Trening policyjny - widownia

First topic message reminder :

Na sali gimnastycznej miejscowego liceum rozpoczęto trening dla pracowników biura szeryfa i koronera. Dzięki temu można było też przeprowadzić testy sprawnościowe funkcjonariuszy, które dadzą szefowi obraz w jakiej kondycji są jego pracownicy.
Każdy policjant, który weźmie udział w treningu, dostanie bonus do pensji!

na widowni mogą zasiąść pracownicy biur a także zwykli mieszkańcy Old Whiskey. Trening jest publiczny i każdy może wpaść poobserwować wygibasy naszych funkcjonariuszy!

- Nie, nie zgarniaj go, nie gadaj z nią i nie... nie mam zamiaru sie z nikim bić, Lola
Wywrócił oczami.
- Sprawdź go, dobra? Nie podoba mi się to co ona o nim mówi, i mogą być z tego kłopoty!

Wywróciła oczami na tę randkę. - Oczywiście, randka, skąd ci się to wzięło? Uważaj, bo wylądujesz w trójkącie jeszcze - parsknęła śmiechem.
- Vega padasz trupem czy wyzywasz całe biuro koronera? Bo się zgubiłam już?

- Och, o! - ożywił się. - Joan! Z kim randkujesz? - zapytał, falując brwiami. Jego nieogarnięcie mogło być spowodowane tym, że dostawał bęcki, gdy na trybunach działy się ciekawe rzeczy.
Potem spojrzał na urzędującego nieopodal szeryfa.
- Umierałbym... Gdyby nie szef - odparł konspiracyjnie. - W każdym razie, i tak wiem, że byście sobie beze mnie nie poradzili, więc!...
Zaśmiał się i wyciągnął rękę po kolejną kanapkę. Już wolał nie powtarzać przy Harperze, że na obiad zje gotowca z tacki wstawianej do mikrofali.

-Aha, no dobra.-powiedziała trochę z ulgą, wzruszając ramionami.
Wszystkie najgorsze scenariusze z głowy, uf!
-No ale... kto to jest? Wiesz, nikt nie ma na twarzy wypisane: "szaman".-poskarżyła się.

Vincentowi w trakcie dostawania bęcek nic nie umknęło na trybunach i poza nimi.
- Z nikim, wyrosłam z tego - odpowiedziała z krzywym uśmiechem.
- Dokładnie bylibyśmy, jak dzieci we mgle, dlatego nie możesz już jutro więcej ryzykować.

Wzruszy ramionami.
- powiedział, ze przyjechał tu niedawno na jakis czas... i że uważa się za Kojota - dodał - spróbuję wypytać o imię.

Za to teraz umykało mu niezapomniane starcie między Swarkiem, a Quinallym. Na szczęście Vincent obrócił się w porę w kierunku mat. Ach, aż się łezka kręciła w oku.
Szczególnie, gdy zdawał sobie sprawę, że jego zdolności walki i obrony były mniej więcej na poziomie Landona i zapewne byłby on jedynym równym przeciwnikiem, z którym mógłby się mierzyć. To bylo wyjatkowo smutne spostrzeżenie. Oby szeryf nie postanowił uciąć mu pensji za bycie beznadziejnym.
- Mam nadzieję, że jutro nie będzie znowu obijania mordy. Bo jak będzie, to faktycznie chyba spasuję - westchnął, obserwując kulącego się rudzielca. Ech.

Zmarszczyła czoło.
-Ummm, jest Indianinem, tak?-dopytała, zastanawiają się.
Cóż, to byłby cholernie gruby przypadek. Bo najpierw Jon do niego jedzie, potem on tu przyjeżdża... i miesza. No ale... to małe miasteczko. Ludzie nie przyjeżdżali tu tłumnie. A jedyną osobą, która niedawno przyjechała i była płci męskiej... to.. no cóż.
-...czy to możliwe, że pochodzi z Florydy? Bo... jeśli tak, to... sprawdzałam go już kiedyś. Ale... to by było bardzo, bardzo dziwne.-przyznała. 
Choć czy byłoby coś dziwniejszego od istnienia czegoś takie jak... SZAMAN?

- Trójkąt? Tylko nie to. - kolejna kanapka. Ah te jego skołatane nerwy, chyba wszyscy się na niego już gapili oceniająco gdy ją brał do rąk.
- W takim razie wpadnę. Tak Vincent, biuro by się bez ciebie zawaliło - zaśmiał się z pełnymi ustami.

- No jest Indianinem... z Florydy? Sprawdzałaś?
Zdziwił się. Zmrużył oczy i wytężył mózg. Lecz zamiast odpowiedzieć Loli, podszedł do Liluye.
- Słuchaj, ten twój nowy kolega to przyleciał aż z Florydy?

Widziala, ze Naiche z Lolą o czymś rozmawiają, ale nie miala pojecia o czym. Zresztą pewnie o czymś co nie byloby istotne dla Lil.
- No.. tak, ale pewnie nie jakos super dlugo.

Szeryf patrzył na to całe zamieszanie wokół jego kanapek z pewną dumą. Czuł się teraz nieco jak pani przedszkolanka, widząca postępy w swojej grupie.
Wczoraj ledwo mówili, dziś już sylabizują "samolot".
- No, moi drodzy, odpocznijcie, jutro kolejne zmagania. A potem wystawimy wam śliczne certyfikaty!
- Tak, prawda!
Zza pleców szeryfa wyłoniła się jego żona. Oparła o kule, szła powoli w stronę męża. McConnor chyba był zaskoczony jej widokiem, ale nie powiedział nic, co mogłoby świadczyć, ze nie chce widzieć tu swojej żony.
- Widzę, że zmęczyli się jak dzieci na dzień sportu! - zauważyła. McConnor zaśmiał się głośno, przyznając jej rację.
- Ale to dobrze - dodał - to znaczy, ze im zależy... no moi drodzy, jutro kolejne konkurencje... i ciebie Harper - wskazał na patologa - też chcę na nich widzieć.
Katem oka przyuważył miejscową dziennikarkę i zaraz mu mina zrzedła.
- A ta, czego tu?

- Lola mówi... że już sprawdzała policja takiego... kogoś z Florydy! - Spojrzał na nią podejrzliwie.
- Liluye, w co ty się pakujesz?
Och, jaka zamiana ról!

---> Maty
- Macie jeszcze kanapki? Quinnally zgłodniał.- zawołał do kolegów a potem dostrzegł panią szeryfową, która się pojawiła. Uśmiechnął się do niej promiennie. Polubił ją podczas wizyty w jej domu chętnie by sobie znowu z nią porozmawiał.
- Dzień dobry pani. Jak się pani podobają nasze zmagania?- stanął bliżej kobiety.

Popatrzył na szeryfa żałośnie szczenięcymi oczami i z pełnymi ustami.
- Ja? Muszę?
Toć trupy nie uciekają ani nie chcą się bić.

- Sprawdzała? - spojrzała na niego zdziwiona i zainteresowana - A po co? I co znaleźli? - chyba obydwoje mieli sporo pytań.
- W nic się nie pakuję.. Staram się cos z tym zrobić! - tym, miala na mysli z wizjami.

- Tak, Harper, chce zobaczyć twoje chude nóżki w portkach, jak podskakujesz zna bieżni. To mi zrobi dzień!
Poklepał patologa po plecach i zaśmiał się głośno.

Szeryfowa przywitała się z Samem.
- Podobają, chociaż za dużo nie widziałam. Jutro przyjdę pooglądać wasze zmagania od rana. - Pokiwała głową.
- A panu, jak się podoba?

- Nie wiem po co... może był podejrzany? może jak ma wizje to bierze prochy? Może handluje nimi?
Aż się zasapał.
- Nie wiem co znaleźli, zapytam Loli... o, tak, zapytam jej i ona mi powiem za co siedział!

Lola zmarszczyła brwi. Nie była pewna, czy się dobrze zrozumieli. Sprawdzała go... dla Jonathana. No, ale w Old Whiskey też miał już karierę przestępczą, no!
Westchnęła ciężko, ale zaraz potem przyszła pani McConnor. Uśmiechnęła się do niej promiennie. Jaka z niej była dzielna kobieta! Mimo, że taka przerażająca i czasami totalnie niemiła. Ech!
-Ojeju, certyfikaty?!-pisnęła.-Ale super! Totalnie sobie taki gdzieś zawieszę!-oznajmiła, ale zaraz potem posmutniała, bo nie miała własnego kawałka ściany.
Boże. Życie jest takie okrutne!

Po komentarzu Jona Vincent miał ochotę odpowiedzieć: no kurwa! Ale, po pierwsze, unikał przeklinania, po drugie, na salę gimnastyczną właśnie weszła żona szeryfa. Dlatego też pokiwał tylko głową z miną potwierdzającą słowa kolegi.
- Dzień dobry, pani McConnor! - przywital się z kobietą, gdy już przełknął kanapkę.
Potem przeniósł mocno zdziwione spojrzenie na szeryfa.
Okeeej.
Może... To czas, żeby powoli zacząć się wycofywać?
Aż współczuł Harperowi tych komentarzy.
- Ekhm. To ten. Do zobaczenia jutro na treningu! - rzekł w końcu, czmychnął po swoją torbę i wyszedł z sali.

zt

Popatrzyła na Naiche, któremu wyraźnie nie poodbało się to, ze Liluye zna się z Victorem.
- Ale wiesz, że ja nic nie biorę, tak? - upewniła się jeszcze.
- Siedział? - unioslą brwi zdziwiona. Nie mówił jej, ale to raczej nie jest rzecz którą mówi się na dzień dobry.

Przywitała się z panią McConnor.
Poklepała Jona po ramieniu.
- Widzisz, jak jesteś doceniany - naprawdę starała się nie śmiać z tekstu szeryfa. Podsunęła jeszcze Harperowi kolejną kanapkę.

Jonathanowi dzień by zrobiło, gdyby chociaż raz nikt go nie tłukł po plecach anie nie miał do niego pretensji o coś ani nie komentował jego wyglądu. Westchnął tylko, odmówił kanapki i z niepocieszoną miną skierował się do wyjścia.
- W takim razie do jutra - powiedział smutno i wyszedł.

/zt

- Może, nie wiem!
Szybko podbiegł do Loli i zapytał:
- A ten facet to za coś siedział?

Zawołała za Jonathanem: - nie zapomnij o dzisiejszym seansie filmowym!
Też się zebrała, w końcu musiała się przygotować, zainwestować w jakieś wino, bo na trzeźwo mogłoby być kiepsko. Pożegnała się z resztą, która pozostała. Po drodze wysłała jeszcze wiadomość do Jona.

/zt