Biuro szeryfa i areszt

First topic message reminder :

Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.


/ początek

Zaraz za Cooperem wszedłem ja. Oczywiście miałem to co mieć powinienem, nie trzeba było i tłumaczyć co trzeba zabrać, bez paru rzeczy nigdy się nie ruszam. To trze miałem kamizelkę a w dłoni trzymałem strzelbę. Kiwnąłem na powitanie głową.
Po czym zacząłem sprawdzać sprzęt. Zawsze robię to przed akcją.

No i tak jak przewidział Roy. W pokoju przesłuchań siedział młody diler. 
Antonio Heros, lat 21, mieszkaniec Sugar Hill, bezrobotny. 
Wysoki, chudy, z koprem nad górną, szeroką wargą. Zgolony na jeża, z kolczykami w uszach.

Roy usiadł na przeciwko mężczyzny.
- Wiemy, że zajmujesz się dilerką. - powiedział Roy spokojnym głosem. - Wsadzimy cię za to do paki, ale jak będziesz współpracował, to załatwię ci krótszy wyrok. Powiedz mi kim była ta dziewczyna z którą się szarpałeś i dla kogo pracujesz.

31

- To co? Będziesz gadać, czy nie?

- Co, no, to była jakaś powalona laska, nie wiem, nie znam jej! - rzucił.
- Chyba Indianka. Mówiła coś o tym, ze mamy wypierdalać, bo to nie nasz teren, że to ICH ziemia i, że zaraz mi wpierdol spuści.

- Rozumiem. Nie powiedziałeś mi jeszcze dla kogo pracujesz. - Roy wyprostował się na krześle. - Skąd bierzesz towar?

Wzruszył ramionami.
- Nie wiem. Nie znam tego kto tym kieruje. Po prostu dostaję towar i kasę. Tyle.

- Ale z kimś musisz mieć kontakt. Prawda? Jak nazywa się człowiek od którego bierzesz towar?

- Jezu, nie wiem, znam tylko ksywę, nie znam imienia. Daje mi towar i wysyła pod szkołę. A tamten chyba też dostaje od kogoś innego. Nie mam pojęcia! To nie jest tak, ze ktoś mi się z imienia i nazwiska przedstawia!

- Dobra. Wracaj do aresztu.
Roy wstał od stołu i wyszedł z pokoju, po czym udał się do swojego biurka.

Diler został zaprowadzony do aresztu; Roy mógł spisać raport. Gdy już się jednak zabrał do roboty, przyszedł jedne z oficerów.
Zawiadomił Harpera, ze jest robota. Trzeba było przewieźć kolejnych więźniów do stanowego. 

Jeśli Roy chce wziąć to zadanie, może wsiąść do radiowozu przewożącego skazanych i udać się TUTAJ [LINK]

Roy z przyjemnością przyjął zadanie. Dopił jeszcze kawę, wziął kamizelkę kuloodporną, wsiadł do radiowozu przewożącego skazanych i odjechał.

/zt -----> TUTAJ

29.01.14 południe

Roy przyszedł do biura, żeby złożyć zeznania w sprawie strzelaniny.
- Witam wszystkich. - rzucił w drzwiach.

Roy spokojnie mógł złożyć zeznania... ale chwila! Chyba szeryf go wzywa na dywanik!..

Roy wszedł do biura szeryfa, z nadzieją, że nie zostanie ochrzaniony za ostatnią akcje.
- Witam szefie. - Powiedział. - Chciałeś mnie widzieć?

Szeryf pił właśnie zielona herbate. Przerwał, widząc Roya.
- Powiedz mi... co to było? To ZATRZYMANIE konwoju?!

Wygląda na to, że spełniły się jego najgorsze przypuszczenia.
- Szefie... - Wydusił z siebie po chwili milczenia. - To nie moja wina. Na drodze do więzienia stał zepsuty samochód i nie mogliśmy przejechać. Zatrzymałem więc ciężarówkę i wysiadłem, żeby pomóc właścicielce, przestawić auto. Wtedy nadjechał drugi samochód, z którego wyskoczyli ludzie i zaczęli do wszystkich strzelać.

- Ty nie miałeś prawa wysiadać z auta! Ani sie zatrzymywać! Trzeba było zawrócić!
Walnął pięścią w biurko.
- Czy ty sie z rozgwiazdą na rozum zamieniłeś?! Zabili więźniów! POLICJANTA!

- Gdybym zawrócił, to byłoby na mnie, że nie dostarczyłem więźniów. - odpowiedział, choć nie był pewien, czy dyskusja z szeryfem była dobrym pomysłem.

- Ale by żyli!! Harper! To nie podlega dyskusji! Nawet nie podlega dyskusji!
Zaraz trzeciego zawalu dostanie.
- Jesteś zwolniony w trybie dyscyplinarnym. I szykuj się na proces.

Roya zamurowało. Nie spodziewał się takiej reakcji. Obrócił się na piecie i wyszedł bez słowa, widać było po nim, że jest załamany.

\zt

10.02.2014

Auto było na miejscu, a nawet dziwnym trafem wygrałem nielogiczny konkurs i mój majątek powiększył się o motor, z którego jeszcze nie skorzystałem. W każdym razie po kilku dniach roboty w terenie wróciłem do jednostki i usiadłem przy biurku. Marzy mi się jedynie kawa i marzenie te szybko ziściłem.

/ 10.02.2014, ta sama pora.

Dziki Agrest po godzinie od swojego przybycia został wezwany do szeryfa. Ten, ubrany po cywilnemu - przeglądał przy biurku jakieś papiery.
- Kojarzysz sprawę bimbrowników? - rzucił, gdy tylko policjant przekroczył próg pokoju.

Szeryf wyrwał mnie z delikatnego letargu. Szczęście, że wszedł, bo jeszcze kilka minut i zapewne usnąłbym na biurku, a wtedy dopiero mógłbym mieć nieprzyjemną rozmowę. A tak posłusznie wstałem i udałem się do gabinetu tego najważniejszego.
Zanim odpowiedziałem, to najpierw usiadłem na krześle.
-Witam szefie. Jak zdrowie?- nie chciałem być niegrzeczny, może po prostu brakowało mi w ostatnim czasie rozmowy z innymi osobami.-U mnie również zdrowie nienagannie.- dodałem szybko i poszperałem w pamięci.-Tak, coś tam kojarzę. Bez większych szczegółów.

Podniósł wzrok znad papierów i pokiwał nieznacznie głową. Coś tam mruknął, że w porządku, ze nie narzeka, chociaż minę to miał nietęgą. Lecz równie dobrze mógł być po prostu przepracowany.
- Na podsłuchach, które były dowodem sprawie Świętych mamy materiał,że w Viva Maria sprzedaje właśnie ten lewy bimber.
Sięgnął do szuflady poszperał chwilę i wreszcie na biurku wylądowały odpowiednie pisma.
- Zabieramy im koncesje i nakładamy grzywnę. 10.000$. Nie będziemy się z nimi cackać. Zająłbyś się tym?