Carswell's Liquor Store since 1897

First topic message reminder :

To jeden z najlepiej zarabiających sklepów w całym miasteczku. Właściciel zainwestował niedawno w klimatyzację oraz nowe lodówki, więc możesz być pewien, że kupisz dobrze schłodzone piwo. Asortyment jest naprawdę szeroki – od najtańszych wódek, whisky, winiaczy i półlitrowych puszek z piwem, przez smakowe likiery, od których nie ciągnie już specyficzny smród taniego alkoholu, aż po wysokiej jakości wieloletnie whisky, importowane piwa i polską wódkę.

Od dnia 24.01.2014 sklep jest własnością Roya Harpera. AKTUALNIE POSZUKUJE PRACOWNIKA!

Carswell's Liquor Store since 1897 poszukuje pracownika na stanowisko sprzedawcy.
Wakaty: 1
Obowiązki: Sprzedaż towaru, utrzymywanie czystości.
Pensja: 250$ + ubezpieczenie

Więc tak go teraz ludzie postrzegają. Awansował z psa, na zwykłego mordercę. Smutne, ale w sumie było w tym trochę prawdy.
- Nie należy wierzyć plotką. - powiedział próbując wymusić lekki uśmiech na twarzy.

Noah się wyprostował i już nie opierał o ladę. Spojrzał uważniej na Roya i jakby zyskał nieco pewności siebie.
- No cóż, to co jest prawda a co mówią ludzie - zerknął na Hannę.
- Dziwnie tak... McConnor wywala w końcu kogoś w roboty a mu policjantów brak...

Hannah wyraźnie cierpiała na niedobór klientów, ale darmową autopromocje może sobie darować, bo
Roy nie szuka adwokata.
- Doprawdy? - zwrócił się do kobiety. - Wygląda na to, że jest Pani lepiej poinformowana niż ją, bo jak na razie to żadnych zarzutów mi nikt nie postawił.
Wrócił do rozmowy z Noah:
- Najwyraźniej mu wystarcza. Zresztą to nie mój problem.

- No nie wiem, czy nie pana problem. Jak już ludzie gadają... no ja słyszałem, ze nia ma pan zbyt dobrej reputacji - odparł, siląc się na te złośliwości.
- W dodatku jest pan krewnym koronera... uch. No... ten, nie ważne.

Roy zapakował wino w szary papier i podał je prawniczce. Gdy już ją obsłużył zwrócił się do Noah.
- Średnie mnie interesuje co mówią ludzie i co słyszałeś. - Roy uniósł się, bo szczyl zaczął go wpieniać. - Chcesz coś kupić to się, bo jak wpadłeś tylko poplotkować, to możesz spierdalać.

- Ej, chwila! Takie słownictwo do klienta? No to ja nie wiem czy moim znajomi tu już będą przychodzić - mruknął i poprosił o... gumę do żucia.

Podał Noah gumę. Średnio interesowało go kumple indianina będą u niego kupować czy nie. W ogóle to nienawidził tej roboty i miał gdzieś ten sklep.

- Ło, dziękuję. To ile, 10 centów? - wyjął portfel i zaczął wyjmować pieniądze. 
- To co teraz pan chce robić, jak jest byłym gliną? Prywatny detektyw? Łowca nagród? - dopytał, jakby wciąż chcąc wyciągnąć od Roya jakieś informacje. 
- Będzie pan dilerów sam łapać? No, bo ta akcja pod szkołą, no... słyszałem, ze dobrze poszła.

Roy mógł zauważyć, że przed witryną znowu pojawiła się dziewczyna w kapturze. I chyba obserwowała Noah.

- Tak, 10 centów będzie spoko. - powiedział i wziął pieniądze od chłopaka. - Jesteś strasznie dociekliwy. Czego właściwie tu szukasz, bo niewierze, że przyszedłeś kupić gumy?
W tym momencie Roy zauważył stojącą przed witryną dziewczynę, która obserwowała Noah.
- Kurwa... znowu ona. Znasz ją? - spytał Indianina i podszedł do gabloty. - Czego tu szukasz? Wynocha. - wrzasnął przez szybę.

- Kuźwa - mruknął pod nosem Noah, widząc Zo za szybą. 
Gry Roy podszedł do witryny, dziewczyna się wycofała i poszła dalej ulicą, wtedy to Houser wyjaśnił:
- No, znam, to moja koleżanka. Może... może mnie szukała, co nie?
Odsunął się od lady i skierował do drzwi.
- A co, nie pokoi pana? Hehe, może się zakochała, co nie? Khem.

- Czego wy kurwa ode mnie chcecie? - spytał mocno zdenerwowany. - Najpierw przychodzi ta twoja zakapturzona laska i stoi przed sklepem. Teraz ty przłazisz i wypytujesz o sprawy, które wogóle nie powinny Cię obchodzić, szczególnie że się wogóle nie znamy i znowu ona się pojawia. Macie do mnie jakiś interes? Zrobiłem wam coś?

- Ej, chwila, to nie jest moja laska! - zaczął się bronić.
- To, ze łazi za tobą to nie moja wina, dobra? A przyszedłem tu, bo chciałem się dowiedzieć, czemu za tobą łazi. Bo mówiła, ze... ścigałeś dilerów spod szkoły, co nie? No i powiedzmy... że my tez ich nie lubimy. I może... jakoś się dogadamy. wskazał na niego i siebie.
- Bo wiem, że  Zo wie gdzie jest jeden z dilerów  i wiem, że jest za nim list gończy. A ty byłeś gliną więc... znasz się na takich rzeczach.

- Tak ścigałem, taka praca.
Roy przeszedł przeszedł przyjemny dreszczyk na myśl o tym, że znów mógłby łapać przestępców.
- Może się i dogadamy. Zależy to od tego co macie do zaoferowania i co to za diler.

Noah rozejrzał się jeszcze i spojrzał za witrynę, obserwując  czy Zo wraca.
- No co. Zaoferujemy ci informacje, gdzie kolesia znaleźć. I odpalisz nam połowę z nagrody.

- Dobra. Niech Zo mnie do niego zaprowadzi, a ja zajmę się resztą.

- Dobra. Tylko przyjdzie jak będziemy gotowi - powiedział i odtworzy drzwi, by wyjść na ulicę.
- Niedługo się odezwiemy... - dodał na pożegnanie, po czym wyszedł.

/zt

Po wyjściu Noah Roy ogarnął w sklepie, pozamykał wszystko i pojechał do domu.

/zt