Warsztat samochodowy i myjnia

Will zdążył sprawdzić wszystko i pozamykać w rękawiczkach, ażeby śladów nie zostawiać. Następnie księgowy tak jak umówił się z Clusterem, ten trochę jechał i kombinował, a Will wyjechał na odpowiednią drogę, by mogli skierować się do warsztatu z Consuelą.
Podjechali pod warsztat, zaparkować pod zadaszeniem nieopodal lawety, a potem Parker wziął torby z fantami i rzeczami Curwooda. Jako że też był w posiadaniu kluczy do budynku i - o ile istniejącej - bramy, to zaraz weszli do środka, nie zapalając światła, póki nie znaleźli się w niewielkim pomieszczeniu odpowiadającym za względne biuro warsztatu. Odstawił obie torby na biurko i spojrzał na zegarek.
- Seth zaraz powinien być - powiedział do Ramirez.
- I co, zastanawiałaś się, gdzie będziesz spać? - spytał, nie słysząc jeszcze warkotu motocykla, ale jeśli Cluster już podjeżdżał to mógł zauważyć lekko przymknięte drzwi, jak i snop światła.

Przyjrzał się dziewczynie.
- Jak chcesz to możesz u mnie przespać i jutro na nowo szukać - wzruszył ramionami, po prostu oferując jej tyle o ile pomocy przyjacielskiej.
Zgarnął wszystkie bibeloty, co to leżały na biurku, by na nim położyć torby i zacząć rozpakowywać. Wyciągnął paszport, jakieś dwie umowy (pewnie dotyczące motocykla i domu), cztery tysiące dolarów (pacnął Consię w rękę jak po to sięgała) oraz laptop. Akurat gdy Cluster wszedł do warsztatu, Will był w trakcie wyciągania kolekcji płyt; otworzył też torbę z ubraniami.
A jako że był księgowym to zaczął przeliczać pieniądze, co szło mu nadzwyczaj sprawnie i prędko.
- Względnie? - spytał, a potem spojrzał po nich. - Cztery tysiące - westchnął i uśmiechnął się nikle do tej dwójki.

- Ano, przeprowadzam. Ty będziesz spać, a ja kartony wozić - odparł swobodnie. Cóż, William zdążył przekonać się do Consueli i choć czasem miała drażniące zachowanie (zresztą - kto nie miał?) to ją lubił i akceptował, więc czemu miałby nie zaoferować pomocy?
- Bo jestem przystojniejszy w kilkudniowym zaroście, a pejsów nie lubię doklejać - odpowiedział leniwie, spoglądając z rozbawieniem na Clustera i pokręcił głową.
- Tysiąc musi iść i tak za Baby, dla Bakera - zauważył, spoglądając na Consuelę. - Więc po 750 - oznajmił, odliczając odpowiednią sumę i podał im kolejno po wypowiedzianej kwocie, resztę chowając dla Maro i Bakera, skoro już się zajmował księgowością.
Spojrzał na smsa napisanego przez Setha.
- Całkiem, całkiem. Powinna to łyknąć - i uśmiechnął się raz jeszcze, odrobinę dwuznacznie do siebie. - Przejrzyj smsy od niego to może zobaczysz zwroty, jakie używał, by jeszcze lepiej brzmiało - wyjaśnił i spojrzał na laptop.
- Trzeba się dowiedzieć, ile jest wart - mruknął, a następnie sięgnął do mini lodówki, z której wyciągnął trzy butelki piwa, podając po jednej każdemu z nich.

- Prymityw i cwaniaczek, jakie to typowe - westchnął z żalem w głosie.
Parkerowi akurat telefon się nie przyda, więc księgowy odłożył go na bok, obok kolekcji płyt, które sobie mogli przejrzeć.
- Zobaczymy czy coś odpisze - spojrzał na Consię. - I tak, powinna łykać coś innego i już o to zadbają nie tylko chłopcy - powiedział, mając na myśli Gigi, która swego czasu też musiała ogarniać Baby w razie czego.
Will schował swoją część do jednej przegródki portfela, a część dla Maro i Bakera do drugiej. Księgowy też założył rękawiczki i otworzył laptop, sięgając po jakąś taśmę, by zakleić kamerkę nad ekranem, o ile takowa była.
- No to zobaczmy, co tutaj mamy - westchnął, czekając aż system zacznie działać i uśmiechnąl się do Clustera po słowach Consueli.
- Na pewno do ciebie wbije, ostatnio oskarżyła mnie o zbyt ojcowskie podejście - wyjaśnił, przypominając sobie jej słowa z Vivy.
No to zaczął grzebać w lapku. Coś znajdzie?

5,6 - przypadkiem otwierasz stronę portalu plotkarskiego i dowiadujesz się, że Gosia Andrzejewicz reaktywuje karierę

Spojrzał na Consuelę raz, potem drugi, potem na laptop, potem trzeci, a potem na Setha i westchnął ciężko.
- Dobrze, masz więc moje błogosławieństwo - mruknąl, mając na myśli związek jej i Maro. - Kiedy ma być to spotkanie z twoją siostrą i Bakerem? - tak mu się przypomniało, a zobaczywszy jakąś Gosię Andrzejewicz to zmarszczył brwi, skrzywił się i odchylił na jakiś metr.
- Nic ciekawego nie ma - powiedział i napił się alkoholu. Zaśmiał się na słowa Setha.
- Wiadomo, kto jest tym gorszym ojcem - odparł rozbawiony.

Parker uniósł wysoko brew na słowa Consueli.
- Co jej obiecałeś? - spytał, bo ino ciekawski, a skoro ojcem był to miał prawo wiedzieć!
- Co mnie jakoś nie dziwi, psy są wierne - wzruszył ramionami, a potem kiwnął głową gdy powiedziała o powodzie jej wyprowadzki.
Akurat ziewał, gdy Cluster na niego spojrzał, więc pokiwał głową.
- Aaaaaaaaaaha, to możliwe - przetarł oczy, które w trakcie ziewnięcia się załzawiły. - Wczoraj Gab mnie wypytywała o to czy wszystko wiemy jako Święci, co się dzieje, czy się młodą opiekujemy, czemu nie pracuje i co myślę o tym spotkaniu - streścił. - Więc albo chce wiedzieć ze względu na Consuelę, albo chce to obrócić tak, żebyśmy myśleli, że chce mieć z nami jak najlepiej, albo potem to wykorzystać przeciwko nam, ot wzbudzić zaufanie - wyjaśnił swoje stanowisko, a następnie zaciągnął się papierosem.
Przyciągnął do siebie krzesło, na które opadł. Jako najstarszy w końcu, musi odpoczywać.

Will w spokoju, w milczeniu dopalił papierosa i popijał co jakiś czas alkohol, by pustą butelkę odstawić w końcu koło szafki biurka. Nie musiał mówić czy coś w tym stylu. Już kilka razy słyszał o tym, co teraz mówiła Consuela.
- Po prostu musisz się wygadać - powiedział między monologami Clustera. - A to, co z Gab... Po prostu ona sama musi się przekonać. Z jednej strony ma ciebie, z drugiej Coopera. Chyba powinna wiedzieć sama, kto jest dla niej ważniejszy - wyjaśnił. - Musi sama zrozumieć ten problem - westchnął jakże filozoficznie.
- Lepiej, żebyś poszła spać, bo zaraz nam padniesz tutaj - zaśmiał się i przeciągnął. - Sam bym się napił, ale trzeba przewieźć ostatnie rzeczy - sięgnął dłonią do karku, który potarł. - Chociaż mogłoby poczekać.

Pokręcił głową na słowa Consueli, a potem spojrzał na Clustera.
- Dokładnie, o to chodzi - odparł. - Po prostu nie powie jej się za dużo, bo podobnie możemy zagrać. Ona myśli, że zdobyła nasze zaufanie, a my możemy zrobić tak, by zdobyć jej. Przecież i tak najbardziej jej zależy na Consi, bo uważa nas za największe zło - parsknął.
Rozłożył bezradnie ręce, nie mając początkowo zdania.
- Dwie kolejki mnie nie zbawią - powiedział ostatecznie. - Zniszczmy tylko laptop i telefon, bo na nic się nie przyda - dodał, przewieszając sobie obie torby przez ramię.