Biuro szeryfa i areszt

First topic message reminder :

Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.


/ początek

Zaraz za Cooperem wszedłem ja. Oczywiście miałem to co mieć powinienem, nie trzeba było i tłumaczyć co trzeba zabrać, bez paru rzeczy nigdy się nie ruszam. To trze miałem kamizelkę a w dłoni trzymałem strzelbę. Kiwnąłem na powitanie głową.
Po czym zacząłem sprawdzać sprzęt. Zawsze robię to przed akcją.

/ 18.10.13 po rozmowie z szeryfem

Roy zrobił sobie kawę i wziął pod pachę grubą teczkę z aktami. Zamierzał przesłuchać mężczyznę, którego aresztował na fermie. W drodze do pokoju przesłuchań, w którym czekał już pochwycony mężczyzna, naszła go pewną myśl. Podszedł do biurka Coopera i zapytał.
- Czy Frank... no wiesz ten z fermy - Roy spojrzał wymownie na Coopera, by upewnić się, że wie o kogo chodzi - stawił się już na przesłuchaniu? Jest jednym z głównych podejrzanych.

- Martinez! Z nieba mi spadasz, ty zawsze masz gadane! - zawołał szeryf.
- Zadzwonisz na posterunek w Appaloosa i zgłosisz im, że mamy tak dużą akcję. Żeby podesłali funkcjonariuszy i amunicję. dasz radę? Potem Cooper pojedzie do swojego szefa w mieście i zda mu szczegółowy raport.

Cooper spojrzał na Roya.
- Ten Frank, to ten którego aresztowałeś, jest w celi. Z tego co się wywiedziałem.... Ale, chwila, odłóż to przesłuchanie na potem. Posiedzi sobie 48 godzin, a my tu musimy zaplanować akcje obławy na "P".

Odetchnęła, że jednak może się przydać.
-Jasne!-ucieszyła się, klaszcząc w dłonie, i bez zbędnego tracenia czasu przysiadła przy swoim biurku, złapała za słuchawkę i wykręciła telefon, by... zadzwonić na posterunek w Appaloosa: tu.

- No tak. Masz rację Cooper. - powiedział nieco zmieszany - Zajamę się tym w wolniejszej chwili.
Roy odłożył teczkę na biurko i wypił duszkiem kawę. Następnie zwrócił się do szeryfa.
- Masz dla mnie jakieś zadanie, czy mam sam zorganizować sobie zajęcie?

-TAK!-wykrzyknęła blondynka, odkładając z hukiem słuchawkę telefonu i obkręciła się na krześle (bo ono musiało się kręcić!), wymachując rękoma w górze.-Appaloosa przyśle ludzi i amunicję!-zrelacjonowała, już poważniejąc, po czym wstała i zebrała akta, by zacząć żmudny proces faksowania ich.

Roy spojrzał na plan.
- Mi pasuje. - powiedział

- Trzeba będzie jeszcze wezwać Vincenta... Lola, wyślij też faks do DEA. 
Potarł zmęczone i spocone czoło.
- To jeszcze raz. Roy i Cooper w grupie II. Ja i Tom w grupie I. Grupa III to Gabrielle Ramirez i Vincent Vega oraz Lola Martinez, która będzie siedzieć na jednym miejscu w furgonetce. Do tego mamy ludzi z DEA i DPS. Wszystko jasne?! To teraz wszyscy możecie iść sobie na strzelnicę potrenować. Lola, zabierzesz Roya i mu pokażesz naszą salę do ćwiczeń?

/ta sama data, nie wiem jaka. 18.10.2013?/

Vincent wpadł do biura, poprawiając guziki służbowej koszuli.
- Jestem! - wysapał. Zapewne wiedział już o akcji i był w magazynie sprawdzić stan swojego sprzętu.

-Tajest!-powiedziała i zaraz zabrała się za faksy do DEA.
-Wszystko jasne, szeryfie.-dodała. Czyli jednak weźmie jakiś... bierny udział w akcji! Chociaż tyle!
-O... no, pewnie.-uśmiechnęła się do Roya, gotowa iść do strzelnicy.
-Wow, Vincent, gdzieś ty się podziewał?-spytała kolegi, gdy ten się pojawił.-Idziemy do strzelnicy. Idziesz też?-zapytała, przystając na chwilę.

- E, no, w magazynie byłem. Sprzęt sprawdzałem - wyjaśnił. Chwilę milczał, a potem odparł pospiesznie: - No jasne.
Spojrzał na solidny brzuch Loli i zastanawiał się chwilę, czy to bezpieczne strzelać w zaawansowanej ciąży. Odrzut i te sprawy.
- No, dobra. To idziemy, tak?
Nie jego sprawa niby, nie?

---> strzelnica

22.01.14 rano

Roy, jak zawsze o tej porze przyszedł do pracy. Zaparzył kawę i usiadł przy biurku zajął się robotą papierkową, nie cierpiał pracować w biurze, ale z czegoś trzeba żyć.

// 22.01.2014, poranek

Ze swojego biura wyszedł nie kto jak sam szeryf. Jadł właśnie kanapkę z tuńczykiem, chociaż wolałby burgera.
- O, Harper. Znaczy, ten drugi Harper - przywitał się.

Roy obrócił się na krześle w stronę szeryfa.
- Witaj szefie. - przywitał się. - Co słychać?

Przełknął ostatni kawałek kanapki i potarł usta serwetką. No bo nie rękawem.
- To raczej ja powinienem zapytać - odparł - jak tam w miasteczku? Mieliśmy ostatnio sporo zgłoszeń o... jakiś podejrzanych małolatach przy szkole.

- Eee... to ja może wsiądę w radiowóz i przejadę się po okolicy. - zaproponował.
Roy spakował rzeczy niezbędne na patrol (kluczyki do samochodu, pączki, kawę, płytę Bee Gees) i wyszedł z biura.

/zt

// 23.01.2014, poranek

Kolejny dzień na służbie... tym razem papierkowej. Szeryf załatwiał formalności związane z DEA ale także musiał skontaktować się z więzieniem. Tak, więzieniem stanowym, które też było pod jego jurysdykcją. 
- Potrzebny mi ktoś do transportu, ale to już! - krzyknął na całe gardło, czując, że chyba za chwile głos straci.

/ j/w

Gabrielle wychylila się zza monitora, rzucajac spojrzenie w strone gabinetu szeryfa. Odkladajac dlugopis, zerknela za siebie i nie widząc nikogo chętnego, wstala z miejsca. Strzepujac z koszuli jakis paproch, ruszyla do szeryfa. Stanęła w progu, wyprostowana i gotowa.
- Gdzie jechac?

- Hm? O, Cooper. Znaczy, Ramirez. - poprawił się - Ramirez-Cooper. Sierżancie... tak. Trzeba przetransportować skazaną z aresztu do więzienia. My oczywiście się tym musimy zająć. Więc...
Oddał jej kluczyki.
- Na parkingu czeka furgonetka. Tylko bez numerów, jasne, sierżancie?

Podeszła bliżej biurka, mierzac szefa spojrzeniem i nie rozumiejac jego jakania. Nie skomentowala tego jednak, tylko McConnora i jego ochrzanu sie obawiając. Wyciągnęła rękę po kluczyki i kiwnela glowa.
- Tak jest. Nie bede odbijać siostry z wiezienia.
Odpowiedziała, może nieco bezczelnie ale nie mogąc się powstrzymać. Od razu też zrobiła w tyl zwrot i ruszyla do aresztu. Jak szef będzie chciał dać jej po uszach to i tak da. Po drodze rzucila prośbę o papiery, do kolegi w dyspozytorce i złapała klucze do aresztu.

- Nie o ot mi chodzi Gabrielle....
Jasne, miał na myśli sprawy sióstr, ale nie widział Gabrielle jako tkaiej, która by organizowała Jailbreak. Raczej obawiał się innych, bardziej subtelnych zagrań.

W końcu Gabrielle została zaprowadzona do więźniarki. A właściwie - więźniarek. Dwie czarnoskóre, otyłe kobiety.

- Wycieczka!
Zawolala do kobiet i kiwnela na nie glowa, coby ruszyły grube zadki. Klucz zazgrzytal w zamku i drzwi zapiszczaly, wzywajac do naoliwienia zawiasów. A o nich wiezniarki mogly pomarzyć. Nowy dom czekał.
- Wylazic i pod ścianę.
Zerknela na kolege na końcu korytarza i przygotowała kajdanki. Jelis mg nie przewidywal niespodzianek to kobiety zostaly skute a Gab ruszyla z nimi do samochodu.

Kobiety raczej się nie stawiały. Grzecznie dały się przeszukać, po czym zaprowadzić do specjalnej furgonetki więziennej. 
Gabi wraz z innym oficerem zasiadła w aucie i mogła ruszać.

/ zt - więzienie

24.01.14 poranek

Roy wszedł do biura i zrobił kawę. Miał zamiar przesłuchać przesłuchać dilera, ale najpierw zajął się porządkowaniem akt. Gdy już to zrobił poszedł do pokoju przesłuchań, gdzie czekał już aresztowany.