Redakcja "Czasu Old Whiskey"

Niedawno remontowany, parterowy budynek w piaskowym kolorze. Nad głównym wejściem wisi duże logo gazety, które zostało zakupione dzięki darczyńcom z miasteczka. W środku znajdziesz biura redaktora naczelnego, korektora oraz grafika. Do biura ogłoszeń można zanieść swój anons, jednak takowych jest coraz mniej, gdyż łatwiej ogłosić się w internecie.
Reszta budynku to sporej wielkości archiwum, które pamięta jeszcze czasy Old Whiskey z końcówki XIX wieku, zaplecza, pokoje ksero oraz boksy dla zatrudnionych tu „dziennikarzy”. „Dziennikarzy”, ponieważ tylko jedna z czterech piszących osób ma wykształcenie w tym kierunku (chociaż niepełne). Piszą oni głównie o dramatycznych wydarzeniach z okolic, nieszczęśliwych wypadkach, o wypiekach i sposobach na spranie plam wina z obicia kanapy.
Dla pracowników oraz gości redakcji, naczelny ma bonus – zawsze pełen baniak zimnej wody i plastikowe kubeczki!

/dosłownie z niebytu, 16.04.2013r./

Powolnym i leniwym krokiem wszedł do redakcji. Praktycznie jeszcze na progu kończył papierosa, więc wraz z nim wparował dym pełen substancji smolistych, wielopierścieniowych węglowodorów, metali ciężkich i ogólnie wszystkiego, co najgorsze i rakotwórcze. Skierował się na tyły. Po drodze zdawkowo (na tyle, że można było uznać to za jakiś tik nerwowy lub obserwator mógł nawet nie dostrzec, że Trevor poważył się na uprzejmościowy gest) skinął głową obecnym osobom. Zasiadł w boksie i włączył komputer, bo redaktor czepił się jego relacji ze spotkania miejscowego koła gospodyń, że niby naszpikowany był złośliwymi komentarzami. No to spędził godzinę nad odpowiednim poprawianiem artykułu. Mógł to zrobić w domu, ale już wariował od tego siedzenia w czterech ścianach i wgapiania się w laptop. Dobrze, że w Old Whiskey nie ma taksówek, bo był blisko zamówienia sobie dowozu od Carswell'a, ale równocześnie nie chciało mu się ruszyć. Lenistwo go uratowało. Odpalił papierosa, jak ktoś nie chciał wdychać dymu, to może sobie wyjść. Zgrał jeszcze wybrane zdjęcia, które zrobił temu wiekopomnemu wydarzeniu, który opisał. Wysłał redaktorowi.
Dopalił fajkę przyglądając się znudzonym wzrokiem sufitowi, chyba pojawiło się nowe pękniecie. A nie to stare się powiększyło. Wszedł jeszcze na stronę Old Whiskey Times, zaśmiał się pod nosem czytając tekst Mandy, co ta siksa nie wymyśli - Baker praworządnym obywatelem, no, no, no, chyba w tym samym uniwersum, w którym Trevor był miłym facetem bez problemów. Odbębnił, co jego i wylazł na piach Arizony.

/zt

18.09.13

Rachela wysiadła z samochodu i powoli zamykała drzwi, przyglądając się budynkowi aż po sam dach. Czyżby minęła się z powołaniem i powinna była zostać architektem?
Może! A może po prostu lubiła popatrzeć na ładne budynki. Chociaż po willi siostrzyczki, redakcja nie sprawiała oszałamiającego wrażenia. Ach! To nie to co w Phoenix. Kobieta odetchnęła i pokręciła głową, postanawiając nie kończyć myśli, które zaczynało ją ciążyć. Ruszyła więc szybko, poprawiając błękitną garsonkę, która idealnie teraz pasowała do nowych, jasnych włosków. Rachela weszła do budynku i wypytała o biuro redaktora, uśmiechając się radośnie w podziękowaniu za informację.
Skierowała się do drzwi swego przyszłego pracodawcy, bo przecież to pewne, że ją zatrudni (!), po czym zapukała i na zaproszenie weszła do środka. Przedstawiając się, szybko wyjaśniła po co tu przybyła i podsunęła mężczyźnie swe referencje oraz cv pod nos.
Patrz i podziwiaj!
Po długiej rozmowie i przedstawieniu swych artykułów, Rachela pożegnała się z redaktorem, który obiecał się zastanowić i skontaktować. Hernandez była dobrej myśli!

zt

9.10 popołudnie, ze sklepiku Suzy

Rachela w pracy była także rano, ale swoista potrzeba skierowała jej kroki ponownie do redakcji. Możliwe, że to przewodniki tak podziałały na kobietę, bo ta nawet nie pomyślała o powrocie do domu. Do swego artykułu, nad którym pracowała od kilku dni, chciała jeszcze wpleść ciekawostki związane z historią miasteczka.
Nadgodziny to nie grzech!
Przewodnik wiele nie mówił, to też Rachela postanowiła skierować kroki do archiwum. Może odnajdzie coś ciekawego?

53

Rachela otworzyła szafkę z dawnymi wydaniami gazety, przesuwając palcami po ich fakturze i przekopując zawartość. Gazety z lat dziewięćdziesiątych mieszały się z kolejnymi rocznikami, docierając aż do dwutysięcznego roku i wywołując dylemat u dziennikarki. Rachela spojrzeniem wróciła do tych pierwszych, woląc przeglądać gazety od starszych roczników.

43

Rachela przewertowała kilka gazet, odkładając je na jedną kupkę, póki nie natrafiła na ciekawy nagłówek..
Wzięła gazetę w dwie ręce i rozłożyła ją, unosząc w powietrzu przed swymi oczami.

Rachelę nie zaskoczył temat zamieszek, jakby wychodziła z założenia, że w takich dziurach jak Old Whiskey, ludzie nudzą się podwójnie i muszą wyżyć... na licznych gospodarstwach.
Przewertowała gazetę i wzięła następną, zerkając na datę i szukając kolejnego wydania z nadzieją, że o zamieszkach napisano więcej niż raz. Z nadzieją, że nazwiska zostały ukazane. A co najwazniejsze, powód zamieszek!

53

Żaden ciekawy nagłówek nie ukryje się przed spostrzegawczą Rachelą. Kobieta wyciągnęła kolejną gazetę i spojrzała na treść pierwszej strony z zainteresowaniem.

Hernandez zainteresowała się tematem Whiteoka i grupy której przewodził, więc zaczęła poszukiwać kolejnych artykułów na ten temat. Z jakiego powodu wywoływał zamieszki? Ostatnie wydarzenia może były podyktowane przekonaniami mężczyzny i znaleźli się naśladowcy?

43

Robiło się coraz trudniej, gdy szukało się konkretnego tematu. Rachela jednak nie zamierzała się poddawać, odkładając kolejną gazetę i szukając kolejnych artykułów. Nie wierzyła, że były tylko dwa.

38

Rachela pokrecila glowa nad gazetami. Dziennikarze w tamtych czasach tak latwo porzucali tematy, czy gazety poznikaly? Szukala jednak dalej bo moze w kolejnych latach cos sie jeszcze dzialo, pod kierownictwem Whiteoaka?

48

Nie tak łatwo było odnaleźć kolejny nagłówek z interesujacym Rachele tematem, ale w koncu odnalazla dobry numer i zaglebila sie w artykuł.

Rachela cyknęła telefonem foty artykułów i odłożyła gazetę, by zabrać się za kolejne z 1997 roku. Już w myślach planowała dowiedzieć się więcej o Whiteoku, jego pobudkach, rodzinie i organizacji za którą poszedł za kratki.

48

Rachela znalazła więc dwa interesujące ją artykuły. Usiadła z nimi przy stole, na który składała wyciągane gazety i wczytala się w temat, który ją tak zainteresował.

Gazeta z '97


Jacob Whiteoak wrócił już do Old Whiskey i jak mówi "wycofuje się z życia publicznego miasteczka". Jak zapowiedział, zamknie tez swój zakład zajmujący się rękodziełem oraz sklep z pamiątkami w Wild West Town, którym podczas jego nieobecności - zajmował się jego syn.

Plotkarki brukowiec z '97 roku z Appaloosa City

Prawnik kartelu pomaga Indianom?


Jak donosi nas informator, w sprawę głośnych zamieszek w Old Whiskey z 1996 roku zamieszany był też Bruce Wu. Prawnik z Appaloosa City, który znany jest z częstej pracy z ludźmi powiązanymi z kartelem. Jak się okazało, Bruce Wu bronił oskarżonego o wywołanie zamieszek, Jacoba Whiteoaka - działacza na rzecz walki z dyskryminacją Indian w hrabstwie Cochise. Sam Wu jednak nie chce komentować ani pracy dla Whiteoaka, ani dla przestępców z kartelu. 
Pytanie jednak pozostaje - skąd sędziwy Whiteoak z Old Whiskey miał pieniądze na takiego obrońcę?