Redakcja "Czasu Old Whiskey"

First topic message reminder :

Niedawno remontowany, parterowy budynek w piaskowym kolorze. Nad głównym wejściem wisi duże logo gazety, które zostało zakupione dzięki darczyńcom z miasteczka. W środku znajdziesz biura redaktora naczelnego, korektora oraz grafika. Do biura ogłoszeń można zanieść swój anons, jednak takowych jest coraz mniej, gdyż łatwiej ogłosić się w internecie.
Reszta budynku to sporej wielkości archiwum, które pamięta jeszcze czasy Old Whiskey z końcówki XIX wieku, zaplecza, pokoje ksero oraz boksy dla zatrudnionych tu „dziennikarzy”. „Dziennikarzy”, ponieważ tylko jedna z czterech piszących osób ma wykształcenie w tym kierunku (chociaż niepełne). Piszą oni głównie o dramatycznych wydarzeniach z okolic, nieszczęśliwych wypadkach, o wypiekach i sposobach na spranie plam wina z obicia kanapy.
Dla pracowników oraz gości redakcji, naczelny ma bonus – zawsze pełen baniak zimnej wody i plastikowe kubeczki!

Rachela poszwędała się po stronie, kolejny raz trafiając na informacje o spółce. Popatrzyła na nazwisko i mrużąc oczy wstukała do przeglądarki Kawinski.

Kawińskich w samych stanach też sporo było, ale Rachela natrafiła na artykuł pt Nina Kawińska oskarżona o stręczycielstwo! Kryła się przed policję ponad 10 lat! (z 1988 roku).

W krótkiej notce prasowej informacja o tym, że kobieta prowadziła domy publiczne w Nowym Jorku i miała powiązania z mafią. Do tego, że przez 5 lat była żoną jednego z najaktywniejszych działaczy Polonii w mieście, ale rozwiedli się długo przed jej karierą w półświatku.

Rachela będzie musiała sobie w głowie poukładać informacje jakie odnalazła, a na razie postanowiła skupić się na kobiecie. Wpisała w wyszukiwarkę Nina Kawinski.

Rachela znalazła dwie małe notki prasowe z roku 2000, o tym, że Nina Kawińska wyszłą w więzienia a drugą z roku 2005, że zmarła mieszkając w Chicago.

Rachela popatrzyła na notki, a potem wstukała Nina Kawinski mąż.

Rachela znalazła informację, ze mąż Niny miał na nazwisko Tadeusz Kawiński.

Pójdźmy tym tropem i wpiszmy do wyszukiwarki Tadeusz Kawinski.

Wyskoczyły jakieś artykuły w języku polskim, na temat jego działalności w klubach polonijnych. W sumie nic ciekawego.
Mnożnik na spostrzegawczość, próg 40. jak przekroczysz, dostrzegasz dosyć osobliwy artykuł o synu Tadeusza.

54

Rachela przeczytała artykuł po polsku, popijając koktajl i przesunęła kursor myszki, otwierając artykuł na temat syna Kawińskich.

Rachela uśmiechnęła się sama do siebie. Antoni Kawiński. Policjant. Zmrużyła oczy i wydrukowała sobie artykuł na przyszłość, wracajac jednak do poszukiwania kolejnych notek na temat mężczyzny.

Rachela znalazła jedne z nagłówków jakiegoś przeglądu sportowego: 
[...] Kawiński był wielokrotnie nagradzanym strzelcem w Akademii Policyjnej . Na koncie ma trzy zwycięstwa w zawodach krajowych.
A do tego zdjęcie młodego pana Smitha z zawodów.

Rachela wrzuciła artykuł i zdjęcie do druku, po czym rozciągnęła się i rozejrzała po pustej redakcji. Koktajlu już nie było, a gdy kobieta spojrzała na zegarek, zauważyła jak wiele czasu już tu spędziła. Podniosła się więc z krzesła, wyłączając komputer.
Dość na dziś. Rachela zebrała wydruki i opuściła redakcję, już i tak mając dużo do myślenia.

zt

/ta sama data, 27.02 chyba?

Z parku pojechali wprost do redakcji lokalnej gazety. Weszli do środka i Liluye poprosiła o dostęp do gazet z końca XIX wieku. Zamierzała przeszukać ile się da w poszukiwaniu zdjęcia kobiety i, byc może, jakiś informacji o niej.
- Jak byś chciał iść do domu to możesz znikać, pisałeś się na lazenie po parku a nie siedzenie w bibliotece - spojrzałą na Indianina.

- Nieee, muszę u Ciebie zapunktować! - Dodał pół żartem jednak z widoczną chęcią. Kiedy tylko dostali gazety również zaczął szukać. We dwójkę szybciej pójdzie.

Parsknęła.
- Co ty, zapunktować? Przecież i tak już dużo dla mnie robisz.. - pokręcila glową, przerywając na chwilę szukanie.

Wyszczerzył zęby podnosząc się znad jednej z gazet.
- Żart. Dla inteligentnych. - Puścił jej oczko przy jednoczesnym pokazaniu języka, a po chwili znów zniknął za gazetą.

Para dostała dostęp do archiwów gazet z lat 1880-1900. Trochę tego było, skoro Czas Old Whiskey" było tygodnikiem. Na szczęście, najstarsze gazety były zapisane na cyfrowych nośnikach.

W takim razie oglądanie mieli ułatwione, w pewnym sensie. Liluye szukała informacji o wdowach i patrzyła na zdjęcia, porównując twarze na nich z tym w wisiorku. Czy coś znależli?

Wdowy to bardzo szeroki temat i raczej nie widniały one w żadnych rubrykach towarzyskich.

W takim razie Lil skupiła się na zdjęciach. Może jakiś grupowych. Kto wie? Zawsze mogła coś znaleźć. Spojrzała na zdjęcie w wisiorku i zastanowiła się czy da się je wyciągnąć. Może coś jest z tyłu? Zabrała się za otwieranie wisiorka, delikatnie oczywiscie.

Gazet było tak wiele, a w każdej z nich minimum trzy zdjęcia i kilka rycin. Więc Liluye oglądał i oglądała i oglądała i oglądała... i oglądała... chyba było tego za wiele.

Delshay wyszedł na chwilę po dwie kawy, bo bez tego trunku nie dało się wykonać tego zadania. Kiedy wrócił również zaczął szukać.

I szukali i szukali i nic nie znaleźli. Chyba oglądanie starych fotografii, które nie były zbyt dobrej jakości, nie wiedząc jakiego systemy się trzymać - było bezcelowe. Trzeba było wymyślić coś innego.

W końcu spojrzała na Dela.
- Nie wiem. Nic tu nie ma. Jakieś pomysły?