Arizona Drive

First topic message reminder :

Czteropasmowa, stanowa droga szybkiego ruchu. Przez większość czasu jest poprowadzona zupełnie prosto, jedzie się jak po sznurku, więc uwaga, żeby nie przysnąć z nudów! Arizona Drive prowadzi z Phoenix do Appaloosa City.

- Na co ci Kojot? - spytał - to mądre, ale też sprytne zwierze. Zawsze staje po stronie zwycięzców.
pokręcił głową.
- Zawsze robi to, co dla niego najlepsze.

Obrocila wzrok znow na samochod.
Robi to, co dla niego najlepsze. Usmiechnela sie pod nosem.
- Widzialam go.. W wizji. - mowila dalej po apacku. - starego indianina modlacego sie do kojotow.

- Ja się dziś modliłem o ptaki Nie o kojoty. Ani do kojotów.
Wskazał na pusta klatkę.
- Pomożesz mi? Weź ją, nie chcę jej. Nie chcę, bo mi będzie przypominać o moim przyjacielu.

- ptaki tez tam byly.. - zmarszczyla brwi patrząc na klatkę. - by lam ptakiem.. i nie byłam. - podniosla wzrok na indianina.
- o przyjacielu?

Pokiwał głową.
- Miałem kawkę. Mówiła. Rozmawiałem z nią. A ona odpowiadała tak, jakby rozumiała. Ale ją straciłem. Na co mi więc pusta klatka?
Spojrzłą na kawałek metalu obok siebie i pokręcił głową.

- a nie myśli PAN, ze będzie miał jeszcze jakiegoś ptaka? Może klatka się nada? - dopytywała w razie czego.

- Nie chcę innego... - powiedział i chwycił klatkę by podać ją Liluye.
- Może ty znajdziesz sobie przyjaciela... - westchnął. - Weź, możesz sobie kupić nawet gadająca kawkę.

- Rozumiem - przytakneła. Niektórzy nie potrafili się pogodzić ze strata. Przyjeła klatkę i podniosla się.
- pomóć panu jeszcze jakoś? Może potrzebuje PAN pod rzucenia gdzieś?

- Nie, nie... mieszkam niedaleko, poradzę sobie - powiedział, wzdychając. Uśmiechnął się jednak, widząc jak Liluye odbiera klatkę.
- Idź, twój Kojot czeka.

Chciala go zapytać skąd wie.
- Nie mój, ale faktycznie czeka - uśmiechnęła się do starca.
- w takim razie.. dziękuje. I być może do zobaczenia. - ruszyla w stronę Victora i usiadla w samochodzie na swoim miejscu.

Mężczyzna pożegnał się i znowu przymknął oczy, nie ruszając się z miejsca.
W samochodzie Victor siedział w ciszy, spoglądając przed siebie.
- I co, pamiątka z podróży? - Zapytał, odpalając silnik.

- po czekaj, w sadze to na pake - wyszla jeszcze pakujac klatkę do tylu. Potem wróci la do samochodu i zamknela drzwi. Zapiela pas.
- chyba pamiątką.. z może się na cos przyda - uśmiech ela się lekko.

Sam sie uśmiechnął.
Wyjechał na drogę, która była już oświetlona promieniami porannego słońca. Zawrócił; czas było wracać do Old Whiskey.
- A niech się przyda, nie ma nic gorszego niż niepotrzebne graty...

/zt - Old Whiskey

/ z domu

Tak jak wsiadła do swojego starego autka tak wyjechała na drogę i zjawiła się na Arizona Drive, kierując się ku Apaloosa. W pewnym momencie cisza zaczęła być zbyt przytłaczająca i pojawiło się w głowie zbyt wiele myśli, zatem włączyła radio na cały regulator i pojechała dalej.

zt > szpital

<- dom

http://www.oldwhiskey.pl/t574p540-dom-betty-jou#35750

- No własnie. Pary tez w końcu kupują jeden ptrezent, nie? - usmiechnela sie i poprawila na siedzeniu. - Może znajdizemy coś ładnego.
- Dla dziecka..? No, możesz się przejść po coś też - stwierdzila, poważniejąc i jakoś markotniejąc. Ciężko jej się dziwić. Zerknęła za szybę.

zt - appaloosa

/ z domu

Jechała szybko, ale w granicach rozsądku. Kierowała się do mieszkania Smitha. Tego właściwego chyba. Serce jej łopotało. W głowie jej siedziała tragedia. Biedna Sabrina...

zt

/ z domu

Wyjechała z miasta i zaczęła się kierować ku Appaloosa, słuchając głośnej muzyki i nie mogąc się powstrzymać przed donośnym śpiewaniem. W końcu była sama i mogła sobie na to pozwolić.

zt

/ z OW

Jechali sobie w autku, a Florencio siedział na siedzeniu pasażera, mając otwarte okno, a jego włosy powiewały jak w teledyskach. Miał na nosie ciemne okulary i wyglądał pięknie, w blasku słońca. Prawie się błyszczał niczym wampir. A Carmalita siedziała obok prowadząc. Słuchali muzyki, rozmawiali zapewne o meksykaninie, bo on lubił rozmawiać o sobie.

zt

/ z domu

Wjechała na drogę prowadzącą ku Appaloosa City, jak zwykle zestresowana przed spotkaniem ze Smithem.
Pewnie znowu palnie milion głupstw.
Z takimi pochmurnymi myślami (spowodowanymi głównie kiepskim dniem w pracy i zmęczeniem) śmignęła ku miastu.

zt > Fairy

30.05.2013, popołudnie

Bobby korzystając z wolnego popołudnia i dobrej pogody wbił się w swoje fachowe ciuchy do jazdy i wyprowadził swój nowy motur na spacer. Nie wolno nim było jeździć po mieście, więc przemknął bocznymi uliczkami i czym prędzej wyjechał na bezdroża za Old Whiskey.
W sumie to... potem po prostu jechał. Nie szczędząc zahaczania o różne wzgórki i trudniejsze podjazdy. Jasne, że nie jeździł dość dawno i mógł wyjść z wprawy, ale uważał, że to jak z jazdą na rowerze. Potem zjechał jeszcze dalej na pustynię. Wiedział, gdzie szukać dobrych tras i gdzie często ćwiczyli motocykliści. Tu wyjeżdżone były widoczne drogi, nasypane były wyskocznie i garby. Akurat te ostatnie go wkurzały. Takiego telepania to nie lubił. Za to kilka razy zajechał na niskie nasypy, co windowało go na parę sekund w powietrze. Raz mu nie wyszło i zaliczył dość bolesną glebę, a potem musiał gonić swój motocykl, którego koła dalej się kręciły, wiercąc w ziemi dziurę. Nie zważając na siniaki pognał po crossa i wrócił na trasę. Jeździł tak pewnie ze dwie godziny, w końcu będąc tak zmęczonym, że już tylko prysznic, film i piwo mu się marzyło. Zawrócił do Old Whiskey.

zt

/lupnan road

Liluye jechała za Willem i srała w gacie bez tego prawka. Ale trudno. Przecież im się uda, tak? Zatrzymali się nawet po kawę! Dla siebie i dla pastora, pełna kultura. W końcu znaleźli jakiś koniec świata i zadupiewo, zapylony parking o ile tak można to w ogóle nazwać. Akurat, nic i nikogo tam nie było. Zjechała zaraz za Parkerem i wysiadła, z dwiema kawami. Nie wiedzialą jaka pastorkowi wziac więc miał zwykłą bialą. A co tam.

Pastor wciąż był nieprzytomny...

- Dobra, weź może go wyciągnij czy co - odsunela sie o krok, zeby zrobic Parkerowi miejsce.
- W końcu kawa mu stygnie, nie? - zerknela na drugi kubek i pociagnęła ze swojego.