Przyczepa Setha 'Sety' Clustera

First topic message reminder :

Jeśli ktoś zawędruje do końca osiedla przyczep zauważy jedną w dość... ciekawym stanie.
Jeśli akurat świeci się w jej oknach światło, to na zewnątrz musi stać motocykl nie pierwszej nowości, postawiony na stopce tuż nieopodal skrzynki pocztowej. Po wejściu po drewnianych schodkach na dobudowany, zadaszony 'ganek' należy otworzyć drzwi, potem moskitierę, a w końcu wchodzi się do dość niewielkiego wnętrza. Po prawo, na samym końcu znajduje się aneks kuchenny.
Nowy to on z pewnością nie jest, ale nie da się też powiedzieć żeby był zaniedbany. Nieco bliżej, na lewo od aneksu znajduje się stolik z trzema krzesłami, nad którym na ścianie naklejony jest plakat Lemmy'ego z Motorheada. Zaraz obok stolika jest kanapa, a naprzeciwko niej, tuż przy wejściu niewielkich rozmiarów telewizor kineskopowy - cóż, widać że Seth raczej nie bardzo dba o wygody.
Po lewo, gdzie kończy się kanapa, jest ściana, która oddziela główne pomieszczenie od łazienki. Za małą łazienką jest niewielki pokoik, gdzie umiejscowione jest łóżko.
Charakterystyczną cechą przyczepy jest spora kolekcja płyt jednej tylko kapeli - Motorhead. Podobnie jak flaga rozwieszona nad łóżkiem i praktycznie niezlliczona ilość plakatów, jakimi 'sypialnia' jest powyklejana.

// Z Warsztatu

Po długiej rozmowie, jaką trio gangsterów na stalowych rumakach odbyło w końcu zdecydowali się pojechać.
W mroku nocy trzy potężne jednoślady przemknęły przez miasto, zbliżając się na obrzeża, gdzie znajdowało się osiedle przyczep.
Seth, jadąc w świetle nocnych reflektorów zastanawiał się czemu tak własciwie nigdy nie kupił domu... Ale nie żałował. Przyczepa dawała poczucie mobilności, łatwiej było ją sprzątać. Może kiedyś... Chata z wysokim płotem naokoło ogrodu i wielkim garażem...
Stanęli na jego działce, Cluster zawinął motocykl nieopodal skrzynki na listy i zgasił go, po czym zsiadł. Odkładając kask przyjrzał się Consueli, która (chyba?) powielała jego działania.

<- warsztat

--->
Consuela coraz lepiej radziła sobie w jeździe na motocyklu, więc mógł pruć obok niej bez obaw, że straci życie. Mógł ewentualnie stracić lusterko.
W każdym razie i ona zaparkowała przy przyczepie Clustera, nawet całkiem zgrabnie. Po czym zlazła ze swojego stalowego potwora i rzuciła okiem na domostwo Clustera.
- No i to jest ten twój ziombulans? - zapytała, unosząc brew i uśmiechając się lekko pod nosem. Pewnie wciąż tkwiły w niej endorfiny, którymi jej organizm nagradzał ją za poprawne zaparkowanie pojazdu, bez żadnych poniesionych szkód. - Niezły.
Wleźli zapewne całą trójką do środka,
- Umówmy się, że nie rozmawiamy już o sprawach... zawodowych. - dziwnie to zabrzmiało w jej ustach, z resztą równie dziwną miała minę.
- Wolę nawalić się na wesoło. A przynajmniej spróbować. - oznajmiła z nieco bardziej wiarygodnym uśmieszkiem.

Seth wszedł jako pierwszy, otwierając przyczepę kluczami. Od razu pootwierał okna, odpalił magnetofon i wbił do niego Ace Of Spades Motorheada i ściszył do poziomu znośnego do rozmawiania i słuchania równocześnie. Spojrzał na gości.
- Sadzajcie dupy gdzie chcecie. - rzucił i minął plakat Metalliki z '98 roku z okazji promocji płyty Garage Days. Otworzył lodówkę i wydobył z niej pełną flaszkę Jima Beama, którą odkręcił i rozlał do trzech szklanek uprzednio wypełniając je lodem.
- Może nie jest to największa chata jaka istnieje, ale swoja. - skomentował podając im drinki.

Pokiwała głową po słowach Parkera i zamilkła na moment, licząc na to, że któryś z mężczyzn zarzuci jakimś żarcikiem, przyprowadzi fokę, którą będzie uczył skakać przez płonące obręcze, poślizgnie się na skórce od banana, albo po prostu zacznie rozmowę o czymś przyjemnym. Niestety, przez tę krótką chwilę towarzyszyła im jedynie grobowa cisza, gdyż z pewnością każde z nich miało zbyt wiele ostatnio na głowie, by doszukać się nagle jakichś dobrych wiadomości.
- Zaakceptowali mi nową kartę na SK. - zaczęła więc, mając nadzieję, że zarazi ich swoim wątpliwym szczęściem - Nie wiem, czy wam mówiłam, ale gram sobie trochę na takim forum rpg. Nazywa się Stara Kiszewa, a akcja dzieje się w takiej małej miejscowości w Polsce, w roku 1941 w czasie okupacji niemieckiej. Można sobie wybrać, czy chce się być właśnie takim okupującym Niemcem, czy członkiem partyzanckiej organizacji konspiracyjnej "Gryf Pomorski". Ja miałam tam postać samotnego, podstarzałego rolnika Włodzimierza Bajadery, który trzymał Żyda na strychu i oddał życie za dziewczynkę z pejsami. Teraz założyłam nowa postać, Lucynę Kartofel, która to... - urwała, spoglądając po minach swoich kolegów, którzy raczej nie byli zafascynowani jej opowieścią. Consuela się więc zamknęła, wzruszyła ramionami i wychyliła swoją porcję alkoholu.
- ...ale szukam męża, więc w razie czego... - czknęła, znowu urywając i tracąc resztki nadziei.

Seth uniósł brew. Gry RPG? To nie było to co grupa pryszczatych nerdów robiła potajemnie w piwnicach, turlając kostki i łażąc po lochach? To o czym mówi się w tym gównianym serialu "Big Bang Theory"? Ta, chyba tak. Nie przypuszczał że Consuela należy do takich ludzi, tym bardziej że nie wyglądała na brzydką, pryszczatą dziewczynkę z aparatem na zębach, bez tyłka i cycków. I w ogóle o czym ona mówiła? O Polsce? Ach, no tak, to był ten kraj obok ruskich co chla tyle co oni i ma tę wódkę Finlandię. No, i żydzi. O tym wiedział trochę więcej.
- Ciekawe ilu facetów wcielających się w niemców to członkowie bractw aryjskich stąd. - skomentował jej rozgrywkę, choć nie bardzo rozumiał jej zasady, oprócz tych całkiem ogólnikowych zasad.
Pokręcił głową i pociągnął ze szklanki słuchając jak Lemmy charczy z magnetofonu. Skoro jej to pomaga się wyluzować i zapomnieć o codzienności...

- To są normalni ludzie, Seth. Robimy sobie czasem nawet zloty. Byłam na jednym, z jakiś rok temu. Było całkiem fajnie, po raz pierwszy miałam okazje porozmawiać z kimś kto wie co to są Kaszuby. - zaśmiała się głupkowato.
Po słowach Parkera uniosła brwi.
- Podobną rzecz proponowałam Bakerowi, ale chyba mnie wtedy nie zrozumiał. A to całkiem fajna rzecz. nie ma to jak walnąć sobie posta między morderstwem a grabieżą. - zażartowała sobie dość ciężko, kwitując to kolejna dawką rozkosznego (aha) rechotu.
Kiedy William podjął temat podróży, Consuela wyciągnęła z kieszeni telefon i zaczęła wysyłać do Clustera półnagie fotki Parkera, które na nim zalegały od jakiegoś czasu.

Słuchał wynaturzeń Consueli na temat gry. Ta, jasne. Normalni ludzie. Pewnie mają problemy z gadaniem z kobietami, mieszkają u matki do 30tki, zbierają figurki z Gwiezdnych Wojen. Na pewno normalni. I jeszcze pewnie mają choroby psychiczne... Albo aspergera!
- Kaszuco? - zapytał unosząc brwi. Potem posłuchał co Parker mówił o wyjeździe.
- Jak chcesz zahaczyć o Chicago to zahaczaj, ale nie noś tam barw Świętych, bo Hellsi ci spuszczą wpierdziel. Szanują nas, ale jak ktoś będzie w barach się woził w innych barwach to może być nieciekawie. - ostrzegł i wskazał palcem na policzek, który przecinała blizna, uśmiechając się.

- Kaszuby. Takie miasto w Warszawie, gdzie wszyscy mówią 'Jo'. Podobno tam narodził się rap. - oświeciła Setha swoją obszerną wiedzą, po czym uśmiechnęła się złośliwie, słuchając Parkera, który słodził Clusterowi, aż miło było posłuchać!
- Tylko sobie nie zacznijcie zaraz obciągać. - oznajmiła, nie odrywając wzroku od ekranu telefonu.
- Albo zróbcie to od razu, póki bateria mi jeszcze nie padła. - zaśmiała się.

-I co, Alice Cooper? - odezwał się do Consueli nawiązując do wykonawcy muzyki metalowej z charakterystycznym makeupem i czupryną. - Zostajesz tutaj? - zapytał nalewając sobie do szklanki. Szlug powędrował do ust, a zapalniczka go odpaliła. Cluster zaciągnął się głęboko i dalej patrzył na dziewczynę. Minę miał zdegustowaną.
- Jak na żyda jest dziwacznie homoseksualny. I nie wysyłaj mi takich fot na przyszłość, co? Jeszcze ktoś mi zajrzy w telefon i coś sobie pomyśli... - uśmiechnął się pod nosem.

Pomachała Parkerowi, z bólem serca żegnając go na najbliższej godziny i z radością rozwalając się na kanapie wygodniej, na jego miejscu.
- Nie, właśnie idę do mojej niemieckiej przyjaciółki, Racheli Schwartzwaltz, by pozachwycać się mundurami nazistowskich generałów. - oznajmiła, pisząc posta z komórki. Po wysłaniu go w końcu podniosła wzrok na Setha.
- To Will jest Żydem? - uniosła brew, po czym spojrzała na Setha podejrzliwie, mrużąc oczy.
- A skąd wiesz? - po głowie rozbijał jej się tylko jeden scenariusz.

Członek Świętych uśmiechnął się w duchu szeroko.
- No wieeesz... Księgowy, widziałaś jak liczył kasę? Spróbuj ćwierćdolarówkę mu rzucić pod nogi, zobaczysz jak się rozkojarzy... - pociągnął ze szklanki.
- Prawdopodobnie powinnaś polować na niego z pepeszą, czy z czego tam strzelali wtedy. - pogdybał, zastępując rudą szlugiem i wypuścił kłąb dymu. Nie zaprzestał patrzenia na Consuelę, odczuwając dziką (może nie jakąś perwersyjną, jeszcze) radość z trollowania dziewczyny. Oczywiście były czynności które sprawiały mu większą radość, ale na nie chyba było zdecydowanie za wcześnie... może?
Bo w końcu kto układa klocki Lego na początku znajomości, albo dzieli się kolekcją płyt?!

Consuela wywróciła oczami, dość szybko ogarniając, że jest robiona w bambuko. Spojrzała na niego z miną osiedlowego cwaniaka, starając się konfrontować z nim spojrzenia tak długo, jak tylko jest w stanie. Wytrzymała 2/3 sekundy.
- Ej, Seth. Mam pytanie. - zaczęła, dość niepewnie, odgarniając bujną grzywę wpadającą jej do oczu.
- Bo tak się zastanawiałam dzisiaj cały dzień... - gdyby stała, to zapewne trampałaby w miejscu, jakby ją goniło na siku, ale że siedziała, to po prostu zaczęła się wiercić w miejscu, jakby miała robaki.
- Czy jak się zeszłym razem narąbałam, to my coś... tego? - zapytała, czerwona na twarzy jak pomidorek, będąc jednak przekonana, że wygląda jak niewzruszona sucza.

Zastygnięcie w bezruchu. Tak, to ją na pewno zdekoncentruje, pomyślał Seth i patrzył na nią z twarzą kamienną jak ściana. Nawet nie drgnął, tylko samotna kropla skapnęła ze szklanki. Po paru sekundach pauzy na twarzy Clustera zagościł uśmieszek.
- Hm. Czyli nawet nie pamiętasz... Może to i lepiej... - machnął ręką i pociągnął ze szklanki, poprawił szlugiem i spojrzał na magnetofon. Lemmy ujadał jak oszalały w akompaniamencie gitar i perkusji. Motocyklista był ciekaw co teraz zrobi Consuela. Czy zeżre ją poczucie winy i zacznie panikować, czy jednak stanie pewna swego...

- Aaa....ha. - odparła, nie za bardzo wiedząc jak ma teraz zareagować. Gorączkowo zaczęła przeszukiwać dziurę w głowie, w której - tak jak wcześniej - znalazła tylko to głupie wrażenie. Co prawda taki numer na liście jej grzechów byłby całkiem niewinny w porównaniu do reszty, no ale Maro na pewno by tak do tego nie podszedł.
- Nie no... spoko loko. Luz na szelkach. Spokojnie jak na wojnie. Luzik arbuzik. - kiwała głowa, przybierając pozę na biznesmena, by jakoś tym ukryć piekące policzki.
- Krew nie woda, co nie. Woda nie ogień. Ogniem i Mieczem. - znowu pokiwała głowa, czując się wybitnie niezręcznie w zaistniałej sytuacji.
- Takżeee...yyy... teges szmeges. I ten tego. - dodała kolejną refleksję, po czym coś ją tknęło, żeby zapytać:
- Ale nie robisz mnie w bambuko?

Słysząc to blondyn wstał i rozwalił się na kanapie obok Consueli.
- Oczywiście że cię nie robię w bambuko. Nie pamiętasz co się działo w samochodzie? - zapytał, unosząc pytająco brwi i przechylając głowę. Oj Ramirez, co z ciebie wyrośnie. Gruszki na wierzbie, czy śliwki na sośnie?
Takie rzeczy to się nawet fizjologom nie śniły, jakby to powiedział ktoś... kiepski.
Przez chwilę Cluster myślał jak długo jeszcze ciągnąć ten kit, ale najwyraźniej nie uznał tego jeszcze za odpowiedni moment do powiedzenia prawdy.

Consuela zachichotała odrobinę nerwowo.
- Nie pamiętam - przyznała - ...booo nic się nie działo w samochodzie, nie? - zmarszczyła lekko brwi, kiedy Cluster pojawił się nagle obok, po czym odchrząknęła i wyprostowała się jak struna. Nagle wyraz jej twarzy zmienił się na nieco bardziej złowieszczy, a palec wskazujący Consueli dźgnął blondyna w klatę.
- Wpuszczasz mnie w maliny, koleś. - oznajmiła takim tonem, jakby była to najoczywistsza oczywistość, po czym dodała - ...nie? - jakby to co wcześniej powiedziała nie było najoczywistszą oczywistością. Już sama nie wiedziała co ma myśleć!

To, co w tamtym momencie motocyklista robił, było przez niego nazwane.... ciuciubabką. Odkrywcze, co sam zauważył chwaląc się w myślach. Jego dłoń poklepała ją lekko po ramieniu i zatrzymała się na nim.
- Nie, nie wpuszczam. - uśmiechnął się niewinnie, a blizna na jego twarzy się wygięła zgodnie z ruchem mięśni.
Cluster uniósł szklankę do ust i osuszył ją w ciszy, wzdychając lekko. Jednak Daniels bardziej mu wchodził, chociaż JB nie był najgorszą rudą, jaką pił.
- powiedzmy że... Nie chciałem ci przyznać wyższości nade mną i stałaś się na tyle przekonywująca, że jednak ci ją przyznałem. Ale że tego nie pamiętasz, to musiałabyś na to pracować raz jeszcze. - i znów niewinny uśmieszek zagościł na jego twarzy. Och ten aniołek... erm, Święty.

Chciała mu coś udowodnić? No cóż, to brzmiało bardzo wiarygodnie, gdyż Consuela co chwila coś komuś udowadnia. Jak ona teraz spojrzy w oczy Maro? Dlaczego po pijaku jest taką szmatą? Czemu ryś tak zęby szczerzy rad?
Jakby mało jej było problemów.
- Jedyny scarface, z którym bym się przespała ma na imię Al Pacino. - mruknęła, po czym zacisnęła usta i spojrzała na Setha, lekko spode łba.
- Nikomu ani słowa, ok? Ani słowa. - poprosiła, mrużąc oczy, wkładając między wierszami srogą groźbę. W międzyczasie doszła do smutnego wniosku - gdyby była dziwką, to miałaby już pewnie większy utarg niż Bejbe. Szkoda, że jeszcze nie wiedziała...!

W końcu parsknął śmiechem i poklepał ją po głowie prześmiewczo.
- Nie martw się, nie dałaś mi dupy. Powiedzmy że zaatakowałaś ustami żebym zdezorientowany pozwolił ci opuścić samochód. Zresztą, czym się przejmujesz? Jedynym świętoszkiem w kwestii seksualnej w całych Świętych jest Parker i to tylko dlatego że ożenił się z prezydentami na banknotach. - stwierdził obojętnie Seth i rozsiadł się wygodniej na kanapie z petem w japie. Zaciągnął się głęboko i wypuścił dym, chwytając fajkę dłonią.
Czyżby Consuela nie miała pojęcia o tym że właściwie każdy Święty nie przepuszczał okazji? No, może Connor był dość powściągliwy, ale w sumie chuj go wiedział.