Kompleks sportowy "Appaloosa Sport Clubs"

William już długo nie pojawiał się w kompleksie sportowym. Uznał, że w końcu wypadałoby się pokazać, poćwiczyć chwilę, aby choć trochę polepszyć swoją kondycję czy też siłę. Wyjdzie mu to na zdrowie. Przynajmniej miał taką nadzieję, kiedy wybierał się do tegoż budynku, parkując przed nim.
Wlazł do środka, najpierw - jak zwykle zresztą - decydując się na jogę, na której dawno nie był. Coś miał przeczucie, że taka godzina relaksu i rozciągania się mu pomoże. Pewnie po powrocie z Santa Barbara przesiedzi tu kilka godzin w utęsknieniu, o ile nie postanowi sobie ćwiczyć w pokoju hotelu, do którego ponoć ma przyjechać będąc już w Kalifornii.
Nie zmieniało to faktu, że gdy pojawił się na sali od jogi to ustawił się na tyłach, by powoli się rozgrzewać i przygotowywać, przy czym nie omieszkał spojrzeć na to, jak niektóre panie swoje wdzięki prezentują, bo mimo tego że seksu nie uprawiał prawie wcale, a jego relacje wydawały się dosyć chłodne, to był nadal facetem. Może nie przepełnionym libido, który brałby co wlezie, ile wlezie, ale zawiesić wzrok na jednym czy drugim kształcie - czemu nie?
Większość figur wykonał bez jakiegokolwiek problemu. Na spokojnie i bez pośpiechu, chcąc w poszczególnych pozycjach utrzymać równowagę, ażeby nie przydzwonić swoją twarzą w podłogę, bo trochę siara by była. Wracał do pozycji wyjściowej i odetchnął ciężko kilkakrotnie zanim wziął się do kolejnych, znacznie cięższych figur.
3 (109). O dziwo, jakoś mu dobrze poszła ta cała Salamba. Równowagę utrzymał, lekko na początku się kiwał, ale ostatecznie na spokojnie przeczytałby lekturę w takiej też pozycji! 6 (124). Następną pozycją była Supta Kunasana, przy czym mężczyzna nie czuł się zbyt komfortowo. Ba, nieco tym zniechęcony, bo przez ostatni upadek jakoś go bardziej bolały plecy, ale dłuższą chwilę wytrzymał w tejże pozycji, by ostatecznie opaść i wypocząć przez dłuższą chwilę. Powinien sobie masaż zafundować, obowiązkowo. 5 (119). Przy Adho to nieco się zasapał, ale co się dziwić. Nie można być wiecznie wypoczętym, a też zaczynały mu się pojawiać mroczki przed oczami. Ostrożnie opadł i się wyprostował, wracając do tej wyjściowej pozycji. 2 (104), spróbował po raz kolejny i mu to nie wyszło już tak długo, jak poprzednim razem. Ręce mu odrobinę zaczęły drżeć, a już myślami był na bieżni czy też na wycieczce. Dosyć szybko wykazał się refleksem, opadając na matę, a ostatnim razem 1 (99) już nawet nie czuł się na tyle silny, by się tego podjąć. Odpuścił sobie szybko po tym, jak nie mógł się utrzymać w początkowej pozycji. Za stary jest, hehe.
Następnie William skierował się na bieżnie, by tam wybrać się na bieg z przeszkodami. Rozluźnił się, przygotował do biegu, który po niedługiej chwili rozpoczął. Pierwsze płotki nie były dla niego żadnym problemem. Najwidoczniej był bardziej skoncentrowany albo sobie wziął za punkt honoru by przeskoczyć je w tejże turze. 5 (119), 5 (119). Sam zauważył postępy, bo jednak przebiegł i przeskoczył przez wszystkie płotki bezproblemowo, przypominając sobie jak na samym początku ładnie strącił parę z nich. Cóż, cieszyło go to! Podobnie jak było przy drugiej turze 2 (104), 2 (104), choć dało się zauważyć zmęczenie i to, że niemalże w ostatnim momentach zdążył przeskoczyć przez te płotki.
Po tym wszystkim William stwierdził, że jest zbyt padnięty i kit - wraca do szatni się ogarnąć i do siebie, by dopakować resztę rzeczy; miał dość.

/zt