Biuro szeryfa i areszt

First topic message reminder :

Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.


/ początek

Zaraz za Cooperem wszedłem ja. Oczywiście miałem to co mieć powinienem, nie trzeba było i tłumaczyć co trzeba zabrać, bez paru rzeczy nigdy się nie ruszam. To trze miałem kamizelkę a w dłoni trzymałem strzelbę. Kiwnąłem na powitanie głową.
Po czym zacząłem sprawdzać sprzęt. Zawsze robię to przed akcją.

14.10 popołudnie z domu Consueli

Gabrielle wprowadziła Noaha do pokoju przesłuchań i zamknęła drzwi. Usiadła przed nim i spojrzała mu w oczy.
- Domyślasz się z jakiego powodu chciałam z tobą porozmawiać?

/ ten sam dzień i pora

Noah zasiadła naprzeciwko Gabrielle. Spojrzał po niej, już nie będąc takim rumianym. Położył dłonie na blacie stołu i odpowiedział krótko:
- Nie wiem, pani władzo.

Gabrielle obserwowała Noaha chwilę w milczeniu i nie wiadomo było czy uwierzyła Houserowi.
- Słyszałeś o ostatnich malunkach jakie pojawiły się w mieście?

Wzruszyła ramionami.
- Tyle co inni. Ale tutaj co jakiś czas ktoś maluje po ścianach. szczególnie na tej starej stacji, czy na "Rosie".

- A co wiedzą inni?
Uniosła brew, zadając pytanie, które moglo być równie dobrze retoryczne. Postukała paznokciami o stół, nie spuszczając oka z mężczyzny.
- A czy słyszał pan o pożarze na osiedlu przyczep w Sugar Hill?

- Eee... że ktoś pomazał ściany? - wzruszył ramionami.
- Nie, nie bywam w Sugar Hill.

- Rozumiem... proszę mi powiedzieć, co pan robił wieczorem 21 września?
Pytania nigdy nie nudziły się Ramirez, która miała zawsze pełen ich zapas. Dlatego chętnie maglowała ludzi.

- Zapewne byłem w domu - odparł - jakoś nie jestem zbyt rozrywkowy i towarzyski - wzruszył ramionami.

- Z kim pan był w domu? - Zapytała jakby oczekiwała, że powie o kocie - I co pan w domu robił?

- Z Howahkanem - odparł bez zawahania. Cóż, i jemu przyda się alibi, prawda? Zresztą, mieli sobie kryć dupska.
- No... co robiłem... pewnie zjadłem coś niezdrowego i pograłem na syntezatorze. Nudny wieczór, jak zwykle.

- Syntezatorze? Przerzucił się pan z rysunków na muzykę, panie Houser? - Przybrała łagodniejszy ton, jakby chciała odsunąć od siebie oficjalną rozmowę a porozmawiać zupełnie zwyczajnie.

- Ostatnio znalazłem sobie kilka nowych hobby - odpowiedział, bo nie miał powodów by w tym momencie kłamać (jeśli chodzi o jego zajęcia) - rysować, dalej rysuję.

- Dalej maluje pan po budynkach? Będę szczera, szukam osoby, które w ostatnich dniach zostawiła rysunki na budynkach. Może powie mi pan kto to był? - Popatrzyła na Noaha z zainteresowaniem, nie powtarzając się, że może on na tym zyskać.

- Maluję, ale tylko jak ktoś mnie prosi - odparł - ostatnio Liluye Oldwood mnie poprosiła, bym jej namalował coś na ścianę domu. Tyle. 
Podrapał się po nosie.
- Nie było mnie w mieście od stycznia, nie wiem kto się teraz w graffiti bawi.

- Nie wrócił pan do Old Whiskey dziś... - Powiedziała, nie dokańczając wypowiedzi specjalnie.

- Ale się tym za bardzo nie interesowałem, bo nie działam już na nielegalu - odparł, wyjątkowo pewny siebie.

- Przyjaźnił się pan z Tobiasem Whiteoakiem. Czy był pan świadom konfliktu między jego rodziną a członkami KKK? Podzielał pan jego.. nastawienie? - Pytała dalej, nie zrażona odpowiedziałam Noaha.

Chwilę się zastanawiał.
- Ano, przyjaźniłem. Ja i mój brat. Czy byłem świadomy? - wzruszył ramionami - przez długi czas nie. Potem, po tych strzelaninach i jego śmierci nagle... każdy zrozumiał o co chodziło. Wie pani, plotki.

- No tak, plotki... - Pokiwała głową - Co pan teraz o tym myśli? Jak pan podchodzi do wydarzeń z ostatnich miesięcy?

- Em, a do których? Nie wiem, proszę pani. Wróciłem w sierpniu. Nie wiem co się działo wcześniej. Nie było mnie też w mieście jak.. Tobias umarł.

- No to słyszał pan plotki czy nie słyszał? - Pokręciła głową, najwyraźniej nie dowierzając chłopakowi.

- No tyle, co mi powiedzieli, gdy zabili Tobiasa. Że to przez jego zatargi z KKK, że potem jednak się okazało, ze to przez interesy jego wuja, Jackie Jonesa - odpowiedziała.
- Nie mnie oceniać, byłem zajęty czymś innym i ... w sumie mało co pamiętam z tamtego okresu.

- Rozumiem. Dziękuję, że poświęcił mi pan czas. To wszystko - Odpowiedziała, nie ruszając się z miejsca.

- A.. dobrze. Też dziękuję.
Wstał i już chciał wyjść, gdy spojrzał przez ramię na kobietę:
- Ale sprawdzi pani... George'a Glassa?

- Nie. - Odpowiedziała na pytanie Noah, patrząc na niego wyczekująco. Miał ostatnią szansę, by coś jej powiedzieć.