Kompleks sportowy "Appaloosa Sport Clubs"

First topic message reminder :

Największy kompleks sportowy w mieście. Składa się z kilku wielkich hal, w których znajdują się kryte boiska, basen i sale gimnastyczne wraz z siłowniami. Korzystają z niego zarówno zawodowi sportowcy, jak i szkoły, uczelnie a także indywidualni klienci. Można wykupić karnet obejmujący każda hale lub wybrać poszczególne dyscypliny, które nas interesują. Istnieje tez możliwość skorzystania z sal jednorazowo.
W budynku A (najmniejszym) znajduje się recepcja, bar i sklep sportowy, na pietrze zaś - sale do jogi, pilatesu, aerobiku oraz w pełni wyposażona siłownia. Sąsiedni budynek B to miejsce, gdzie znajdziemy basen, saunę oraz kryte boisko, na którym można trenować zarówno koszykówkę, jak i siatkówkę czy piłkę ręczną.W najdalszej części hali wybudowano niewielką ścianę wspinaczkową.
W zachodniej części kompleksu widzimy halę C. Tam funkcjonuje całoroczne lodowisko, które znajduje się na parterze i prowadzi do niego osobne wejście z zewnątrz. Piętro budynku przeznaczone jest na kolejne siłownie, sale gimnastyczne oraz sale do squasha.
Największa hala D, jest częścią przeznaczoną do trenowania lekkoatletyki – posiada krytą bieżnie.



Jeśli jakaś dyscyplina nie jest rozpisana w systemie kostek, gracz może ja uprawić, po prostu opisując w poście, co jego postać robi. Lecz w takim przypadku szansa na otrzymanie punktów do statystyk jest niższa.

Cennik:

Całoroczny karnet na wszystkie hale: 500$
Całoroczny karnet na wybraną dyscyplinę: 100$
Jednorazowa wejściówka: 10$

---

Boisko do koszykówki – rzuty do kosza:

1. Rzuty do kosza punktowane są kolejno: 1, 2, 3 punkty. Każdy z nich ma swój poziom trudności.
   

   Rzut	próg
   za 1 punkt	30
   za 2 punkty	55
   za 3 punkty	70

   
   
2. Na początku gracz wybiera próg, który chce przekroczyć – czyli wybiera, za ile punktów chce rzucać. Kolejno progi oznaczają też to, ze zawodnik znajduje się dalej od kosza.
   
3. Po wyborze progu (czyli określeniu odległości, z której się rzuca), gracz może rzucić kostką.
   
4. Wynik rzutu kostką wstawia we wzór: (Celność + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
5. Umiejętności, które można dodawać do mnożnika to sport, lecz tylko sporty zespołowe jak koszykówka, piłka ręczna czy siatkówka.
   
6. Gracz po obliczeniu mnożnika, rzuca jeszcze DWIE KOSTKAMI NA ŚLEPY LOS.
   
7. Jeśli gracz wyrzuci:
   

   wynik rzutu	opis
   2	niezależnie od mnożnika, gracz nie trafia
   6	niezależnie od mnożnika, gracz nie trafia
   8	niezależnie od wyniku mnożnika gracz trafia.
   12	niezależnie od wyniku mnożnika gracz trafia.
   inne	brak wpływu

   
   
8. Jeśli wynik mnożnika jest wyższy niż próg i ślepy los sprzyja – gracz zdobywa punkt.
   
9. Powyższy system można wykorzystywać w rywalizacjach między postaciami.
   

---

Ściana wspinaczkowa

1. W sali są TRZY ŚCIANY, które mają różną wysokość – a to równa się rożnym progom trudności.
   

   Ściana	Próg
   najniższa ściana	60
   średnia ściana	80
   najwyższa ściana	110

   
   
2. Gracz wybiera ścianę, an która che wejść, dzięki czemu wie, który próg musi przekroczyć.
   
3. By wejść na szczyt, należy rzucić kostką i wynik wstawić we wzór: Siła + Kondycja + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
4. Ewentualna umiejętnością może być Sport, ale tylko takie sporty jak wspinaczka czy biegi.
   
5. Prócz rzutu na mnożnik, gracz rzuca DWIEMA KOSTKAMI na ŚLEPY LOS. W zależności od wyniku:
   

   Wynik rzutu	opis
   2	niezależnie od mnożnika - spadasz na matę
   6	niezależnie od mnożnika - chwiejesz się ale możesz uniknąć upadku, jeśli rzucisz kostka na mnożnik z refleksem (próg 40) jeśli go przekroczysz, to wspinasz się na szczyt. Jak nie - spadasz
   10	niezależnie od mnożnika - udaje ci się dostać na szczyt
   12	niezależnie od mnożnika - spadasz na matę
   inne	brak wpływu

   
   

---

Joga

1. Na początku gracz wybiera pozycję, którą jego postać chce wykonać. Każda z nich ma określony próg trudności:
   

   Pozycja	próg
   baddha konasana	30
   dandasana	30
   gomukhasana	40
   krounchasana	40
   paripurna navasana	45
   ardha candrasana	45
   garudasana	50
   ardha matsyendrasana	50
   parivritta janu sirsasana	50
   vrksasana	50
   natarajasana	60
   virabhadrasana	60
   Padangustha Padma Utkatasana	70
   Salamba Sirsasana	90
   Supta Konasana	100
   Adho Mukha Vrksasana	100

   
   
2. Aby zacząć ćwiczyć konkretną figurę, należy rzucić kostką na mnożnik: (siła + kondycja + refleks + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
3. Ewentualnymi umiejętnościami może być Sport – gimnastyka/joga.
   
4. Po przekroczeniu wybranego progu, twoja postać utrzymuje się w danej pozycji/figurze.
   

---

Biegi – sprint

1. Jeśli chcesz by twoja postać rozpoczęła wyścig (z użyciem kostek) musi znaleźć co najmniej jedną osobę do rywalizacji.
   
2. Potem wybieracie dystans na jakim chcecie biegać – w zależności od niego, tyle razy musicie rzucić mnożnikiem!
   

   Dystans	ilość rzutów kostką
   60 metrów	jeden mnożnik
   200 metrów	dwa mnożniki
   400 metów	cztery mnożniki

   
   
3. Wzór na mnożnik: (kondycja + ew. umiejętność) + k6 * 5
   
4. Ewentualną umiejętnością może być sport – biegi.
   
5. Wygrywa ta osoba, która po zsumowaniu wszystkich wyników swoich mnożników ma największa ilość punktów!
   

---

Bieg z przeszkodami – solo

1. Najpierw gracz wybiera dystans. Każda z odległości ma wyznaczona ilość płotków, które należy przeskoczyć.
   

   Dystans	Ilość płotków
   60 metrów	5
   400 metrów	10

   
   
2. Każdy płotek ma swój próg, który należy przekroczyć. Wzór mnożnika na przekroczenie płotka: (Kondycja+siła+refleks+ew. Umiejętność) + k6*5
   

   Numer płotka	Próg
   1	20
   2	30
   3	40
   4	45
   5	60
   6 (dystans 400m)	70
   7 (dystans 400m)	80
   8 (dystans 400m)	80
   9 (dystans 400m)	100
   10 (dystans 400m)	100

   
   
3. Ewentualna umiejętnością jest Sport – biegi/lekkoatletyka
   
4. Jeśli gracz przekroczy próg płotka – przeskakuje go. Jeśli nie – przewraca go. Niezależnie od tego ile płotków postać strąci – zawsze kończy wyścig (chyba, ze gracz sam zrezygnuje fabularnie).
   

---

Bieg z przeszkodami – rywalizacja

1. Jeśli chcesz by twoja postać rozpoczęła wyścig (z użyciem kostek) musi znaleźć co najmniej jedną osobę do rywalizacji.
   
2. Najpierw gracz wybiera dystans. Każda z odległości ma wyznaczona ilość płotków, które należy przeskoczyć.
   

   Dystans	Ilość płotków
   60 metrów	5
   400 metrów	10

   
   
3. Każdy płotek ma swój próg, który należy przekroczyć. Wzór mnożnika na przekroczenie płotka: (Kondycja+siła+refleks+ew. Umiejętność) + k6*5
   

   Numer płotka	Próg
   1	20
   2	30
   3	40
   4	45
   5	60
   6 (dystans 400m)	70
   7 (dystans 400m)	80
   8 (dystans 400m)	80
   9 (dystans 400m)	100
   10 (dystans 400m)	100

   
   
4. Ewentualna umiejętnością jest Sport – biegi/lekkoatletyka
   
5. Jeśli gracz przekroczy próg płotka – przeskakuje go. Jeśli nie – przewraca go. Niezależnie od tego ile płotków postać strąci – zawsze kończy wyścig (chyba, ze gracz sam zrezygnuje fabularnie).
   
6. Wygrywa ten gracz, który po zsumowaniu wszystkich swoich mnożników ma największa ilość punktów UWAGA za każdy strącony płotek odejmuje z ostatecznego wyniku 10 punktów!
   

---

SIŁOWNIA
Każdy sprzęt/ćwiczenie ma specjalny mnożnik i oczywiście progi, które należy przekroczyć, by wykonać poprawnie dane zadanie.  

HANTLE (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga jednego hantla (czyli w ćwiczeniu podnosimy podwójną wartość)	Próg, który należy przekroczyć, by wykonać 5 podnoszeń
0,5 kg	10
0,75 kg	15
1 kg	20
1,5 kg	22
2 kg	25
3 kg	30
4 kg	33
5 kg	40
10 kg	55
15 kg	65
20 kg	75
30 kg	90
50 kg	100

SZTANGA (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga (kg) = Gryf + (waga obciążnika*ich ilość)	Próg
Gryf bez obciążników – 20 kg	25
20 + 0,5 * 2	35
20 + 1 * 2	40
20 + 2 * 2	42
20 + 2,5 * 2	50
20 + 5 * 2	55
20 + 10 * 2	62
20 + 15 * 2	67
20 + 20 * 2	73
20 + 25 * 2	77
20 + 0,5 * 4	80
20 + 1 * 4	83
20 + 2 * 4	85
20 + 2,5 * 4	90
20 + 5 * 4	95
20 + 10 * 4	100
20 + 15 * 4	105
20 + 20 * 4	112
20 + 0,5 * 6	120
20 + 1 * 6	125
20 + 2 * 6	126
20 + 2,5 * 6	129
20 + 5 * 6	131
20 + 10 * 6	133
20 + 15 * 6	140
20 + 20 * 6	150
20 + 25 * 6	170

BIEŻNIA ELEKTRYCZNA (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Chód	40
Trucht	70
Szybkie tempo	80
Bieg pod górkę (trucht)	95

ROWEREK (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Wolne	40
Średnie	70
Szybkie	80
Jazda pod górkę (trucht)	100

POMPKI – (Siła+Kondycja)+k6*5

Ilość pompek	Próg
5	30
10	50
20	70
30	85
50	110
70	130
80	150
95	180
100	210

ATLAS DO ĆWICZEŃ – (pięć podnoszeń – ramiona lub nogi) – Siła+k6*5

Waga (kg)	Próg
5	10
10	15
15	20
20	22
25	25
30	30
35	33
40	40
45	55
50	65
60	67
65	75
70	85
75	95
80	110

STEPPER – (10 minut) – (Siła+kondycja)+k6*5

Ilość wykonanych kroków po przekroczeniu danego progu	Próg
10	30
30	40
50	50
60	55
70	60
80	65
90	80
100	95
110	120
150	150
200	200

http://www.oldwhiskey.pl/t85p195-magazyn#51481 --->

Nadszedł wreszcie ten dzień. Ennis siedział w zaparkowanym przed kompleksem sportowym samochodzie i wyciszał się, tłumiąc wszystko to, co czyniło go kiedyś "porządnym chłopakiem". To był osobliwy rodzaj medytacji; uczucie spokoju miało tu płynąć z czystej nienawiści i zwierzęcego pragnienia mordu.
Chyba zaczynało działać, bo Ennis umysł miał coraz czystszy, coraz mniej w nim było niepotrzebnych myśli. Obserwował otoczenie, czekając, aż pojawi się Gregson. Drzwi od strony pasażera miał otwarte, podobnie jak te od kierowcy. Pod siedzeniem leżał plecak z potrzebną mu zawartością. W głowie miał plan. Strach i wyrzuty sumienia już nie miały znaczenia; nadszedł dzień łowów.

57 i 2

Wreszcie się pojawił. Ennis zacisnął natychmiast kurczowo dłonie na kierownicy. Zmrużył oczy, obserwując Gregsona. Uśmiechnął się do siebie z satysfakcją - grubas był sam, dokładnie tak, jak tego chciał młody Enderman. Szybko zgarnął do kieszeni dwa zaciski i wziął głęboki wdech. Musiał poczekać, aż Gregson trochę się zbliży.

Gregson szedł przez parking, kierując się, a jakże, w stronę baru "Kin".

Ennis aż pokręcił głową. Czy naprawdę pierwszą myślą Gregsona po wyprawie do kompleksu sportowego jest "Ale bym sobie wpieprzył chińczyka"? Grubas był przewidywalny do bólu. Ennis odpalił silnik samochodu, mając zamiar pojechać za chłopakiem.

Gregson zbliżał się do bramy wyjazdowej. Byłeś dwa metry od niego. Zauważył cię i odszedł na bok, chcąc przepuścić samochód.

Ennis zaklął w duchu. Nie chciał, żeby Gregson go zauważył... Aleni nie miał teraz wyjścia. Nacisnął pedał gazu i powoli wyjechał.z parkingu. Na szczęście wiedział, dokąd za chwilę uda się Sam. Na wszelki wypadek zerknął w tylne lusterko, by upewnić się, że Gregson idzie do baru. Gdyby zmienił kierunek, Ennis gotów był zawrócić; tymczasem jednak jechał w stronę baru Kin, mając nadzieję, że w zaułku koło niego uda mu się zorganizować zasadzkę.

Gregson powoli kierował się w stronę baru "Kin" i chyba nie miał zamiaru zawrócić. 
Ennis może zmienić lokację (sam wybiera).

Widząc, że Gregson nie ma zamiaru złamać swoje zwyczaju nażerania się po wizycie w ASC, Ennis trochę się uspokoił. Spacerowym tempem ruszył w stronę baru.

---> http://www.oldwhiskey.pl/t91p30-zaulek-przy-barze-kin

/ 20.08, po południu

Zajechali starym pick upem mężczyzny, z którego wysiadł i spojrzał na ogromny budynek, na obrzeżach miasta.
- Nieźle. - skomentował i spojrzał na Liluye. - Mam nadzieję, że nie idę z tobą na jogę albo inne damskie zajęcie.
W duchu błagał o bieżnię lub ściankę wspinaczkową.

- Nie. Chyba nie babskie. Ej, ponoć faceci chodzą na jogę żeby sobie popatrzeć. Tak mi mówili - Wysiadła za nim i ruszyła do budynku a potem dalej do wypożyczalni łyżew!

Ruszył za nią z rękami w kieszeniach, ale wyprostowany jak na porannej musztrze.
- Może chodzą popatrzeć, ale chyba znasz mnie, że mi takie rzeczy nie w głowie. - odparł i uśmiechnął się ponuro pod nosem. No raczej, cierpiąc na deprechę, budząc się spocony po nocach to średnio by jakąś dziunię utrzymał przy sobie. Dobrze, że siostra troche mu humor polepszała.
Gdy przeszli na lodowisko to przystanął w miejscu, rozszerzając skośne oczy w zaskoczeniu.
- Chyba żartujesz?! - zawołał za nią.

- Wiem, wiem - uśmiechnęla sie. W końcu go znała, aprzynajmniej miala nadzieje, że wciaż zna i wcale tak wiele sie nie zmieniło.
- Nie! Wcale nie zartuje - obrocila sie w miejscu i usmiechnela szeroko do Howahkana.
- Jezdziles kiedys? Bo ja nie - dodala wybitnie ucieszona i zadowolona z siebie. Jak sie zaraz poobija to jej tak do smiechu nie bedzie.
- Dalej, zakladaj lyzwy i chodź!

Zamrugał oczami i aż otworzył lekko buzię, gdy się okazało, że Liluye nie żartuje.
- No chyba nie! - uniósł dłonie w geście protestu. A potem sobie przypomniał, jak bardzo mu zależy na czasie spędzonym wspólnie z siostrą. Szczególnie, gdy już ją zobaczył i uznał na jaką interesującą kobietę wyrosła.
- W porządku! - westchnął zrezygnowany, a ramiona mu opadły. Poszedł jak na ścięcie. Wybrał wielgaśny rozmiar łyżew i wkroczył na lodowisko. Otworzył barierkę i wlazł na lód. Utrzymał się bez problemów na lodzie i odwrócił się do wejścia, wyciągając ręce, by Liluye mogła go złapać jak będzie wchodzić.
Panował tu przyjemny chłód, więc nie było tak źle.

- No chyba tak! - przedrzeźnila go i sama też poszla po łyżwy, pewnie jakieś 4 czy 5, bo miała małe stopy.
- Ej! - spojrzała na niego podnosząc się w końcu z ławeczki i marszczac brwi - Ty umiesz jezdzic! - fuknęła i podesza do barierki której się kurczowo złapała.
- Zabije sie - mrukneła i równie kurczowo drugą ręką złapała Howahkana za nadgarstek.
- Mowilam ci, ze nie umiem jezdzic? - zapytała stawiajac jedna stope na lod.

Uśmiechnął się lekko.
- Gdy mieszkałem w Nowym Jorku przez pewien czas spotykałem się z taką dziewczyną, co cudnie jeździła. - wyjaśnił. - Nauczyła mnie. Ale jej gracji nigdy nie zapomnę...
Złapał ją pewnie za rękę, a gdy weszła drugą nogą, to objął do tego.
- To nie takie trudne. Lewa, prawa, odpychaj się lekko. Nie prostuj za mocno, ugnij lekko kolana. - instruował ją spokojnym głosem. A Liluye mogła poczuć się bezpiecznie, bo trzymał ją lekko, ale pewnie.
- Nie zabijesz się. Nie na mojej warcie. - dodał, nawet żartobliwie.

- Tak? To teraz masz doczynienia z kaleką. Nie wiedziałam, że umiesz jeździć! - marudzila trochę - Chciałam sie z ciebie pośmiać, a tak to ty sie bedziesz śmiał ze mnie jak zrobie tu szpagat bez rozgrzewki! - bała sie puścic barierke i pewniei wbijała bratu paznokcie w skóre.
- Jak na rolkach? - upewniła się, ale nogi miała sztywne prawie, bo bala sie rozjechania na boki.
- Bedziesz mnie wiozł do szpitala jeszcze - postarala sie odepchnac i nawet jej wyszlo! Jakos. Bo całą swoją stabilność opierala na Howahkanie.

- Nie pytałaś. - odparł, rozbawiony coraz bardziej tym jej zadowoleniem. W sumie Howahkan mimo młodego wieku miał dosyć intensywne życie. W wojsku, po wojsku w sumie też. Próbował wielu rzeczy, by zapomnieć o stresach u smutkach wojny. I tak wyszło, że poznał łyżwiarkę. Ciekawe co jeszcze skrywała jego przeszłość...
- Podobnie jak na rolkach. - pokiwał głową i nie przejmował się, że Liluye opiera się na nim. Na początku każdy tak miał. - Nie bój się. Ja cię trzymam, a ty jedź.
Zapewnił. I jakoś pojechali. Indianin nawet trochę pomógł jej do przodu, sam odpychając się powoli. Szło coraz lepiej.
- Czemu nigdy nie próbowałaś, mając lodowisko pod nosem?

- Nawet bym na to nie wpadla, zeby zapytac. Co jeszcze umiesz czego nie wiem? - zainteresowała sie.
- Nadal jezdzisz konno? - w koncu jako dzieciaki jeździli razem bardzo często, ale How mogl nie miec na to czasu.
Liluye starala sie nie panikować i jakos jej szło. Zastanawiala sie jeszcze nad ostatnią nocą z Evą i.. to bylo dziwne. Bala sie, że zrobila cos glupiego, ale.. dziwnie miała wrażenie, ze by jej to nie przeszkadzało. I w policzki jej bylo gorąco jak za dlugo o tym myślała. A nie umiała tego wyrzucić z glowy.
- Nie miałam kogo zabrać ze sobą.. Wiesz jak mi idzie nawiązywanie znajomosci, prawda..? - a teraz bylo chyba gorzej niz kiedys, po tym wszystkim co sie stało. Choć jednocześnie dziwnie zblizylo ja to do niektorych osob.

- Niestety wielu rzeczy o sobie nie wiemy, na pewno. - odparł posępnie, ale potem pokręcił głową. - Nigdy mnie to jakoś nie pociągało, więc nie. Wolę biegać na własnych nogach.
Było widać, że wolał biegać. Nogi wyglądały na mocne i umięśnione. Hehe.
Jechali powolutku, Liluye trochę pokracznie, ale jakoś im to szło.
- Rozluźnij się, naprawdę. Trzymam cię. - rzucił, a potem westchnął. - Na pewno masz przyjaciół. A czasem lepiej warto mieć dwóch zaufanych niż tuzin fałszywych.

- Oh - pomsutniała na moment - Bo myślalam, że pojedziemy na szlak na dwa dni na przyklad.. - zatrzymala sie przy barierce na moment.
- Daj mi odetchnac na chwile - dlonie miala juz zimne. Zresztą przy swojej wadze szybko marzła, nadal wygladala źle. Dobrze, że How nie widział jej w tym najgorszym okresie, gdy miala jakieś 43 kg.
- Ale biegać też biegam. Dużo. Z Moirą. Do 50 kilometrów mniej wiecej - oparla sie plecami o barierke i zlapala ja obiema rekami.
- To fakt. Chyba Will się pod to wpisuje.. - stwierdziła - Nie spodobal ci sie, prawda? - podniosla wzrok na Indianina.

- Nie no, ale co nieco chyba pamiętam. Możemy jechać. Wiesz, że ja za tobą w ognień. - odpowiedział pośpiesznie, gdy posmutniała. Nie mógł na to pozwolić.
Gdy złapała się barierki, to puścił ją na chwilę. Wpadł jednak na inny pomysł. Złapał jej dłonie, zamykając w swoich większych i chuchnął ciepłym oddechem do środka. Zrobił tak kilka razy. Swoje dłonie miał cieplutkie.
- No widzisz. To będziemy biegać z Moirą i Papajem. Mam nadzieję, że się polubią. Papaj jest jak żołnierz. Ułożony. - odparł, a potem zmarszczył brwi. - Nie, nie podoba mi się ten gościu. Nie masz jakiś przyjaciółek?
Spoglądał na nią teraz jak zawzięty starszy brat.

- Tak? - ucieszyła się - to super! Pod namiot na kilka dni, po górach konno! - zapaliła sie do pomysłu. W końcu z kim najlepiej jak nie z bratem?
- Dam ci znać jak ustale termin - dała sobie pochuchać na rece z usmiechem. Nie rozumiała tego, ale wiekszość facetów wydawała sie miec zawsze ciepłe dłonie. Lepsze krązenie pewnie.
- Powinni - stwierdziła - Jak nie bedzie Moirze podskakiwał to sie dogadaja. Jak będzie to oberwie i też powinno być dobrze - troche poczytała o wilczakach i miała nadzieje, że ma dobry charakter.
Skoro Will mu się nie podobał to ciekawe co zrobi jak zobaczy pełną Vivę facetów w skórach? Na pewno będzie zachwycony..
- A jakikolwiek by ci sie spodobal? - westchnela troche rozbawiona i pokręcila głową. Pewnie każdy będzie nieodpowiedni.
- No.. - zaczęła. Pomyślała o Cath, Joan i Evie - No mam.. - umiechnela sie troche niepewnie, jakby nad czymś myślala.

Z zadowoleniem spoglądał na Liluye, u której wybuchł nagle entuzjazm. Tak, będą jeździć, zwiedzać, gadać i gadać. To brzmiało fajnie.
- Myślę, że on nie podskakuje nikomu. Jest spokojny i poukładany. Nie łasi się, ale też nie jest agresywny. - opisał psiaka ogólnie, bo w sumie nie miał go jakoś długo. Ale polubili się.
Tak, jak zobaczy tę ekipę na rowerkach, z którymi się Liluye zadaje to chyba osiwieje. Już miał zamiar powiedzieć, że nikt mu się nie spodoba, dopóki jest niepełnoletnia, ale... cóż. Wiadomo.
- No to dobrze. Na pewno są lepsze od starszych gagatków. - zawyrokował i chwycił ją za rękę, odciągając od barierki.
- Jedziemy.

- Poza tym musisz isc do muzeum ze mna. I cos jeszcze musze ci pokazac potem, ale to jak wszystko zwieziemy do ciebie. A w ogole to już sie popakowałam i można wszystko zabrać - poinformowala go. W koncu w pickupie wszystko powinno się zmieścić na raz.
- No dobrze. Trzeba by ich puscic razem gdzieś na neutralnym terenie, bo Moira bywa terytorialna i okropna.
- Skąd go masz? - zapytała zastanawiając się nad tym. Nie miala pojecia jaka historia sie za tym kryje.
- On nie jest stary! - zaprotestowała z usmiechem - Ledwo kilka lat wiecej niz ty - złapała się go kurczowo w pierwszej chwili.
Lepsze? Buendia, Święta i policja. Cudowna grupa.
- Czyli co, wolisz jakbym przyprowadziła do domu.. koleżanke niz kolege, tak? - zapytała nagle. Pusciła go powoli, chcac sprobować sama w końcu.