Warsztat samochodowy i myjnia

First topic message reminder :

Stan na 2017 rok:
Właścicielem dalej jest Sue Baker, kierowaniem zakładu zajął się Noah Houser oraz Howahkan Oldwood.

Warto wiedzieć, gdzie znajduje się warsztat, szczególnie, jeśli twój pojazd nie jest pierwszej młodości. Jest to parterowy budynek posiadający stanowiska dla dwóch samochodów wewnątrz i nieco więcej miejsca na podjeździe. Z warsztatem sąsiaduje myjnia, również posiadająca dwa stanowiska. Myjnia jest ręczna i jeśli chcesz, by twój samochód został odpicowany na błysk, będziesz musiał przez dobrą godzinę obejść się bez niego.
Warsztat oferuje szeroki wachlarz usług, od kontroli pojazdów, przez naprawy drobne i większe, wyklepywanie wgnieceń i malowanie ubytków, po wymianę opon i części. Panuje tu typowy, niezbyt przyjemny zapach gumy i smarów. Na ścianach wiszą gabloty z narzędziami, stoi tu kilka regałów i skrzynek, w kącie piętrzy się sterta kół i opon. Może nie jest to najbardziej okazały i zadbany zakład, do jakiego można trafić, ale spokojnie – obsługa na pewno cię nie zawiedzie.

11++5=17

- Zaraz może... zacząłem przeglądać stare rachunki, nic kurwa tu nie było. I wtedy zabrzęczał telefon.
- Pięknie - uśmiechnąłem się podziękowałem i szybko napisałem też do Naiche.

// początek, koło godziny 12.

Naiche podjechał pod warsztat w pontiacu Jacoba. Zdziwił go nieco sms od mechanika, ale w sumie... może faktycznie coś jest nie tak? Kiedyś oddawał tu GTO do naprawy, może ten cały specjalista od aut ma coś istotnego do powiedzenia.
Wyskoczył z samochodu, żując jeszcze tosta, którego mu Lola zrobiła mu an ekstra późne śniadanie. Pociągnął nosem i uznał, ze chyba znowu użył jej dezodorantu i pachnie fiołkami.
- Halo? - zawołał u wejścia.

Nim zdążyłem się zorientować auto stało pod warsztatem.
- Kurwa no dobra... - mruknąłem wytarłem dłonie po czym wyszedłem z warsztatu.
- Cześć - uśmiechnąłem się - jak wóz? Chodzi? Sorki że goniłem remanent mamy a ja rachunków nie mogę znaleźć - rzuciłem by zagaić rozmowę.

- Eee, no chodzi. Przyjechałem nim właśnie. - Odpowiedział. Podrapał się po głowie jak ćwierćinteligent.
- Jakie rachunki? Co dokładnie?

- Dobry wóz to i chodzi - rzuciłem, Naiche mógł to odebrać za komplement z ust mechanika
- No z tej naprawy co robiłeś... pamiętasz ile tam zapłaciłeś za ten przegląd, Baker mnie zabije, ja nie mam głowy do papierów... - dodałem drapiąc się po głowie równie inteligentnie co Naiche.

Naiche usiłował sobie przypomnieć dokładną kwotę.
- 300$ za przegląd, 430 za nowe części, ale daliście 20% upustu na całość. - wyrecytował. - I... to tyle?

- Aaa widzisz dzięki, nie masz tych rachunków nie? - spojrzałem na niego pytająco, chwilę myślałem obszedłem jego wóz dookoła i stanąłem tuż przed nim.
- Słuchaj, ktoś mi wspominał, żę możesz co załatwić to i owo - rzuciłem trochę ściszonym tonem

- Eeee...
Naiche nie zrozumiał.
- Ale... ja myślałem, ze wam nie wolno palić trawy?

Aż w myślach klepnąłem się w czoło....
- Handlujesz trawą? - zmarszczyłem czoło, zaraz i jego Baker ogoli
- Papierów mi brakuje - zamyśliłem się - toż mówię że Remanent mam i mi panierów brakuje.

- Nie, no co ty. Myślałem, ze po prostu pijesz do tego, że Skittles to mój wuj - sprostował, jakby niego oburzony. W końcu zrozumiał. 
- Ach, papiery... - zmrużył oczy. Nagle mina jego stała się surowsza, a Naiche wycofał się o krok. - Jakie papiery?
Rozejrzał się po warsztacie.
- Prawko czy rejestracja?

- Nie, po prostu - mruknąłem.
Dobrze że chłopak szybko zakumał.
- Dowód rejestracyjny - rzuciłem - na Forda Transita z 2007 diesel 2,2 tdi - tu przewróciłem oczami, nie lubiłem diesli - no i tablice... dodałem.

- Tablicy nie załatwię.... - mruknął. - Ty dostarczysz blachę a ja załatwię dokument...ale chwila czmeu powinien ci pomagać?
Naiche się spiął i znowu zrobił krok w tył.

- Poczekaj - wszedłem do zakładu zostawiając go na zewnątrz, spisałem numery ze znalezionych tablic i wróciłem dla chłopaka.
- Na te numery - wyciągnąłem kartkę, potem się zamyśliłem
- No nic za darmo... No i święty spokój - podkreśliłem słowo święty.

Naiche nie wziął numerów.
- Jaki święty spokój? Coś sugerujesz?
Skrzywił się, niezadowolony z tonu Maro. Widać było, ze chłopakowi coraz mniej podoba się ten pomysł

- No Świętych spokój! - rzuciłem z uśmiechem klepiąc go po ramieniu.
- Oczywiście jak nie skończysz jak wujek - dodałem trochę poważniej - to jak będzie?

To nie jest takie proste przekonać Naiche. Wbrew pozorom chłopca nie przestraszyło gadanie Maro.
- Weź te łapy ode mnie... - warknął, odsuwając się od mężczyzny - i gówno cie obchodzi mój wujek.

- Spokojnie - rzuciłem - coś taki nerwowy.
- Proszę cię tylko o przysługę jeśli nie dasz rady trudno, znajdę kogoś innego - zamyśliłem się gniotąc kartkę papieru z numerami i chowając do kieszeni. Popatrzyłem na wóz chłopaka.
- Ile chcesz? Chyba że naprawdę nie jesteś w stanie tego zrobić, myślałem że jesteś tu najlepszy... No tak mogłem się mylić.

Naiche stał chwilę, z założonymi rękoma, wpatrując się w Maro uważnie. Nie odpowiadał, gdy ten zaproponował zapłatę. Po prawdzie, to miał ochotę odejść,a le..
- Jest coś, co możecie dla mnie zrobić - odparł, robiąc krok ku mężczyźnie - jak mi skombinujecie złote trampki Cubotona z limitowanej serii to macie te numerki.

- Że kurwa co złote? - spojrzałem zdziwiony na Naiche - aaaa
- Dobra - wyciągnąłem kartkę - zacznij załatwiać papiery - dodałem już pewniej, że jakiego kurwa Cubosrona, ja pierdole.
- To na kiedy będziesz miał?

- Będę miał na wtedy, kiedy mi załatwisz buty. Kupisz, ukradniesz, gówno mnie obchodzi. Załatwisz, wyślesz mms ze zdjęciem, a ja wyśle foto dokumentów. Potem wymiana. Uczciwie?
Wziął kartkę z numerami i wsadził do tylnej kieszeni spodni.

- Dobra dam ci znać - zmierzyłem go wzrokiem - a co ja złodziej jestem... aha i nie napinaj się tak bo ci żyłka pęknie...Załatwię - mruknąłem wyjmując telefon komórkowy.
Kurwa na chuj mu złote trampki może jeszcze złoty róg, wzruszyłem ramionami ruszając w stronę garażu.
- Za parę dni się odezwę...

Naiche tylko kiwnął głową. Odwrócił się na pięcie i wrócił do swojego pontiaca, który wołał już o umycie. 
Przekręcił kluczyk w stacyjce, silnik zawarczał i wreszcie GTO ruszyło przed siebie. Maro pozostał sam, z obrazem złotych butów w głowie.
I gdzie je teraz znaleźć?

/zt

Zniknąłem w warsztacie, farba na wozie już prawie przeschła. A ja nie miałem dowodu, nie mogłem przebić numerów bez tego. Zostałem sam w warsztacie a w głowie miałem złote trampki, aż się wzdrygnąłem. I wtedy przyszedł sms....
Uśmiech pojawił się na mojej twarzy... Umyłem się sięgnąłem po kurtkę opuściłem zakład zamykając go na cztery spusty.
- Coś wymyśle - mruknąłem siadając na motocykl, znowu od rana nie wypiłem ani grama piwa... Cudownie.

ZT

---> Przyczepa Maro / godzina około 10:00 am

Wszedłem szybko do środka, nawet chwilę sienie zastanawiałem, od razu zabrałem się za robotę. Rozpakowałem paczkę jeszcze raz sprawdziłem numery, były takie jakie być powinny. Przykręciłem tablice do naszego nowego, pięknego wozu. Potem zabrałem się za przebijanie numerów, zarówno na ramie jak i na silniku. O ile z ramą poszło szybko, nowe tłoczenia, nowy lakier, trochę przybrudzony i było gotowe. Teraz te na silniku.
Wsadziłem łeb pod maskę wpierw trzeba było zdeformować trochę stary numer, kwas chlorowy na pewno się znajdował w takiej dziupli jak nasza, Baker na pewno o to zadbał. Gdy numer był rozlazły zabrałem się za punktowanie nowego. Precyzyjna robot jak naprawa szwajcarskiego zegarka, ale lata praktyki robią swoje. Potem przesmarować trochę smarem, przykurzyć i niemal było gotowe...
- Nooo... - podniosłem z dumą głowę.

/skądś

Eastman przyjechał na swoim Suzuki tuż pod warsztat, chyba miała być jakaś narada czy coś takiego, bo Sue miał pewien pomysł odnośnie zdobycia broni palnej. Oczywiście do zdobycia tego nie chciał użyć standardowych sposobów jak pójście do sklepu Boba i kupno odpowiedniej ilości.
Connor wszedł do zakładu kulejąc oczywiście.
- Jest tu kto? - Zapytał zastanawiając się czy Święci już przybyli. Po chwili jednak zauważył Maro. - Cześć. - Powiedział witając się z kolegą.