Kompleks sportowy "Appaloosa Sport Clubs"

First topic message reminder :

Największy kompleks sportowy w mieście. Składa się z kilku wielkich hal, w których znajdują się kryte boiska, basen i sale gimnastyczne wraz z siłowniami. Korzystają z niego zarówno zawodowi sportowcy, jak i szkoły, uczelnie a także indywidualni klienci. Można wykupić karnet obejmujący każda hale lub wybrać poszczególne dyscypliny, które nas interesują. Istnieje tez możliwość skorzystania z sal jednorazowo.
W budynku A (najmniejszym) znajduje się recepcja, bar i sklep sportowy, na pietrze zaś - sale do jogi, pilatesu, aerobiku oraz w pełni wyposażona siłownia. Sąsiedni budynek B to miejsce, gdzie znajdziemy basen, saunę oraz kryte boisko, na którym można trenować zarówno koszykówkę, jak i siatkówkę czy piłkę ręczną.W najdalszej części hali wybudowano niewielką ścianę wspinaczkową.
W zachodniej części kompleksu widzimy halę C. Tam funkcjonuje całoroczne lodowisko, które znajduje się na parterze i prowadzi do niego osobne wejście z zewnątrz. Piętro budynku przeznaczone jest na kolejne siłownie, sale gimnastyczne oraz sale do squasha.
Największa hala D, jest częścią przeznaczoną do trenowania lekkoatletyki – posiada krytą bieżnie.



Jeśli jakaś dyscyplina nie jest rozpisana w systemie kostek, gracz może ja uprawić, po prostu opisując w poście, co jego postać robi. Lecz w takim przypadku szansa na otrzymanie punktów do statystyk jest niższa.

Cennik:

Całoroczny karnet na wszystkie hale: 500$
Całoroczny karnet na wybraną dyscyplinę: 100$
Jednorazowa wejściówka: 10$

---

Boisko do koszykówki – rzuty do kosza:

1. Rzuty do kosza punktowane są kolejno: 1, 2, 3 punkty. Każdy z nich ma swój poziom trudności.
   

   Rzut	próg
   za 1 punkt	30
   za 2 punkty	55
   za 3 punkty	70

   
   
2. Na początku gracz wybiera próg, który chce przekroczyć – czyli wybiera, za ile punktów chce rzucać. Kolejno progi oznaczają też to, ze zawodnik znajduje się dalej od kosza.
   
3. Po wyborze progu (czyli określeniu odległości, z której się rzuca), gracz może rzucić kostką.
   
4. Wynik rzutu kostką wstawia we wzór: (Celność + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
5. Umiejętności, które można dodawać do mnożnika to sport, lecz tylko sporty zespołowe jak koszykówka, piłka ręczna czy siatkówka.
   
6. Gracz po obliczeniu mnożnika, rzuca jeszcze DWIE KOSTKAMI NA ŚLEPY LOS.
   
7. Jeśli gracz wyrzuci:
   

   wynik rzutu	opis
   2	niezależnie od mnożnika, gracz nie trafia
   6	niezależnie od mnożnika, gracz nie trafia
   8	niezależnie od wyniku mnożnika gracz trafia.
   12	niezależnie od wyniku mnożnika gracz trafia.
   inne	brak wpływu

   
   
8. Jeśli wynik mnożnika jest wyższy niż próg i ślepy los sprzyja – gracz zdobywa punkt.
   
9. Powyższy system można wykorzystywać w rywalizacjach między postaciami.
   

---

Ściana wspinaczkowa

1. W sali są TRZY ŚCIANY, które mają różną wysokość – a to równa się rożnym progom trudności.
   

   Ściana	Próg
   najniższa ściana	60
   średnia ściana	80
   najwyższa ściana	110

   
   
2. Gracz wybiera ścianę, an która che wejść, dzięki czemu wie, który próg musi przekroczyć.
   
3. By wejść na szczyt, należy rzucić kostką i wynik wstawić we wzór: Siła + Kondycja + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
4. Ewentualna umiejętnością może być Sport, ale tylko takie sporty jak wspinaczka czy biegi.
   
5. Prócz rzutu na mnożnik, gracz rzuca DWIEMA KOSTKAMI na ŚLEPY LOS. W zależności od wyniku:
   

   Wynik rzutu	opis
   2	niezależnie od mnożnika - spadasz na matę
   6	niezależnie od mnożnika - chwiejesz się ale możesz uniknąć upadku, jeśli rzucisz kostka na mnożnik z refleksem (próg 40) jeśli go przekroczysz, to wspinasz się na szczyt. Jak nie - spadasz
   10	niezależnie od mnożnika - udaje ci się dostać na szczyt
   12	niezależnie od mnożnika - spadasz na matę
   inne	brak wpływu

   
   

---

Joga

1. Na początku gracz wybiera pozycję, którą jego postać chce wykonać. Każda z nich ma określony próg trudności:
   

   Pozycja	próg
   baddha konasana	30
   dandasana	30
   gomukhasana	40
   krounchasana	40
   paripurna navasana	45
   ardha candrasana	45
   garudasana	50
   ardha matsyendrasana	50
   parivritta janu sirsasana	50
   vrksasana	50
   natarajasana	60
   virabhadrasana	60
   Padangustha Padma Utkatasana	70
   Salamba Sirsasana	90
   Supta Konasana	100
   Adho Mukha Vrksasana	100

   
   
2. Aby zacząć ćwiczyć konkretną figurę, należy rzucić kostką na mnożnik: (siła + kondycja + refleks + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
3. Ewentualnymi umiejętnościami może być Sport – gimnastyka/joga.
   
4. Po przekroczeniu wybranego progu, twoja postać utrzymuje się w danej pozycji/figurze.
   

---

Biegi – sprint

1. Jeśli chcesz by twoja postać rozpoczęła wyścig (z użyciem kostek) musi znaleźć co najmniej jedną osobę do rywalizacji.
   
2. Potem wybieracie dystans na jakim chcecie biegać – w zależności od niego, tyle razy musicie rzucić mnożnikiem!
   

   Dystans	ilość rzutów kostką
   60 metrów	jeden mnożnik
   200 metrów	dwa mnożniki
   400 metów	cztery mnożniki

   
   
3. Wzór na mnożnik: (kondycja + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
4. Ewentualną umiejętnością może być sport – biegi.
   
5. Wygrywa ta osoba, która po zsumowaniu wszystkich wyników swoich mnożników ma największa ilość punktów!
   

---

Bieg z przeszkodami – solo

1. Najpierw gracz wybiera dystans. Każda z odległości ma wyznaczona ilość płotków, które należy przeskoczyć.
   

   Dystans	Ilość płotków
   60 metrów	5
   400 metrów	10

   
   
2. Każdy płotek ma swój próg, który należy przekroczyć. Wzór mnożnika na przekroczenie płotka: (Kondycja+siła+refleks+ew. Umiejętność) + k6*5
   

   Numer płotka	Próg
   1	20
   2	30
   3	40
   4	45
   5	60
   6 (dystans 400m)	70
   7 (dystans 400m)	80
   8 (dystans 400m)	80
   9 (dystans 400m)	100
   10 (dystans 400m)	100

   
   
3. Ewentualna umiejętnością jest Sport – biegi/lekkoatletyka
   
4. Jeśli gracz przekroczy próg płotka – przeskakuje go. Jeśli nie – przewraca go. Niezależnie od tego ile płotków postać strąci – zawsze kończy wyścig (chyba, ze gracz sam zrezygnuje fabularnie).
   

---

Bieg z przeszkodami – rywalizacja

1. Jeśli chcesz by twoja postać rozpoczęła wyścig (z użyciem kostek) musi znaleźć co najmniej jedną osobę do rywalizacji.
   
2. Najpierw gracz wybiera dystans. Każda z odległości ma wyznaczona ilość płotków, które należy przeskoczyć.
   

   Dystans	Ilość płotków
   60 metrów	5
   400 metrów	10

   
   
3. Każdy płotek ma swój próg, który należy przekroczyć. Wzór mnożnika na przekroczenie płotka: (Kondycja+siła+refleks+ew. Umiejętność) + k6*5
   

   Numer płotka	Próg
   1	20
   2	30
   3	40
   4	45
   5	60
   6 (dystans 400m)	70
   7 (dystans 400m)	80
   8 (dystans 400m)	80
   9 (dystans 400m)	100
   10 (dystans 400m)	100

   
   
4. Ewentualna umiejętnością jest Sport – biegi/lekkoatletyka
   
5. Jeśli gracz przekroczy próg płotka – przeskakuje go. Jeśli nie – przewraca go. Niezależnie od tego ile płotków postać strąci – zawsze kończy wyścig (chyba, ze gracz sam zrezygnuje fabularnie).
   
6. Wygrywa ten gracz, który po zsumowaniu wszystkich swoich mnożników ma największa ilość punktów UWAGA za każdy strącony płotek odejmuje z ostatecznego wyniku 10 punktów!
   

---

SIŁOWNIA
Każdy sprzęt/ćwiczenie ma specjalny mnożnik i oczywiście progi, które należy przekroczyć, by wykonać poprawnie dane zadanie.  

HANTLE (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga jednego hantla (czyli w ćwiczeniu podnosimy podwójną wartość)	Próg, który należy przekroczyć, by wykonać 5 podnoszeń
0,5 kg	10
0,75 kg	15
1 kg	20
1,5 kg	22
2 kg	25
3 kg	30
4 kg	33
5 kg	40
10 kg	55
15 kg	65
20 kg	75
30 kg	90
50 kg	100

SZTANGA (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga (kg) = Gryf + (waga obciążnika*ich ilość)	Próg
Gryf bez obciążników – 20 kg	25
20 + 0,5 * 2	35
20 + 1 * 2	40
20 + 2 * 2	42
20 + 2,5 * 2	50
20 + 5 * 2	55
20 + 10 * 2	62
20 + 15 * 2	67
20 + 20 * 2	73
20 + 25 * 2	77
20 + 0,5 * 4	80
20 + 1 * 4	83
20 + 2 * 4	85
20 + 2,5 * 4	90
20 + 5 * 4	95
20 + 10 * 4	100
20 + 15 * 4	105
20 + 20 * 4	112
20 + 0,5 * 6	120
20 + 1 * 6	125
20 + 2 * 6	126
20 + 2,5 * 6	129
20 + 5 * 6	131
20 + 10 * 6	133
20 + 15 * 6	140
20 + 20 * 6	150
20 + 25 * 6	170

BIEŻNIA ELEKTRYCZNA (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Chód	40
Trucht	70
Szybkie tempo	80
Bieg pod górkę (trucht)	95

ROWEREK (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Wolne	40
Średnie	70
Szybkie	80
Jazda pod górkę (trucht)	100

POMPKI – (Siła+Kondycja)+k6*5

Ilość pompek	Próg
5	30
10	50
20	70
30	85
50	110
70	130
80	150
95	180
100	210

ATLAS DO ĆWICZEŃ – (pięć podnoszeń – ramiona lub nogi) – Siła+k6*5

Waga (kg)	Próg
5	10
10	15
15	20
20	22
25	25
30	30
35	33
40	40
45	55
50	65
60	67
65	75
70	85
75	95
80	110

STEPPER – (10 minut) – (Siła+kondycja)+k6*5

Ilość wykonanych kroków po przekroczeniu danego progu	Próg
10	30
30	40
50	50
60	55
70	60
80	65
90	80
100	95
110	120
150	150
200	200

/z domu/

Joan podjechała pod kompleks sportowy. Na recepcji wykupiła roczny karnet, głownie po to, żeby narratorka nie musiała co chwila odejmować dziesięć dolarów. Potem w szatni przebrała się luźną koszulkę na ramiączkach i spodnie sportowe. Weszła na salę i dostrzegła Lolę z Jonem.
- Cześć - również dołączyła do spokojnej rozgrzewki.

Lola przymknęła oczy, będąc drzewem, które delikatnie kołysało się, poddając się ruchom wiatru. Jonathan, jeśli by tylko spróbował którąś z pozycji, zostałby nazwany przez autorkę trzciną na wietrze.
Gdy koroner się odezwał, otworzyła oczy.
-Co? No... wiesz... wdeeeeeeeech, wyydech...-mówiła niczym natchniona.-...spokojne, zbalansowane ruchy...
...i jak na złość (60), wykonując natarajasanę, policjantka zachwiała się i prawie wyrżnęła orła. Ale to może przez nagłe wtargnięcie Joan? Tak, tak mogła siebie tłumaczyć!
-O, cześć, Joaan!-uśmiechnęła się od niej, nie przestając w próbach wykonania tej pozycji. Za drugim razem wyszło (75) i blondynka utworzyła piękne "O" z nogi i ręki, wyginając grzbiet pod mega dziwnym i boleśnie wyglądającym kątem.
-Instruktor właśnie zaczyna początkowe pozycje.-powiedziała powoli, spokojnym głosem, wyciszając się w abstrakcyjny dla siebie sposób.-Joan, ty też dopiero zaczynasz?

- Hej - uśmiechnął się go Joan.
- ahaaaa... tego nie będę robił - wskazał bezceremonialnie na powykręcaną Lolę. Zamiast tego rozejrzał się po sali. Same baby. No pieknie. Zobaczył też co robi instruktor i odetchnął z ulgą. Z siedzeniem socbie chyba poradzi.
I tak usiadł na macie po prawie turecku i wykonał pozycję baddha kon-cośtam (zabójcze 33) jednak
dandasanananana w jego wykonaniu już nie do końca wyglądała jak powinna (28).
A jednak siedzenie też okazywało się nie takie proste.
- Lola, co ja tu robię?

Może faktycznie wtargnęła zbyt energicznie, nie moment w końcu to Joan, gdzie ona była energiczna.
- Mam za sobą kilka prób, niezbyt regularnych, ale źle nie wspominam. Jon nie zrażaj się - uśmiechnęła si pocieszająco. Usiadła na macie, najpierw ćwiczenia relaksujące, odpowiednie oddychanie i inne takie. Potem zrobiła w ślad za instruktorem dandasana i ardha candrasana (bez rzucania i tak wychodzi). Potem zrobiła podejście do virabhadrasana (56), choć za pierwszym razem coś okrutnie jej przeskoczyło w kręgosłupie.
- Chyba jednak jestem za stara i zbyt początkująca. Jest grupa dla seniorów, bo chyba bym się odnalazła - rzuciła cicho z bladym uśmiechem, bo jeszcze nie była pewna czy może poruszać swobodnie wszystkimi kończynami. A jednak mogła, więc zrobiła drugie podejście i wyszło jej perfekcyjnie (81).
- Dobra, cofam na razie swoje słowa.

Lola przeszła do pozycji wojownika(65), która w przeciwieństwie do poprzedniej wydawała się być mocną, stabilną i piekielnie łatwą. Nic bardziej mylnego.
-Jak to co? Ćwiczysz. Uspokajasz ducha.-odparła spokojnie, wykonując jakieś super kombinacje tej pozycji.
Uniosła powieki i spojrzała na Joan.
-Wow, przesadzasz. Dobrze ci idzie!-pochwaliła ją, na chwilę wychodząc ze swojej objawionej postaci.
Zachichotała.
-Jon, rób to, co ten pan!-wskazała mu palcem, po czym wróciła do swej mocnej postawy.

Westchnął i popatrzył co robi koleś z przodu. On ma się tak spleść w precel???
Najpierw powtórzył to siedzenie, które mu przedtem nie wyszło (53) a teraz jak najbardziej. Okej, opanował zwykłe siedzenie, pora się skręcić.
Trochę kombinował gdzie która część ciała ma iść ale gdy już przeanalizował, praktyka była tylko formalnością (53). Gomukhasana była sukcesem. Krounchasana jednak była poza jego zasięgiem (38).
Za to dużo się naoddychał.

Joan odpuściła sobie pozycje w parterze i wykonała najpierw pozycję półksiężyca (bez rzucania wychodzi). Potem w miarę płynnie przeszła w natarajasana (71). Chwilę wytrzymała, choć, co to miało wspólnego z królem tańca, to nie wiedziała. Wyrównała oddech, musiała przyznać, że faktycznie te ćwiczenia odprężają. Nie powinna ich tak zarzucać.
- Chyba powinnam wrócić do bardziej regularnych ćwiczeń - mówiła cicho, żeby przypadkiem nie narazić się na potępiające spojrzenia innych ćwiczących. Potem przeszła do wykonywania pozycji - Padangustha Padma Utkatasana, od samego patrzenia wszystko ją bolało. Zaczęła robić, złożyła się, jak harmonijka i zaczęła balansować na palcach, żeby utrzymać równowagę (76 x2). O dziwo wyszło jej, jednak gdy popatrzyła w lustrzaną ścianę, aż się wzdrygnęła. Wyrównała oddech i jeszcze raz starała się utrzymać równowagę.
- Jon nieźle ci idzie - rzuciła na pociechę Harperowi.

-Dobrze ci idzie, Jon.-skomplementowała go z błogim uśmiechem, powoli przechodząc z pozycji wojownika na kucki, do pozycji półlotosu.
Padangustha Padma Utkatasana było trudną pozycją i wymagała sporo siły, jednak Lola przygotowała się przecież odpowiednio ćwiczeniami, prawda? (75) Nawet nie spostrzegła się, a obie z Joan skończyły na tej samej pozycji.
-Jesteśmy jak jogowe bliźniaczki.-zachichotała.-No, joga jest super. Czuję się po niej jak nowa.-stwierdziła.

Jon natomiast wcale nie uważał, żeby szło mu dobrze.
- Tjasne.
Rozluźnił się i bez oporów położył na macie. Jak to niby na relaksować, jeśli bolą go wszystkie mięśnie?

Uśmiechnęła się wesoło na uwagę Loli. - O tak, zdecydowanie.
Potem Joan wyplątała się z pozycji na palcach i przyjęła prostą pozycję siedzącą, aby wykonać jeszcze ćwiczenia oddechowe. Zaraz cicho zachichotała.
- Jon przyjął najtrudniejsza pozycją, podłoga moją miłością.
Ułożyła ręce odpowiednio na stopach.

Lola spróbowała jeszcze zrobić tzw. salamba sirsasana, co mogło być również przez laików nazwane staniem na głowie/rękach. Jednak po trzech próbach (90, 60, 75), blondynka w końcu zrezygnowała i wróciła do prostszych pozycji, do których autorka nie musiała rzucać kostek. Pewnie usiadła w pozycji schwytanego kąta, usadawiając się na macie, niedaleko koronera.
Zachichotała na komentarz Joan.
-Tak. Na to wygląda.-stwierdziła, rozbawiona.-Ej, chcesz iść na coś innego, czy już sobie odpuszczasz?-zapytała, szturchając Jona łokciem.

Parsknąłby śmiechem na komentarze koleżanek, ale nie miał siły, więc machnął tylko ręką.
Zamknał oczy i skupił się na oddychaniu. Zasnąłby gdyby go jakiś łokieć nie szturchnął.
- Hm? A, no wiesz, bardziej zrelaksowany już chyba nie będę. Macie jakąś propozycję? Tylko nie ścianka! - dodał szybko.

Przyglądała się chwile wysiłkom Loli, ta miała ambicje i zdrowie. Joan o staniu na rękach nawet myśleć nie chciała. Wyprostowała przed siebie nogi, przeciągnęła się, by zaraz wstać. Mogła się zgodzić z Jonem, że była bardzo zrelaksowana, ale ona szczerze.
- Obijanie tyłka materac? No, może nie - zgodziła się co do wspinaczki. Wzruszyła ramionami: - kosz, squash, basen? Nie mam pojęcia, co jeszcze jest tutaj.

Policjantka, pamiętając cały czas o swoich przesłuchaniach, automatycznie wypaliła z:
-Siłownia!
Lola momentalnie po odebraniu wiadomości zerwała się z maty i przerwała swoją harmonię, ying i yang i inne pierdu pierdy.
Jak to tak on... bez słowa pożegnania? Tak nagle?!! Tak... tak się przecież nie robi. Nie z ich planami...!
Wykręciła numer Naiche, wybiegając z sali. Rozmowa: http://www.oldwhiskey.pl/t777-lola-naiche-15-04-13#28450
Lola po dłuuuugim czasie wróciła do swojego towarzystwa z raczej... markotną miną.
-To co?Wyciskamy, nie?-upewniła się, zbierając swoją torbę.
Nie tryskała jakoś entuzjazmem i raczej nie chciała o tym gadać.

Siłownia? Nie była przekonana, ale co jej szkodzi. Ogarnęła się, zebrała rzeczy i popatrzyła za Lolą, jak tak wyleciała z sali, potem przeniosła wzrok na Jona.
- Co znowu - nie dokończyła pytania. Wyszła chwilę po policjantce. Nie stała nad nią, gdy rozmawiała, przecież nie będzie czyhać, jak sęp albo podsłuchiwać. Kiedy dziewczyna rozłączyła się, Joan podeszła bliżej.
- Lola?

Siłownia? Ech, czemu nie.
- Dobra, tylko pomóż mi wstać - powiedział do Joan i ta zapewnie bez żadnych problemów podniosła kolegę z ziemi.
Jednak Lola po rozmowie telefonicznej zrobiła sie strasznie markotna. Podszedł do niej i złapał delikatnie za ramię.
- Coś się stało?

Westchnęła na ich pytania.
-Nic. Naiche pojechał do rodziców.-powiedziała, nie zatrzymując się.-Dobra, chodźmy, czuję, że muszę się wybiegać!I powyciskać coś na klatę!-postarała się w to zdanie włożyć trochę entuzjazmu i energii.-Gotowi?-zapytała, kierując się na siłownię.

Pewnie, że pomogła wstać Jonathanowi.
Narzeczony pojechał z wizytą do rodziców, no może bez uprzedzenia, nie wiedziała, ale mogła tak założyć i od razu tak nastrój jej spadł. Joan nie ogarniała, może to i lepiej.
- Eeee, mogę nie chcieć robić sobie krzywdę sztangą? - Czy czymkolwiek się wyciskało na klatę. - Ale idziemy, idziemy, zwarci i gotowi, nie Jon?- szybko dodała.

- Tak zwarcie, ale nie wiem czy gotowi. - Wyszczerzył sie i poszedł za Lola do siłowni.
Tak jak się obawial przywitał ich widok napakowanych koksów i szczupłych kobiet.
- Czy mnie się wydaje, czy ja tu nie pasuje?

-Możesz robić coś innego!-zapewniła ją spokojnie.
Weszła na siłownię jak do siebie. Cóż, sama pewnie też nie odpowiadała idealnie tym normom, ale kto by się przejmował?
Wlazła na bieżnię i zaczęła ustalać sobie program, gdy ci chyba ciągle stali i gapili się, wyglądając na zagubionych.
-Kiedyś trzeba zacząć, nie, Jon?-rzuciła w jego stronę i... maszyna ruszyła.
Lola zaczęła od szybkiego marszu, by po jakimś czasie przejść do truchtu. Musiała to wszystko z siebie wypocić!
-To co?Ruchy!

Tak, dokładnie tak się stało Joan stanęła niemal na progu, bo, bo musiała się zorientować w sytuacji, zanotować położenie wszystkich wyjść ewakuacyjnych.
- Najlepiej, jak udamy, że doskonale wiemy, co się dzieje i się na nas nie rzucą. A i nie patrz im w oczy, żeby nie prowokować - zwróciła się konspiracyjnym tonem do Harpera. Uśmiechnęła się krzywo, niech będzie, weszła na bieżnię obok i zaczęła sobie ustawiać prędkość, marsz i nie sądziła, żeby poważyła się na cos bardziej dynamicznego.

Kiwnął Joan głową.
- Dobry plan. Jakby nas wyczuli, zostawiamy Lolę w ramach ofiary - uśmiechnął się szelmowsko i poczłapał za dziewczynami na bieżnię. Niestety byli wokół nich inny biegacze więc pewnie narobi sobie wstydu.
Natawił sobie tempo grubo-marszowe i zaczął rozgrzewkę rozglądajac się wokół i oceniając które maszyny (i którzy ludzie) są najbardziej zabójcze.

Lola nie przyglądała im się jak coś szeptali między sobą, tylko biegła tak, jakby zależało od tego jej całe życie. I może tak było.
Podkręciła tempo.
Spojrzała na tą dwójkę.
-A wy co?a spacerek sobie tutaj przyszliście?!Raz, dwa!-huknęła na nich i kliknęła coś na maszynie Joan, do której miała najbliżej, by ruszyła szybciej.

- Lola nas obroni. No chyba, że ona jest jedna z nich - spojrzała z zgroza na koleżankę. A jak to wszystko było z góry ukartowaną zasadzką? Westchnęła boleśnie, zginie tutaj. Zerknęła przez ramię na resztę sali, całkiem spokojnie. Szła, więc sobie po taśmie bez końca i póki co nic nie zapowiadało katastrofy.
Joan drgnęła, gdy policjantka tak na nią krzyknęła, a potem zachwiała się i musiała ratować podtrzymaniem o barierkę, żeby nie zjechać po bieżni.
- Za co? - spojrzała z wyrzutem na blondynkę, dobra lepiej nie prowokować, tak? - Tak jest. Melduję, że będę biec szybciej, póki nie padnę - czyli prawdopodobnie, że nastąpi to za niedługo. Zginie tu marnie.

Jon zaśmiał się bez oporów gdy Lola wzięła w swoje ręce trening Joan ale solidarnie podniósł sobie trochę tempo. Zaczynał się już pocić.
Tup tup tup tup.
Rytmiczne i głośne uderzenia kilku par stóp o bieżnie. Na całe szczęście każdy był skupiony na sobie, więc Jon i jego wyraźnie słabsze kroki ginęły w harmidrze.