Warsztat samochodowy i myjnia

- Właśnie chciałem ci to powiedzieć, że przyjdę albo żebyś ty wpadł - odparł. - Nie chciałem jednak przeszkadzać, tak dobrze wam się rozmawiało w biurze - rzucił jakiś cwaniacki uśmieszek.
Spojrzał na kopaną oponę, a następnie zastukał w szafkę, z której wydobył się jęk.
- Klient za coś nie zapłacił czy kogo tam chowasz? - spytał. - Może jakąś dziwkę, by Tyrsen dostał kolejny wpierdol?

- Tak też można - skomentował sposób, w jaki została otworzona szafka. Will tego nie praktykował, bo raz, że panna Ramirez zaczęła panikować, że wpierdol dostaną, a dwa - oprócz Maro jeszcze była ta ruda, a dodatkowe zbiegowisko było im zbędne.
- Nowy diler? - spytał, spoglądając na Salinasa i odpalił papierosa, podsuwając paczkę w stronę drugiego Świętego. - Można później popróbować, jak będzie tracił siły - obejrzało się trochę filmów, no nie?
Mimowolnie zaczął zastanawiać się, kto posiada białego busa.
- Otwieraj.

Wszystko da się wymyślić, pewnie jakby teraz mieli wolną rękę, co zrobić z tym człowiekiem, to dłużej by się nie zastanawiali, mając już jakiś pomysł.
- Ja pierdole - skwitował. - Dobrze, że go dupą w naszą stronę nie ustawiłeś. Zacząłbym się obawiać - rzucił do Salinasa, nie podchodząc do tego Meksykańca; nie wyglądał on za dobrze. Ot, jak idiota i przerażony człowiek, czego można było się spodziewać.
- No, z pewnością do swoich nie wróci - mruknął i zaraz westchnął.
- Zaczynam się obawiać, Salinas - przede wszystkim chodziło mu orientację. - Kryzys wieku średniego czy szukasz nowej formy zabawy?

- No właśnie widzę, że jesteś formie - odparł, kipując popiół na podłogę. Najwyżej Meksykaniec będzie mógł się tym zająć, nie? - Ale za dużo wam nie powiedział, co? Tylko że jest z P, ta? Trzeba będzie się dowiedzieć. Może przejażdżka się jakaś szykuje - zerknął na nieznajomego. - Choć najpierw musimy ogarnąć, w którą stronę - dodał, a dym nikotynowy teraz wypuścił nozdrzami.
- Jak Baker się pojawi to można z nim pogadać, coś się wymyśli. Zawsze ma jakiś plan - takie było przekonanie księgowego w tym momencie.
- Nie ma za co. Tak się robi, a przecież nie zostawiłbym cię przy ochroniarzach, no kurwa - parsknął. Will nawet tego nie rozważał. Od razu uznał, że zanieść - mimo straty jakiegoś czasu - i to wszystko. Sam miał nadzieję, że gdyby on był na miejscu Maro, to Święty postąpiłby podobnie.
- Za duże pokłady energii widzę.

- To najwidoczniej on musi mieć jakieś skrzywienie. Przyzwyczai się.
Oczywiście, słysząc słowo piwo, Parker nie miał zamiaru przed tym oponować, więc ochoczo pomknął za Salinasem, raz po raz zaciągając się papierosem.
Zasiadł na krześle, rozkładając się wygodnie czy tam zarzucając kostkę lewej nogi na prawe kolano; coś takiego. Wziął piwo i się napił.
- Nah. Nie wydaje mi się, żeby to był jakiś nowy, nagły gang, bo ci zazwyczaj o sobie dają znać - stwierdził. - Ale też może jakiś bez rozgłosu. Wiesz, zawsze po prostu mógł ich nazwać gangiem, siatka taka,

- To jest możliwe - podrapał się po czole. - Nawet jeśli, nie wypada tego wykluczyć, jeśli mamy ogarniać to, co może się zdarzyć.
- Jakby wiedzieli to by węszyli. Najwyżej trzeba Ramirez zaproponować, ażeby się nieco dowiedziała - skwitował. Oczywiście, on tu nie decydował, bo tym przecież zajmował się senior Baker.
Strzepnął popiół, w międzyczasie upijając nieco alkoholu.
- Wiadomo, na co człowiek się pisał. Ot, Old Whiskey - wszystkiego można było się tutaj spodziewać, no nie? Parker spojrzał na Salinasa.
- A czy ja mam jakąkolwiek kolejność, że o to pytasz? - księgowemu takie pytania zadawać!

- Mamy Gabrielle, która zawsze chodzi podminowana i Consuelę, która pyskuje - odparł. - Obie mają fajny tyłek - wzruszył ramieniem. - Nie będzie łatwo. Musi się ogarnąć i przywyknąć. Tylko stanąłem przy szafce, rozważając jej otwarcie, a ta już o wpierdolu od Bakera mówiła. I o chłodni - tłumaczył. - Więcej musi między nami posiedzieć, bo tak to dużo jej to nie da. Ciekawa jednak jest - uśmiechnął się nikle.
- Może trochę - jakoś niezbyt wygadany dzisiaj był ten Parker. Nie, jeśli chodziło o niego.

- Młoda jest lepsza, bo nie jest w psiarni i woli siedzieć z nami - ot, bardzo logiczne wyjaśnienie według księgowego, który całkowicie rozumiał w tej sytuacji Maro. Pod tym względem mogli się dogadać, bo na szczęście nie było tak, że zawsze ta sama kobieta im wpadła w oko!
- Wcale mnie to nie dziwi, że ciężko. Upartości, wręcz oślej, można jej pogratulować. I na tyle cierpliwości, by latać i przekonywać Bakera. Nie no, kurwa, trampek szukasz w obuwniczym, nie? - zaśmiał się i jeszcze zaraz klepnął Salinasa w ramię.
- Jeśli chodzi o kobiety, to ty nigdy nie jesteś obiektywny, widząc ich tyłek - zauważył sprytnie i zaraz pokręcił głową. - Wydaje ci się, nie jestem niemrawy. Aż tak.

- Niewykluczone - odparł, przy czym można zauważyć, że komentarz Salinasa rozbawił księgowego. Jednak życie było mu na tyle miłe i nie chciałby być zatopiony przez przysłowiowe tsunami. Nie definitywnie, o...
- Ludzie mają pomysły. Niektórzy pewnie zamiast czapek używają dyń, arbuzów i innych bzdur. Jak się pojedzie do większego miasta to tyle dziwactw, że... no kurwa, brak słów, brak słów - aż się napił. Jeszcze większego łyka wziął, jak sobie przypomniał, jak wyglądała ta Słodka Brzoskwinka, tyle kolorów, że aż przesyt był.
Zaśmiał się.
- Doświadczenia z życia, Maro? - spytał, a jego brwi uniosły się nieznacznie. - Zawsze możesz je nazwać, może skojarzę.

- Da się ją polubić. Musi jednak trochę pokory się nauczyć, a nie pozwalać sobie za dużo. Ot, jakieś granice są - odparł, wzruszając ramionami.
Williama bardziej niepokoiły, gdyż księgowy nie miał pojęcia, jak daleko to wszystko może się posunąć.
- Jasne, w ogóle się nie chwalisz - skwitował głosem, który wyraźnie wskazywał na ironiczny ton. Parker też był dżentelmenem i doskonale wiedział, że nie wypada mówić, a co!
Dopił piwo, dopalił papierosa.
- Będę już szedł - stwierdził, choć jeszcze się nie podniósł. - Przyjdź do mnie później lub jutro, żeby zaklepać numery. I jak będziesz wyłaził to chociaż zostaw otwartą dokumentację lub klucz mi daj na dniach, to tutaj uporządkuję i przejrzę - dodał, ponosząc się i podał dłoń Maro. - Później z Bakerem musimy się spotkać i w końcu coś postanowić z naszym zadłużonym klientem.
- Na razie, Salinas.
Z takimi też słowami William wyszedł z warsztatu i pojechał w swoją stronę.

/ zt
/ żeby nie przedłużać i nie blokować, zdążymy zagrać nie raz, nie dwa : *