Nieczynna stacja benzynowa

- Czasami - skwitował i zaśmiał się. - To zrób tak, by nie była wtedy straszna - mrugnął do młodszej Ramirez, rozglądając się po całym towarzystwie. Na jej komentarz o tym, że są pojebani, uśmiechnął się półgębkiem.
- Nikt nie mówił, że jesteśmy normalni - tak też jej słowa skomentował William, który skupił się na walce. I tak, Consia miała rację. Na pewno miał cichą nadzieję, ażeby Maro się zajął. Tylko szkoda, że wyszło inaczej, no nic!
I zdziwił się, jak wybiegła Gigi toples z kieliszkami, jednakże - nie ruszył do tego.
- Za niedługo zaczną się walki poza ringiem - westchnął i wetknął sobie papierosa między wargi, na razie go nie odpalając.

Uśmiechnął się i klepnął Salinasa w plecy.
- Każdy z nas się starzeje, a ty przeżywasz drugą młodość - zażartował, a następnie sięgnął do kieszeni spodni, wyciągając z nich pomiętą paczkę papierosów, które zaraz podsunął mechanikowi.

- Wiesz w końcu jak ja się czuję - zarechotał. Dystans przede wszystkim, no nie? Przecież gdyby William miał się przejmować wszystkim i nie mieć dystansu do siebie jakiegokolwiek (chociaż jakieś granice pewnie są), to już dawno siedziałby w domu i się obżerał, o!
- Po prostu zły dzień, Maro. Zły dzień - rzucił do przyjaciela.

William akurat nie miał skupionego spojrzenia na Baby czy Curwoodzie, jakby bardziej zainteresował go ulatujący z papierosa dym nikotynowy.
Na słowa Maro, spojrzał na niego, marszcząc brwi.
- Co masz na myśli?

Spojrzał w stronę Baby, a potem na Salinasa.
- Jeśli będzie robić coś, czego nie powinna, to wtedy podejdziemy. Na razie zachowuje się odpowiednio - stwierdził. Pewnie i tak już odniosła wrażenie, jakoby ktoś jej pilnował. W sumie - miała rację.
Spojrzał na Clausa i przymrużył oczy.
- To chodź, zobaczymy - rzucił. - Jedno oberwanie więcej czy mniej, różnicy mi nie zrobi - parsknął, kierując się na ring.

Dobrze, że się dogadywali! W końcu to była zabawa, bo pewnie gdyby mieli się zmierzyć z Bakerem, Connorem czy nawet córką Clausa, to skończyliby jako plama na ringu.
Tak czy siak, Will się ogarnął, papierosa odrzucił i przydeptał butem, a potem wymierzył cios... a niech będzie, że w brzuch!

William nie widział szansy, by wyprowadzić ciosu, kiedy Claus już na niego się zamachnął. Na szczęście wczesne lata (szkoła średnia chociażby) pozwoliły na to, by księgowy dzisiaj mógł wykorzystać swoje umiejętności przed otrzymaniem ciosu czy zostania pobitym, więc LEDWO uniknął uderzenia prosto w szczękę.
- Prawie! - rzucił ze śmiechem. Och, chyba alkohol mówił o sobie bardziej niż przedtem.

- A żebyś wiedział, że się cieszę! - zawołał, kiwając się na jeden i na drugi bok, żeby nieco zmylić Auguste'a. Potem wymierzył cios prosto w nos mężczyzny, by mogli razem się nabijać z tego, że nie mogą oddychać!
Tak też skończyła się trzecia runda, a Will wyrównał swoje walki, bo wygrał dwie i przegrał dwie. Był względnie zadowolony.
Stanął, westchnął i poklepał Clausa po plecach, by zaraz ścisnąć jego dłoń.
- Na pewno nie chciałbym mieć z tobą do czynienia, kiedy masz broń - rzucił ze śmiechem i skierował się pewnie gdzie indziej, bo potrzeba wołała!