Kosciół i świetlica

First topic message reminder :

Zwykle tak bywa, że kościół jest jednym z okazalszych budynków, nawet jeśli reszta miasta jest zaniedbana. Podobnie jest i w tym przypadku. Nie jest może bardzo duży budynek, ale za to wybudowany z jasnej cegły, wyróżniającej się pośród monotonnej zabudowy Old Whiskey.
Na przedzie znajduje się wieżyczka, do środka prowadzą schodki i dwuskrzydłowe drzwi. Wnętrze jest dość skromne, jedyną ozdobą są witraże w oknach i oczywiście okazały krzyż nad ołtarzem.
Przy kościele stoi drugi budynek wybudowany na tę samą modłę (poza wieżyczką). Tutaj na parterze mieści się świetlica dla mieszkańców miasteczka, - głównie dzieci i ludzi starszych, ale wszyscy są mile widziani. Na piętrze znajduje się plebania.

Na świetlicy można korzystać z czytelni książek i magazynów, obejrzeć telewizję, lub zagrać w różne gry towarzyskie, m. in. warcaby, szachy czy brydż. 

---

WARCABY/SZACHY

1. Gra przeznaczona dla dwóch POSTACI - z czego jedną może być NPC.
   
2. Gdy gracze dobiorą się w pary, rozpoczyna się grę. Jeden MECZ ma 3 TURY. Każda tura to rzut kostką na INTELIGENCJĘ (może być wspomagana logiką).
   
3. Wynik rzutu kostką podstawiamy do wzoru na mnożnik: (Cecha) + k6*5
   
4. Osoba z pary, która ma wyższy mnożnik WYGRYWA TURĘ i dostaje 10 punktów. 
   
5. Mecz wygrywa osoba, która wygrała najwięcej tur - zdobędzie najwięcej punktów. 
   
6. Rozpisanie meczu (sposób pisania) zależy jest od graczy - jak im wygodnie. Ważne, by było w postach zaznaczony wyniki mnożnika i punktacja. 
   
7. Grę w warcaby można rozgrywać dowolną ilość razy (nie ma ograniczeń co do ilości meczy)
   
8. Grę w warcaby można wpisywać do DZIENNICZKA UMIEJĘTNOŚCI.
   

BRYDŻ

1. Gra przeznaczona dla CZTERECH POSTACI - w meczu mogą brać udział NPC.
   
2. Gdy gracze dobiorą się w czwórki, rozpoczyna się grę. Jeden MECZ może mieć  3 bądź 5 TUR - gracze na początku gry sami decydują jak długi chcą grac mecz. Każda tura to rzut kostką na INTELIGENCJĘ i SPOSTRZEGAWCZOŚĆ (może być wspomagana LOGIKĄ).
   
3. Wynik rzutu kostką podstawiamy do wzoru na mnożnik: (Inteligencja + spostrzegawczość) + k6*5
   
4. Osoba z grupy, która ma najwyższy mnożnik WYGRYWA TURĘ i 40 punktów. osoba z drugim wynikiem - 30, osoba z trzecim wynikiem - 20, a gracz z najmniejsza ilością punktów - 10.
   
5. Mecz wygrywa osoba, która zdobędzie najwięcej punktów po wszystkich turach. 
   
6. Rozpisanie meczu (sposób pisania) zależy jest od graczy - jak im wygodnie. Ważne, by było w postach zaznaczony wyniki mnożnika i punktacja. 
   
7. Grę w brydża można rozgrywać dowolną ilość razy (nie ma ograniczeń co do ilości meczy)
   
8. Grę w brydża można wpisywać do DZIENNICZKA UMIEJĘTNOŚCI.
   

UKŁADANIE PUZZLI


W świetlicy można też relaksować się układając puzzle. Dla każdego rodzaju układanki jest osobny próg dla mnożnika.
By zaczął układać puzzle, należy wybrać najpierw typ układanki, potem rzucić kostka na mnożnik: Spostrzegawczość +inteligencja+ k6*5. Jeśli przekroczysz próg przypisany do danej układanki – składasz całe puzzle.

Rodzaj puzzli	próg
50 kawałków, Królewna Śnieżka i Siedem Gnomów	50
60 kawałków, Śpiąca Królewna	60
100 kawałków, Małą syrenka i Rekiny	90
100 kawałków, Niebo nad Paryżem	95
200 kawałków, Zdjęcie promocyjne z Jura Parku	100
200 kawałków, Niebo nad Jura Parkiem	160
300 kawałków, T-rex z Jura Parku	170
500 kawałków, teleskop Hubble'a	200
500 kawałków, zdjęcie galaktyki	250

- No właśnie, gratulacje. - faktycznie nie było po niej nic widać, no ale to dopiero kilka pierwszych tygodni.
- Przed chwilą poznałem moją pierwszą ofiarę, jeżeli kiedyś postanowię się przebranżowić na seryjnego mordercę - powiedział ze zrezygnowaną miną. - Poza tym całkiem sporo. Zrobiliśmy sobie z Ennisem wycieczkę w na Florydę - powiedział przypomniawszy sobie o całej sprawie z duchami. Dawno o tym nie myślał.
-Co powiesz na partyjkę warcabów i pogadamy chwilę? - uśmiechnął się.

- Dziekuję. - mruknęła jedynie i usiadła przy stoliku. Miała zakwasy, nie chciało jej się za długo stać, jeśli nei musiała.
- Tak? Kogo? - zainteresowała się, rozglądając po sali, gdyby ta ofiara wciąż tu była.
- Wiem. To znaczy.. - machnęła ręką. - powiedzmy, ze wiem. Może być.. W końcu jak zawsze sporo mnie ominelo.

Machnał ręką.
- Chodzącego pączka z multiwitaminową posypką Loli. Nieistotne, jak sobie o tym myślę to skacze mi ciśnienie. - uśmiechnął się słabo i zaczął rozstawiać szachownicę.
- No właśnie, przez to całe zamieszanie z rozprawą a potem... - zamilkł, chyba nie powinno się przypominać takich traumatycznych wydarzeń. Oj Harper, ty i ten twój brak wyczucia - ekhem, znaczy no dużo cię ominęło. To ile wiesz? Rozmawiałaś już z Ennisem?

- Ahm.. - mruknela i mogla sie domyslic, że chodziło o Skittlesa. No bo tylko to jej sie kojarzylo. Ale skoro tam nadal coś jest to co z Naiche? Musi się do niego odezwac. Westchnęla, patrzac na szachownice.
- Chce czarne. - zadecydowala, chociaz nawet jej nie zapytal.
- Nie, nie rozmawialam.

Kiwnął głową i obrócił planszę czarnymi w stronę dziewczyny.
- Hm, no do raczej dłuższa opowieść, ale tak w skrócie to nowa kustoszka z muzeum dała nam ...namiary - Jon pominął całą farsę z "poszukiwaniami" bo i tak nic z niej nie wynikało - na kolesia, który ma wiedzę na temat Onawy i Lisa. No to pojechaliśmy do niego na Florydę. Zaczynaj.

31?
cokolwiek i tak przegram

- Aha. - spojrzała na planszę i dłuższą chwilę się nie odzywała. - I dowiedzieliście się czegoś? - przesuneła obojetnie który pionek. Nie skupila się nawet nad tym;.

101    10pkt

- Niewiele. Trochę naprostował historię z dzienników Dębu. Onawa nie umarła w lesie, tylko w forcie po tym jak przenieśli indian. Jeszcze parę rzeczy, ale musiałbym zajrzeć do notatek. No i nie znaleźliśmy pamiątek po Onawie. Czy dostałaś coś od swojej mamy? Może to do was trafiły.
Rozegrali spokojnie pierwszą partię. Jon nie miał powodu się śpieszyć i dał czas Lilu na zastanowienie. W końcu musi uspokoić nerwy.

46

- Czyli w drodze do rezerwatu. - oparła brodę na dłoni i patrzyla na plansze w ogóle nie zastanawiajac sie nad kolejnym ruchem ani tym, co robi Jon. Przesunela kolejny pionek. - Dostałam. Moja prababka je wykupiła. Czy wzieła. - wzruszyła ramionami.
- Dziwne, nie gra mi to... - mruknęła do siebie, ale nie rozwineła myśli.

86 20pkt

- A co dostałaś? Victor, znaczy ten koleś, mówił o jakiejś laleczce, bębenku i mapie. - przesunął pionki.
Podniósł głowę z zainteresowaniem.
- Jak to? Co nie gra? - dopytał

21

- Bez mapy. Tak. - kolejny pionek. Rozejrzała się po świetlicy. Miała ochotę na herbatę.
- Z tym.. - machnęła ręką. - z rzezi do fortu. Z fortu do rezerwatu. Szła innym transportem? Prababka by coś wiedziała, byly blisko. No i wykupiła jej ciało potem.

106   30pkt

- Hm, mapa byłaby chyba najciekawsza. Miała na niej podobno narysować jakiś tylko sobie znany szlak.- przesunął ostatnie parę pionków.
- Może nie powiedziała ci wszystkiego? A może coś w historii Victora nie pasuje. Wiesz co, może chciałabyś się z nim tez spotkać? - zawahał się.
- Znaczy, o ile jeszcze cię interesuje nasza przygoda z duchami - uśmiechnął się niepewnie

nawetniechcemisierzucac

- Nie wiem. Mogę sie dopytać. - wzruszyła ramionami i ruszyła kolejnym pionkiem.
Podniosła wzrok znad planszy.
- Po co? Znaczy.. skoro wie więcej to na nic się nie przydam. - ponowne wzruszenie ramion. Musiała załatwić sprawę z Maguą, ale nawet nie chciało jej się o tym myśleć. Przynajmniej tyle, że jej się teraz nie śnił.

uznajemy że sobie gramy swobodnie dalej, :)

- Było by super. Znaczy my z Ennisem dalej brniemy w temat. No i trochę nam ciebie brakuje. Brakuje nam tej dziewczyny, która chciała pomóc duchom znaleść spokój - uśmiechnął się łagodnie.
Była to szczera prawda. Poza tym gdyby Lilu z nimi była na Florydzie zaoszczędziliby sobie duzo czasu i roboty.
- Jak to po co? Przecież to chyba dobrze, konfrontować dwie historie. W ten sposób dojdziemy co tak na prawdę maiło miejsce, co nie?
Przypomniał sobie po chwili,
- A jak sprawa z Lisem? Coś... udało się załatwić?

Czy miała im za złe, że nie poinformowali jej, że robią coś dalej, coś więcej? Tak. Chociaż pewnie wtedy i tak nie mogłaby z nimi jechać. Nieważne. Podniosla wzrok na Jona.
- Jasne. Mogę pomóc. - stwierdziła w końcu i wróciła do patrzenia na plansze.
- Twój ruch. - przypomniała mu, bo chyba zapomniał. - Czy tu jest jakaś herbata? Woda? Coś? - rozejrzała sie po raz kolejny. Tyle czasu w tym mieście, a nigdy tu nie była.
- Nie. Nic. - stwierdziła po prostu. Nie chciało jej się wspominać o wyprawie do parku która nic nie zmieniła ni o tym, że miała jakieś.. wizje? W areszcie.
- Coś jeszcze?

Uśmiechnął się i wrócili na dłuższą chwilę do gry. Cieszyło go, że będą mieli jeszcze jedną osobę w grupie. No i taką, która sama ma jakąś wiedzę z pierwszego żródłą na temat historii Onawy. 
- Jasne, poczekaj zaraz ci przyniosę. Słodzisz? - wstał i przyniósł Lilu jej herbatkę.
Pokiwał głową. Hm, trzeba coś wymyślić z Chytrym Lisem.
- Jak potrzebujesz jakiejś pomocy to wystarczy powiedzieć. 
Zamrugał kilka razy zaskoczony. Zabrzmiało to... sucho i nieprzyjemnie.
- Coś jeszcze? Ja cię przecież nie przesłuchuję. Jeżeli masz już dosyć mojego towarzystwa to cię nie trzymam - dodał na koniec z nieco smutną miną. Harper nie był pewny od kiedy ale Lilu zdawała się już go tak nie lubić jak kiedyś.

- Nie jestem... - ...obłożnie chora, chciała dodać, ale za późno. Jon już wstał. - dwie łyzeczki. - mruknęła i popatrzyła na planszę. Ruszyła pionkiem i popukała paznokciami w blat. Cofnęła go. Ruszyla inaczej. Póki Harpera nie ma to moze kombinować co z tym zrobić.  Wkońcu zostawiła jak był i poczekała na jego powrót.
- Radzę sobie. - westchnęła biorąc herbatę. - Dzięki. - dodala zaraz i objęła parujący kubek dłonią.
- Nie o tym mówię. Czy coś je szcze chcesz wiedzieć? - Lilu zdawała się wszystkich nie lubić jak kiedyś.

Jon nie zrobił jej herbaty ze względu na ciążę, on po prostu tak był wychowany, żeby czasami zachować się jak dżentelmen.
- Ah. A, okej. Nie, nie wiem. Dlatego chciałbym, żebyśmy się spotkali w grupie, wtedy coś może nam wpadnie do głowy. Ennis teraz chyba czyta materiały, które dostaliśmy od Victora, może on będzie miał do ciebie jakieś pytania. - podrapał się po owej głowie. I przesunął swój pionek.
- Jak tam Connor? - zagadał, żeby zmienić temat.

Podniosła kubek do ust i poparzyła sobie język. Skrzywila sie i odstawiła go na blat.
- No dobrze. To jak chcesz. Dawaj znać. Przyjdę z Moirą. - dodała od razu. jak się ktoś boi to trudno.
Na pytanie o Connorze zamyśliła się na chwilę.
- Dobrze. - stwierdziła w końcu i doskonalae wiedziała, że to jakby nie powiedziała niczego. Trochę się ostatnio mijali. Connor nie był zadowolony z pojawienia się Moiry.

- Jasne. Dam ci znać - on sam nie miał nic przeciwko Moirze, no chyba że psiakowi się tak samo zmienił charakter jak Liluye.
Hm, no tak, chyba sobie nie pogadają jak Lilu nie chce nic mówić.
- A co to za kolega, który chciał się ze mną spotkać?

Pewnie jak wspomni o świętych to Jon się zepnie i odmówi spotkania. Ale co miala mowic? Tajemniczy wielbiciel? Taki jeden? patrzyła w parujący kubek długą chwilę. Można było odnieść wrażenie, że nie uslyszała pytania.
- Znajomy Loco. - odpowiedziala w końcu niechętnie.

- Mhm, no dobrze. Z Ennisem też chce się w takim razie widzieć? Bo mówiłaś, że to odnośnie tych całych duchów? - pominął już fakt, że był powód dla któreco nie podpisywali się z imeinia i nazwiska na ich blogu. No ale jak Lilu wszystko zdradziła, to trudno. To nie były jakieś wielkie tajemnice.

Przecież nie była na tyle glupia, by powiedziec wszystkim kto to pisze. Zresztą Will nadal nie wiedzial o kogo chodzi, tylko tyle, że Lil te osoby zna.
- No, z wami. W sensie obydwoma. Tak, duchów, choć nie wiem czy o to koniec końców będzie chodzić. Generalnie, po prosut jest ciekawski.

Pokiwał głową. Nie miał nic przeciwko, skoro Lilu kolesia zna.
- To może pojutrze? Może w Chaco? Spotkanie znaczy.
Po chwili jeszcze dodał. 
- A mogłabyś przynieść pokazać te pamiątki?

- Dowiem się. - wzruszyła ramionami. - Nie wiem jak u niego z czasem. - wyjaśniła.
- Mogłabym. Ale zabieram je ze sobą potem. - zaznaczyla od razu.

- Powiedz mu, że zależy mi żeby to załatwić w miarę szybko. Mam teraz co robić. - nowe stanowisko to kupa nowej roboty.