąc się trochę, ale zaraz uśmiechnął z pobłażaniem. Przyszło mu do głowy, że Jane może nie mieć teraz kasy. Skoro przyjechała niedawno!
- Nie, nie... masz jakiś długopis?
Chciał jej oczywiście gdzieś zapisać swój numer, ale nie miał nic do pisania. A włazić na górę mu się jeszcze nie chciało. Poklepał się po kieszeniach spodni, ale nic w nich nie tkwiło prócz zapalniczki i papierosów.

Pokręciła głową. Nic przy sobie nie miała. Totalnie nic, może poza paroma upchniętymi w wąskich kieszeniach dolarami. Przejechała jeszcze dłońmi po tyłku i kieszeniach kurteczki, ale raczej po to, by pokazać, że faktycznie nie ma, niż z nadzieją, że coś tam znajdzie.
- Nie mam tu za wiele do roboty, to i nic ze sobą nie noszę - rzekła w końcu, trochę jakby ze skruchą.
Och, bo przecież nie mogła pochwalić się pracą w radiu, ani zresztą żadną pracą. Na pewno nie tą, w którą się wkopała jak głupia.

Zrobił rozczarowaną minę. Oczywiście, że mógłby podskoczyć do góry i znaleźć cokolwiek do pisania, ale.. to nie byłoby to samo! Zrobił zadumaną minę i zaszurał butem w piachu, jakby chcąc pozbyć się spod podeszwy niedopałka.
- Szkoda. Słuchaj audycji.
Dotknął kapelusza w pożegnalnym geście i uśmiechnął się. Powoli zaczął włazić po schodkach, u szczytu zerkając jeszcze na dziewczynę z góry. Ściągając kapelusz, wlazł do środka i zamknął za sobą drzwi.
Był pewny, że Jane będzie w piątek przy radioodbiorniku.

zt

Ech, no i poszedł! Jean pokiwała głową i uśmiechnęła się przelotnie po jego słowach, a potem stała jeszcze chwilę pod budynkiem, gdy Billy wchodził po schodach. Dopaliła papierosa, zgasiła niedopałek czubkiem buta i westchnąwszy raz i drugi, ruszyła dalej przed siebie.

zt

<---


Billy siedział na skórzanym fotelu przed konsolą radia, na której migały różnokolorowe światełka. Mężczyzna, ze słuchawkami na uszach, kontrolował jakość dźwięku, sprawdzał zasięg i pilnował, by nic nie zakłóciło transmisji. Mikrofon na wysięgniku mając przed ustami, właśnie informował mieszkańców o nowych wiadomościach prosto z pierwszej ręki, zaraz też zapowiadając kawałek swego ulubionego zespołu.
Nacisnął odpowiedni guzik i momentalnie mikrofon został wyłączony, a w głośnikach każdego radia w okolicy, popłynęła żywa melodia. Billy uśmiechnął się do siebie i odchylił na fotelu, zsuwając słuchawki z uszu na szyję.
Czekał na ewentualne telefony.

zt

<--- FC

Było już późno, ale Billy liczył, że wyjdzie coś z tego jego wizyty tutaj. Paląc papierosa, nie czuł nawet tego niewielkiego siniaka na twarzy. Niezły bilans. Tylko jedno uderzenie podczas dwóch walk.
Curwood zaszurał butami, przystając przy schodach prowadzących do wnętrza stacji. Spojrzał w stronę z której przyszedł i wyrzucił papierosa, nie kwapiąc się do jego dogaszenia. Powoli wlazł po stopniach i wyciągnął klucze z kieszeni kurtki.
Otworzył sobie drzwi i nie zapalając światła, przeszedł na kanapę. Zrzucił kurtkę i kapelusz, po czym walnął się na plecy. Może nie zaśnie w oczekiwaniu na Jane.

<--- http://www.oldwhiskey.pl/t53p600-nieczynna-stacja-benzynowa#27554

Wykończona przebytą trasą, Jean dotarla w końcu do centrum. Tu przynajmniej stało trochę więcej latarni i nie było tak okropnie ciemno. Zatrzymała się przy jakimś budynku i odsapnęła, oglądając się co jakiś czas, czy nikt za nią nie poszedł. Potem z małej torebki wyciągnęła parę czarnych pończoch i wciągnęła je na blade nogi. Włosy przeczesała grzebieniem i pociągnęła usta błyszczykiem. Była pewna, że i tak wygląda okropnie, a na dodatek waliło od niej wódką, bo nie każdy dawał radę złapać kieliszek ustami i wypić jego zawartość bez wylewania. No i było już cholernie późno, albo wcześnie, zależy jak na to patrzeć.
Jean westchnęła i pokonała ostatni dzielący ją od stacji odcinek. Wskoczyła po schodach na górę i zapukała.

Curwood już zapadał w pół sen, gdy rozległo się pukanie do drzwi. Podniósł więc najpierw głowę, zaraz cały się zrywając z kanapy. Odchrząknął, przecierając twarz, by się rozbudzić. Chociaż pewnie zaraz szybko otrzeźwieje.
Powoli przeszedł do drzwi i otworzył je przed Jane, stając w progu w rozpiętej koszuli, pod którą chował się podkoszulek.
Z uśmiechem złapał Jane za rękę i wciągnął do środka, zerkając jeszcze czy nikt ich nie obserwuje. Zamknął drzwi i spojrzał na dziewczynę, przysuwając się do niej bliżej.
- Nie zapłacę.
Powiedział szeptem i nachylił się, by Jane pocałować.
Czy Curwood było oszczędny czy zauroczony? Dowiemy się w następnym odcinku.

O ile denerwowała się trochę, czekając pod drzwiami, tak kiedy Billy je otworzył, nerwy odeszły. Zamiast zagryzać nerwowo wargę, jej usta rozciągnęły się w uśmiechu.
- Okej - zdążyła tylko odpowiedzieć, zanim mężczyzna ją pocałował. Zaraz wyciągnęła ramiona i objęła Billy'ego, przyklejając się przy tym do niego. Tylko jedno wciąż nie dawało jej spokoju. Pytanie kołatało w jej głowie, więc odsunęła się, by je zadać.
- Ale... To ci nie przeszkadza?

Czemu te baby tyle gadać musiały? Billy spojrzał na Jane z rozbawieniem. Bo co miał jej powiedzieć? Przeszkadza mi, rzuć tę pracę? ucieknijmy razem w stronę zachodzącego słońca?
- Przeszkadza mi tylko te ubranie.
Odpowiedział z rozbawieniem. Odsunął się na wyciągnięcie ramion i chwilę się Baby przyglądał. Coś mu obiecała na dzisiejszy wieczór. Cofnął się i przystanął przy odtwarzaczu. Tylko jeden przycisk i zaraz w głośnikach, porozwieszanych pod sufitem, rozległo się Country Girl Shake It For Me.

Wcale nie mówiła tak dużo!
Po jego słowach zaśmiała się, a uśmiech dalej tkwił na jej ustach, gdy z głośników poleciały pierwsze tony piosenki. Och, dla tego kowboja mogła trząść wszystkim, co miała. Baby Jane pchnęła więc lekko Billy'ego, by cofnął sie wgłąb pokoju, a potem ściągnęła buty na niebotycznie wysokich, ciężkich obcasach. Co za ulga!
Obeszła go w kółko, z dłonią przejeżdżającą od prawego do lewego ramienia mężczyzny. Potem stanęła przed nim i gdy rozpoczął się refren, zaczęła ściągać z siebie top. Potem znów podeszła bliżej, dłońmi przeciągnęła po jego torsie, obróciła się i zakręciła biodrami, zsuwając z nich spódniczkę. Odsunęła się, pokręciła jeszcze przy Billym, podotykała go trochę, ale nie zamierzała już nic z siebie ściągać. Zsunęła jedynie ramiączko stanika. Gdy muzyka ucichła, Jean zatrzymała się i opuściła uniesione przed chwilą ręce wzdłuż tułowia.

Parsknął śmiechem, popchnięty przez małą Jane. Taka zadziorna? Billy wodził spojrzeniem za dziewczyną, czekając na więcej i mogąc żałować, że kawałek jest taki krótki. Aż mu się gorąco zrobiło, gdy Baby zaczęła ściągać top, będąc zaledwie na wyciągnięcie ręki. Mógłby ją znowu do siebie przyciągnąć, ale chęć na zobaczenie przedstawienia, była równie wielka. I nie trzeba było dziewczyny zachęcać, bo sama stawała tuż obok, dotykając dłońmi i kusząc każdym ruchem.
- Nieźle.
Pokiwał głową, obserwując sylwetkę Baby. Mówił o tańcu czy o niej? Chyba nie chciał dopowiadać, bo zrobił krok w stronę dziewczyny i dotknął jej boków. Przesunął dłonie na plecy i nie mógł się powstrzymać, by Jane znowu nie pocałować.

Wzruszyła lekko ramionami i pokręciła głową w obie strony, odrzucając włosy z twarzy. Show na miarę Królowej Dziwek to to nie był, ale to chyba nawet lepiej. Bo wcale nie chciała się teraz tak czuć. Ochoczo oddawała pocałunek, gratulując sobie w duchu, że w drodze do miasteczka wyżuła parę gum.
- Możesz zatańczyć ze mną... Albo dla mnie - zaśmiała się, wędrując palcami po brzegach rozpiętej koszuli Billy'ego. To byłoby zabawne.

Billy tylko się roześmiał na propozycję Baby. Miał tańczyć dla niej? Nie no, nie zamierzał się kompromitować w oczach dziewczyny. Pokręcił głową, nie wypuszczając Jane ze swych rąk. Jedną dłoń przesunął z pleców niżej, palcami zahaczając o linię majteczek.
- Mogę z Tobą.
Odpowiedział i zaczął się ruszać w rytm kolejnej piosenki jaka akurat leciała w tle. Nie szło mu tak najgorzej, miało się w żyłach krew kowbojów!

Skoro zaczęła lecieć kolejna piosenka, to Jean cofnęła się, wyswobadzając spod dłoni Billy'ego. A przynajmniej swój tyłek. Tylko po to, by kręcąc biodrami zejść do parteru i z powrotem do góry, wyrzucając ramiona w górę i odrzucając włosy ruchem głowy. Zaraz potem złapała swojego kowboja za ręce i ruszając się w rytm muzyki wraz z nim. Może powinna kupić sobie kowbojki? Zaśmiała się do tej myśli, a może tak po prostu, bo się dobrze bawiła.

Baby chciała doszczętnie zawrócić w głowie Curwoodowi? Zdawała sobie sprawę, że ruszając się tak, w samej bieliźnie, wywołuje u mężczyzny ochotę na rozebranie ją do końca? Billy nie chciał tańczyć. Nie teraz. Chociaż widok miał przed sobą niebywały.
Po kilku krokach z Jane, puścił jej jedną dłoń, by obrócić dziewczynę w tańcu i zatrzymać przed sobą, gdy ta tyłem do niego stała. Oczywiście, że przysunął się bliżej i wolną dłonią przejechał po ramieniu dziewczyny, zsuwając drugie ramiączko.

Zapewne chciała. Czy przyszłaby tu, gdyby było inaczej? Na tym polegała różnica, że przychodząc tu mogła robić to, co chciała, nie to, czego chcieli inni.
Dlatego teraz obróciła się w objęciach Billy'ego i sprawnym ruchem zrzuciła z jego ramion rozpiętą koszulę. Wspięła się na palce, żeby go pocałować, jednocześnie rozbrajając pasek przy spodniach radiowca. W końcu był kowbojem, więc na pewno nosił pasek z jakąś wymyślną klamrą.

No nareszcie! Pomyślał sobie Curwood, który znowu uśmiechnął się do Baby, gdy ta obróciła się do niego i przysunęła swą twarz. Czując jak dziewczyna zabiera się za pozbywanie go ubrań, nie zamierzał pozostać dłużny.
Naparł na Jane całym ciałem, zmuszając ją do zrobienia kroku w tył. Powoli zaczął się przesuwać w stronę studia, którego drzwi teraz były otwarte. Konsola była włączona, bo nocami autopilot sterował playlistą.
Światełka migotały kolorowo, a pusty fotel tylko prosił się o użycie.
Dłonie radiowca zawędrowały do zapięcia stanika, który zaraz został rozpięty.

Och, wspaniale, Jean będzie mogła odhaczyć sobie "najbardziej odjechane miejsce w którym uprawiała seks". Zauważyła tylko, że migały tam jakieś światełka, jakieś guziczki, przełączniki, suwaki... Ale ona byla bardziej zajęta suwakiem w dżinsach Billy'ego. Przed fotelem zsunęła z siebie stanik i pociągnęła mężczyznę na siedzisko. Jeśli był dostatecznie duży, to podążyła za nim, rozsiadając się na kolanach radiowca.
Świąteczna atmosfera od tych lampeczek, ehehe.

Billy wiedział, że nie ma to jak wyrywać laski na konsolę radiową. Ciekawe ile kobiet już tu sprowadził... na manowce. Coś zapiszczało w tle, nie wiadomo jednak co i nie było sensu zawracać sobie tym głowy.
Kolejna piosenka cicho dolatywała z drugiego pomieszczenia, gdy Billy siadał na skórzanym fotelu. Wygoda przede wszystkim. Baby mogła śmiało dołączyć do mężczyzny, bo fotel był obszerny. Billy wsunął dłoń we włosy dziewczyny, niejako powstrzymując ją przed ewentualnym odchyleniem głowy i przerwaniem pocałunków.
Ale po chwili zsunął dłoń na kark, a jego usta podążyły na obojczyk i piersi.
Dobrze, że Święci mieli porwania na głowie, bo facet zapomniał zamknąć drzwi do radia!

A Baby Jane zapomniała o gumkach. Już odchylała głowę, już przymykała oczy, już całkiem miękła pod dotykiem radiowca... gdy z jej ust wydobyło się przeciągłe przekleństwo.
- Zaczekaj - niechętnie wyswobodziła się spod jego dłoni, chwiejnie wstała z fotela i na palcach pobiegła niemal do wyjścia, gdzie została jej torebka. Wróciła po chwili. Teraz mogli się bawić.
- Ściągaj majtki, będziemy się całować - obwieściła.

- No gdzie...
Curwoodowi opadły ręce. Dosłownie! Jane zostawiła go tak nagle! W najmniej odpowiednim momecie! Mężczyzna odetchnął głęboko, nie cierpliwie pocierając dłonią twarz. Uderzył rękami o podłokietniki i już chciał wołać za dziewczyną, gdy ta znowu się pojawiła.
Aż się uśmiechnął znowu i zerwał z fotela, by wyskoczyć z gaci.
- Sama ściągaj.
Rzucił do niej i podszedł, by pchnąć ją na konsolę. Jakiś suwak jej się wbije w pośladek, ale jak ma się potem chwalić, to na całego. Tak?