Warsztat samochodowy i myjnia

First topic message reminder :

Stan na 2017 rok:
Właścicielem dalej jest Sue Baker, kierowaniem zakładu zajął się Noah Houser oraz Howahkan Oldwood.

Warto wiedzieć, gdzie znajduje się warsztat, szczególnie, jeśli twój pojazd nie jest pierwszej młodości. Jest to parterowy budynek posiadający stanowiska dla dwóch samochodów wewnątrz i nieco więcej miejsca na podjeździe. Z warsztatem sąsiaduje myjnia, również posiadająca dwa stanowiska. Myjnia jest ręczna i jeśli chcesz, by twój samochód został odpicowany na błysk, będziesz musiał przez dobrą godzinę obejść się bez niego.
Warsztat oferuje szeroki wachlarz usług, od kontroli pojazdów, przez naprawy drobne i większe, wyklepywanie wgnieceń i malowanie ubytków, po wymianę opon i części. Panuje tu typowy, niezbyt przyjemny zapach gumy i smarów. Na ścianach wiszą gabloty z narzędziami, stoi tu kilka regałów i skrzynek, w kącie piętrzy się sterta kół i opon. Może nie jest to najbardziej okazały i zadbany zakład, do jakiego można trafić, ale spokojnie – obsługa na pewno cię nie zawiedzie.

Diler przysłuchiwał się rozmowie i chyba już miał nadzieję, że o nim zapomnieli. No ale nie. Skrzywił się jak dostał kopa. Kiedy Maro ściągnął mu porty, tylko splunął świętemu pod nogi.
Co nie zmieniało faktu, że odkurzacz w jego łapach mu się nie podobał.

Aby diler coś powiedział: mnożnik na charyzmę, próg 30.

12+5*3=27

- Gadasz? - burknąłem, a żeby wiedział ze sobie jaj nie robię, moja noga przydusiła włącznik. To był przemysłowy odkurzacz jak na dobry warsztat przystało, pięknie wessał jego fiuta prawie z jajami.
- Czujesz to śmieciu? - krzyknąłem, tak wrzaski podczas ruchania podobno podniecają. Wyłączyłem odkurzacza aby nie spuścił się mi w rurę.
- To jak będzie?

Nie ma co ukrywać. Dilera oblał zimny pot. A gdy Maro włączył odkurzacz, zaczął się rzucać, usiłując odsunąć się wraz z krzesłem. Ale nie bardzo mu szło, bo ostro ciągnęło. Mało się nie popłakał, bo już czuł, że jeszcze parę sekund i skończy bez przyrodzenia.
Jak Maro wyłączył odkurzacz, to wbił wzrok między swoje nogi.
- Od nikogo nie jestem - wyjęczał. Podniósł wzrok na Świętych. - Od nikogo, przysięgam!
Znowu usiłował odsunąć krzesło do tylu.

Aby diler powiedział więcej: mnożnik na charyzmę, próg 30.

12+5*5=37

- To co stosunek przerywany ?- postawiłem, czarnego trapera na krześle między nogami ciula by nie wyjebał mi się na krześle, powtórka z rozrywki, tym razem nie co dłużej, w końcu był rozgrzany. To był naprawdę dobry odkurzacz. W warsztacie ucichło. Pomachałem mu rurą przed twarzą.
- Od kogo bierzesz prochy?

Teraz to już się serio popłakał.
- Z gangu P. Jestem z P. Błagam, nie rób tego więcej! - zajęczał.

Aby diler powiedział więcej: mnożnik na charyzmę, próg 30.

12+5*1=17

- Z gangu P? - spojrzałem pytająco na Bakera - co to za jedni?
Pomachałem mu rurą koło fiuta, zdałem się być litościwy, bo tym razem nie włączyłem ssania. Maro Litościwy.

- Są w okolicy od niedawna... - powiedział tylko tyle. Miał nadzieję, że Maro nie włączy więcej odkurzacza.

Aby powiedział więcej, mnożnik na charyzmę z progiem 25.

12+5*4=32

Przytknąłem mu rurę do nosa, niech poczuje zapach swojego kutasa.
- Za chwile wsadzę ci ją w dupę, będziesz miał piękny anal, dmuchanie w dupę chcesz? - tak odkurzacz miał funkcję nadmuchu, w końcu był przemysłowy nie
- Nazwisko przywódcy i gdzie się kitracie?

- Nie znam! - krzyknął w panice. - Towar odbieram we czwartki w nocy. Przy starej kopalni... Ale nie wiem kto tym przewodzi! Ja tylko sprzedaję! - gadał, zesrany myślą, że zaraz może mieć rurę w dupie.

Aby powiedział więcej, mnożnik na charyzmę z progiem 25.

22

- Kurwa, będziesz chyba miał dzisiaj najlepsze rżnięcie w życiu - mruknąłem, stając kilak kroków od cwela.
- Macie jakieś hasła na odbiór, jak to się odbywa?

Mężczyzna tylko nabrał ody w usta. Nic nie chciał więcej powiedzieć.

Aby powiedział więcej, mnożnik na charyzmę z progiem 20.

12+3*5=27

- Zaraz kurwa będziesz gadał! - Nie miałem całego dnia ponownie włączyłem odkurzacz sunąc powoli rurę wzdłuż jego uda w kierunku jaj.
- Jak kurwa wygląda przejęcie prochów! - wycedziłem powoli przez zęby.

- Kurwaa! - Wrzasnął koleś - Przyjeżdżał kiedyś grabarz to my wiedzieliśmy jak wygląda i to my do niego szliśmy... kurwa... i mówiliśmy o pochówku ciała... bo woził w trumnie...
Dealer aż się popłakał.
- Teraz... teraz przyjeżdża jakiś nowy... białym dostawczakiem... i wozi wszystko w pudełkach z fasolą...

- Kurwa ty koniecznie chcesz kurwa dzisiaj dojść - burknąłem wyłączając odkurzacz - ten z Taco?
Rzuciłem opróżniając szafkę narzędziową, dźwięk wyrzucanych kluczy na podłogę musiała być melodią dla uszu ciula.
- Ten z Taco wiesz ile jest kurwa białych busów, nie wkurwiaj mnie do reszty - rzuciłem obszedłem go od tyłu chwyciłem za oparcie i zacząłem ciągnąć w kierunku metalowej szafki. Wepchnąłem go tam razem z krzesłem. Po czym wróciłem po odkurzacz.

Pokręcił głowa.
- Nie, nie, żaden Taco... na pewno nie! - Histeryzował coraz bardziej. - A przynajmniej nic nie wiem! Nie mam pojęcia kim jest i skąd jeździ, dopiero co zaczął te robotę! Równie dobrze, to może być twoja stara!

Zaraz po słowie stara w twarz ciula poleciał strzał z plaskacza.
Podniosłem palec wskazujący.
- No bo się kurwa będę gniewał a to już nie jest romantyczne - wcisnąłem mu szmatę w gębę okręciłem taśmą izolacyjną w okół głowy. Dodatkowo poprawiłem wiązania nógł dłoni i całego jego. Wyglądał jak mumia.
- Odpoczywaj - rzuciłem trzaskając metalowymi drzwiami szafki - pomyśl jeszcze trochę! - rzuciłem zakładając kłódkę na drzwi szafki.
- Jak się nazywał ten - rzuciłem do Bakera - aaaa mam nadzieję że to nie Hudini i nie wylezie - wyszczerzyłem wesoło zęby.

Baker wysłuchał tego wszystkiego. Pozwolił Maro działać, niech też się pobawi. On sam zapamiętywał tylko kolejne informacje. Gdy Salinas zamknął dilera w szafce, Baker poklepał Świętego po ramieniu.
- Miałeś nosa - nie mógłby powiedzieć tego o Ronie, hehehe.
Potem wyciągnął telefon i wysłał smsa.
- No, to chyba musisz zaklepać sobie czas na czwartek, Salinas. - rzekł potem.

- No chyba tak... jest jakiś plan? Pojedziemy tam wyrżniemy wszystkich i... ? No i co z nim - walnąłem z całej siły kluczem w metalową szafkę. Niech mu gra muzyka do snu.
- Mogę posprzątać - spojrzałem wymownie na Bakera.

- Spokojnie, jeszcze nie ma planu. Muszę to przemyśleć - no bo jak mają robić rzeź, to chociaż z głową. Żeby ich nie wystrzelali jak kaczki, na przykład. - Ale dam ci znać. Wam.
Baker spojrzał na szafkę.
Nie mogli go wypuścić. Zaciukać?... Może jak posiedzi trochę na dupie, to zrobi się potem bardziej gadatliwy?
- Nie, na razie nie. Jeszcze się wstrzymamy.
Cóż, Maro go załatwił na cacy, więc im ptaszek nie ucieknie.
- Kazałem ruszyć dupę Eastmanowi za tymi dziwkami, ale nie wiem, czy to zrobił. Weź mu napisz, gdzie je ostatnio widziałeś. Może to mu pomoże.

- Dobra napiszę i pójdę lale miały mi motocykla pilnować - rzuciłem potem walnąłem ze trzy, a nie cztery razy w metalową szafkę. Chłopak ma farta ma ściągnięte gacie to i w majty nie na robi.
- Dobra niech siedzi, daj znać jak i co, a ja idę... - rzuciłem schowalem telefon i wyszedłem.

ZT ---> http://www.oldwhiskey.pl/t83p60-convallaria-street#15942

<- dom

Ostatnie dni w życiu Consueli okazały się być nadzwyczaj bezproduktywne. Nie przeszkadzało jej to jakoś zbytnio. Zaszywała się w pokoju Gabrielle i cisnęła w De Sims długimi godzinami.
Dzisiaj rano jednak spotkała ją bardzo przykra sytuacja. Spłonęła jej kuchenka, a wraz z nią, jej własnoręcznie stworzony w generatorze postaci sim. Nie zdążyła nawet zadzwonić po straż pożarną. Była sama i musiała patrzeć na to, jak Mroczny Kosiarz zabiera jej duszę do krainy umarłych.
Dotknęło ją to we wrażliwe miejsce. Schowała komputer pod łóżko, po czym przez kilka godzin płakała, z poduszką naciągniętą na kudłaty łeb.
...a potem jako rewelacyjny materiał na członka gangu, postanowiła wybadać teren po raz kolejny. W końcu w paczce, którą dostała niedawno, Baker w krótkiej notce zasugerował, że być może będzie się chciał z nią bawić. Nie należała do cierpliwych, więc postanowiła, zupełnie przypadkowo, zrobić rundkę wokół miasteczka, przechodząc obok, najzupełniejszym zbiegiem okoliczności, obok Vivy, osiedla przyczep i warsztatu.
W budynku paliło się światło, więc Consuela polazła bliżej, by sprawdzić przez okno, kto natenczas rezyduje w środku. Och, Will i jakaś baba.
Gapiła się więc dalej. Czuła się trochę jak Rutkowski. Podobało jej się to.

Tym razem również nie mogła uświadczyć widoku handlowania nielegalną bronią, pościgów, strzelanin, torurowania wycieruchów Buendii, ani nawet żadnego mizianka w wykonaniu Williama i kobiety, która przed chwilą opuściła lokal, na które nawet wcale nie liczyła. Wcale.
Kiedy kobieta wyszła, a Will za nią, Consuela odkleiła się od szyby, uświadamiając sobie, że to, co przed chwilą robiła, wcale nie było rozeznawaniem terenu, a zwykłym podglądactwem. Zawstydziła się przed samą sobą i odeszła parę kroków od ściany budynku. Wtedy zaczepił ją Will.
Consuela przystanęła w miejscu i rozejrzała się wokół, po czym wzruszyła ramionami.
- Przechodzę obok. - trudno było nie uwierzyć w jej wersję wydarzeń.
- Chyba nie sądzisz, że was śledzę, czy coś, pf! - prychnęła niczym bucefał, po czym jeszcze podkreśliła śmieszność sugerowanej przez nią możliwości udawanym śmiechem.