Kompleks sportowy "Appaloosa Sport Clubs"

First topic message reminder :

Największy kompleks sportowy w mieście. Składa się z kilku wielkich hal, w których znajdują się kryte boiska, basen i sale gimnastyczne wraz z siłowniami. Korzystają z niego zarówno zawodowi sportowcy, jak i szkoły, uczelnie a także indywidualni klienci. Można wykupić karnet obejmujący każda hale lub wybrać poszczególne dyscypliny, które nas interesują. Istnieje tez możliwość skorzystania z sal jednorazowo.
W budynku A (najmniejszym) znajduje się recepcja, bar i sklep sportowy, na pietrze zaś - sale do jogi, pilatesu, aerobiku oraz w pełni wyposażona siłownia. Sąsiedni budynek B to miejsce, gdzie znajdziemy basen, saunę oraz kryte boisko, na którym można trenować zarówno koszykówkę, jak i siatkówkę czy piłkę ręczną.W najdalszej części hali wybudowano niewielką ścianę wspinaczkową.
W zachodniej części kompleksu widzimy halę C. Tam funkcjonuje całoroczne lodowisko, które znajduje się na parterze i prowadzi do niego osobne wejście z zewnątrz. Piętro budynku przeznaczone jest na kolejne siłownie, sale gimnastyczne oraz sale do squasha.
Największa hala D, jest częścią przeznaczoną do trenowania lekkoatletyki – posiada krytą bieżnie.



Jeśli jakaś dyscyplina nie jest rozpisana w systemie kostek, gracz może ja uprawić, po prostu opisując w poście, co jego postać robi. Lecz w takim przypadku szansa na otrzymanie punktów do statystyk jest niższa.

Cennik:

Całoroczny karnet na wszystkie hale: 500$
Całoroczny karnet na wybraną dyscyplinę: 100$
Jednorazowa wejściówka: 10$

---

Boisko do koszykówki – rzuty do kosza:

1. Rzuty do kosza punktowane są kolejno: 1, 2, 3 punkty. Każdy z nich ma swój poziom trudności.
   

   Rzut	próg
   za 1 punkt	30
   za 2 punkty	55
   za 3 punkty	70

   
   
2. Na początku gracz wybiera próg, który chce przekroczyć – czyli wybiera, za ile punktów chce rzucać. Kolejno progi oznaczają też to, ze zawodnik znajduje się dalej od kosza.
   
3. Po wyborze progu (czyli określeniu odległości, z której się rzuca), gracz może rzucić kostką.
   
4. Wynik rzutu kostką wstawia we wzór: (Celność + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
5. Umiejętności, które można dodawać do mnożnika to sport, lecz tylko sporty zespołowe jak koszykówka, piłka ręczna czy siatkówka.
   
6. Gracz po obliczeniu mnożnika, rzuca jeszcze DWIE KOSTKAMI NA ŚLEPY LOS.
   
7. Jeśli gracz wyrzuci:
   

   wynik rzutu	opis
   2	niezależnie od mnożnika, gracz nie trafia
   6	niezależnie od mnożnika, gracz nie trafia
   8	niezależnie od wyniku mnożnika gracz trafia.
   12	niezależnie od wyniku mnożnika gracz trafia.
   inne	brak wpływu

   
   
8. Jeśli wynik mnożnika jest wyższy niż próg i ślepy los sprzyja – gracz zdobywa punkt.
   
9. Powyższy system można wykorzystywać w rywalizacjach między postaciami.
   

---

Ściana wspinaczkowa

1. W sali są TRZY ŚCIANY, które mają różną wysokość – a to równa się rożnym progom trudności.
   

   Ściana	Próg
   najniższa ściana	60
   średnia ściana	80
   najwyższa ściana	110

   
   
2. Gracz wybiera ścianę, an która che wejść, dzięki czemu wie, który próg musi przekroczyć.
   
3. By wejść na szczyt, należy rzucić kostką i wynik wstawić we wzór: Siła + Kondycja + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
4. Ewentualna umiejętnością może być Sport, ale tylko takie sporty jak wspinaczka czy biegi.
   
5. Prócz rzutu na mnożnik, gracz rzuca DWIEMA KOSTKAMI na ŚLEPY LOS. W zależności od wyniku:
   

   Wynik rzutu	opis
   2	niezależnie od mnożnika - spadasz na matę
   6	niezależnie od mnożnika - chwiejesz się ale możesz uniknąć upadku, jeśli rzucisz kostka na mnożnik z refleksem (próg 40) jeśli go przekroczysz, to wspinasz się na szczyt. Jak nie - spadasz
   10	niezależnie od mnożnika - udaje ci się dostać na szczyt
   12	niezależnie od mnożnika - spadasz na matę
   inne	brak wpływu

   
   

---

Joga

1. Na początku gracz wybiera pozycję, którą jego postać chce wykonać. Każda z nich ma określony próg trudności:
   

   Pozycja	próg
   baddha konasana	30
   dandasana	30
   gomukhasana	40
   krounchasana	40
   paripurna navasana	45
   ardha candrasana	45
   garudasana	50
   ardha matsyendrasana	50
   parivritta janu sirsasana	50
   vrksasana	50
   natarajasana	60
   virabhadrasana	60
   Padangustha Padma Utkatasana	70
   Salamba Sirsasana	90
   Supta Konasana	100
   Adho Mukha Vrksasana	100

   
   
2. Aby zacząć ćwiczyć konkretną figurę, należy rzucić kostką na mnożnik: (siła + kondycja + refleks + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
3. Ewentualnymi umiejętnościami może być Sport – gimnastyka/joga.
   
4. Po przekroczeniu wybranego progu, twoja postać utrzymuje się w danej pozycji/figurze.
   

---

Biegi – sprint

1. Jeśli chcesz by twoja postać rozpoczęła wyścig (z użyciem kostek) musi znaleźć co najmniej jedną osobę do rywalizacji.
   
2. Potem wybieracie dystans na jakim chcecie biegać – w zależności od niego, tyle razy musicie rzucić mnożnikiem!
   

   Dystans	ilość rzutów kostką
   60 metrów	jeden mnożnik
   200 metrów	dwa mnożniki
   400 metów	cztery mnożniki

   
   
3. Wzór na mnożnik: (kondycja + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
4. Ewentualną umiejętnością może być sport – biegi.
   
5. Wygrywa ta osoba, która po zsumowaniu wszystkich wyników swoich mnożników ma największa ilość punktów!
   

---

Bieg z przeszkodami – solo

1. Najpierw gracz wybiera dystans. Każda z odległości ma wyznaczona ilość płotków, które należy przeskoczyć.
   

   Dystans	Ilość płotków
   60 metrów	5
   400 metrów	10

   
   
2. Każdy płotek ma swój próg, który należy przekroczyć. Wzór mnożnika na przekroczenie płotka: (Kondycja+siła+refleks+ew. Umiejętność) + k6*5
   

   Numer płotka	Próg
   1	20
   2	30
   3	40
   4	45
   5	60
   6 (dystans 400m)	70
   7 (dystans 400m)	80
   8 (dystans 400m)	80
   9 (dystans 400m)	100
   10 (dystans 400m)	100

   
   
3. Ewentualna umiejętnością jest Sport – biegi/lekkoatletyka
   
4. Jeśli gracz przekroczy próg płotka – przeskakuje go. Jeśli nie – przewraca go. Niezależnie od tego ile płotków postać strąci – zawsze kończy wyścig (chyba, ze gracz sam zrezygnuje fabularnie).
   

---

Bieg z przeszkodami – rywalizacja

1. Jeśli chcesz by twoja postać rozpoczęła wyścig (z użyciem kostek) musi znaleźć co najmniej jedną osobę do rywalizacji.
   
2. Najpierw gracz wybiera dystans. Każda z odległości ma wyznaczona ilość płotków, które należy przeskoczyć.
   

   Dystans	Ilość płotków
   60 metrów	5
   400 metrów	10

   
   
3. Każdy płotek ma swój próg, który należy przekroczyć. Wzór mnożnika na przekroczenie płotka: (Kondycja+siła+refleks+ew. Umiejętność) + k6*5
   

   Numer płotka	Próg
   1	20
   2	30
   3	40
   4	45
   5	60
   6 (dystans 400m)	70
   7 (dystans 400m)	80
   8 (dystans 400m)	80
   9 (dystans 400m)	100
   10 (dystans 400m)	100

   
   
4. Ewentualna umiejętnością jest Sport – biegi/lekkoatletyka
   
5. Jeśli gracz przekroczy próg płotka – przeskakuje go. Jeśli nie – przewraca go. Niezależnie od tego ile płotków postać strąci – zawsze kończy wyścig (chyba, ze gracz sam zrezygnuje fabularnie).
   
6. Wygrywa ten gracz, który po zsumowaniu wszystkich swoich mnożników ma największa ilość punktów UWAGA za każdy strącony płotek odejmuje z ostatecznego wyniku 10 punktów!
   

---

SIŁOWNIA
Każdy sprzęt/ćwiczenie ma specjalny mnożnik i oczywiście progi, które należy przekroczyć, by wykonać poprawnie dane zadanie.  

HANTLE (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga jednego hantla (czyli w ćwiczeniu podnosimy podwójną wartość)	Próg, który należy przekroczyć, by wykonać 5 podnoszeń
0,5 kg	10
0,75 kg	15
1 kg	20
1,5 kg	22
2 kg	25
3 kg	30
4 kg	33
5 kg	40
10 kg	55
15 kg	65
20 kg	75
30 kg	90
50 kg	100

SZTANGA (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga (kg) = Gryf + (waga obciążnika*ich ilość)	Próg
Gryf bez obciążników – 20 kg	25
20 + 0,5 * 2	35
20 + 1 * 2	40
20 + 2 * 2	42
20 + 2,5 * 2	50
20 + 5 * 2	55
20 + 10 * 2	62
20 + 15 * 2	67
20 + 20 * 2	73
20 + 25 * 2	77
20 + 0,5 * 4	80
20 + 1 * 4	83
20 + 2 * 4	85
20 + 2,5 * 4	90
20 + 5 * 4	95
20 + 10 * 4	100
20 + 15 * 4	105
20 + 20 * 4	112
20 + 0,5 * 6	120
20 + 1 * 6	125
20 + 2 * 6	126
20 + 2,5 * 6	129
20 + 5 * 6	131
20 + 10 * 6	133
20 + 15 * 6	140
20 + 20 * 6	150
20 + 25 * 6	170

BIEŻNIA ELEKTRYCZNA (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Chód	40
Trucht	70
Szybkie tempo	80
Bieg pod górkę (trucht)	95

ROWEREK (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Wolne	40
Średnie	70
Szybkie	80
Jazda pod górkę (trucht)	100

POMPKI – (Siła+Kondycja)+k6*5

Ilość pompek	Próg
5	30
10	50
20	70
30	85
50	110
70	130
80	150
95	180
100	210

ATLAS DO ĆWICZEŃ – (pięć podnoszeń – ramiona lub nogi) – Siła+k6*5

Waga (kg)	Próg
5	10
10	15
15	20
20	22
25	25
30	30
35	33
40	40
45	55
50	65
60	67
65	75
70	85
75	95
80	110

STEPPER – (10 minut) – (Siła+kondycja)+k6*5

Ilość wykonanych kroków po przekroczeniu danego progu	Próg
10	30
30	40
50	50
60	55
70	60
80	65
90	80
100	95
110	120
150	150
200	200

Młody był podekscytowany tym wieczorem chyba nawet bardziej niż przed pierwszą komunią. Nie mógł spać, nie mógł jeść - żył czekającym go dzisiaj starciem. Gdy zawodnicy wyszli z trenerami z szatni na parkiet, rozległy się oklaski i wiwatowanie.
Dość marne, gdyż na trybunach znajdowali się jedynie rodzice, ewentualnie rodzeństwo rozgrywających tu Appaloosa Colts.
Duck zaraz po wyjściu z szatni - zamiast słuchać trenera - dość niskiego, przysadzistego, łysego i czarnoskórego mężczyzny z wąsem - rozglądał się po zgromadzonej publice. Być może szukał na nich Skittlesa, którego oczywiście, jak zwykle, nigdy nie było przy ważnych dla niego momentach.
Jego serduszko nie zdążyło się jednak znowu rozpaść, ponieważ zauważył już z daleka bujną, blondwłosą czuprynę, należącą do Loli. Być może nawet o niej zapomniał, jednak ta dotrzymała obietnicy.
Uśmiechnął się szeroko, machając do niej, kiedy to dostał w potylicę od trenera, który z wielką pasją zagrzewał młodych na boisko.
Po jakimś czasie rozległ się gwizdek. Juniorzy z małego Appaloosa byli gotowi, by zmiażdżyć juniorów z dużego Scottsdale.
Podczas gry młody Jackie zapewne pokazał, że ma charakterek. Kilka razy siarczyście przeklął i dwa razy musiał odbębnić trzyminutową karę za faule. Mimo wszystko grał jak zawodowiec, zupełnie jak cała jego drużyna.
...prawie. Tak naprawdę dzieciaki ze Scottsdale w drugiej połowie wcisnęli lokalną drużynę w ziemie.  Drużyna Appaloosa Colts przegrała z wielkim hukiem, a Duck nie krył złości i frustracji na boisku. W końcu pierwszy raz ktoś mu kibicował, a ten pozwolił by jego drużyna dała się tak zlać.
Młodzi nie zakwalifikowali się do finału. Zajęli czwarte miejsce w stanowych mistrzostwach juniorów w koszykówce.
Po meczu, zmęczony i trochę przybity Duck siedział na schodkach, niedaleko kompleksu sportowego i palił papierosa.

Lola z ulgą zauważyła, że nie ma nigdzie Skittlesa. A może się tak dobrze ukrywał. W sumie ta ulga trochę mieszała się ze smutkiem i złością, że te skurczybyk omija takie chwile w życiu syna. Pamięcią pewnie wróciła na chwilę do ich kłótni przy Naiche, w którym to wygarnęła Jonesowi jego chujowe rodzicielstwo. I pewnie w tym momencie upewniła się w tym, że zrąbał tą sprawę. I namiętnie robił to dalej. Niezależnie od powodów.
Blondynka pewnie odmachała gorąco, wysyłając buziaki i krzycząc coś dopingującego, ale pewnie też mega zawstydzającego.
Gorąco motywowała chłopaków do gry, miała ochotę kilka razy zejść na dół i nawtykać sędziemu, że sadza gracza na ławce, jednak z trudem się powstrzymała. Słów jej brakło i rozkładała ręce w szoku, gdy przeciwna drużyna zdobywała punkty. Mimo to nawoływała Coltsów do walki. Ale z marnym skutkiem.
Chciała odnaleźć młodego po grze i... poklepać go po ramieniu, czy coś, ale nie mogła go znaleźć. W końcu się poddała i wyszła, gotowa zebrać się do domu, gdy...
-Duck.-powiedziała zaskoczona, zarówno na jego widok, a także fakt, że palił fajkę.
Odchrząknęła i odwróciła wzrok, wyklinając pod nosem, że jest ciulową policjantką i nie potrafi zmusić nastolatka do zaprzestania tego przestępczego procederu.
-Byłeś świetny.-wyznała w końcu, musząc się nieco przemóc w duchu, by nie być drętwą bździągwą, po czym usiadła obok niego na schodku.
Spojrzała na niego, kładąc mu dłoń na ramieniu i potrząsnęła nim lekko.
-Chcesz iść na lody?

Duck odwrócił się, zerkając na Lolę, jednak bez zażenowania palił dalej. W końcu miał już 14 lat, a to prawie 21. Z resztą wyglądał trochę starzej - to pewnie przez to, że ma takiego niewydarzonego starego. Przez niego pewnie będzie już siwy jak gołąbek do osiemnastki.
Uśmiechnął się niezbyt przekonująco, kiedy kobieta go pochwaliła. No cóż, sprzedawała farmazony i być może by jej to nawet chętnie powiedział, jednak babcia uczyła inaczej. Nie chciał z siebie robić jakiegoś bezczelnego, pyskatego gamonia, jak niektórzy jego kumple, którymi niekiedy bywał nawet lekko zażenowany. Być może własnie przez swój silny charakter leciały na niego niemal wszystkie dziewczyny z klasy. Np taka Veruca, która właśnie opuszczała kompleks i nie zważając na obecność Loli klepnęła go lekko po plecach i... pocałowała w policzek, żegnając się nim słowami: Do jutra! Potem uśmiechnęła się lekko do Loli, życząc jej dobrej nocy i uciekła.
- Na lody? - zapytał, po czym zmarszczył śmiesznie nos. - Wolałbym na piwo. - zażartował, chociaż były to wyjątkowo szczere słowa. Być może nawet posłał krótkie spojrzenie w kierunku Loli, jednak kiedy przypomniał sobie o tym, że jest gliną, to stracił całą nadzieje, że pomoże mu zrealizować jego aktualne największe marzenie.

Przewróciła oczami.
-Dla mnie byłeś super.-burknęła, obrażona, gdy jej komplement przeszedł bez echa.
Niech spada, głupi, bezczelny, bystry, grzeczny, śliczniusi gówniarz...!
Odsunęła się nieco od chłopaka, gdy jakaś dziewczyna postanowiła się przystawiać do niego. No przecież nie będzie przeszkadzać, nie?
-Twoja dziewczyna?-zagadnęła, kiwając głową na Verucę.
Pomachała jej na odchodne, spoglądając kątem oka na młodego Jonesa.
-No, na lody. Ojciec zawsze zabierał mnie na lody, gdy było mi smutno. Brałam je z polewą czekoladową, bo podobno czekolada ma jakiś... wyzwala hormon szczęścia, czy coś. A poza tym są słodkie.-wytłumaczyła swobodnie, wzruszając ramionami.-...i są legalne dla osób w twoim wieku.-dodała, rzucając mu długie, przeciągłe spojrzenie.
Ale była przekonana, że gdyby się przed nią rozpłakał, to totalnie kupiłaby mu całą zgrzewkę. A potem przypomniała sobie, że jego ojciec by ją wtedy na pewno zaciupał. I stwierdziła potem, że ma to w nosie, bo się w końcu nim wcale nie przejmuje i nie ma tu nic do gadania, nie?
A potem przypomniała sobie, co robiła z Consuelą po szkole i przyznała, że jest trochę hipokrytką.
Westchnęła ciężko, odwracając wzrok.
-Kto ci w ogóle kupił fajki, co?-mruknęła, szturchając go ramieniem.

- To koleżanka z klasy. - wzruszył lekko ramionami i zaciągnął się fajkiem mocno, po czym zakrztusił się lekko dymem. Rzucił kiepa na ziemię i przygniótł go butem. nowiuśkie, superdrogie najeczki.
- Nie jestem smutny. - oznajmił zgodnie z prawdą. Nie, nie był smutny. Był wkurwiony. Na dodatek zaraz jego wkurwienie miało wzrosnąć jeszcze bardziej, gdyż w jego kieszeni zawibrował telefon. Chłopak wyciągnął go, zerkając na wyświetlacz, na którym widniało jak byk słowo tata. Cudownie, że dzwonił akurat teraz, dwa tygodnie po tym, kiedy młody zaczął starać się w jakikolwiek sposób z nim się skontaktować. Zacisnął usta i odrzucił połączenie.
- To babci. Pali jak stary bosman. - oznajmił, po czym zamilkł na chwilę.
- To jak będzie z tym piwem? - zapytał niewinnie, uśmiechając się tak czarująco, jak tylko potrafił. Co jak co, ale bajerować umiał.

Mrugnęła zdziwiona.
-Och, to nie lubisz jej?-spytała, trochę zasmucona faktem, że historia ich miłości, jaką zaczęła sobie tworzyć w głowie, nie miała miejsca.-A... masz dziewczynę?-spytała, mając nadzieję, że może jej wyobraźnia nie pracowała dziś na darmo.
Westchnęła.
-A jaki?
Jako, że Lola siedziała ramię w ramię z chłopakiem i była niesamowicie wścibskim stworzeniem, to zerknęła na wyświetlacz. Podniosła wzrok na jego twarz, jednak nie skomentowała. Nie czuła potrzeby udowadniania mu czegokolwiek, zwłaszcza, że byłoby niezręcznie, gdyby się dowiedział, że zna jego tatusia.
-Babcia wie, że palisz?-spytała, szturchając go lekko ponownie.
Pani policjantka uniosła spojrzenie w złym momencie. Wygięła kąciki ust do dołu, robiąc beznadziejną minę, po czym westchnęła ciężko.
-Mam nadzieję, że to nie twój pierwszy raz.-mruknęła, odwracając wzrok.
Wstała.
-Macie tu jakieś meliniarnie dla nastolatków?-spytała, wyciągając z kieszeni kluczyki od auta Nachosa.
Woziła się nim namiętnie, nie mając własnego auta. Musi w końcu coś kupić.
Cóż. Jeżeli ktoś ją przyłapie, to się wykpi stwierdzając, że podstępem zdobywa informacje na temat przestępczości nieletniej grupy społeczności.

- Lubie ją. - przyznał, wzruszając ramionami. Kiedy zapytała czy ma dziewczynę, Jackie uniósł lekko brwi, po czym niedyskretnie obciął kobietę spojrzeniem.
- Uderzasz do mnie? - zapytał bez ogródek - Nie jesteś przypadkiem... za stara? - zapytał prostolinijnie i dobrodusznie, bez żadnej ukrytej złośliwości.
- No tak, mam dziewczynę. Nazywa się Shirley. Ale Minnie też lubię. I Bonnie. - przyznał, znowu wzruszając ramionami - Ale najbardziej to Shirley.
Kiedy kobieta wyraziła między wierszami zgodę na strzelenie sobie piwa, młody uśmiechnął się szczerze.
- Na tyłach magazynu Jenkinsa. Tam czasami chodzimy z kolegami po szkole. - przyznał, po czym szybko dodał - Porozmawiać. I na soczek. Serio.

-Aha.-przytaknęła mu, przetwarzając w myślach, czy to jest ewentualna furtka do romansu.
Zamrugała oczami na jego pytanie w błyskawicznym tempie, po czym wybuchnęła śmiechem.
To by było dobre. Uderzać do syna człowieka, który dał jej kosza. Żałosne. Nie była aż tak żałosna, prawda?
-Nie jestem stara!!!!!!!-pisnęła, początkowo chowając twarz w dłoniach, gotowa się rozpłakać, że jej największy życiowy koszmar stał się jej rzeczywistością i pewnie nawet zakwiliła cicho, ale potem uderzyła go w ramię.-Trochę szacunku, kuźwa! Nie jestem stara!-burknęła, obrażona, choć ciągle wplątana w depresję.
-Potrzebuję lodów.-wyznała po chwili, cicho, patrząc przed siebie z przerażeniem.
Boże. To się działo. Była STARA.
-Masz trzy dziewczyny?-spytała, przenosząc na niego wzrok.
Może to był jakiś sposób na to, by przestać myśleć o swoim wieku, przemijaniu, memento mori i w ogóle postępującą brzydotą poprzez pogłębiające się zmarszczki i skórę, której zaczynało brakować kolagenu i w ogóle.
-Serio?! Przecież tam są kamery!
Westchnęła.
-Dobra, pomyślimy po drodze.-podrzuciła kluczyki do góry.-To co?-obejrzała się na niego.

Duck roześmiał się wesoło, może ciut złośliwie. Na pytanie o to ile ma dziewczyn, najpierw uśmiechnął się tajemniczo. Któż wie, co to miało znaczyć!
- A co ja jestem, mormon? Shirley jest moją dziewczyną. Bonnie i Minnie to tylko koleżanki. Z resztą bliźniaczki. Jednojajowe. - dodał, po czym znowu się roześmiał.
- Już nie ma. - odpowiedział z anielskim uśmiechem. Och, cóż to mogło znaczyć...?!
Po słowach loli chłopak wzruszył ramionami i ruszył za nią.
- A tak w ogóle, to dzięki, że pani przyszła. Nie spodziewałem się. - powiedział już całkiem szczerze i poważnie.

-Jesteś okropnym dzieciakiem.-stwierdziła z powagą, ocierając łzy.-Jeżeli rozmazałam sobie makijaż, to wlepię ci za to mandat, zobaczysz.-pogroziła mu, pociągając nosem.
I mówiła całkowicie poważnie. Osoba, która miała zamiar zabrać nieletniego na piwo jak najbardziej była w stanie wlepić tej samej personie kwitek opiewający na okrągłą sumkę za jakąś głupotę. Mogła!
-Brzmi jak temat na porn...-zaczęła, ale urwała w pewnym momencie.-Boże, stop, ty masz 14 lat.-potrząsnęła głową.
To było dziwne. Rozmowa z kimś tak młodym. Lola była zaledwie 9 lat starsza, a już nie pamiętała jak to było. To znaczy... pamiętała, jak obciągała trzy lata później Nachosowi na szkolnym boisku. Ale ona była z wioski. U niej takie rzeczy robiło się wcześniej. Cholera wie co z miastowymi się dzieje w tym wieku, nie?
Obróciła się w jego kierunku, zaskoczona.
-Lepiej, żebyś mi to wytłumaczył, młody.-stwierdziła, otrzepując spodnie na tyłku.
Uśmiechnęła się delikatnie, otwierając drzwi od auta.
-Obiecałam, co nie?-zagadnęła go, zadowolona z siebie, że zdecydowała się przyjść.
Dla tej reakcji?Warto!

- Na pornola. Spokojnie, wiem co to pornol. Jestem już nastolatkiem du-uuh. - uśmiechnął się znów czarująco. Potem wsiadł za Lolą do samochodu i zapewne popędzili po zaopatrzenie, a zaraz potem na tyły magazynów Jenkinsa.
zt

// 30.04.2013, wieczór

Najpierw miał plan, by się upić. Zalać w trupa w mieszkaniu, potem się obudzić i znowu pić. Ale przypomniał mu się widok jego wuja Boba, który tak odreagował przegraną na wyścigach i nie miał zamiaru wyglądać AŻ tak żałośnie.
Potem pomyślał o tym, żeby obejrzeć maraton Węgierskich pornosów, ale przecież nie miał na to ochoty. Do klubu nie pójdzie tym bardziej nie wyrwie nikogo na pojedynczy numerek bo nie jest dupkiem.
Zostało mu wieć tylko jedno.
Spakował się i pojechał do Old Circle. Zapłacił wejściówkę i skierował się do budynku "C".

Lodowisko było puste. Środek tygodnia i wieczorna pora robiła też swoje. Cooper wyjechał na lód, w swojej ukochanej koszulce Arizona Coyotes i z kijem w ręku. Zrobił kilka okrążeń, po czym rozpoczął zawody z samym sobą   - ile strzałów do bramki wystarczy, by Cooper poczuł, ze już wypluwa sobie płuca?
Tak, rano będzie bardzo tego żałować. Zakwasów nie miał od kilku lat...
Jeden strzał, drugi, trzeci - nie ważne czy trafiał czy pudłował, liczyło się to, ze mógł przyłożyć.
- Taaak, wygrana dla Nathaniela Petera Coopera! Wooo - zawołał okrążając boisko i wywijając kijem. Potem wyrżnął na lodzie.
Podniósł się jednak szybko, dotykając nosa.
Cały, na szczęście.

/zt

/06.05.2013, z Old Whiskey

Po zgarnięciu Catherine i jeszcze Joan wpadła do domu, jak po ogień po swoje rzeczy. W trojkę pojawili w drzwiach kompleksu.
- No to czas na jogę. Tylko tym razem bez bieżni po wszystkim. - Jon z pewnością dobrze pamiętał, jak Lola ich przeciągnęła wtedy.

/ z OW

No jakże mogłaby przepuścić taką okazję, by nie pójść z tak wspaniałymi ludźmi na jogę. Była to idealna aktywność fizyczna dla niej. Można się było fajnie wypiąć i nikt ci nie robił problemów z tego powodu.
Gotowa do działania. W, o dziwo, luźnej, długiej koszulce i spodenkach stanęła obok Joan, ale miała w sobie znacznie więcej entuzjazmu.
- Wspaniały dzień na jogę! - rzuciła z szerokim uśmiechem do przyjaciół. - Będziemy gibcy i zdrowi!
Poklepała matę, którą miała pod pachą.

/ z pracy

Jon miał swój dresik w torbie w bagażniku. Szybko ją wyciągnął i poszedł z dziewczynami do środka.
- Żadnej bieżni - zapewnił Joan - A ty co taka radosna? - zwrócił się do Cath. Bo faktycznie jej optymizm wybijał się na tle zmęczonych imprezowaniem Joan i Jona.

Zrobiła triumfujący gest lewą ręką.
- Tak! Tylko joga.
Spojrzała przez ramię to na Jona, to na Cath.
- Pewnie dlatego, że nie ma kaca, w przeciwieństwie do nas.
Podeszła do recepcji i okazała się karnetem. Potem jeszcze zahaczyli o szatnię, zanim udali na salę.

Na wzmiankę o tym jaka jest radosna tylko mrugnęła do Jona i uściskała go.
- Bo cię dawno nie widziałam, zapracowany człowieku! - rzuciła, a gdy już uwolniła mężczyznę z uścisku to ruszyła za Joan.
- A no tak. I nie mam kaca jak wy. O dziwo! - odparła i postanowiła kupić karnet, a nie płacić jednorazowo. Gdy już wydała kupę kasy na mało potrzebną przyjemność. Polecieli się przebrać i także była gotowa do rozpoczęcia.
- Jestem zszokowana, że byliście już tu wcześniej. Nie spodziewałam się tego po was. - posłała znaczący uśmiech.

- Uh, nie tak mocno! - wystękał gdy Cath miażdżyła jego klatę w morderczym uścisku. Popatał Cath po plecach.
Poczekali chwilę aż Cath załatwi sobie karnet.
- Co to miało znaczyć? - szturchnął Cath łokciem i wszyscy weszli do swoich przebieralni a potem do sali ćwiczeń. Instruktor już zaczął zajęcia, ale usadowili się gdzieś z tyłu, żeby nie przeszkadzać.

Joan usadowiła się obok przyjaciół.
- Jej chodzi, że takie blade i kujonowate zdechlaki nie dbają o fizyczną stronę swojej fizyczności - uśmiechnęła się do Jona i puściła mu oko.
Zaczęła wykonywać jakieś podstawowe ćwiczenia - baddha konasana i dandasana, na które nie trzeba było rzucać.

Pokiwała głową, gdy rozwijała swoją matę. Tak, Joan ją doskonale zrozumiała.
- Nie miejcie mi tego za złe. Po prostu się zdziwiłam. Ale widzę, że się myliłam. Trening policyjny. Yoga. Aktywne życie, nie ma co. - szepnęła w ich stronę i zaraz się ustawiła, zaczynając od prostych pozycji, by się rozgrzać i delikatnie rozciągnąć. Jakieś paripurny i ardhy różne. Ruchy miała spokojne, a równowagę utrzymywała bez problemu.
- A tobie jak minęła impreza? Bo Joan już zdążyłam przed świtem wypytać. - zwróciła się do Jona ciekawa.

Jon zaczął od lekkiej rozgdzewki generalniej a potem powtarzał te pozycje, których już się nauczył ostatnio i wychodziły mu bez przeszkód i kostek czyli baddha konasana i dandasana. Skupił się na oddychaniu i relaksowaniu wszystkich obolałych mięśni.
- Ostatnio faktycznieaż nadto aktywne.
- Hm, było spoko dużo alkoholu i tańca. Opuściłem ją trochę wcześniej niż Joan.

Bardzo zabawne się wydało dla Catherine, że oboje podsumowali imprezę w dokładnie ten sam sposób.
- Taniec i alkohol? Naprawdę? - uniosła brwi i się zaśmiała, przez co została uciszona szybko, przez pobliskich ćwiczących. Stłumiła kolejny chichot i zaczęła robić trudniejszą wersję, jaką pokazał przed chwilą instruktor, a dokładnie Salamba Sirsasana (90).
- Wcześniej? A co, przygruchałeś sobie jakąś fajną kobitkę? - szepnęła do Jona, rozbawiona. - Bo, że Joan była niegrzeczna to już wiem.

50

Jon przeszedł do gomukhasany, która wyszła mu śpiewająco.
- No, a czego się spodziewałas? Taniec i alkohol - oddychał spokojnie i uśmiechnął się rozbawiony.
- Hm? Nie nie, żadnej. Byłem grzeczny - oj kłamczuch z tego Jonathana.

Stojąc tak sobie na głowie milczała chwilę, a potem uśmiechnęła się pod nosem.
- Sama nie wiem czego się spodziewałam. - rzuciła zgodnie z prawdą i westchnęła rozczarowana. - Oj Jon, w końcu sobie jakąś znajdziesz. Nie martw się.
Rzuciła nieświadoma podłych kłamstewek Jonathana. Ale by jej było przykro jakby się dowiedziała!
No dobra, może nie aż tak bardzo.
W końcu wróciła do zwykłego pionu, gdzie głową była do góry i odpoczęła chwilę przed kolejną pozycją.
- Jakiś ty gibki, kolego. - mruknęła, unosząc jedną brew i uśmiechając się.

45

- No i oczywiście nieodzowna gra w żenujące pytania - popatrzył znacząco w stronę Joan - a tak poza tym to całkiem normalnie. No i zrobiłem ciasto.
Zaśmiał się i pokręcił głową, przechodząc do krounchasany, która o dziwo też mu się udała.
- Po co mi to, jak mam tyle ładnych koleżanek, z którymi mogę iść sobie na jogę? - puscił oko do Cath.
- Um, staram się - trochę się zarumienił, bo wydawało mu się, że Cath coś mu sugeruje tym wyrazem twarzy. Ale może był tylko trochę przewrażliwiony.