Radio OWWWR

First topic message reminder :

Budynek radia swym wyglądem przypomina drewnianą, białą budkę, postawioną na palach. Wbrew pozorom jest to jednak solidny piętrowy budynek, obok którego dumnie wznosi się wyższa wieża z zamontowaną anteną. Wnętrze radiostacji jest urządzone prosto, jednak nowoczesne sprzęty nadają pomieszczeniu bogaty wystrój. Pierwsza część to miejsce spotkań z dwoma kanapami i aneksem kuchennym, wciśniętym w kąt i nie rzucającym się w oczy. Jedna ze ścian tonie w półkach, na których widoczna jest niesamowita kolekcja płyt, jaka zbierana była przez długie lata.Druga część to niewielkie studio za szkłem, gdzie pan Curwood i jego syn nadają swe audycje. Tam mają wstęp jedynie gospodarze i czasem specjalni goście.

No ona nie miała z tym problemu, skoro była tylko w gaciach i pończochach. To ściągnęła, nie? Zdecydowanie jednak mogła stwierdzić, że radiowa konsola nie jest najlepszym miejscem na seksy. Ale za to jak egzotycznie!

Kostki na ślepy los dla Billy'ego
parzyste - przypadkiem Bejbi albo Bill włączają mikrofon
nieparzyste - wszystko okej

6

Billy nie zauważył zupełnie, że mikrofon został przez nich włączony. Czy to wina jego dłoni, którą się podparł na konsoli, czy też tyłka Jane, nie wiadomo! Wiadomo tylko, że ich sapanie i jęki mogli usłyszeć wszyscy, którzy akurat jeszcze nie spali.
Ale cóż, takie prawa młodości!

Oni byli jednak nieświadomi, że coś jest nie tak, więc nie było problemu! Jeszcze. Po tych upojnych kilkunastu minutach, zakładam, legli na kanapie i walnęli w kimę, bo jakby nie patrzeć, było późno.
Jean, obudziwszy się z samego rana, ześlizgnęła się na podłogę i szybko wciągnęła na siebie ciuchy. Dała Billy'emu buziaczka i wyszła po cichu, obawiając się, czy nikt nie odnotował jej nieobecności na dalszej części fight clubu. Och, gdyby wiedziała, że nie było dalszej części!

zt

<--- ranczo

Jean wysyłała gorączkowe smski w drodze do miasteczka. W końcu dotarła do centrum, a przeczytawszy ostatnią wiadomość od Curwooda, znów jej się zrobiło gorąco z nerwów. W końcu wskoczyła po schodkach i stanęła przed drzwiami do stacji radiowej. Odetchnęła raz i drugi i wpadła do środka.
Z nadzieją, że siedzi tam Billy, a nie jego ojciec, o czym niestety nie pomyślała biegnąc na miejsce.

Stary Curwood owszem był w stacji, ale na szczęście dla Jane, siedział za konsolą, ze słuchawkami na uszach, nie interesujący się tym co w pozostałej części się dzieje. Tym bardziej, że na kanapie, leżał rozwalony Billy.
Z jakimś pismem na brzuchu i telefonem w ręce, wpatrywał się w sufit, trąc zmarszczone czoło. Podniósł się jednak od razu, gdy dostrzegł Jane. Zerknął w stronę ojca, który rozmawiał z jakimś słuchaczem, po czym skierował się do dziewczyny.
- Kto?
Zapytał bez ogródek, łapiąc ją za łokieć i wyprowadzając przed drzwi. Zamknął drzwi za sobą i zaczął przeszukiwać kieszenie za papierosami oraz zapalniczką.

Odetchnęła z ulgą, dopiero teraz zdając sobie sprawę, jaka mogła być wtopa, gdyby go tu nie było. Zerknęła niepewnie w stronę drzwi, gdzie siedział teraz ojciec Billa. Tak, tam, gdzie... No, hm, tak.
Podreptała grzecznie za Curwoodem i znów zagryzła wargę. Już sobie zdążyła po drodze z nerwów je tak rozdłubać, że bolało.
- Taki... Jeden. Łysy.
Spojrzała w końcu na radiowca.
- Nie zrobisz nic głupiego, prawda?

- No który łysy. Nazwisk nie znasz? Po coś wygadała?
Billy był wkurwiony. Wsadził papierosa do gęby i nerwowo zapalniczkę odpalił, ogień sobie podsuwając i zaciągając się mocno. Jakby tylko nikotyny mu teraz do życia było trzeba. Wcisnął zapalniczkę do kieszeni i rozejrzał się.
Nie odpowiedział Jane, nie chcąc być niemiły.

Odsunęła się i spuściła wzrok na czubki trampek, słysząc jego ton.
- Salinas - burknęła w końcu.
Poczuła się cholernie, cholernie źle. Gorzej, niż wcześniej, gdy ją Maro sprowadzał do parteru.
- Nie wygadałam! - pisnęła i odwróciła się do niego plecami. Ależ była głupia! Przecież to oczywiste, że uznał ją za winną. Bo czemu nie, skoro była tylko dziwką!
- Oni s ł y s z e l i - powiedziała w końcu, dalej na niego nie patrząc.

Aż mu się szczęka pod skórą zarysowała, gdy zęby zacisnął, słysząc nazwisko Salinas. Łysol tak chce pogrywać? Billy spojrzał z gniewem na focha Jane i pokręcił głową, patrząc na dziecinne zachowanie dziwki.
I na chuj mu to było? Nie chciał płacić! Idiota. Uparcie jednak odmawiał zapłaty, nawet pod groźbami Świętych. Gdy Jane w końcu łaskawie podzieliła się nowiną, Billy zaciągnął się i zaśmiał, wypuszczając dym za szybko.
- Włączyliśmy pieprzony mikrofon?
A to dlatego jego stary tak łypał na niego groźnie! Billy potarł zarośnięty policzek i nachylił się nad ramieniem dziewczyny, stojącej tyłem.
- Nie bądź dzieciak. Chcą tysiaka? To może nadrobimy? Ile razy to byłoby?

- To cię śmieszy? - spytała zdenerwowana, obracając na chwilę głowę, by zerknąć na Curwooda. Westchnęła głęboko. Miała wrażenie, że cały czas kowboja prysł jak bańka mydlana.
- Nie jestem dzieciakiem - odparła zirytowana. No dobra, trochę była. Ale szybko o tym zapomniała, po propozycji Billy'ego. On naprawdę miał tyle kasy?
Milczała chwilę.
To była taka dziwna sytuacja. Nie powinna była tak łatwo mu wierzyć, ani nie powinna być taka miękka na jego miłe słowa i czułe gesty!
- Dziesięć.

Przysunął się jeszcze bliżej, podnosząc dłoń, którą przejechał po ramieniu dziewczyny, zatrzymując palce na szyi.
- Nie bocz się, mała.
Szepnął jej do ucha, owiewając skórę ciepłym powietrzem, pachnącym tytoniem. Jeszcze nie zdawał sobie sprawy, że wykorzystuje naiwność Jane. Curwood po prostu nigdy za seks nie płacił i nie zamierzał.
- Zostało dziewięć razy. Gdzie tym razem?
Zacisnął dłoń na karku dziewczyny i zdecydowanym ruchem przyciągnął ją bliżej, by posmakować ust na nowo.

Powtarzała sobie, że nie powinna być miękka i nie powinna wierzyć. I, jak powiedział Salinas, nie dawać za darmo. Ale znów to zrobiła.
Bo jak tu mięknąć, gdy się tak zachowywał!
Jean obróciła się i zarzuciła mu ręce na szyję. Normalnie to się nie całowała z klientami, więc to musiało być coś WIĘCEJ, tak?
- Gdzie chcesz - odpowiedziała cicho, już rozluźniona, jakby Billy już teraz wsadził jej tysiaka do kieszeni.

Jeśli jeszcze nie wiedział, że owinął sobie Jane wokół palca, to teraz się zorientował. Ale podobało mu się, gdy ta z uwielbieniem na niego patrzyła. Budowała jego ego! Jedną ręką objął dziewczynę w pasie i przezornie jeszcze zerknął w stronę drogi.
- U mnie? Za godzinę będę wolny.
Uśmiechnął się i po zaciągnięciu się, przekazał resztę papierosa Jane. Już się nie mógł doczekać, gdy po udanym seksie zapalą jeszcze raz.

- Okej - przytaknęła bez wahania i wsunęła papierosa do ust. Zaczekała, aż Curwood poda jej adres, potem cmoknęła go w policzek i zbiegła ze schodów.
- Do zobaczenia - wyszczerzyła jeszcze zęby, obracając się na chodniku w stronę Billy'ego.

zt

Popatrzył za odchodzącą Jane, po czym wrócił do środka.
Do domu zwinął się trzy kwadranse później.

zt

---> z domu 16:05

No skoro nie Baby to jej kochaś, w książce przychodów musiało się zgadać, a skoro licznik u Baby bije a kasy brak coś tu nie gra. Jak by może więcej ruszała swoją pupcią zamiast się obrażać, odrobiła by dług w trzy miga. A tak niestety musiałem się sam pofatygować do kochasia w kapeluszu. Kurwa chippendales się znalazł. Podjechałem pod stację radiową. Wyłączyłem silnik zapaliłem papierosa by się zrelaksować i pomyśleć nad marną ludzką egzystencją po czym wszedłem do środka.
- Dzień dobry - krzyknąłem wchodząc w głąb pomieszczenia.

<---

Billy dziś zastępował ojca, który musiał załatwić coś w sąsiednim mieście. Siedząc przed konsolą, zupełnie nie spodziewał się wizyty Świętego. Zaskoczony i zły, spojrzał na Maro zza szyby studia i włączył auto odtwarzanie, ściągając słuchawki z uszu.
Wstał, odkładając je na krzesło i wyszedł ze studia, zamykając drzwi.
- Przyszedłeś zamówić piosenkę?

- Tak między innym - uśmiechnąłem się po czym sięgnąłem do kieszeni po z memłaną karteczkę. Była nawet trochę brudna, pewnie w smarze. Nie było jednak na niej napisanego utworu a jedynka i trzy zera i jak że nasz kochany znaczek dolara. Co by nie pomylił z rublami rosyjskimi.
- No i po zaległości za prawa autorskie - wyszczerzyłem zęby w szczerym uśmiechu, potem jednak spoważniałem, chciałem załatwić to od ręki, nie przyszedłem tu na herbatkę i na gadu gadu o twardości kupek niemowląt. Chociaż to też ważny temat, mnie interesowała jednak bardziej kasa.

Uśmiechnął się, jakby miał zaraz wybuchnąć śmiechem, po czym oparł ramieniem o ścianę i pokiwał głową.
- Prawa autorskie, tak. Menadżerem jesteś, no tak tak.
Potarł dłonią szorstki pysk, zastanawiając się nad czymś. Pewnie jak załatwić sprawę domniemanego długu. Oczywiste było, że nie zamierzał zapłacić. Jane chciała, to dała. Billy spojrzał na Maro i pokręcił głową z pogardą.
- Ten świstek to twoje prawa autorskie? Jakie prawa, taki właściciel.

- Masz kasę? - zapytałem... nie interesowały mnie jego przemowy, przyszedłem po jedno. Rozejrzałem się po radio, było tu całkiem sympatycznie.
- Posłuchaj kowboju... - zacząłem powoli - dług to dług, a długi należny spłacać... w terminie, dzisiaj jest termin.

- No i?
Zapytał, mając straszną ochotę zapalić. Nie wyciągał jednak papierosów, bo coś mu mówiła, że Salinas chętnie zjarałby nie tylko fajkę.

- No i, no i tępy jesteś? Myślałem że tylko wyglądasz, ale ty naprawdę tępy jesteś. Powiem dużymi literami i powoli ok, uważaj i skup się zaczynam - zacząłem mówić powoli jak do dziecka z downem który rozumie słabo po angielsku.
- Masz u mnie dług 1000$ dzisiaj jest termin spłaty - wymamrotałem.

Zaśmiał się na tę szopkę Maro. Czy Salinas myślał, że na sam jego widok, Billy wyskoczy z kasy? Curwood odetchnął i znowu pokręcił głową. Uśmiech mu zaraz zniknął, a radiowiec postąpił o krok w stronę Świętego.
- Wypierdalaj.
Czy ta odpowiedź była dość jasna, by Maro zorientował się, że Billy nie zamierza płacić?

A ja stałem tam gdzie stałem.
- Nie Billy - pokręciłem przecząco głową - to ty wypierdalaj ale z kasy - mruknąłem, patrząc prosto w oczy Billa, byłem poważny.
- No co Billy pukasz dziwki to trzeba płacić - uśmiechnąłem się.

- Chcesz, to bierz - rozłożył ręce i uśmiechnął się kpiąco, przygotowany na wszystko. Ledwo sam się wstrzymał, by nie przypierdolić Maro w jego durny uśmieszek. Ale jeszcze jedno słowo..